พอถึงเวลาเช้าอินชอนก็เลือกเสื้อผ้าเองแต่ก็ยังใส่

เล็คกิ้งอยู่ดีเพราะอินชอนแพ้ง่ายเวลามีอะไรมากัดจะเกาตลอด รวมถึงหมวกที่

จะชอบใส่ปิดโป้งเหน่ง คงอายเพื่อนละซิลูก ไม่เป็นไรนะคะวันนี้อนุโลมให้คน

เก่งได้แต่ถ้าได้ชุดนักเรียนเมื่อไหร่หนูก็ต้องทำตามกฎของโรงเรียนนะคะลูก

แม่บอกกับลูกอย่างนั้น จากนั้นอินชอนก็ไปโรงเรียนกับป้าตามที่แม่บอกและ

เหมือนเดิมอินชอนร้องไห้เมื่อป้าออกมา ป้าปลาหลอกอินชอนว่าจะไปซื้อไอส์ๆ

ที่อินชอนชอบรอเดี๋ยวนะคะเดี๋ยวมา แล้วช่วงนี้ก็คงต้องเป็นหน้าที่ของคุณครู

แล้วละคะว่าจะหาวิธีหลอกล่อเด็กยังไงให้เด็กมีอารมณ์เย็นลงและเชื่อฟังเพราะ

เป็นเรื่องธรรมดาของเด็กใหม่ที่มาอยู่ในที่ๆแปลกใหม่ อาจจะเป็นการพาไปเล่า

นิทานหรือแนะนำเพื่อนใหม่อีกครั้งเพื่อให้เด็กเกิดความเคยชินหรือจะด้วย

สารพัดวิธีที่ทำให้เด็กมีความสุขที่ได้มาโรงเรียนแห่งนี้ พูดได้ว่าคงต้องงัดตำรา

ที่เรียนทั้งหมดมาผสมกับความอดทนและใจที่รักเด็กด้วยละคะ พอ10.30น.ป้า

ปลาก็ขับรถมอเตอร์ฯจะไปตัดผมในหมู่บ้านและแวะไปถามครูที่เดินผ่านไปมา

หน้าโรงเรียนว่าอินชอนเป็นอย่างไรบ้างแต่ครูท่านนั้นเดินไปที่ห้องเตรียมที่อยู่

ด้านในสุดแล้วซักพักก็เดินออกมาว่าจะมารับไปก่อนได้เลยเพราะวันที่สองยัง

ร้องอยู่เดี๋ยวเด็กจะเครียด ป้าปลาก็เลยต้องกลับมาเปลี่ยนรถที่บ้านโดยฝากครู

ไว้แปล็บนึงเนื่องจากข้อมือป้าปลาไม่ดีถ้าต้องเกร็งจับอินชอนนานๆและไหนจะ

ของที่อินชอนเตรียมไปในโรงเรียนด้วยสองมือถือไม่ไหวแน่ป้ากลัวอินชอนตก

รถจึงรีบมาเปลี่ยนและกลับบ้านทันที  แม่กอดอินชอนตอนไปรับอินชอนกับป้า

และบอกว่ามาแล้วหรือลูก คนเก่ง พระเจ้าช่วย "อินชอนกับไล่แม่บอกว่าออก

ไปๆๆๆอินชอนไม่รักทุกคนในครอบครัวแล้วโดยพูดชื่อทั้งหมดรวมถึงไม่รัก

โรงเรียนหนูนิดด้วย" แม่ไม่เข้าใจว่าอินชอนของแม่เป็นอะไรน๊า ถึงพูดอย่างนี้

ขนาดแค่เห็นมดก็ยังไล่บอกว่าให้ออกไปๆทั้งๆที่อินชอนเคยรักสัตว์ ครั้งนี้อิน

ชอนเห็นมดอินชอนก็ฆ่ามดเลยและไล่เตะพี่น้องหมาในบ้านด้วย แถมอยู่ๆก็

กลัวการเข้าห้องน้ำเวลาแม่จะพาอินชอนไปขับถ่ายและบอกว่า "ช่วยด้วยๆอิน

ชอนขอโทษจ้าๆพูดซ้ำๆอย่างนั้น" แม่ไม่ได้ทำอะไรลูกซะหน่อยลูกของแม่เป็น

อะไรน๊า แม่เล่าเรื่องนี้ให้พ่อเอ๋ฟังและเริ่มกังวลว่าเราพาลูกไปเรียนเตรียมเร็ว

