วันนี้เราก็อยู่บ้าน  กันอีกแล้ว แม่  คอยดูอาการป่วยของหนูตลอดเวลาหนู

ยังพอเล่นได้บ้างในบางครั้งเมื่อไข้ลดแต่พอหนูไข้ขึ้นแม่  ก็ป้อนยาหนู แต่ก็

อดที่จะกังวล  ไม่ได้ถึงไข้ที่ขึ้นๆลงๆแบบนี้เพราะแม่ได้โทร  คุยกับน้าอ๋อ

คุณแม่น้องอู๋  ที่บอกกับแม่ว่าเมื่อตอนน้องอู๋อายุได้ 9 เดือน เคยป่วยเป็นไข้

เลือดออกไม่อยากให้แม่ชะล่าใจนัก วันอาทิตย์นี้ที่คุณหมอ  ดารารัตน์ไม่อยู่

แต่นัดอินชอน  ไปเจาะเลือดคงต้องเจอคุณหมอท่านอื่นแน่ๆเลยน้าอ๋อแนะนำ

คุณหมอพิเชษฐ์หมอทางด้านกุมารเวชที่โรงพยาบาลนนทเวชที่เคยรักษาน้องอู๋

จนหายจากไข้เลือดออกว่าทั้งเก่งและใจดี  และวันอาทิตย์  คุณหมอพิเชษฐ์

ก็อยู่ด้วย แม่ก็ปรึกษาคุณพ่อ  และป้าปลา  ว่าจะลองไปที่นั้นดู เพราะน้าอ๋อ

การันตีถึงความเก่งและระเอียดของคุณหมอ ( เพราะไหนๆคุณหมอดารารัตน์

ก็ไม่อยู่คุณหมอท่านอื่นแม่ก็ต้องลองดูเหมือนกันก็เลยคิดว่าพรุ่งนี้แม่น่าจะลอง

ไปหาคุณหมอพิเชษฐ์ดูค่ะ ) เผลอ!แปล๊บเดียวก็จะเย็นแล้วนี่ก็ 2 วันแล้วนะที่หนู

ไม่สบายเป็นไข้แบบนี้สงสาร  หนูจังเลยค่ะ แม่เห็นหนูทานอะไรไม่ค่อยได้เลย

นอกจากนมแม่แม่ก็ยิ่งกังวลใหญ่ อินชอน  จ๋าหนูรู้ไหมลูกแม่  เป็นห่วงหนู

ที่สุดเลย มีคนบอกว่าเดี๋ยวนี้เค้ารณรงค์ไม่ให้เด็กอ้วนกัน ถ้าเด็กผอมแต่แข็ง

แรงก็ดีกว่า ถึงแม้หนูจะไม่ค่อยป่วยบ่อยนัก ( นอกจากครั้งนี้น่าจะเป็นมากที่สุด

แล้ว ) แต่แม่ก็รู้สึกไม่  สบายใจอยู่ดีที่เห็นหนูผอมลงกว่าแต่ก่อนมาก เดี๋ยวนี้

หนูทานข้าว   ได้แค่ 3-4 คำเองก็ปัดไม่เอาแล้วแม่จะทำยังไงดีนะ อยากให้

หนูทานเก่งๆเหมือนเมื่อตอน 5-8 เดือนจัง หนูจ้ำม้ำและอารมณ์ดีมากเลยรู้

ไหมคะลูก แม่เขียน   มาถึงตอนนี้ก็พักพาลูกไปเช็ดตัวป้อนยาพอเลยเวลาจะ

สองทุ่มแล้วตัวหนู  ยังร้อนจัดอยู่เลย แม่กังวลมากกลัวลูกเป็นอะไรมากกว่านี้

อยากให้ลูกอยู่ใกล้หมอ ทำอะไรได้แม่ก็ยอมแม่พาหนูไปโรงพยาบาล

วิภาวดีอีกครั้ง แม่เจอคุณหมอเป็นผู้ชาย โดยการเจอคุณหมอ ( ไม่รู้จักชื่อ )

พยาบาลผู้ช่วย 3 คนก็มาเช็ดตัวให้ลูกใหญ่เลยค่ะโดยเฉพาะพยาบาลใส่ชุด

สีน้ำเงินคนนี้พูดดีและเอาใจใส่ในตัวหนูมากๆเลยยิ้มแย้ม  ตลอดเวลาพูด

เพราะกับลูกทุกคำเลยทำให้หนูไม่ร้องไห้เลยยืนให้เช็ดตัวเฉยๆอย่างว่าง่าย หลัง

จากคุณหมอตรวจเสร็จก็ให้แม่พาหนูมาดูอาการที่บ้าน  โดยไม่นอนโรง

พยาบาล   พอวันอาทิตย์  เช้าวันใหม่ที่เราต้องเดินทางไปอุตรดิตถ์กัน

แล้วแม่ชักไม่อยากไปแล้วซิ! อุตรดิตถ์ ก็ลูกไม่สบายออกอย่างนี้ กลัวลูกไปเป็น

อะไรในช่วงเวลาเดินทาง  ( ไม่รู้แม่อาจห่วงลูกจนดูโอเวอร์ไปก็ได้ใครจะว่า

ยังงัยก็ช่างเพราะแม่เคยมีประสบการณ์มาแล้วเรื่องคุณยายน้อยของหนู ที่มีคุณ

หมอท่านนึงเคยตรวจวินิจฉัยโรคคุณยายผิดทั้งๆที่คุณยายไปตรวจสุขภาพทุกๆ

6 เดือนจนสุดท้ายคุณยายเป็นมะเร็งที่ปอดขั้นสุดท้าย  รักษาไม่ทันแล้วคุณ

หมอท่านนั้นก็ยังวินิจฉัยผิดอยู่ แม่เข้าใจคุณหมอท่านนั้นคงยังเด็กเพิ่งจบใหม่

คงยังไม่ค่อยมีประสบการณ์เท่าไรนัก แต่ไม่เป็นไรคุณยายของลูกไปอยู่บน

สวรรค์แล้วละค่ะ เพราะคุณยายใจดีรัก  แม่และป้ากับน้าๆที่สุดเลย เหมือนที่

แม่เป็นอยู่ขนาดนี้ยังไงละคะ แม่รัก  หนูนะและอยากที่จะพูดอย่างนี้ทุกๆวัน

ทุกๆเวลา  เลยละค่ะ อินชอน 

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2551 2:34:25 น.		10 comments
Counter : 1432 Pageviews.
Share Tweet