Bloggang.com : อยากบอกว่าหลง - รองเท้าคู่ใหม่

รองเท้าคู่ใหม่

ขอบคุณภาพจากบล๊อก Cartoonthai

เราไปตลาดเพราะคิดว่าน่าจะมี

อะไรให้กินบ้าง เราหยุดเรเวนที่นั้น

เป็นตลาดเล็ก ๆ ร้านกระเพาะปลา

ติดป้ายแดงอยู่ด้านบน เรามองเห็นแต่

ไม่ได้สนใจ เพราะเรากินมาแล้วเมื่อกลางวัน

เราเห็นแซนวิชที่วางอยู่บนโต๊ะ

ที่ให้รู้สึกถึงน้ำลายที่ไหลมาโดยไม่รู้ตัว

ปลากัดในขวดแก้วใสวางเรียงกันอยู่

เพื่อรอให้ใครสักคนมาซื้อ ปลานิลส่งกลิ่น

ทำให้รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ เฟรนฟรายที่วาง

อยู่ร้านนั้น ทำให้นึกถึงเด็กแฝดที่บ้าน

แต่แล้วเราก็ไม่ได้ซื้อ เราเดินไปซื้อ

ขนมครกกับชายคนหนึ่งในราคายี่สิบบาท

เราควักกระเป๋าแล้วเลือกแบงค์สีเขียวส่ง

ให้พ่อค้าไป เราต้องกลับบ้านก่อนเพราะ

มีหัวปลี ผัก และปลา ที่ต้องเอากลับบ้านก่อน

เราก็ไม่ได้อะไรกิน จากตลาดเราบิดกุญแจ

รถและออกมาข้างนอกอีกครั้ง เราตรงไป

ร้านสะดวกซื้อ เราพกถุงผ้ามาด้วยคิดว่าจะ

ใส่น้ำเปล่าสักสี่ขวด แล้วคิดไว้ในหัวว่าจะซื้อ

ข้าวกล่องในร้านสะดวกซื้อมากินสักกล่อง

เราเข้าไปที่นั้น ถูกสั่งให้ใส่แมสให้ดีแล้วเราก็

ยื่นหน้าไปให้เขายิงเครื่องวัดอุณหภูมิ

เราก็จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ น่าจะสามสิบหกจุดเจ็ด

แล้วเราก็เดินไปเลือกซื้ออาหาร แล้ววางให้

พนักงานร้านเวฟให้ น้ำที่นั้นลดราคามันจะหมด

เขตในวันพรุ่่งนี้ ก็ได้แต่คิดไว้ว่ามันจะมีลดราคา

แบบนี้อีก ในหัวก็คิดว่าจะซื้อขนมบางอย่างให้น้อง

แต่แล้วก็ไม่ได้ซื้อเพราะ ถุงมันจำกัด

เมื่อสองสามวันก่อนไปซื้อรองเท้าวิ่งใหม่ที่ห้างสรรพสินค้า

เตรียมเงินไว้หนึ่งพันบาท โชคดีมากที่มีโปรโมชั่นพอดี

คู่ละหนึ่งพันบาทด้วย เลือกสีดำล้วนคิดว่ามันน่าจะ

มีโอกาสได้ใช้ในหลาย ๆ โอกาส แต่ไซด์ของเรา

มันไม่มี เราเลยเลือกสีดำขาว โชคดีที่เราใส่เบอร์

สี่สิบสามครึ่งได้พอดิบพอดี มันใส่สบายดีมาก

มันเป็นยี่ห้อรองเท้าที่เรา คิดไว้ในสมัยก่อน ๆ ว่า

อยากจะได้มาไว้สักคู่ เป็นความต้องการที่เราลืมไปแล้ว

เราเห็นลวดลายแบบนั้นในหนังสือการ์ตูน แล้วเราชอบ

เราก็เลยจำมันไว้ในหัวมาตลอด เราลองใส่มันและเดิน

วนไปวนมา คิดภายในใจว่าจะเดินหนีชักดาบออกจากร้าน

แล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียว เราแค่คิดเล่น ๆ น่ะ แต่ใครจะ

ไปกล้าทำจริง ๆ เราจ่ายธนบัตรให้แคชเชียร์แล้วเดิน

ถือถุงใส่รองเท้าออกจากที่นั้น ก่อนเข้าห้างสรรพสินค้า

เราต้องสแกนคิวอาร์โค๊ดก่อนเข้าด้วย แล้วก็วัดอุณหภูมิ

ที่หัว ตอนเราออกเราก็สแกน เรารู้สึกดีใจในระดับหนึ่ง

และมีความสุขยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่ได้รองเท้าคู่นี้มา

และคิดไว้ว่าจะไปวิ่งเย็นวันนั้นเลย เพื่อเป็นการลอง

ของใหม่ แล้วก็ไปสวนสาธารณะจริง ๆ ในช่วงเย็น

คนเยอะมากเลย เราก็คิดน่ะว่าเราซื้อมาเลือกมาสวย

ก็จริง แต่เราไม่ได้มองมันหรอกเมื่อเราใส่ คนอื่นต่าง

หากที่มองมาที่รองเท้าของเรา ใส่สบายก็โอเคละ

เรามานึกคิดทีหลังว่าราคารองเท้ายี่ห้อดีดีมันแพงมากเลย

เราซื้อมาในราคานี้ถือว่าโชคดีมากเลย วันถัดมาแม่

ให้ไปซื้ออีกคู่ให้พ่อ เราคิดว่าจะซื้อไซด์เดิมสีเดิม

แต่แล้วก็ไม่ได้ซื้อเพราะมันไม่มี แต่ได้สีน้ำเงินมา

มันก็ดีเหมือนกันน่ะ เวลาใช้เราจะได้แยกถูกว่า

ของใครเป็นของใคร เราได้ใบปลิวอาหารมาร้านหนึ่ง

แต่เราคิดว่าราคามันแพงเกินกว่าที่เราจะกินได้

แต่เราก็ไม่ได้ทิ้งใบปลิวหรอกน่ะ เก็บมันไว้ในกระเป๋า

ช่วงที่เราไปคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ในห้างสรรพสินค้า

แต่บนถนนรถยังติดเหมือนเดิมน่ะ สวัสดี

Create Date : 22 พฤษภาคม 2563
Last Update : 23 พฤษภาคม 2563 10:24:53 น.
Counter : 910 Pageviews.

2 comments

ไปห้างม าเหมือนกัน.. ห้างที่ไปเค้าไม่ค่อยเข้มเท่าไร
แต่ส่วนใหญ่คนก็ยังแสกนนะ แต่แม่ไปด้วยแม่ไปต้องแสกน
เดินตามเรามาฉิวเลย นางไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปด้วยแหละ

ห้างแถวนนทบุรี คนยังไม่เยอะนะ
ของเซล์ก็มีไม่มากเท่าไร คาดว่าเราก็คงค่อยๆ ปรับตัวกันไปเรื่อยๆ