ไปไหมแต่ว่าเด็กขวบหกเดือนก็ไปเรียนยังมีเลย ป้าบอกว่าในห้องเรียนของอิน

ชอนมีลูกครึ่งคนนึงดูซึมๆกอดตุ๊กตาแน่นเลย บางคนก็นั่งกัดปากตัวเอง คุณครู

บอกว่าเด็กๆบางคนร้องไห้เป็นปีร้องจนอาเจียนก็ยังมี แม่ก็ยังคงคิดว่านี่คือ

ธรรมชาติของเด็กละกระมั้งเดี๋ยวก็คงหาย ป้าปลาตื่นเต้นใหญ่อยากรู้ว่าอินชอน

ร้องนานไหมวันนี้และเข้ากับเพื่อนได้หรือปล่าว แม่คิดว่าลูกคงพอจะเริ่มปรับ

ตัวกับเพื่อนได้บ้างแล้วนะ แต่สิ่งที่แม่กับป้าได้ยินกับไม่เป็นอย่างนั้น อินชอน

ของแม่ร้องตลอดและร้องดังขึ้นๆดังขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่ป้าส่งอินชอนกับมือครู

ประจำชั้นของลูกแล้ว ก็มีคำพูดของใครก็ไม่รู้ที่อยู่ใกล้อินชอนเพราะอินชอน

กอดพี่ซีเจตลอด บอกว่าอินชอนไปดูดอกไม้ไหม และพูดว่าอินชอน อินชอน

ซักพักก็พูดว่า " ไปยังว่ะ " ( คงหมายถึงผู้ปกครองนั้นก็คือป้านั้นเอง ) จาก

นั้นก็มีอีกเสียงนึงพูดขึ้นมาว่า " เด็กเป็นไง "  เสียงนึงก็ตอบว่า "เด็กไม่เท่าไหร่

แต่ผู้ปกครองนะซิ ? แล้วอินชอนก็เริ่มร้องบอกว่าอินชอนจะใส่ชูชูจ้า ( หมายถึง

รองเท้า ) แล้วก็เริ่มร้องไห้อีก เรามาดูกันนะคะลูกว่าหนูไปเจอเหตุการณ์ที่แม่

ไม่คลาดคิดมาก่อนว่าลูกจะไปเจออะไรมาบ้างตลอดเวลาร่วม 2 ชั่วโมงครึ่ง

ซึ่งช่วงเวลานี้คงยาวนานมากสำหรับความสะเทือนใจที่ลูกของแม่ได้รับ แม่ขอ

ตัดบางอย่างออกไปที่มีการกระทำหรือพูดคุยที่ไม่เกี่ยวกับลูกนะคะเพราะเรื่อง

มันยาวมากเอาจะเพราะถ้อยคำและการกระทำของคุณครูและครูผู้ช่วยที่ทำกับ

ลูกละกันนะคะอินชอนจ๋า หลังจากที่มีคำว่าไปหรือยังว่ะและเด็กไม่เท่าไหร่แต่ผู้

ปกครองนะซิก็มีคำพูดว่าจะพาเด็กๆไปดูหุ่นกระบอก ( ตรงใต้ตึกใหญ่หน้าห้อง

ธุรการซึ่งเป็นห้องกระจกมองออกมาเห็นได้ในห้องนั้นมีครูใหญ่นั่งอยู่ด้วย ) มา

ฟังคำพูดต่อไปกันเถ่อะค่ะว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่พิมพิ์ของชาติใช้คำพูดกับ

เด็กสองขวบซึ่งเป็นวัยกำลังเรียนรู้และกำลังจดจำคำพูดกันนะคะ มีคำพูดว่า " อี

นี่ด้วย อีนี่ อีบานครู...( ชื่อครูประจำชั้นที่ถูกอีกฝ่ายเรียก ) "เอามันไป ไม่งั้น

แหกปากร้องนะซิ เอาอีนี่ไปด้วย อีอินชอน .... เวลาผ่านไป " เงียบๆตบปาก

เดี๋ยวตบปากไปโน่นเลย " ไป ไปเลย ฟังเหมือนเขย่าแขนหรือทำรุนแรงกับอิน

ชอน " " ถ้าหยุดร้องค่อยออกไป ( เสียงก้องๆคล้ายๆถูกขังอยู่ในห้องน้ำ ) "

