ในวันแรกที่พี่กาย    มาถึงแม่ก็ลองให้พี่กายชวนหนูเล่นและคอยสังเกตุว่าหนูกับพี่กายเข้ากัน

ได้ไหม ปรากฎว่ายังคงเข้ากันไม่ได้ หนูไม่ยอมให้พี่กายจับตัวเลย ไม่ให้อุ้ม ไม่ให้ป้อนข้าว

 อยู่ใกล้ๆก็ทำโมโห    ใส่พี่กาย ส่วนพี่กายก็ไม่ค่อยพูดกับหนู ถ้าจะพูดก็งึมงัม (เหมือนพูด

คนเดียว) ยิ่งไปกันใหญ่เลย ยิ่งเจอลูกอินชอน    ไม่ค่อยอยู่นิ่งวิ่งตลอดตามประสาเด็กซน พี่

กายก็จะบอกกับอินชอนว่าเหนื่อยหรือยังน้องอินชอน ส่วนพี่กายเหนื่อยแล้ว! พี่กายบอกกับแม่ว่า

ชักอยากไปเลี้ยงเด็กผู้ชายอายุซัก 7-8 ขวบแล้วซิ! พี่กายมาอยู่ได้ 2 วัน วันรุ่งขึ้นพี่กายก็ไปกับ

แม่พาลูกไปเรียนว่ายน้ำ โดยวันนี้อินชอนไปกับพ่อ   และแม่    ส่วนป้าปลา    แม่ให้พัก

ผ่อนอยู่บ้าน เนื่องจากป้าปลาเจ็บข้อมือมากๆ พออินชอนว่ายน้ำเสร็จแม่ก็พาอินชอนอาบน้ำแต่ง

ตัวเอง เนื่องจากพี่กายยังดูเก้ๆ กังๆ ดูออกจะประมาทและเขินอยู่ (แม่คิดอย่างนั้น) หลังจากนั้น

เราก็ไปเรียน TUMBLE TOTS กัน โดยมีพ่อไปส่งและเข้าเรียนกับลูก  ส่วนแม่    อินชอน   และพี่กาย   พอเลิกเรียนเสร็จ ก็เรียกรถ    แท็กซี่กลับบ้าน  โดยมีพ่อเรียกรถ  

แท็กซี่ให้และพ่อก็เลือกคนขับท่ีมีอายุหน่อย เพี่อจะได้ไม่ซิ่งมาก (เพราะพ่อเป็นห่วงกลัวเขาขับ

รถเร็ว) หลังจากนั้นพ่อก็ไปทำงานต่อท่ีอ๊อฟฟิต    เนื่องจากมีงานค้างอยู่ต้องตรวจงานจาก

น้องๆ ท่ีอ๊อฟฟิตของพ่อ เราสามคนนั่งรถ   แท็กซี่คันท่ีพ่อเรียกมาคุณลุงคนขับเคยทำงาน

ไฟฟ้านครหลวง แต่เกษียณอายุแล้ว คุณลุงเล่าให้แม่ฟังท่าทางเป็นคนอัธยาศัยดี แต่ในขณะท่ี

คุณลุงเล่าแม่ก็ึมึนหัวมากเลย และหันไปเห็นพี่กายก็เป็นแบบนั้นด้วยซิ (ส่วนหนูหลับไปแล้วเพราะ

ความเพลีย) ท่ีแม่เวียนหัวและมึนก็เพราะน้ำมันใส่ผมของคุณลุงกลิ่นฉุนและแรงมากๆเลยค่ะ

ว่า..หนูไม่รีบค่ะ! .. (จริงๆแล้วแม่กลัวพาลูกไม่ทันถึงบ้าน แต่ต้องถึงท่ีอื่นก่อนต่างหากหล่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆ) แต่แล้วเราสามคนก็รอดชีวิตปลอดภัยถึงบ้าน  ป้าปลาถามว่าเป็นอะไร แม่ก็ตอบไป

ว่ามึนง่ะ มึนมาก มึนน้ำมันใส่ผมคุณลุงคนขับรถ    แท๊กซี่ดีนะท่ีหนูไม่งอแงหลับไปก่อน ไม่

เช่นนั้นแม่คงแย่  กว่านี้แน่ เพราะพี่กายก็ช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลยเหมือนกัน เฮ้อ!... 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 30 ธันวาคม 2551 23:33:53 น.		0 comments
Counter : 853 Pageviews.
Share Tweet