BlogGang.com : : merveillesxx : หนีตามกาลิเลโอ : การเดินทางอันว่างเปล่า

หนีตามกาลิเลโอ : การเดินทางอันว่างเปล่า

by merveillesxx

(หมายเหตุ: ตีพิมพ์ครั้งแรกใน นิตยสาร I-STREET ฉบับที่ 10 - กันยายน 2552)

“ตอนนี้เรากลับมาเมืองไทยแล้วล่ะ พอดีมีปัญหากับโฮสต์ที่นู่น แล้วตัวแทนของเราก็หาโฮสต์ใหม่ให้ไม่ได้ เราเลยถูกส่งกลับ แถมค่าตั๋วเครื่องบินก็ต้องออกเองด้วยนะ ดูสิเนี่ยกะว่าจะมาหาประสบการณ์สัก 1 ปี ปรากฏว่า 1 เดือนก็ต้องกลับแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า” (เสียงหัวเราะแบบเย้ยหยัน)

ข้างต้นนั้นเป็นเรื่องราวที่เพื่อนสนิทของผู้เขียนโทรมาเล่าให้ฟังทางโทรศัพท์ ซึ่งวันที่เธอโทรมาเล่านั้นเป็นเวลา 2-3 วันหลังจากที่ผู้เขียนได้ดู ‘หนีตามกาลิเลโอ’ พอดี ผู้เขียนเลยบรรลุถึงข้อสรุปว่า 5 นาทีจากการคุยโทรศัพท์กับเพื่อนนั้นดูจะ ‘เข้มข้น’ และ ‘จริง’ กว่าหนังยาวสองชั่วโมงอย่าง ‘หนีตามกาลิเลโอ’ เสียอีก!

‘หนีตามกาลิเลโอ’ เล่าถึงสองเพื่อนสนิท นุ่น (เต้ย - จรินทร์พร จุนเกียรติ) และ เชอร์รี่ (ต่าย - ชุติมา ทีปะนาถ) ฝ่ายแรกนั้นเพิ่งอกหักจากแฟนหนุ่ม ส่วนฝ่ายหลังถูกอาจารย์ให้เกรดเอฟเนื่องจากปลอมลายเซ็นใช้ห้องเรียน (มหาลัยไหนเนี่ย ทำไมกฎถึงโหดขนาดนี้?) และด้วยความผิดหวังเสียใจทั้งคู่เลยตัดสินใจไปเที่ยวเมืองนอกด้วยกัน

ฟังพล็อตแล้วหนังเรื่องนี้สามารถทำเป็นหนัง Road Movie หรือ Coming of Age ชั้นดีได้อย่างสบายๆ ด้วยการใส่ปัญหาอุปสรรคต่างๆ เข้ามา จนทำให้ตัวละครได้เรียนรู้และมีพัฒนาการในด้านใดด้านหนึ่ง อาจเป็นเรื่องของมุมมอง ทัศนคติ หรือความสัมพันธ์ระหว่างตัวเอกทั้งสองก็ยังได้

แต่ดูเหมือนว่า ‘หนีตามกาลิเลโอ’ จะล้มเหลวในทุกแง่ที่กล่าวมา ปัญหาใหญ่ของหนังก็คือการทำอะไรให้ ‘ง่ายเกินไป’ อย่างเช่น การเดินทางไปมาสามประเทศอย่างสบาย จนเราหลงคิดว่ายัยพวกนี้คงเป็นลูกเศรษฐี หรือการที่พวกเธอได้พบเจอคนดีๆ มากมายมาคอยให้ความช่วยเหลือ แต่พวกเธอเองนั่นแหละที่ทำตัวไม่ดีเสียเอง (โดดงานบ้างล่ะ ขโมยของจากร้านเขาบ้างล่ะ)

ตัวละครของ ตั้ม (เร แมคโดนัลด์) ก็ดูจะไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก นอกจากมาพูดอะไรเท่ๆ หรือประโยคสั่งสอนคนดู (“คนที่ทำผิด ก็ถือว่าผิด” - อะไรเทือกนี้) นอกจากนั้นพล็อตในส่วนแกลเลอรีศิลปะสุดอินดี้ของเขาก็ดูจะหลุดโลกเกินจริงไปหน่อย และยิ่งน่าผิดหวังขึ้นไปอีกเมื่อเราพบว่าพล็อตส่วนนี้แท้จริงมีขึ้นเพื่อให้เชอร์รี่ได้แสดงผลงานของตัวเอง จนมีชาวอิตาลีชวนไปทำงานด้วย (ง่ายขนาดนั้นเลย?)