เงียบ เดี๋ยวพาไป รำคาญ เดี๋ยวจะเปิดเพลงให้ฟัง ( เปิดเพลงลูกทุ่งแทนที่จะเป็น

เพลงเกี่ยวกับเด็ก เด็กจะได้อารมณ์เย็นลง ถ้าทำแบบนี้อินชอนไม่เชื่อฟังหลอ

กนะคะแม่คิดอย่างนั้น ) แล้วอินชอนก็ร้องไห้อีก ( แม่คิดว่าอินชอนคงกลัวที่ถูก

ขังอยู่คนเดียว นานๆจะมีคนแวะมาดูอินชอนทีตามเสียงที่ได้ยินเป็นระยะๆ ) "

อินชอนร้องอีก " เงียบ ครูรำคาญ "  " อินชอน อินชอนจะหาป้าปลา อินชอน

กลับบ้าน อินชอนกลับบ้าน พูดเป็นสิบๆครั้งแล้วต่อด้วยคำพูดว่า อินชอนขอ

โทษจ้าๆๆๆๆๆๆๆพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอนอย่างที่สุดเหมือนที่อินชอนอยู่บ้าน

ถ้าทำผิดอินชอนจะยกมือขอโทษและพูดแบบนี้ ครูไม่ฟังพูดแต่คำว่าเงียบอย่าง

เดียว ( โถ!ลูกแม่หนูไม่ผิดหลอกนะคะ แม่เอง แม่ผิดเองที่พาลูกไปเจอคนใจ

ยักษ์ใจมารแบบนี้ คนที่ต่อหน้าอย่างรับหลังอย่างต่อหน้าทำพูดดีดูพอจะมีหลัก

การณ์แต่พอหลับหลังพูดเหมือนคนไม่มีการศึกษามาก่อนเลย หรือเค้าพูด

หยาบๆต่อหน้าเด็กๆจนเป็นนิสัยแล้วนะ หรือว่าเค้าไม่รักลูกของแม่เลือกรัก

เฉพาะเด็กบางคนก็ไม่รู้ เพราะในเสียงที่มีบางช่วงก็มีพูดดีกับเด็กบางคน บาง

คนก็ถูกด่าเหมือนที่ลูกของแม่เจอ " อินชอนยังคงร้องอีกและพูดว่าขอโทษๆๆ

แต่ครูบอกว่า " เดี๋ยวฆ่าตายเลย " คนแบบนี้ไม่รู้ผ่านมาเป็นครูได้ยังไง ( แม่

มาทราบทีหลังว่าเค้าจบป.ตรีแต่ไม่ได้จบอะไรที่เกี่ยวกับเด็กโดยตรงไม่ว่าจะ

เกี่ยวกับด้านปฐมวัยหรือด้านจิตวิทยาเกี่ยวกับเด็กเล็ก เวรกรรม!จะมีผู้ปกครอง

อีกกี่คนหนอที่จะมีโอกาศได้รับทราบว่าแก้วตาดวงใจของเค้าทั้งหลายถูก

กระทำย้ำยีจิตใจแบบนี้ เฮ้อ!แล้วเด็กๆที่เหลือถ้าบางคนเผอิญคุณครูไม่ชอบและ

ไม่ถูกชะตาจะเป็นยังไงบ้างน๊า โถ!หนูจ๋าขอให้หนูอย่าได้มาเจอสภาพแบบนี้อีก

เลย ป้ากลัวหนูจะเป็นเด็กเก็บกดจังเลย ขนาดอินชอนลูกของป้าแค่สองวันยัง

โดนซะอ่วมและมีนิสัยก้าวร้าวกลับมาบ้านอย่างนี้ แล้วต่อไปหนูๆจะเป็นยังไง

บ้างน๊า แล้วเด็กที่ครูเคยบอกว่ามีบางคนร้องเป็นปีแล้วป่านนี้สภาพจิตใจเค้าจะ

ซึมซับอะไรไปบ้างนะ นอกจากครูเหล่านี้จะไม่ได้สร้างความเชื่อมั่นให้กับเด็ก

แล้ว และไม่มีวิธีที่จะเบี่ยงเบนเด็กหาวิธีหลอกล่อให้เด็กอารมณ์เย็นลงแล้ว กับ

ทำให้เด็กไม่ไว้ใจตั้งแต่แรก แล้วเด็กที่ไหนจะยอมเชื่อฟังละคะ เป็นใครๆก็อยาก

กลับบ้านไปอยู่กับคนที่ตัวเองรักและรักตัวเองกันทั้งนั้นละค่ะ เพราะอยู่ไปก็ไม่มี

