งูผู้ต่ำเตี้ยและยุงผู้เป็นอาหาร เข้านี้ตื่นค่อนข้างเข้าสู่โหมดปกติ เพราะเราตื่นเช้าแบบนี้จนเริ่มที่จะกลาย เป็นอุปนิสัยอย่างที่ หลวงพ่อชา ได้กล่าวไว้ว่า เธอจงระวังความคิดของเธอ เพราะความคิดของเธอจะกลายเป็น ความประพฤติของเธอ เธอจงระวังความประพฤติของเธอ เพราะความประพฤติของเธอ จะกลายเป็นความเคยชินของเธอ เธอจงระวังความเคยชินของเธอ เพราะความเคยชินของเธอ จะกำหนดชะตากรรมของเธอชั่วชีวิต ฉันพกกุญแจบ้านออกมาฉันคิดถึง ประสบการณ์การทำงานที่แรกของการเป็น ...ฉันได้เห็นการปิดกั้นประตูทุกทิศทางที่จะ เข้าถึงตัวอาคาร สำนักงาน เพื่อที่จะให้คน เข้าออกในทางเดียวเท่านั้น นั้นเป็นวิธีการ ของ ผู้บริหารคนหนึ่ง ที่ฉันไม่ค่อยกล้าพูดคุย เท่าไหร่ เพราะท่านดูค่อนข้างตึงเครียด จริงจัง ทำให้ฉันเกรง ๆ ทุกครั้งที่จะเข้าไป ในห้องของท่าน ช่วงนั้นฉันไร้ซึ่งความมั่นใจ ในตัวเอง ไม่กล้าพูดสักเท่าไหร่ แต่การทำให้มีทางเข้าออกทางเดียวนั้น ทำให้เราสามารถที่จะตรวจสอบได้ง่ายขึ้นว่า ใครบ้างเข้า ใครบ้างออก ง่ายต่อการตรวจสอบ ถัดจากนั้นฉันก็ไปเห็นงูตัวหนึ่ง ฉันนึกเลยเถิด ไปถึง อสรพิษ ที่เป็นผู้ล่อลวงอีฟให้หลอกสามีกินผลไม้ ที่ถูกห้ามโดยพระเจ้า ฉันกำลังครุ่นคิดในหัวว่า การที่มีงูสีดำนั้น เชี่ยมโยงไปถึง สัปหลาดเมดูซ่า ความน่ากลัว ความเป็นผู้หญิง การเลื่อยคลาน ไปในที่ต่ำ และกินของต่ำเตี้ย แต่ฉันก็มีความคิด อีกความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาอีกว่า การที่มีงูอยู่ในบ้าน นั้นเป็นสัญญาณเตือนท่านแล้วว่า บ้านท่านรก การมีต้นไม้มากไป มีของต่าง ๆ ที่ไม่ใช้แล้วมากไป อาจจะสงผลทาง ทัศนโสต และยังทำให้สัตว์มีพิษต่าง ๆ เข้ามาอาศัยอยู่ได้ หากมี แมว หมา หรือ เด็ก ๆ นั้น อาจจะเกิดหายนะก็ได้ ฉันมีความคิดว่ากำลังจะสังหาร มันดีหรือไม่ แต่ฉันก็เปลี่ยนความคิดไปเป็นมองดู งูบางชนิดที่อยู่บนต้นไม้ บางทีงูก็สามารถกินนกที่บิน อยู่บนฟ้าได้เช่นกัน ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นงูเขียว แต่ก็ทำให้นึกถึงประโยชน์ของงูบ้างที่การมีงู นั้นอาจเป็นสัญญาณบอกว่า ไม่มีหนู เพียงแต่ว่า ในหัวฉันมันคิดอะไรรกรุงรังไปหมด ตอนนี้ฉันนึกไป ถึงเรื่องของ ตุ๊กแกกับงูเขียว ที่ช่วยเหลือเกื้อกูล ซึ่งกันและกัน แต่จบแค่นี้เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่าสิ่งที่ฉันนึกและคิดไปต่าง ๆ นา ๆ เป็นความหวาดระแวงที่เกิดขึ้นจากการคิดว่า สายยางเส้นดำ ๆ กับความมืด ทำให้ฉันเดาเอาเองว่า สิ่งที่ฉันเห็นอยู่บนดินนั้นมันคืองู แต่จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่ ทุก ๆ อย่างได้หยุดลงทันที แล้วฉันก็เปิดประตูบ้าน ขับเรเวนออกไป หาอะไรรับประทานในตอนเช้า ตอนเช้า ๆ อย่างนี้ ควรจะกิน อะไรร้อน ๆ แต่ว่าใครจะมาตื่นตั้งแต่เช้า ขนาดนี้ เช้านี้เป็นเช้าที่ฝนตก อากาศค่อนข้างชื้น การสูดอาการเข้าสู่ปอด ทำให้เราเดาทิศทางได้ว่า อาการมีความชื้นขนาดไหน มีความสดชื้นขนาดไหน และมีกลิ่นอย่างไร พอสูดเข้าไปแล้วทำให้เรารู้สึกได้ว่า ปอดของเราได้รับอะไรบางอย่าง ฉันกลับมาหน้าจอ ความพิวเตอร์ที่ถูกเปิดทิ้้งไว้ตั้งแต่เมื่อวานเย็นเพราะ น้องไม่ยอมปิดหรือลืมไว้ ฉันก็ไม่ได้ตำหนิเพียงแต่ เล่นมันต่อไปแค่นั้นเอง ฉันนึกถึงสมัยเด็ก ๆ ที่ เวลามียุ่งมาก ๆ มาบินว่อนอยู่ภายในอากาศ ฉันมักจะ ออกเสียงว่า หยู่งงงงงงงง ยาว ๆ นั้นทำให้ ยุ่งหลายตัวบินเข้ามาชนที่ใบหน้าของฉัน แต่พวกยุ่งเหล่านี้ก็ออกหากินในเวลาของมัน ไม่ช่วงหัวค่ำ ก็ช่วงเช้า ๆ ในอากาศที่ชิ้นหรือเย็น พอเหมาะ ฉันนึกไปถึงการวางไข่ การฟักตัวเป็นลูกน้ำ การม้วนตัวของลูกน้ำ และกลายมาเป็นยุง มันแค่ไม่กี่วันเอง รวม ๆ เอาเป็นว่าไม่เกินหนึ่งเดือน ฉันนึกเลยเถิดไปถึง ไข้เลือดออก รหัสพันธุกรรม ที่สามารถต้านทานไข้เลือดออก ช่วงนี้ฉันอ่านหนังสือ กรรม-พันธุ์ ของ ดร.ทันตแพทย์สม สุจีรา โชคดีมาก ที่วันออกพรรษาฉันไม่มีโอกาสได้ทำบุญกับคน การที่ฉันได้สูญเสียเลือดให้กับยุงหนึ่งตัว มันคุ้มค้่ามาก ๆ สำหรับการไม่ยอมตบมันให้ตาย เพราะฉันเจ็บแค่น้อยนิดซึ่งแรกกับความอิ่มของยุ่ง ฉันรู้สึกดีใจและยินดี ฉันเรียกเขาว่าลูกพี่ยุง เขาได้หายไปพร้อมกับเลือดของฉันและชีวิตของเขา อยู่ได้แค่ไม่กี่วัน วันนี้ได้เรื่องราวเกี่ยวกับยุ่งไปแล้ว ขอให้เป็นวันที่ดี แพร่พันธุ์บ้าง และนั้นก็จะกลายเป็นอาหารของลูกปลา การเขียนเรื่อยเปื่อยในครั้งนี้ จบแล้ว ทิ้งทายบางคนอาจจะรู้สึกว่าฉันเสแสร้งเป็นคนดี แต่ดูเหมือนว่า ความหวาดระแวงเหล่านี้ทำให้ฉัน ไม่ค่อยกล้าที่จะแสดงหรือโพสข้อความสักเท่าไหร่
|
อยากบอกว่าหลง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] หวังไว้ว่าผู้ที่ได้อ่านจะผ่อนคลาย จากการงานและความเครียด ลงบ้าง All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