บ่อยครั้งที่หนังเหมือนจะไปในทางที่ดี แต่ไอ้ความง่ายๆ ของมันนี่แหละที่ทำลายตัวหนัง อย่างในฉากที่นุ่นต้องจากกับตั้ม เธอทำเป็นไม่บอกอีเมลกับตั้ม คนดูก็หลงคิดว่าหนังจะกล้าใจเล่นกับประเด็นแนว “คนที่ผ่านมาแล้วจากไป” แต่เมื่อนุ่นโน้มตัวออกมาจากรถไฟเพื่อตะโกนบอกอีเมลกับตั้ม ความหวังที่ว่าหนังจะดีขึ้นก็พังลง แถมในฉากถัดมานุ่นยังหยิบโน้ตบุ๊คมาเช็คอีเมลจากตั้มทันที ทั้งที่เจ้าโน้ตบุ๊คตัวนี้ไม่เคยปรากฏในหนังมาก่อนเลย! คนดูก็เลยไม่ต้องเสียเวลาลุ้นเลยว่านุ่นกับตั้มจะได้พบกันอีกมั้ย (เฮ้อ)

นี่ยังไม่รวมถึงฉากที่เชอร์รี่พูดใส่กล้องคนเดียวที่ทำมาออกได้เพ้อเจ้อเสียสติสุดๆ (น่าเสียดายฝีมือการแสดงของต่าย), ฉากมิวสิกวิดีโอเพลง ‘แค่ได้คิดถึง’ นี่แฟล็ชแบ็ครวมฮิตเล่าเรื่องก่อนหน้าทั้งหมด ชนิดที่ว่าดูแค่ฉากนี้ฉากเดียวก็รู้ทั้งเรื่องแล้ว และฉากจบที่เชอร์รี่กลับมาเมืองไทย แทนที่เธอจะวิ่งเข้าไปหาพ่อและน้องชายก่อน แต่เธอกลับวิ่งไปหานุ่นเพื่อนซี้ของเธอ (ที่เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องไปยืนอีกมุมหนึ่ง – เฮ้อ อีกที)

ที่จริงแล้วการทำหนังมองโลกในแง่ดี (ซึ่งเป็นจุดขายของหนังค่าย GTH) ที่ให้ความรู้สึกรื่นรมย์มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่หนังก็ควรจะอยู่ในโลกของความเป็นจริงบ้าง ไม่งั้นหนังก็จะออกมาล่องลอยแบบนี้ ซึ่งก็น่าเสียดายว่านี่เป็นงานกำกับของ นิธิวัฒน์ ธราธร ที่เคยสร้างงานชั้นเยี่ยมอย่าง ‘Season Changes เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย’ ที่นอกจากจะเป็นหนังรักวัยรุ่นแล้วก็ยังวิพากษ์ระบบการศึกษาไทยไปพร้อมกัน

เพื่อนนักวิจารณ์ของผู้เขียนพูดติดตลกว่า “บทสรุปของหนังเรื่องนี้คือ คนหนึ่งได้งาน ส่วนอีกคนได้แฟน” (ฮา) แต่ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าคนดูจะไม่ได้อะไรจากหนังเรื่องนี้สักเท่าไร (แนะนำให้ผู้อ่านย้อนไปอ่านเรื่องเพื่อนของผู้เขียนที่ย่อหน้าแรกอีกครั้ง เพราะอาจจะได้อะไรมากกว่า!)

Create Date : 10 มกราคม 2553

Last Update : 10 มกราคม 2553 2:18:30 น.

10 comments

Counter : 3753 Pageviews.

เห็นด้วยค่ะ อีกอย่างไม่ชอบที่หนังเรื่องนี้จบแบบให้คนไม่ดีอย่างเชอรี่ได้ดี มีการมีงานที่ดีทำ แต่คนดีอย่างนุ่นกลับโชคร้ายได้ถูกส่งตัวกลับ มันรู้สึกขัดใจมาก (หรือเขาอาจให้นุ่นโชคดีได้แฟนก็ไม่รู้นะ ฮา) คำพูดที่ว่าทำดีได้ดีคงใช้กับหนังเรื่องนี้ไม่ได้ สรุปแล้วรู้สึกผิดหวังกับเรื่องนี้ค่ะ

โดย: เอ้ IP: 58.8.109.172 วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:8:58:20 น.

เห็นด้วยกะบทความข้างต้นทุกประการเลย

...ให้ตายสิ

โดย: zoxmok IP: 60.241.245.152 วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:15:31:46 น.

