วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2552 วันนี้แม่ มีนัดกับน้า อ๋อและน้า เอ๋เพื่อไปซื้อ
ของที่งานลดราคาสินค้าที่เมืองทอง ธานี แม่ก็ไม่ทราบรายละเอียดของชื่อ
งานเท่าไรนัก รู้แต่ว่ามีทั้ง ขนม ของเล่นเด็ก เสื้อผ้าเด็ก ผู้ใหญ่ลดราคาและมี
สินค้าอื่นๆอีกมากมายที่ลดราคาค่ะ เรานัดจะไปช่วงบ่ายๆของวันนี้กันแต่พอ
ก่อนจะออกจากบ้าน น้าเอ๋ คุณแม่น้อง มิณณาร์ก็โทรมาบอกว่า
ไปไม่ได้แล้วเพราะติดธุระ จากนั้นเราก็ออกจากบ้าน กัน น้าอ๋อมารับแม่
และอิน ชอนพร้อมกับลุง ศักดิ์และพี่ อู๋โดยมีลุงศักดิ์ช่วยขับรถ
ให้เหมือนเดิม ครั้งนี้แม่ไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่นัก เพราะคิดว่าของอิน
ชอนมีมากพอแล้วคงไม่จำเป็นเท่าไหร่ แต่คิดไปคิดมาทนความรบเร้าและจูงใจ
ของน้าอ๋อไม่ไหวว่าลองไปดูอาจมีของถูกใจบวกกับคิดว่าให้เด็กๆไปเล่นและ
เจอกันจะได้ไม่เหงาก็ไปกัน ก่อนออกจากบ้าน น้าอ๋อทักแม่บอกทำไมไม่
เอาพี่ เลี้ยงไปด้วย ไม่รู้เป็นไงแม่ก็เกรงใจกลัวพี่ทิพย์เหนื่อยและคิดว่ารับมือ
ลูกไหวก็เลยไม่เอาพี่ทิพย์ไปด้วยส่วนป้าปลายังไม่หายดีแม่อยากให้พักผ่อนอยู่
บ้าน พอเราออกจากบ้านและไปถึงที่งานแม่ก็แวะซื้อขนมเป็นขนมเวฟอร์ของ
เด็กรสผลไม้ต่างๆให้กับลูก และฝากน้องมิณณาร์ พี่อู๋ น้องมะจังและน้องไคนัน
ส่วนพี่ไทนี่และน้องธานแม่ไม่ได้ซื้อฝากเพราะแพ้นมวัวเนื่องจากขนมนี้มีส่วน
ผสมของนมด้วยค่ะ แม่เห็นว่าลูกไม่ค่อยหม่ำข้าวก็เลยซื้อให้ จากนั้นแม่ก็ไปซื้อ
ของเล่นและสื่อการสอนให้ลูกอีก แม่แอบเห็นเสื้อผ้าถูกใจของลูกลดราคา
มากมายแต่แม่ไม่มีมือจะถือแล้วบวกกับที่เจอความซนไม่อยู่นิ่งของลูกก็เลย
ยอมจำนนและคิดว่าถ้าพ่อว่างอาจจะชวนพ่อมาดูในวันหยุดอีกทีเนื่องจากมี
โมเดลการ์ตูนและเครื่องบินลำเล็กที่พ่อชอบสะสมมีในงานด้วยค่ะ หลังจากนั้น
เราก็หอบของพะรุงพะรังไปที่โรงจอดรถแม่กับลุงสักดิ์ช่วยกันถือของใส่รถโดย
มีอิน ชอนยืนอยู่ข้างๆน้า อ๋อกับพี่ อู๋ในขณะที่น้าอ๋ออุ้มพี่อู๋เข้าไปใน
รถนั้นและแม่กับลุงศักดิ์ก็ทะยอยขนของใส่รถชั่วพริบตาเดียวอิน ชอนยอด
ดวงใจของแม่ก็หายตัวไป อิน ชอนคงมองไม่เห็นแม่เพราะแม่มัวก้มๆเงยๆ
เอาของใส่รถและอิน ชอนคงเดินตามหาแม่ อย่างที่ไม่รู้ว่าแม่ก็อยู่ใกล้ๆ
แต่คนละฝั่งด้านประตูรถ ที่หนูยืนอยู่ ลูกจะรู้ไหมหนอ!ชั่วเวลาที่แม่คิดว่าลูก
อยู่กับน้าอ๋อแต่หนูไม่ได้อยู่นั้น พอคำแรกที่น้าอ๋อถามแม่ว่าเห็นอิน ชอน
ไหม แม่ ใจหายแว๊บเลยจนถึงวินาทีนี้ที่แม่ เพิ่งมาอัพ บล็อกให้กับลูก
ก็ยังไม่หายใจสั่นเลย ถ้ายอดดวงใจของแม่ หายไป หรือรถที่ขับสวนมามอง
ไม่เห็นชนลูก หรือโดนคนอื่นอุ้มไป อิน ชอนยังพูดไม่ได้มากนักแล้วจะ
สื่อสารกับใครเพื่อมาหาแม่ได้ ลูกคงคิดถึงแม่ คงหิวนม คงต้องลำบากแม่คิดไป
ต่างๆนาๆๆและเริ่มฟุ้งซ่านไปกันใหญ่และเริ่มนึกโทษตัวเองที่มัวแต่ขนของขึ้น
รถโดยลืมไปว่าลูก อาจมองไม่เห็นแม่รวมถึงมัวแต่เกรงใจพี่ทิพย์กลัวพี่ทิพย์
เหนื่อยมากและอาจไม่อยู่กับเราแม่จึงไม่ให้พี่ทิพย์มา แต่แม่ เกือบต้องเสีย
ลูก สุดที่รักของแม่ไปแล้ว โชคยังดีที่อิน ชอนเดินไปไม่ไกลนักและแม่
รู้ตัวก่อน อิน ชอนจ๋าแม่รักลูกมากเหลือเกิน แม่มีหนู คนเดียวนะที่แม่
รักมากที่สุด หนูอยากได้อะไรแม่ก็จะให้แม่ ยอมทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูกและ
ทำให้ลูกมีความสุข ใครจะว่าแม่ตามใจหนู ก็ตามแม่รู้อย่างเดียวว่าแม่รักหนู
และอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูก ต่อไปนี้แม่จะไม่ทำกับหนูอย่างนี้อีก แม่จะไม่
ปล่อยหนู แม้นแต่วินาทีเดียวเลย แม่ สัญญาลูกรักของแม่ แม่ขอโทษ
นะคะลูก อิน ชอน ยกโทษให้แม่ ให้อภัยแม่ ด้วยนะคะ รักลูกที่สุด
ในโลกเลยนะคะ ขอบคุณพระคุณเจ้าที่ช่วยคุ้มครองลูก ของแม่ด้วยค่ะ อิน
ชอนนางฟ้าน้อยของ แม่
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2552 1:42:05 น. |
|
39 comments
|
Counter : 1001 Pageviews. |
|
สวัสดีค่ะแม่ปู
ดีที่สุดเลยค่ะ ที่น้องอินชอนปลอดภัย โทษตัวเองเลยนะคะ
..
ยังงัยเป็นกำลังใจให้แม่ปูนะคะ ขอให้พระเจ้าช่วยคุ้มครองนางฟ้าน้อย สุดที่รักของแม่ปูค่ะ ตลอดเวลาค่ะ
..
มีความสุขมากมากนะคะคุณแม่ปูและน้องอินชอน