เหตุการณ์วันเข้าพรรษา วันนี้เวลา 6 โมง บิดามาเคาะประตู ดัง ก๊อก ก๊อก ก๊อก มาทำไม มาซื้อดอกไม้เฮ้ย....ว่าไปซะนั่น บิดาเข้ามาเคาะประตูเพื่อปลุกไปทำบุญ หลังจากนั่นทุกคนทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย เป็นเวลา 7-8 โมง เราออกเดินทางมุ่งสู่การทำบุญ เอ้า เฮ้ ไม่ได้ไปวัดหรอกหรอ ช่างน่าประหลาดใจเหลือเกินที่การทำบุญสมัยนี้ ใส่บาตรที่ตลาด (ก็นั่นดิเพิ่งจะรู้นาน ๆ จะได้ทำบุญดันทำที่ตลาด) และเราทั้ง 4 ก็ทำบุญกันเสร็จเรียบ อุปสรรคเล็กน้อยเนื่องจาก จำนวนคนทำบุญไม่ต่ำกว่า 15 คน มีพระสงฆ์เพียง 1 รูป < คงใช้คำถูกน่ะเฮ้อ...ภาษาเราก็อ่อนจัง คนทั้งหมดมุ่งเข้าหาพระสงฆ์เพียง 1 รูปด้วยความศรัทธาของชาวพุทธ แห่กัน ใส่บาตรพระสงฆ์อย่างไม่เกรงใจ เต็มแล้ว...เต็มอีก อ๊าก อึก อัด...เบียด เสียด และเมื่อทุกคนใส่บาตรเสร็จเรียบร้อย ได้เลิกยามงามดี ที่พระสงฆ์จะสวด คนทั้งหลายรีบนั่งคุกเข่า ณ บริเวณตลาด รามฯ2 เมื่อพระสวดจบก็เป็นอันเสร็จพิธีอ่ะดิ๊จะมีอะไรอีก ด้วยความหิวเราทั้ง 4 พ่อแม่และลูกๆจ๊ะ มุ่งสู่ ร้านหมูกะโจ๊ก เอ้ยโจ๊กกะหมูเพื่อทำภาระกิจเกี่ยวกับ คำว่า "รับประทาน" เมื่อเสร็จหรืออิ่ม ทั้ง 4 เดินออกจากร้านโจ๊กกะหมูด้วยใบหน้าเบิกบานใจ มุ่งสู่ มท.1 เพื่อไปเยี่ยมเยียนสารทุกสุขดิบ ของน้า และเพื่อนบ้านเก่า ๆ เนื่องจากย้ายออกมานาน ...ขณะที่กินโจ๊กเราทั้ง 4 ตกลงกันว่าจะไป บางขุนเทียน เยี่ยมเยียนป้าและลุง พร้อมด้วยคนอื่น ๆ ขนะเดินทางไปบ้านน้าเกิดเหตุการณ์ไม่ขาดฝัน ขณะที่มารดา กำลังคุยโทรศัพท์ได้เหลือบไปเห็น "เศษกระดาษสีแดงอยู่ข้างถนน" มารดาออกคำสั่ง ให้บิดา Stop รถทันที เธอเปิดประตู้แล้วเดินไปหยิบเศษกระดาษนั่นขึ้นมา ด้วยความ เป็นบุตร ปราบปลื้มมารดาเป็นอย่างมาก "โอ้ว เธอช่วยเก็บขยะขึ้นจากถนน" โอ้ว..! เธอหัวเรอะด้วยความชอบใจ เศษกระดาษนั่นมันก็คือเงิน 200 บาท ดีดีนี้เอง แป๋วที่ปลื้มเมื่อกี้... "สงสารคนทำตกแฮะ 200 นั่นเค้าจะไปทำอะไร?เค้า มีอันจะกินรึป่าว" เหตุการณ์มันยังไม่จบเพียงแค่นี้ เธอเดินกลับขึ้นมานั่งในรถพร้อมกับ แยกกระดาษออก เพื่อมองดู ตัวเลขท้าย 3 - 2 ตัวในกระดาษ ช่างเป็นอะไรที่ประเสิธเช่นนี้ แม่ผม แม่ผม สิ่งที่ปราบปลื้มในตัวเธอเริ่ม เจือจางคิก ๆ และแล้วเราก็มาถึงบ้านน้า และตั้งวงดื่มตามภาษาคนมีอายุและก็พูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ เฮฮากันไป เราทั้ง 4 ก็ได้ชวนน้าไปด้วยกัน รวมแล้วตอนนี้มีทั้งหมด 7 คน ก่อนออกเดินทางไปบางขุนเทียน มีเพื่อนสหายเก่าสมัยเด็ก1คนร่วมเดินทางไปร้านค้าแห่งหนึ่ง นั่นก็คือลูกของน้า เราทั้ง 2 คิดว่าจะไปเล่นเกมส์ซักนิด ทีไหนได้มันวันหยุดเด็กเต็มร้านอดเล่นไปล่ะซิ (ยากแย่งเด็กเล่นอ่ะ) และแล้วเราทั้ง 2 ก็เหลือบไปเห็น....