แสงของดวงอาทิตย์ในตอนเช้าสาดส่องลงมาในขณะที่ฉันอยู่ในท่ากางระเบียบพัก
มันร้อนอย่างอุ่น ๆ ฉันรู้สึกอย่างนั่นอาจเป็นเพราะฉันเริ่มชินกับมันหรือเปล่าน่ะ
เสียงดนตรีบรรเลงให้รู้ว่าถึงเวลาแปดโมงเช้าเหมือนอย่างทุกวัน ฉันยืนตรงเคารพ
ธงชาติและเปล่งเสียงร้องออกไปพร้อม ๆ กับทุกคน เสียงดังสนั่นราวกับว่ามีมนต์
ขลัง วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันจะมีโอกาสได้ก้าวเท้าออกจากโรงเรียนแห่งนี้ มันผ่าน
มาแล้วสิบก้าววัน บางครั้งฉันคิดว่าเวลามันเดินช้าแต่บางครั้งฉันก็คิดว่ามันเดินเร็ว
ช่วงเวลาที่มันเดินเร็วมักจะเป็นช่วงเวลาที่มีอะไรทำไม่มีเวลาว่าง
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
