น้ำดื่มสองขวดกับชีวิตประจำวัน
ฉันหยิบนาฬิกาข้อมือสีดำขึ้นมาแล้ว
กดเปิดไฟเพื่อดูว่ามันเป็นเวลาเท่าไหร่
หลังจากฉันดูเวลาเสร็จแล้ว ฉันก็
เอนตัวลงนอน ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม
แล้วหลับ ฉันนอนรอเวลาที่จะตื่นขึ้น
ฉันตื่นมาอีกครั้ง ฉันเดินไปปิดพัดลม
ฉันเปิดมันทิ้งเอาไว้ระหว่างที่ฉันนอน
เป็นเบอร์สอง ทุก ๆ ครั้งฉันจะเปิดมันไว้
ที่เบอร์สอง ฉันเดินไปบิดลูกบิดด้วยมือขวา
แล้วเดินไปผลักประตูเข้าห้องน้ำ ฉันล๊อกกอน
แล้วหยิบยาสีฟันขึ้นมาบีบมันลงบนแปรงสีฟัน
ระหว่างที่มันออกมาจากหลอดยาสีฟันรู้ไหมว่า
มันเหมือนอะไร ฉันคิดอะไรแปลกไปรึเปล่าเนี่ย
แต่ช่างมันเถอะ ฉันแปรงฟันเสร็จก็ล้างหน้า
ด้วยโฟมล้างหน้าที่ใช้อยู่เป็นประจำ มันมีสีฟ้า
ที่บรรจุภัณฑ์ ฉันบีบมันออกมานิดหน่อยก่อน
ที่จะประกบมันกับหน้าของฉัน ฉันล้างหน้าด้วย
ครีมนิดหน่อย หลังจากนั้นฉันก็ล้างมันด้วยน้ำเปล่า
ฉันหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดหน้าแล้วเดินออกจากห้องน้ำ
มันเป็นเวลาเช้าใกล้จะเข้าช่วงสาย อาหารเช้าฉัน
ยังไม่รู้ว่าจะกินอะไรดี ฉันเดินออกมาที่เรเวนและฉัน
พึ่งนึกออกว่าลืมถุงพลาสติก ฉันกลับเข้าบ้านแล้วเดิน
ไปหยิบถุงพลาสติกสีเทาดำ กลับมาที่เรเวนแล้วขับมัน
ออกไป ระหว่างทางฉันผ่านร้านขายกาแฟเล็ก ๆ ข้างถนน
ร้านสะดวกซื้อ ฉันว่าถนนมันแคบมากน่ะ แต่ฉันขับในเส้น
ทางนี้ทุก ๆ วันมันเลยทำให้ฉันคุ้นและชินกับมันไปเอง
โดยมองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว รถเข็นหมูปิ้งร้าน
ที่เคยเห็นในตอนเช้าอาจจะเลิกขายไปแล้วก็ได้
ชายอ้วนสูงประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบมองออกมาจาก
ร้านขายข้าวมันไก่ ดูรถวิ่งสัญจรไปมา ฉันหยุดเรเวน
ที่ร้านสะดวกซื้อ บิดกุญแจด้วยมือซ้าย ยัดมันลงถุงเสื้อกันหนาว
เดินเข้าร้านที่มีประตูบานเลื่อนอัตโนมัติ ลูกค้ากำลังยืนกัน
เต็มหน้าเคาน์เตอร์ เด็กผู้หญิงตัวเล็กสวมชุดจีนสีแดง
ฉันเดินผ่านพวกเข้าไป เดินตรงไปที่ตู้เย็นด้านหลัง
หยิบขวดน้ำขนาดลิตรมาสองขวด ฉันดื่มมันเป็นประจำ
และฉันซื้อมันจาก ร้านสะดวกซื้อร้านอื่นด้วยทำให้รู้ว่า
มีโปรโมชั่น ลดราคาถ้าซื้อสองขวด ฉันจ่ายยี่สิบบาท
ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่สบายใจเมื่อ ฉันถือถุงพลาสติกมาเอง
แต่ภาระการบรรจุสินค้าเข้าถุงยังเป็นของฉันหรือของพนักงาน
ฉันรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่ เมื่อภาระการใส่ของลงถุงตกมาถึงฉัน
ฉันหยิบถุงแล้วใส่น้ำทั้งสองขวดลงถุงแล้วออกมาจากร้าน
สะดวกซื้อ ประตูยังเปิดให้ฉันเองโดยอัตโนมัติ ป้ายโฆษณา
โปรโมชั่นเก่า ๆ ยังแปะอยุ่ที่กระจกหหน้าร้าน ฉันมองไปที่ถนน
ขับเรเวนผ่านแยกไฟแดงเลี้ยวซ้าย ฉันวางขวดน้ำลงบนโต๊ะทำงาน
เปิดคอมพิวเตอร์ เก็บถุงผ้าพลาสติกเข้าเกะ แล้วลงไปหาอะไรทาน
อาหารเช้าวันนี้เป็นข้าวมันไก่หน้าที่ทำงาน ฉันกินมันกลางแดด
รู้สึกร้อนนิดน่อย แต่ฉันกินอย่างเร่งรีบเพราะอากาศมันร้อน
ลูกค้ามาซื้อกับแม่ค้าเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่มาด้วยรถจักรยานยนต์
ฉันหยิบแก้วอลูมิเนียมที่วางอยู่บนถาด กดน้ำดื่ม แล้วจ่าย
ไปสามสิบบาท ฉันเดินไปตามถนนหวังว่าจะซื้อกาแฟสักแก้ว
ฉันรู้สึกว่าช่วงบ่ายฉันจะรู้สึกง่วงตลอดและมันทำให้ฉันหลับ
ฉันเลยต้องดื่มมัน ฉันสั่งเอสเปรสโซ่หวานน้อยเย็น แล้วรอสักพัก
ร้านกาแฟร้านนี้เขานำฝรั่งมาจำนวนมากเพื่อมาขายหน้าร้านด้วย
นอกจากกาแฟก็ยังขายถุงแกงอย่างอื่น แต่ฉันไม่ค่อยถูกใจกับการ
จัดร้านของเขา การที่วางอะไรขวางกล่องหลอดทำให้ฉันหยิบหลอด
ได้อยากขึ้น แล้วยังการส่งแก้วมาให้ฉันโดยตรงทำให้ฉันต้องถือแก้ว
แล้วอีกมือไม่สามารถหยิบกระเป๋าได้ ฉันจึงต้องวางแก้วลงไว้ที่ไหนสักที่
ก่อนที่จะหันมาหยิบกระเป๋าสตางค์ส่งเงินให้แม่ค้า นั้นทำให้ฉันเสีย
พลังงานไปมากโดยไม่จำเป้น ฉันไม่เคยบอกแม่ค้าเลย
เมื่อกี้พึ่งนึกได้จะบอกแม่ค้าดีไหมน่ะ ยังชั่งใจอยู่ แต่ก็เอาไว้ก่อน
วันนี้เป็นวันศุกร์ รู้สึกว่าพรุ่งนี้ฉันกำลังจะได้พักผ่อนก็รู้สึกมี
ความสุขขึ้นมาแล้วละ สวัสดี
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สวัสดีวันศุกร์ค่ะ ชอบลืมถุงผ้าประจำเลยเหมือนกัน
พยายามเอาไปซุกไว้ใต้เบาะไว้หลายใบหน่อย
ลืมใบนึง ก็ยังมีอีกใบไว้สำรอง.. พรุ่งนี้วันเสาร์
แต่น่าจะยังไม่ได้พัก เข้าวัดทำบุญละมังนะ..
ช่วงนี้ฝุ่นเยอะเลย รักษาสุขภาพนะคะ