ไหนๆก็ไหนๆแล้วแม่  ขอพูดถึงประวัติของคุณยาย   มั่วนิ่มก่อนนะ ว่าวัน

นึงที่เราคิดถึงคุณยาย  มั่วนิ่มเมื่อไหร่จะได้รู้ที่มาที่ไปของคุณยาย   มั่วนิ่ม

คุณยาย   มั่วนิ่มเป็นสุนัขที่บ้าน   อากง   กับคุณยาย   น้อยไม่ได้ตั้งใจ

ที่จะเลี้ยง คุณยาย   มั่วนิ่มเคยเป็นสุนัขจรจัดที่อยู่ๆก็มาขออาศัยในบ้าน  

ของอากง   ทีแรกอากง  ไม่ค่อยอยากเลี้ยงคุณยาย   มั่วนิ่มมากนักกลัว

คุณยาย  มั่วนิ่มมาสร้างความเดือดร้อน อากง   ให้คนมาพาคุณยาย  

มั่วนิ่มไปปล่อยหลายครั้ง ( น่าสงสาร  คุณยายมั่วนิ่ม   จังแต่แม่   ทำ

อะไรไม่ได้มากเพราะเป็นบ้าน   ของอากง  ) แต่สุดท้ายคุณยาย   มั่ว

นิ่มก็กลับมาที่บ้าน  อากง   กับคุณยาย   น้อยอีกเหมือนกับว่าบ้าน   นี้

เป็นบ้าน   ของตัวเองและพวกเราเคยเป็นญาติมาก่อนยังงัยยังงั้นละค่ะ คุณ

ยาย   มั่วนิ่มอยู่ที่บ้าน  อุตรดิตถ์ มา 2 ปีคุณยาย   น้อยก็เสียด้วยโรค

มะเร็งปอด ( ทั้งๆที่ไม่เคยสูบบุหรี่เลย ) แถมยังตรวจสุขภาพทุกๆ 6 เดือนด้วย

แต่คุณหมอที่รักษาคุณยายทีแรก วินิฉัยโรคผิดตั้งแต่แรก แม่   ยังจำได้ว่าใน

ช่วงเวลาที่คุณยายน้อยเสียนั้นคุณยาย  มั่วนิ่มของพวกเราดูหงอยเหงาและไม่

ยอมกิน  ข้าวเลยทั้ง 3 วัน คุณยาย   มั่วนิ่มคงเสียใจกับการจากไปของ

คุณยายน้อย คุณยาย   มั่วนิ่มต้องอยู่บ้าน  ตัวเดียวมาโดยตลอด จน

กระทั่งอากง   ย้ายไปอยู่อีกบ้าน  มีครอบครัวใหม่ที่อำเภอลับแลและน้า

ปิงปิง  ก็ต้องไปทำงานที่ชลบุรีส่วนน้าปอ   ก็เป็นนักดนตรีต้องทำงานช่วงค่ำ

 คุณยาย  มั่วนิ่มเคยมีโตโต้   มาอยู่เป็นเพื่อนพักนึง แต่สุดท้ายโตโต้ (

 สุนัขตัวผู้สีดำ ) ก็กลับไปอยู่ที่บ้าน  ของตัวเองที่สุโขทัย คุณยาย   มั่วนิ่ม

ใช้ชีวิตอยู่แบบนี้มาร่วมสิบปีจนกระทั่งกลางปีนี้ น้าปอ   พบอาการที่ทำให้คุณ

ยาย  มั่วนิ่มถ่ายไม่ออกและได้พาคุณยาย   มั่วนิ่มไปหาหมอ คุณหมอบอก

ว่าพบก้อนมะเร็งที่เต้านมของคุณยาย  มั่วนิ่มที่เต้านมหลายจุด และด้วย

ความที่คุณยาย  มั่วนิ่มอายุมากแล้วคุณหมอกลัวจะเสียเลือดมากและกลัวจ

ะเป็นอันตรายไปมากกว่านี้คุณหมอจึงไม่ผ่าตัดให้คุณยาย  มั่วนิ่มแต่คุณ

หมอ  จะให้ยามาทานแทน แม่  ส่งเงินไปช่วยค่ายาและค่ากินรวมถึงค่า

วัคซีนของคุณยาย  มั่วนิ่มทุกๆเดือนเนื่องจากน้าปอ  ต้องมีค่าใช้จ่ายที่บ้าน

 อุตรดิตถ์และรายได้ของน้าปอ  ก็น้อยกว่าของแม่  ด้วย ก็เลยช่วยๆกัน

ดูแลคุณยาย   มั่วนิ่ม แต่สุดท้ายคุณยาย   มั่วนิ่มสุนัขที่ซื่อสัตย์ของพวกเรา

ก็มาจากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับมาหาพวกเราอีกแล้ว และการตายของคุณ

