13 ตุลาคม 2551 พรุ่งนี้เป็นวันพระออกพรรษา 14 ตุลาคม 2551 แม่ กับป้าปลา จะต้องไป

ซื้อดอกไม้ พวงมาลัยที่ตลาดปทุมฯ ก่อนวันพระทุกวันเพื่อนำมาไหว้พระและเจ้าที่ๆบ้าน

รวมถึงจัดของไปทำบุญที่วัดกัน โดยเมื่อเช้านี้น้าภัสของหนูได้โทร มาหาแม่ ถามแม่ว่า

แม่มีเบอร์โรงฆ่าสัตว์ประทุมฯไหม แม่ก็บอกว่าไม่มีแต่ในใจก็คิดแล้วละ เอ! น้าภัสจะเอาไปทำ

อะไรหนอ! เบอร์โรงฆ่าสัตว์ปทุมฯแต่มาถึงบางอ้อ!ก็ตอนน้าภัสบอกกับแม่ว่าจะพาพี่ไทนี่

(เพื่อน สนิทของหนู ) ไปไถ่ชีวิตโค หน่ะค่ะ แม่ก็เอ! ดีจัง ครอบครัวนี้ใจดี๊ใจดี แม่เห็นว่า

น้าภัสกับพี่ไทนี่และน้าเตี๋ยง รวมถึงพี่เล็กกำลังจะมาปทุมฯ แม่ก็คิดจะนำซีดีสถานที่เรียน

ที่แม่ไปดูและถ่ายรูป ไว้ไปให้น้าภัสดูก็เมื่อวันเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมาแม่กับพ่อและป้าปลา

ไปหาสถานที่ๆจะให้อินชอน เรียน เมื่ออินชอนจะต้องเข้าเรียนเมื่อถึงเวลาเข้าเรียน แม่กับพ่อและป้าปลาดูหลายต่อหลายที่เรียนจนมาถึงโรงเรียน สารสาทร์วิเทศบางบัวทองดูแล้ว

สะดวกและใกล้บ้านเราที่สุดรวมถึงค่าเล่าเรียนและสภาพแวดล้อมก็โอเคนะลูก แม่คิดจะเลือกให้

หนูเรียนแบบ 2 ภาษา(bilingual) แต่อีกตั้งเกือบ 2 ปีหนูถึงจะได้เข้าเรียน เสียดายจัง! ถ้าบ้าน

เราอยู่ใกล้บ้าน พี่ไทนี่ แม่ก็อยากให้หนูเรียนกับพี่ไทนี่เหมือนกัน ไม่เป็นไรนะเอา

ไว้ไปเรียนศิลปะ(Global Art) โรงเรียน ของน้าเตี๋ยง กับน้าภัส ป๊ะป๊ากะมาม๊า

ของพี่ไทนี่ละกันนะอินชอน หลังจากท่ีน้าภัสโทรมาและแม่กับป้าปลาก็พาอินชอนเอาซีดีไปให้

และพาอินชอนไปเจอพี่ไทนี่ หลังจากเราไปปล่อยเต่า ท่ีวัดสิงห์และทำบุญกัน แม่ กับป้าปลา

และอินชอนรวมถึงพี่แพง (แม่บ้าน)พี่กาย (พี่เลี้ยง) ได้เจอน้าภัส น้าเตี๋ยง พี่ไทนี่

และพี่เล็ก แล้ว แม่ก็ขอให้อินชอน ร่วมแจมทำบุญด้วย(สตางค์อันน้อยนิด) แต่ตั้งใจเต็ม

ร้อย แม่เห็นแล้วยังอยากทำบุญหมดทุกตัวเลย เพราะน่าสงสารทั้งนั้น รวมถึงหมู ด้วย ถ้าเป็น

ไปได้ไม่ทานเนื้อสัตว์ได้ก็คงจะดีจริงๆๆ ไม่ต้องเบียดเบียนชีวิดพวกเค้ายิ่งมีกระบือตัวนึงท้องด้วย

ยิ่งน่าสงสารใหญ่ แม่ กับน้าภัส ยังอยากช่วยชีวิตเค้าเลย แต่เค้าโชคดีมีคนใจบุญช่วยชีวิต

เค้าให้รอดตายแล้ว...สาธุ..ขอให้คนใจบุญทั้งหลายและมีความตั้งใจจริง จิตใจดี ขอให้เจริญๆๆ

ทุกๆๆท่านด้วยเถิด หลังจากได้ร่วมแจมทำบุญกับครอบครัวของพี่ไทนี่ของอินชอนแล้ว เรา

ทั้งหมดก็ขับรถ  กลับบ้านของเรากัน โดยแวะซื้ออาหารติดมือกลับบ้าน    ด้วย (อย่างหลัง

นี่..สำมะคัญเพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง) อิๆๆๆๆ (เห็นแก่กินจริงๆเรา) หลังจากนั้นอินชอน

   ก็ใช้ชีวิตอยู่บ้านตามปกติ ถึงเวลาไปเรียนก็ไป แต่ถ้าวันไหนไม่ไปก็ใช้ชีวิตอยู่กับบ้านตาม

ปกติเหมือนเด็กทั่วๆไป ท่ีทั้งกำลังซน กำลังกินและกำลังนอน 

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 30 ธันวาคม 2551 23:38:25 น.		11 comments
Counter : 727 Pageviews.
Share Tweet