สมัยอยู่มัธยมอ่านนะ
แต่บัดนี้เหินห่างจากหนังสือกลอนนานแล้ว แหะๆ

ว้าว มาแล้วๆ เล่มสอง
เมื่อกี้มาทีแล้วแต่เป็นบล็อกศิลปะนะคะ
ยังไม่ทันเม้นท์เลย เข้ามาอีกทีก็เป็นหนังสือแล้ว

ชอบกลอนปกหลังจังค่ะคุณนัทธ์

แง๊ว..ไม่คุ้นชื่อเลยค่ะ แสดงว่าเราไม่ใช่นักเลงกลอน

ชอบคำบรรยายที่ว่าบทกลอนนุ่มละมุนเหมือนปุยเมฆจัง อ่านแล้วเห็นภาพว่าตัวเราปลิวลอยไปด้วย...

เรื่องกลอนนี่ไม่ถนัดเอาซะเลยค่ะ เลยไม่รู้จะออกความเห็นยังไงดี ปต่วันนี้บีจีสวยเชียวค่ะ (เกี่ยวกันมั้ย )

ไม่ใช่นักเลงกลอนแน่นอน

ชอบกลอนที่ยกมาตอนท้ายจังค่ะ

เคยอ่านบางบทของประยอม ซองทองตอนอยู่มัธยมนะคะ
ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะมีอยู่ในหนังสือเรียนภาษาไทยด้วย

...

ขอบคุณที่แวะเข้ามาฟัง "มังกรวิเศษ"
ภาคภาษาเยอรมันด้วยกันนะคะ ^^

นอนหลับฝันดีค่ะคุณนัทธ์

ดูปกแล้วแอบสงสัยไว้ก่อนเลยว่าเป็นหนังสือค่อนข้างเก่าแน่ๆ แล้วพอเลื่อนลงมาดูพ.ศ.ที่พิมพ์ก็พบว่ามันเก่าจริงๆด้วย

ปกติไม่ค่อยได้เก็บหนังสือกลอนเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อก

อื้อหืม.. เล่มนี้ก็น่าสนใจค่ะ


มัธนะพาธามีพิมพ์ใหม่แล้วเหรอคะ
ไว้ต้องไปเดินหา
ขอบคุณที่ส่งข่าวค่ะ


ส่วนชอลิ้วเฮียง...
เห็นด้วยกับการทะยอยซื้อค่ะ
นางเองเหมามาหมดครบเซตก็จริง... แต่พออ่านแล้ว
ต้องขอบอกตามตรงว่าบางเล่มก็ไม่สนุกนัก


ซึ่งก็เป็นความเห็นของนางคนเดียวนะคะ
คนอื่นอาจจะชอบทุกเล่มก็ได้
ถ้าไงนางจะรีวิวค่ะ ว่าเล่มไหนสนุกบ้าง (ในความเห็นของนาง)

เราชอบอ่านแนวบทละครวรรณคดีที่เป็นพระราชนิพนธ์มากกว่านะ แต่ส่วนตัวแล้วไม่สันทัดเรื่องกลอนเลยค่ะ

เคยได้ยินแต่ชื่อผู้เขียน

แต่ยังไม่เคยได้สัมผัส+อ่านงานเล่มนี้เลยค่ะ

อ่านแล้วอยากได้มาครอบครองนะคะนี่

เรื่องกลอนไม่ค่อยถนัดค่ะ แต่ก็พออ่านได้(รู้เรื่อง)

ยามยังโฉดเขลาเยาว์วัย
ฉันใคร่เป็นกวีมีชื่อเสียง
เฝ้าฝันปั้นถ้อยร้อยเรียง
เพื่อเพียงไพเราะเสนาะใจ
ครารุ่นครุ่นหมองมองโลก
พบโศกเศร้าสุขสดใส
เลือดฉีดแสงสีมีไฟ
กล้าไล้ความแรงแฝงคำ

เพราะมากเลย....
แต่ละเล่มน่าอิจฉาสุดๆ

ยังไม่มีหนังสือกลอนของคุณ ประยอม ซองทองเลยค่ะ
เล่มนี้น่าอ่านจัง

รักเก่ๅโคตรครับ:-q