ยาย  มั่วนิ่มก็ตายอย่างปริศนาด้วยค่ะ ทั้งๆที่อาการคุณยายดีขึ้นไม่เหมือน

สุนัขป่วยเลยและไม่มีท่าทีเบื่ออาหาร  หรือซึมอะไรเลยเห็นน้าปอ  บอกยัง

ทาน  ได้ปกติ คุณหมอบอกกับน้าปอ   ว่าคลาดว่าคุณยาย   มั่วนิ่มจะ

โดนพิษจากลักษณะของการเสียชีวิต ไม่รู้ว่าโดนสัตย์มีพิษกัดหรือโดนวางยา

แต่ก็น่าสงสัยคุณยาย  เป็นสุนัขสุภาพเรียบร้อยอยู่แต่ในบ้าน   ไม่น่าจะเป็น

ไปได้ถ้าจะโดนสัตว์มีพิษ  เข้ามากัดถึงข้างในบ้าน  นอกจากโดนวางยา

เพราะจุดประสงค์อื่นและในขณะเกิดเหตุประตูข้างบ้าน   อากงก็สามารถให้

ใครก็ได้เปิดเข้ามาในบ้าน  เพื่อจุดประสงค์อื่น เนื่องจากในเวลาเกิดเหตุน้า

ปอ   ออกไปทำธุระนอกบ้าน  พอกลับเข้ามาคุณยาย  ก็อาการแย่แล้ว

จึงทำให้น้าปอ  งงเป็นอย่างมาก จะอะไรก็ช่างเถ่อะถ้าคุณยาย  มั่วนิ่มต้อง

โดนคนใจ   ร้ายอย่างที่พวกเราและคุณหมอคลาดการณ์ไว้จริงแล้วละก็ คน

ทำจะต้องชดใช้กรรมแน่นอนไม่ช้าก็เร็วแม่  เชื่ออย่างนั้น พวกเราอยากบอก

คุณยาย   มั่วนิ่มว่าถึงแม้ในวัยเด็กคุณยาย   มั่วนิ่มจะไม่เคยใช้ชีวิตอยู่กับ

พวกเรามาก่อนก็ตามแต่พวกเราอยากบอกกับคุณยาย   มั่วนิ่มว่าคุณยาย  

เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของเราเสมอคุณยาย  มั่วนิ่มคือญาติและเพื่อนที่

จงรักภักดีกับพวกเราจริงๆพวกเราขอสัญญาว่าจะไม่มีวันลืมสุนัข  ที่ชื่อมั่วนิ่ม

ไปจากหัวใจ  ของพวกเราเลยเหมือนสุนัข   ตัวอื่นๆที่พวกเราเคยเลี้ยงมา "

หลับเถ่อะนะหลับให้สบายมั่วนิ่ม   อีกไม่นานเราคงได้พบกันพวกเรารัก  

มั่วนิ่มเสมอนะกลับไปบ้าน  อีกครั้งจะไปเยี่ยมที่หลุมศพของมั่วนิ่ม   นะจ๊ะ

"ขอโทษด้วยนะมั่วนิ่ม   ที่ในเวลา  นั้นไม่ได้อยู่ด้วยเลย ถ้าอยู่ด้วยก็ไม่รู้จะ

เป็นยังไงเลยเพราะตอนนี้ก็ยังทำใจ  ไม่ได้อยู่ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกนานแค่

ไหนพวกเราถึงจะทำใจ  ได้ ตอนนี้ก็ต้องเลี้ยงพี่น้อง 3       ตัวอยู่

จนกว่าชีวิตจะหาไม่เหมือนกันค่ะคุณยาย  มั่วนิ่ม 

Create Date : 04 ธันวาคม 2551
Last Update : 4 ธันวาคม 2551 22:54:57 น.		1 comments
Counter : 744 Pageviews.
Share Tweet