ตู้ Slot อะไรช่างวิเศษเช่นนี้ เราทั้ง 2 รีบควักกระเป๋าแลกเหรียญ เพื่อหยอดตู้ Slot นั่นทันที แต่สิ่งที่เกิดขึ้นช่างน่าอัศจรรย์ใจเหลือเกิน มีเสียง แกร่ง โกร่ง เหมือนอะไร บางอย่างร่วงลงมาจากส่วนบนของตู้ Slot โอ้ว..วิเศษ หลังจากเราหยอดเหรียญอย่างเมามัน ไม่นานรู้สึกได้ถึงจำนวนเงินในกระเป๋า ที่ล่องลอยเข้าสู่ตู้ Slot ไม่ยากเอ่ยถึงจำนวนเงินที่เสียไป เพราะความโลภแท้ ๆ ขณะนั่นคนทั้ง 7 พร้อมที่จะออกเดินทางสู่ บางขุนเทียน เพื่อฉลองในโอกาส อะไรนี่ไม่แน่จาย อาจจะเป็น เข้าพรรษา หรือ เพราะ Lucky จากเลข 2-3 ตัวหรือไม่ ก็อาจจะเนื่องในวันหยุดติด ๆ กันหลาย ๆ วัน ใช้เวลาเดินทางไม่นานเท่าไหร่ถึงบางขุนเทียนประมาณ เที่ยงพอดี และเป็นเวลาที่เหมาะเจาะเหลือเกิน เราทั้ง 7 ลงรถออกมาทักทายกันด้วยความคิดถึง คนที่บางขุนเทียนทุกคนช่างใจดีให้การตอนรับเป็นอย่างดี ทั้ง 7 นั่งพูดคุยกับคนที่ บางขุนเทียนไม่ถึง 20 นาที Rหาร Lกอลฮอล น้ำแข็ง แป๊ปซี่ มาครบเสร็จสับ ทุกคนไม่รอช้าเนื่องด้วย ขณะนั่นมันเป็นเวลาทานอาหารกลางวัน Everybody(ใช้สักนิดเตือนความจำไว้บ้าง เราคงได้เจอกับพวกใช้ภาษานี้ทั่วโลก)เหมือจะโชว์ ความไม่ฉลาดออกมา ดูดดื่มกัดกิน เหอ ๆ อย่างอิ่มหน่ำสำราญ นั่งกินไม่นานก็ได้เจอสหายเก่าอีกเช่นเคยตอนนี้มีสหายร่วมทาง 3 คน และอีก 5 คนยังคงอยู่ใน วงเวียนเดียวกับคนที่บางขุนเทียนและพูดคุยกันด้วยความคิดถึง เราทั้ง 3 กิน ดื่ม กันอย่างเต็มที่ 1 ในนั่นเป็นหลานของคนที่อยู่บางขุนเทียนชวน เราทั้งหมดไปเล่นเกมส์ที่ชั่น 2 ขณะนั่นเป็นเวลาบ่าย2โมงกว่า ๆ เราเล่นเกมส์กันได้ไม่นานรู้สึกเบื่อ คนทั้ง 3 ปรึกษากัน ไปเซ็นทรัลพระราม2กันป่าว โอ้ว...ความคิดดี เราทั้ง 3 ตกลงกัน ได้เดินทางลงมาจากชั่น 2 เพื่อมาขออนุญาติ ผู้เป็นผู้ปกครองโตเป็นควายยังขออนุญาติอีกไม่ใช่ซิเอาค่าใช้จ่ายหรือ ค่าเลี้ยงดู อิอิ เราทั้ง 3+1(คนขับรถไปส่ง)=4 ออกเดินทางด้วยรถของคนอยู่ที่บางขุนเทียน ในที่สุดเราก็มาลงหน้าปากซอย เราทั้ง 3 ไม่รีรอ ใช้ความสามารถเฉพาะตัว ยื้นมือออกไปข้างหน้า ใช้เวลาไม่ถึง 10 วินาที สุดยอด...