พ่อต๊กกะใจ
ช่วงนี้ละที่พ่อกับป้าปลาต้องตกใจมากอีกครั้ง เพราะอยู่ๆในตอนเช้าและบ่ายแม่อยู่ๆก็จะชอบมีเลือดไหล ออกมาจากทางปากและจมูกลักษณะเป็นลิ่มๆข้นๆ บ่อยๆทุกวันไม่เว้นว่าจะเป็นเวลาไหนก็ตาม พอบ่อยๆเข้าพ่อก็ต๊กกะใจใหญ่เลย โอ๊ย!! ทำไมเลือดไหลบ่อยจังเย่อะด้วยเป็นอะไรรึปล่าวเนี่ยเธอ! พ่อเริ่มคิดมาก แล้วรีบพาแม่ไปหาคุณตาหมอนภอีกครั้ง ไปหาคุณตาหมอนภก็บอกไม่เป็นไรหรอกไม่มีอะไร อย่าคิดมาก อยู่ในความดูแลของแพทย์ ถึงแม้นอาการแบบนี้จะไม่ได้เกิดกับคนท้องทุกคนก็ตาม แต่ไม่เป็นไร พ่อยัวะมากจนอยากจะเปลี่ยนหมอ ( อีกแล้ว ) เพราะคิดว่าคุณตาหมอไม่ดูแล เฮ้อ! นิสัยพ่อกับแม่ดูๆไปก็พอๆกันเล้ย! อยู่ใกล้ใครๆคงต้องพากันเอือมละอาแน่ๆ เฮ้อ! แต่อันนี้แม่ก็พอเข้าใจพ่อนะว่าความรู้สึกของพ่อตอนนั้นพ่อคงจะเป็นห่วงหนูมากๆเลย ซึ่งแม่เชื่อว่าคุณพ่อทุกคนก็คงจะมีความรู้สึกไม่ต่างไปจากพ่อซักเท่าไหร่หรอก แล้วแต่ท่านใดจะแสดงออกมายังไงก็เท่านั้น ใช่ไหมจ๊ะลูก พ่อคงเป็นห่วงลูกมากเกินไปนั้นละ แต่ครั้งนี้แม่กลับพูดกับพ่อว่า เราควรจะเชื่อใจในความสามารถของคุณตาหมอนภนะ ก็หวังว่านามสกุลของคุณตาหมอ คงเป็นมงคลอย่างที่คิดนะ ( ก็ผดุงชีวิตนี่นา ) แม่กับพ่อเคยย้อนกับไปคิดเหมือนกันนะคะ ว่าครั้งนึงที่แม่กับพ่อเคยไปปรึกษาคุณตาหมอก่อนตั้งครรภ์ คือเตรียมตัวตั้งครรภ์นั้นละค่ะ ยังจำคำพูดของคุณตาหมอได้เลย " จะคลอดกับหมอหน่ะจะถือฤกษ์ถือยามแล้วมาบังคับให้ผ่าคลอดลูกนี่ไม่เอานะหมออยากให้คลอด ธรรมชาติมากกว่า นอกจากแผลจะหายเร็วแล้วยังได้รู้จักธรรมชาติของการเป็นมนุษย์ด้วย " แต่การมาหาคุณตาหมอครั้งนี้นอกจากถามเรื่องเลือดที่ไหลผิดปกติแล้วแม่ก็ถามเรื่องเนื้องอกด้วย แม่คะยั้นคะยอถามคุณตาหมอชนิดที่ว่าไปหาคุณตาหมอทีไร ต้องจดถามข้อสงสัยทุกครั้งไปแต่แม่จะมีล่ามประจำตัวของแม่ก็คือป้าปลาของหนูนั้นละ คอยถามคุณตาหมอให้แม่ เพราะคุณตาหมอฟังแม่ไม่รู้เรื่องมั้ง ! แม่คิดอย่างนั้น ( ปล่าวแม่ไม่ได้ใช้ภาษาต่างด้าวนะ ) แต่อาจเป็นเพราะแม่เป็นคนพูดไวกว่า ความคิดและการเคลื่อนไหวตัวก็ได้นะ ป้าปลาก็เลยต้องซวยซับซวยซ้อนซวยซ้อนเงื่อน! ( เหนื่อยแล้วเหนื่อยอีกอยู่นั้นล่ะ ) คุณตาหมอเห็นโน๊ตที่แม่จดถามแต่ละครั้ง ก็ตกใจทู๊กที เอ! นี่จะออกพ๊อกเก๊ตบุ๊ตเอาไว้ขายรึงัยเนี่ย!คุณธัญญ์ฐิตา ( โดนคุณตาหมอแซวยังงี้ก็อายละซิ ) แต่เป็นเพราะแม่ชอบอ่านตำราตั้งครรภ์และนิตยสารเกี่ยวกับคุณแม่ คุณลูกเย่อะแต่ละสำนักก็เขียนใกล้เคียงกันมั้งต่างกันไปบ้างแม่ก็เลยชักไม่ค่อยแน่ใจเลย ต้องมีข้อสงสัยถามคุณตาหมอมากมาย มีอยู่ครั้งนึงจำได้ว่า " คุณหมอคะ รกเกาะต่ำเป็นยังไงเหรอคะ สายสะดือพันคอเด็กเป็นยังไงเหรอคะ " ( ถ้าเป็นแถวบ้านเค้าเรียกว่าลูกช่างสงสัยจริงจริ๊ง ) แต่โดนคุณตาหมอดุ แม่เลยเบรทเอี๊ยดเลย " เป็นแล้วเหรอเป็นแล้วหรือยังไงถึงมาถาม " จ๋อยซิ จ๋อยอีกแล้วจ๋อยสนิท ( เงียบไม่มีอะไรเกิดขึ้น หวิ๋ง หวิ๋ง ) จบเรื่อง ไม่มีคำถาม และคำตอบไปโดยปริยาย ......
Create Date : 09 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 29 ธันวาคม 2551 11:13:25 น. |
|
10 comments
|
Counter : 837 Pageviews. |
|
|
มี๊สาวต้องขอโทษมาก ๆ เลยนะคะ แวะมาช้าอยู่เรื่อยเลย เพราะยุ่ง ๆ กับเจ้าอัดนันนั้นแหละค่ะ
เมื่อคืนหลับสบายมาก ๆ เลยค่ะ และวันนี้อากาศดี มี๊สาวก็เลยพาอัดนันออกไปเดินเล่นทั้งวันเลย แดดออกด้วย เลยต้องรีบไปรับแดดค่ะ เพราะหน้าหนาวที่นี่หาแดดยากมาก ๆ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากแม่ปูและน้องอินชอนนะคะ มี๊สาวจะสู้ ๆ ค่ะ
อัดนันก็เพิ่งจบครอสเรียนว่ายน้ำค่ะ แต่ไม่ได้ต่อ เพราะเข้าหน้าหนาวแล้ว ดูท่าทางอัดนันจะไม่ค่อยชอบน้ำเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกว่าดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ สงสัยต้องรอให้โตกว่านี้อีกหน่อยแล้วค่อยพาไปใหม่
พี่อินชอนน่ารักจัง ไม่งอแงด้วย สงสัยจะชอบว่ายน้ำนะคะ แบบนี้แม่ปูต้องพาไปบ่อย ๆ ซะแล้ว
อากาศช่วงนี้เปลี่ยนแปลงบ่อย อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงนะคะ จุ๊บ ๆๆๆ
ปล.ตอนนี้ครอบครัวน้องอินชอนต้องนอนหลับอยู่แน่ ๆ เลย นอนหลับฝันดีนะคะ