ขึ้นเขียงซะแล้วเรา
แม่เริ่มถูกฉีดยาชาคุณตาหมอมากระซิบข้างๆแม่และบีบมือข้างซ้ายของแม่โดยมีพ่อ ของหนูจับมือขวาแม่ไว้ คุณตาหมอให้กำลังใจแม่และบอกแม่ว่าไม่เป็นไรนะทำใจดีๆ เข้าไว้นึกถึงหน้าของลูกให้มากๆเด๋ียวคุณตาหมอจะทำการบล็อกหลังให้โดยมีวิสัญญี แพทย์และพยาบาลผู้ช่วยแม่ร่วมสิบคนได้มั้ง เพราะแม่เห็นเต็มไปหมดต้องมีคนเตรียม เลือดสำรองไว้ให้แม่ด้วย เพราะแม่มีเนื้องอกอาจเกิดภาวะฉุกเฉินขึ้นได้ตลอดเวลา คุณตาหมอบอกแม่ว่าเดี๋ยวจะฉีดยาเข้าที่สันหลังของแม่ โดยให้แม่นอนขดให้เหมือน ตัวกุ้งเข้าไว้ แม่อยู่ในสภาพใส่ชุดวันเกิดเหมือนลูกเลยอินชอนเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ไม่รู้แม่เริ่มเบลอ! หนาวสั่นเหมือนปลาถูกค้อนทุบ แล้วกระตุกยังงัย ยังงั้น เอ! แม่กลัว มากเกินไปจนรู้สึกเกร็งหรือมันมาจากฤทธิ์ยาที่กำลังออกกันนะอยากรู้จังแต่ไม่กล้า ถามคุณตาหมอเพราะกลัวโดนดุและกลัวเสียฟอร์มด้วย เดี๋ยวใครๆจะว่าแม่ได้ว่าขี้ ขลาดใจเสาะชมัด (จริงๆก็เป็นอย่างที่ใครๆพูดนั้นละ ถูกต้องนะคร๊าบ!) มีคุณหมออีก คน ที่ใครๆมักเรียกว่าวิสัญญีแพทย์มาถามแม่บริเวณศรีษะของแม่ โดยมีคุณตาหมอน ภไปอยู่แถวๆท้องของแม่แล้วคุณหมอคนนั้น แม่ไม่รู้จักชื่อถามแม่ว่าคุณหมอจะขออนุ ญาติหยิกที่แขนบนหัวไหล่นะครับถ้าเจ็บให้บอกว่าเจ็บ ถ้าไม่เจ็บให้บอกว่าไม่ แม่ก็บอก ว่าเจ็บนิดๆแล้วก็เริ่มไม่เจ็บ คุณตาหมอนภก็ลงมือกรีดท้องแม่ตอนแรกแม่รู้สึกแสบท้อง บริเวณที่กีดทางข้างซ้ายมาก แต่มันเป็นความรู้สึกแปล๊บเดียวจากนั้นก็ไม่รู้สึกอีีกเลย แค่รู้สึกเหมือนมีอะไรมากดๆขย่มๆแล้วมีใครกำลังเอาอะไรออกจากท้องแม่ มันแค่ช่วง เวลาแปล๊บเดียวจริงๆคล้ายๆเราเดินเข้าไปหาหมอฟันแล้วถูกฉีดยาชาแล้วถอนฟันออก ยังงัยยังงั้นเลยค่ะลูก
Create Date : 22 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 29 ธันวาคม 2551 12:58:04 น. |
|
0 comments
|
Counter : 657 Pageviews. |
|
|