มีรถขึ้นมาปรากฏตรงหน้าเราและพร้อมที่จะไปส่งเรา กวักเก่งกันจัง.... ณ เซ็นทรัล พระราม2 เราทั้ง 3 ออกเดินทางไม่นานก็ถึง เซ็นทรัล ทั้ง 3 ปรึกษากัน เราจะเริ่มจากอะไรก่อนดี ดูหนัง ร้องคาราโอเกะ หาไรกิน แต่ก็ไม่ได้ตกลงว่าจะเริ่มทำอะไรก่อนดี ทั้ง 3 เดินขึ้นไปโรงหนั่งเพื่อ สอดส่องดู ภาพยนต์ที่หน้าจับตามอง และ รอบเวลาที่เหมาะสม สรุปเราทั้ง 3 ปรึกษากันยังไม่ดูตอนนี้ ขณะนั่นเวลาบ่าย3โมง เราทั้ง 3 ออกเดินทางไปสู่ ลานคาราโอเกะ ซึ่งแน่นอนวัยรุ่นเยอะมาก ทั้ง 3 มาปรากฏอยู่หน้าเค้าเตอร์ลานร้องเพลงคาราโอเกาะ ทำสัญญาเช่าเป็นเวลา 1 ชม. ทั้ง 3 ร้องเพลงคาราโอเกะ จนครบ ชม. แล้วรู้สึกได้ถึง Stomach ที่กำลังร้องครวญคราง เนื่องด้วยทั้ง 3 กินRหารมาก่อนหน้านี้แล้ว ทั้ง 3 จึงเลือกที่จะกินซเว่นเซ้น สิ่งที่เราทั้ง3 เลือกนั่น ช่างเลี่ยนติดคอเหลือเกิน เราทั้ง 3 เดินออกจาก เซ็นทรัล อย่างภาคภูมิใจ และไปสวนสารธรณะมีชื่อว่า The Park เราทั้ง 3 นั่งอยู่ริมน้ำบริเวณให้Rหารปลา เรานั่งอยู่ที่นั่นจน กระทั้งเวลา 5 โมงกว่า ทั้ง 3 ตัดสินใจเดินกลับเข้าไปในเซ็นทรัล เพื่อที่จะชมภาพยนต์โดยที่ ทั้ง 3 สนใจที่จะชมเรื่อง หมาบ้าเห้ยหมาว้อ ทั้ง 3 มองดูรอบเวลา ขณะนั่นเวลา 6 โมงกว่า ปรึกษากัน เอ...ถ้าดูเสร็จมันก็ 3 ทุ่มและดิ จะเอาไงดี ด้วยความกตัญญูรู้คุณ กลัวว่าคนที่อยู่ในวงเวียนDrinkจะเป็นห่วง เราทั้ง 3 ไม่เห็นแก่ความสุขส่วนตัว เราตัดสินใจด้วยความกล้าหาญ โทรไปปรึกษาผู้เป็นมารดาผมเอง ช่างได้คำตอบที่ น่าปิติยินดียิ่งหนัก เธอตอบว่า "ไม่ต้องดู...ไว้ดูวันหลัง" เราทั้ง 3 ทราบซึ้งในความเป็นห่วง รีบเร่งใช้ความ สามารถพิเศษ กวักมือออกไป ทันใดนั่น คนข้างหน้าแมร่งขึ้น Taxi ก่อน(เคยเจอกันไหมประจำเลยล่ะ) ช่างเป็นความ ฉลาดของพวกเราทั้ง 3 ที่มายื่นอยู่ข้างหลังเค้า และเราก็ใช้ความสามารถพิเศษจนสามารถ กลับมาถึงวงเวียนDrinkได้...หลังจากนั่นเวลา ประมาณ 2ทุ่มกว่า เราตัดสินใจแยกย้ายกลับบ้าน โดยที่วงเวียนนั่น เต็มไปด้วยขวด Lกอลฮอล โซดาเปล่า เรียงรายเต็มไปหมด Everybody กล่าวคำอำลาซึ่งกันและกัน กลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย "เมาไม่ขับ" จบ..วันเข้าพรรษา 18/7/51
|
อยากบอกว่าหลง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] หวังไว้ว่าผู้ที่ได้อ่านจะผ่อนคลาย จากการงานและความเครียด ลงบ้าง All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