ความอบอุ่น มีแต่จะทำให้จิตใจเสื่อมโสมลงไป แถมจะมีคำหยาบคายตาม

คุณครูที่ดูแลเด็กๆกลับมาบ้านด้วย  " อินชอนยังคงพูดขอโทษไม่หยุดแต่ครู

ประจำชั้นคนนั้น กับพูดให้เด็กเรียกชื่อตัวครูเอง ( สงสัยคงอยากจะปลูกฝังให้

เด็กจำชื่อตัวเองพอถึงบ้านผู้ปกครองจะได้เข้าใจผิดคิดว่าอินชอนติดครูและรัก

ครูซะแล้ว โดยไม่ได้สนใจเลยว่าเด็กจะพูดอ้อนวอนยังไง ) ผ่านไปถึงเวลาให้

นมกล่อง ครูถามว่ากินนมไหม อินชอนของแม่คงกลัวครูคนนี้แล้ว จึงบอกว่าไม่

เอาแล้วร้องไห้ขึ้นอีก " เฮ้อ!เบื่อจริงเลย พูดด้วยแล้วร้องเนี่ย! มันน่าให้อดตาย

นัก" ( เสียงครูพูด ) แล้วอินชอนก็ไอสำลัก สะอื้นๆๆ  อินชอนพูดขึ้นอีกล้างมือ

จ้า ( คงหมายความว่าให้พาไปล้างมือหน่อยจ้า ) แต่ก็ไม่มีใครสนใจฟัง รวมถึง

คำพูดตะคอกเงียบๆออกไปเลยใครให้เข้ามา ออกไปเลย ออกไป ออกไป ไม่

ต้องเข้ามา คิดว่าคงถูกจับไปขังอีก " เพราะอินชอนพูดว่าอินชอนไม่อึอึ๊

( เพราะถ้าโดยปกติอยู่บ้านถ้าอินชอนไม่ปวดถ่ายก็จะไม่เข้าห้องน้ำ ) "อินชอน

พูดขึ้นอีกว่าอินชอนไม่อยู่ห้องน้ำ ป้าปลาช่วยด้วยช่วยด้วยๆๆๆๆ( พูดนานมาก )

ซักพักมีคนมาบอกครูประจำชั้นว่าป้าปลาจะมารับอินชอนแล้ว แล้วอินชอนก็

เงียบ เสียงครูก็พูดว่า " รู้นะเนี่ย! " ( ก็นั้นนะซินะถ้ารู้ว่าเด็กรู้แล้วพูดคำหยาบ

ต่อหน้าเด็กกันทำไมนะ แม่ไม่เข้าใจคนพวกนี้เลยว่าทำไม จิตใจเค้าถึงหยาบ

ก้านนัก ) ครูเริ่มพูดดีกับอินชอน แล้วรีบป้อนยาและพูดกับครูอีกคนว่า

" ขอโทษเรื่องป้อนยาเมื่อวานไม่ได้กินแต่บอกผู้ปกครองว่ากินแล้ว " ( นี่ยังโชค

ดีนะคะที่ยาที่อินชอนกินเป็นแค่ยาปรับลำไส้เพื่อขับถ่าย ไม่ใช่ยาสำคัญมากๆที่

เด็กต้องทานต่อเนื่อง ไม่เช่นนั้นถือว่าอันตรายมาก เด็กบางคนที่ถูกป้อนมีคำ

พูดของครูบอกว่าจำไม่ได้แล้วมียาหลายอย่าง  ส่วนอินชอนกิน13ซีซี มีเสียงครู

คนนึงบอกว่าให้กินหมดถ้วยเลยไหมแล้วก็มีเสียงอีกเสียงนึงพูดว่ายกหมดขวด

เลยไหม ( เลวมากถ้าเหตุการณ์แบบนี้และการกระทำแบบนี้เกิดขึ้นกับลูกของตัว

เองจะรู้สึกยังไงกันบ้างนะ ) ถ้าอินชอนเป็นอะไรไปแม่จะทำยังไง หลังจากที่มี

คนมาบอกครูประจำชั้นว่าป้าปลาจะมารับอินชอน แต่ขอไปเปลี่ยนรถก่อน ครู

อีกคนพูด " อะไรนะมีรถหลายคัน ว่างั้นเถ่อะ เบื่อจริงอีพวกคนรวย อินชอนก็

ร้องขึ้นอีก เสียงครูพูดขึ้นมาว่าเดี๋ยวกักทั้งวัน ไม่น่ามาเลย มันน่าให้อยู่ทั้งวัน

