ตะพาบ 242 ประทับใจ
ตอนนี้เวลาเที่ยง  ไม่ไม่น่ะตอนนี้ฉันรู้สึก

อบอุ่น  เมื่อมาอยู่ในร้าน  บางทีก็ไมค่อย

ต้องการอะไรนอกจากอาหารสามมื้อ

จริง ๆ เพิ่มไปอีกสักมื้อสองมื้อก็อาจจะดีน่ะ

ฮ่า ๆ นั้นอาจจะทำให้เราน้ำหนักเพิ่มก็ได้

แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว  เราคิดว่า

อ้วนก็ไมเป็นอะไร  เรารับได้ แต่เวลามอง

กระจกก็มีความรู้สึกว่าเห้ย...รูปร่างไม่สวยเลย

ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้กินลูกอมมานานแค่ไหน

นานจนจำไม่ได้เลยละ ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ยังราคา

เดิมอยู่รึเปล่าน่ะ  เพราะก่อนนั้นราคาสองเม็ดบาท

ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน  ไม่ได้กินเลยละ

ปกติฉันอมลูกอมรสบ๋วย  แล้วก็พวกสอดไส้

ส่วนใหญ่ก็จะเป็นไส้ช็อกโกแลต  แล้วก็ลูกอม

ทรงหัวใจ  สีแดง ฮออล์ สีเหลือง สีเขียว สีแดง

และสุดท้ายจริง ๆ เพราะนึกไม่ออกละ  โอเล่

ฉันไม่ได้อมลูกอมเหล่านี้นานมาก  แต่พวกเขา

ก็ยังอยู่  และยังมีอยู่  ถ้าจะกินก็คงเป็นช่วงที่

เดินทางไกล ๆ อดหลับอดนอนประมาณนี้และ

ถึงจะกิน  ช่วงนี้จะปีใหม่แล้วละ  ฉันว่ารถติด

แน่ถ้าคิดจะเดินทางกลับต่างจังหวัด  ฉันไม่ค่อย

ชอบรถติดน่ะ จะมีใครชอบรถติดไหมน่ะ

พอนึกถึงปีใหม่แล้วจะมีการเลี้ยงฉลอง

ฉันก็ไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้เลยเพิ่งมานึกออกเมื่อกี้นี้เอง

ที่บ้านเราไม่แน่เหมือนกันว่าจะมีการจัดเลี้ยงอะไรรึเปล่า

ฉันคิดว่าคงไม่ได้กลับต่างจังหวัดแน่นอน

ฉันไม่ได้มีความคาดหวังอะไรเกี่ยวกับปีใหม่เท่าไหร่

ไม่จำเป็นต้องจัดงานอะไร  ไม่จำเป็นต้องเลี้ยงฉลอง

ส่วนของขวัญฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะว่าอยากจะได้อะไร

หรือจะซื้ออะไรให้ตัวเองดีก็ยังนึกไม่ออก

เออ...มีอยู่อย่าง  กางเกงกีฬาขาสั้นตัวใหม่(ตัวเก่าใส่ไม่ได้)

คิดว่าจะซื้อไว้สักสองตัว  เผื่อวันไหนว่างออกไปเดินสวน

เดิน ๆ รับอาการ  เรื่องการท่องเที่ยวฉันก็คงไม่ได้ไปไหน

อาจจะหาอะไรอร่อยมากินที่บ้านหรือไปกินนอกบ้าน

ปกติฉันไม่ค่อยได้กินผลไม้เท่าไหร่  อาจจะไปซื้อผลไม้

ที่ไม่ค่อยได้ทานมาทานมั่ง มันคงจะดีไม่น้อย

ส่วนเรื่องซื้อของขวัญให้คนอื่น  ไม่เคยมีอยู่หัวเลย

แต่พอคิดว่าจะซื้อให้  ก็มีความสุขลึก ๆ ขึ้นมาในใจน่ะ

แต่ไม่รู้จะซื้ออะไรเหมือนกัน  ช่วงนี้ชอบตื่นมากลางดึก

นอนต่อก็นอนไม่ค่อยจะหลับ  แต่มันก็ไม่ได้มีผลอะไร

กับเราน่ะ เราก็ปกติดีอยู่เนี่ยและ  ส่วนเรื่องประดับใจ

ในปีที่ผ่านมาฉันคิดว่าคงเป็นซีรี่ย์เรื่องหนึ่งที่ฉันเพิ่งจะ

ดูจบ ไปฉันชอบน่ะ ฉันชอบการคิดและพูดในใจของ

ตัวละคร  แต่ละครั้ง ซีรี่ย์ไม่มีอะไรเลยมีตัวละครอยู่

แค่ไม่กี่ตัวแล้วแต่ละฉากก็ธรรมดามากแต่ออกมาสวย

แต่ฉันชอบ  การคิดและพูดในใจไงเหมือนได้ยินความนึกคิด

ของตัวละคร มันเจ๋งดี ถึงการแสดงจะออกมาแข็ง ๆ แต่ฉัน

ชอบแบบนี้น่ะ  มันดูไม่มีอะไรดี จะบอกยังไงดี มันมีอะไรบางอย่าง

แล้วที่สำคัญตัวเอกเป็นโรคจิต แต่ของเขาน่าจะเป็นอีกอย่าง

อาการไม่เหมือนของฉันน่ะ ตอนแรกฉันก็ไม่รู็จักเรื่องนี้หรอก

ฉันบังเอิญไปได้ยินเพลงนี้
The 1975 - Robbers (Alternative Music Video)

แต่ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นซีรี่ส์ แล้วผ่านมา 4-5 เดือนฉันก็ได้พบว่า

มันเป็นซีรี่ย์แล้วฉันก็ได้ดู แล้วดันพบว่าตัวเอกเป็นโรคจิต

ฉันชอบน่ะเรื่องนี้  เออเขียนมาซะเยอะลืมบอกว่าเรื่องอะไร


The End of the F***ing World

ฉันประทับใจเรื่องนี้ละ เจาะเข้าไปถึงนิสัยของตัวละครเลย





 



Create Date : 12 ธันวาคม 2562
Last Update : 12 ธันวาคม 2562 12:37:36 น.
Counter : 962 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณnonnoiGiwGiw

  
ตื่นมากลางดึกเหมือนกันช่วงนี้ . .ไม่พอ ตื่นมันตีสี่กว่าตีห้าทุกวันเลยค่ะ

ปล. รูปแมลงเนี่ยะ หนอนถ่ายรัวๆๆๆ เลย สิบภาพจะชัดสักภาพ แต่ก่อนบ้ากล้องมาก เห็นอะไรก็ถ่ายหมด เดียวนี้ ก็ยังบ้าอยู่ แต่ก็ถ่ายไม่เยอะเท่าแต่ก่อนละ เป็นไปตามสังขารค่ะ ฮ่าๆ

ปีใหม่ไม่ได้ซื้อของแจกใคร แต่ของจับฉลากเนี่ยะ 3 งานแล้ว ยังไม่ได้เตรียมสักงานเลย
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 13 ธันวาคม 2562 เวลา:13:35:58 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

อยากบอกว่าหลง
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



หวังไว้ว่าผู้ที่ได้อ่านจะผ่อนคลาย

จากการงานและความเครียด

ลงบ้าง
ธันวาคม 2562

1
2
3
4
6
7
8
10
13
14
15
16
17
18
20
21
23
24
25
26
27
29
31
 
 
12 ธันวาคม 2562
All Blog