ผมว่า Season change เองก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เท่าไหร่ กูจะหนักมือไปมากกว่านี้ด้วย
ผมว่าเรื่องนี้ผกก.ดูดีกว่าเรื่องแรกมาก เพราะเรื่องแรกนั้นก็เบาโหวงไม่แพ้กันเท่าไหกร่หรอกครับ

โดย: Teeraratsakul

วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:7:18:28 น.

พี่ดูไม่จบด้วยซ้ำ ความน่ารักของต่าย + เต้ยไม่ช่วยอะไรเลย ไม่รู้สึกสนุกซักนิดเดียว

โดย: แฟนผมฯ IP: 142.103.23.32, 202.134.119.218 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:11:56:09 น.

หนังเพ้อฝันมากๆจริงๆ

และยังติดอยู่เลยกับไอ้โน๊ตบุ๊คเจ้าปัญหานั้น มาได้ไงว่ะ???

โดย: Seam - C IP: 58.9.195.51 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:15:00:43 น.

ชอบต่ายเรื่องนี้

สอบถามเรื่องหนังเก่าหน่อยคับ
ชื่อ "อะไรอยู่ในตะกร้า"เป็นหนังฝรั่งเศส
แต่จำชื่อเรื่องภาษาอังกฤษไม่ได้ และไม่รู้จะหาซื้อได้ที่ไหนคับ

โดย: เพลิน IP: 203.144.180.65 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:12:35:10 น.

ตอบคุณเพลิน แทน จขบ.

ใช่ Three Men and a Baby รึเปล่าครับ

โดย: nanoguy IP: 125.24.168.214 วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:4:30:01 น.

ผมคิดเหมือนกันเลย
นี่คือหนังที่ห่วยที่สุดอีกเรื่องในรอบปีที่ผ่านมา
ไม่รู้มีคนชอบกันเข้าไปได้ไง

ควา ... จริงๆเลย

โดย: joblovenuk

วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:15:40:00 น.

ขอบอกว่าไม่ได้ดูเรื่องนี้และไม่คิดจะดู
เพราะมีเพื่อนคนหนึงดู แล้วมาเล่า อย่างเพล้อฝันว่าอยากเป็นอย่างหนัง
เราได้เตือนสติเพื่อน ว่า หนัง น่ะ มันเพ้อฝัน

ชิวิตจริงไม่มีหรอกที่อะไรจะ สมบูรณ์ แบบขนาดนั้น

ปล. เราเรียนถาปัต ขอเข้าไปทำงานสตู ไม่ได้ขอยากเลย

โดย: Nut Kench IP: 125.26.183.27 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:06:11 น.

ฉากที่นุ่นไม่สบายในปารีส แล้วเชอรี่ค้นลิ้นชักเพื่อหายา มีโน้ตบุ้ควางอยู่บนโต๊ะอ่ะ (เพียงแต่สองสาวไม่ได้หยิบมาเล่นให้ดูเท่านั้น)

ส่วนที่นุ่นให้อีเมล์ตั้ม เรากลับมองว่ามันโอเคนะ หนังมันฟีลกู้ด เพราะคนที่ได้เจอกันแบบนั้น การสานต่อความรู้สึกดีๆ มันไม่แปลก (จริงๆ นุ่นไม่ต้องเล่นตัวขนาดนั้นก็ยังได้) ซึ่งประเด็นนี้มันจะต่างจากเรื่องกวนมึนโฮ แล้วหนังก็พยายามปูให้ตั้มมีความรู้สึกดีๆ กับนุ่นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ส่วนเรื่องที่ทำให้นุ่นถูกส่งตัวกลับอย่างคห.1 บอก เรามองว่ามันเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้เชอรี่ต้องยอมรับความผิดของตัวเองเป็นครั้งแรก (จะเห็นได้ว่าเชอรี่ค่อนข้างก้าวร้าว ไม่เคยยอมรับผิด และไม่เคยพูดคำว่าขอโทษเลย) ส่วนนุ่นเอง ตอนที่โกงที่สถานีรถไฟครั้งแรก ตั้มก็ได้บอกอยู่แล้วว่า ผิดทั้งคู่นั่นแหล่ะ (เพราะถ้านุ่นไม่ตามใจเชอรี่ก็ไม่ต้องถูกส่งตัวกลับ เพราะฉะนั้นนุ่นก็มีส่วนผิดที่ยอมทำตามเพื่อน)

นอกนั้นเห็นด้วยกับเจ้าของบล็อก โดยเฉพาะประเด็นเรื่องการเดินทางที่ดูง่ายเกินไปหน่อย

โดย: มองอีกมุม IP: 202.28.9.94 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:02:58 น.