หักดิบมันเลย ชอบนักเด็กแบบนี้ เหมือนใบเฟริ์น ( คงหมายถึงชื่อเด็กอีกคน )

แม่ขับบีเอ็มมา แบบนี้เลย ไป ไปอยู่คนเดียว ไม่ต้องมาเลย " ซักพักก็มาทำพูด

ดีกับอินชอนว่าให้ไปล้างหน้าทาแป้ง แล้วบอกให้อินชอนเรียกชื่อตัวเอง ( หมาย

ถึงครูประจำชั้น ) แล้วบอกให้อินชอนหอมแก้มตัวเองด้วย แม่รู้ว่าลูกอยากกลับ

บ้านหนูก็เลยทำตามทุกอย่าง ถึงแม้นจะเป็นการถูกบังคับก็ตาม ( แม่ยังอดคิดไม่

ได้เลยว่าถ้าลูกอยู่นานกว่านี้จะเป็นยังไง ) หลังจากที่แม่ได้ฟังเสียงอัดแค่ช่วง

แรกแค่ถึงตอนเรียกลูกด้วยคำนำหน้าว่าไปหรือยังว่ะ และตะคอกไล่ลูก แม่ก็ไป

หาครูประจำชั้นคนนั้นทันที และค่อยๆพูดโดยยังไม่บอกให้ครูคนนั้นทราบว่าแม่

ได้มารับรู้การกระทำของเค้ารับหลังแล้ว แม่ถามเค้าว่าคุณครูคะวันนี้น้องอิน

ชอนเป็นยังไงบ้างคะ ร้องมากไหม ปรับตัวกับเพื่อนๆได้หรือปล่าวคะ ครูประจำ

ชั้นตอบว่า " น้องไม่ค่อยร้องเลยค่ะดีกว่าเมื่อวาน และดูเพื่อนๆเล่นกัน ดู

เหมือนจะชอบด้วยนะคะ " ( โกหกอย่างหน้าด้าน ๆเลยครูคนนี้ ) แม่ถามอีกว่า

อินชอนไม่มีปัญหาอะไรเลยจริงๆหรือคะ " ไม่มีค๊า " ( ก็แน่ละซิเล่นจับขังหน่วง

เหนี่ยวเด็กไว้อย่างนั้น ) แม่เริ่มมีอารมณ์เพราะถ้าครูพูดดีตรงๆแม่จะพูดเลยว่า

อินชอนเค้าชอบคนพูดดีๆด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนนะคะ ถ้าทำรุนแรงกับเค้าๆจะ

ต่อต้านทันทีค่ะ แต่ครูพวกนี้นอกจากไม่มีจรรยาบรรณแล้วจิตใจยังบกพร่องอีก

ด้วยค่ะ แม่ยังนำเสียงตอนตะคอกไล่ลูกให้ฟังคร่าวๆ ก็ครูสองคนนี้ก็ยังหน้าด้าน

ตอบออกมาว่าฟังไม่รู้เรื่อง และที่นี่ไม่มีใครทำกับเด็กแบบนั้นแน่นอน ( คนพวก

นี้อันตรายมากๆถ้ายังได้อยู่ทำร้ายจิตใจเด็กๆอีกต่อไป ไม่รู้หัวใจเค้าทำด้วย

อะไรกันนะคะ ) เมื่อครูสองคนนี้บอกว่าฟังไม่รู้เรื่องแม่ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจะเอา

ไปให้ผู้บริหารฟัง ครูประจำชั้นคนนี้ก็พูดว่าต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำอะไร

บกพร่องเพราะอยู่ในความดูแลของตัวเอง แต่ก็ไม่ยอมรับว่าเสียงทั้งหมดเป็น

ของตัวเองและของครูอีกสองคน แม่เริ่มใจเย็นลงและบอกว่าพ่อโกรธมากที่ทำ

กับลูกอินชอนแบบนี้เพราะถ้าเรียนต่อไปไม่รู้จะเป็นยังไง ( ก็ขนาดครูยังไม่

ยอมรับความจริงเลยนี่คะ )

Create Date : 10 กันยายน 2552
Last Update : 10 กันยายน 2552 16:47:11 น.		11 comments
Counter : 851 Pageviews.
Share Tweet