"...การนำจดหมายของคุณมาตีพิมพ์ในครั้งนี้ ผมจึงแน่ใจว่าจะมีแต่ผลดี ไม่ต้องพูดถึงการที่ผมได้ทำสิ่งที่รับปากไว้กับผู้ตาย แต่เป็นการที่จะได้ประกาศแก่โลกให้แจ่มแจ้งเสียที ว่าความรักของคุณกับพนิดานั้นสุจริตและบริสุทธิ์เพียงใด นอกจากจะมิได้มีเรื่องเนื้อหนังเข้ามาพัวพัน เหมือนอย่างที่คนทั้งหลายเข้าใจผิดแล้ว ยังงดงามและมีแต่ความดีเป็นสาระ...
...นอกจากนั้น จดหมายของคุณที่เขียนถึงยอดรักของคุณ ก็ย่อมเป็นความจริงใจยิ่งกว่าบทรักในนิยายต่างๆ ที่คุณแต่งขึ้น ผมจึงเชื่อว่า จากจดหมายรักในชีวิตจริงของคุณนี้ ผู้อ่านจะได้พบกับสำนวนรักที่จับใจยิ่งกว่าในเรื่องใดใดทั้งหมดที่คุณเขียนขึ้น เช่น เรื่องผู้ชนะสิบทิศ เป็นต้น เพราะจดหมายเหล่านี้ คุณได้บอกอยูเสมอว่า คุณรักพนิดายิ่งกว่าหญิงใดทั้งหมด...."

"....คุณย่อมรู้ดีกว่าใครอื่น ว่าการที่ฉันตัดสินใจบวชครั้งนี้ก็เพื่อคุณ ฉันต้องการบวชเพื่อชำระความไม่ดีงามต่างๆ ทั้งทางกายและใจให้หมดไปจากชีวิตของฉัน ฉันต้องการให้อดีตของฉันหมดไปจากฉันโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นตัวบุคคลหรือเรื่องราวอันใด ฉันต้องการจะให้คนทั้งหลายได้รับรู้ถึงความที่คุณจะเป็นผู้พาฉันขึ้นมาจากปลักตมแห่งอบายมุขและความเหลวไหลไม่มีสาระ เป็นคนดีพอที่จะเคียงคู่กับคุณได้ โดยไม่ต้องหลบซ่อนหรือปิดบังการรู้เห็นของคนทั้งหลาย เหมือนอย่างที่จำใจกระทำอยู่ทุกวันนี้ ..."

"...ทุกวันนี้ก็อยู่ด้วยความหวังที่ว่าจะได้เห็นคุณเป็นคนดีในสายตาของคนอื่น ไม่เพียงแต่ในสายตาของดาคนเดียวเท่านั้น เขาจะเห็นได้หรือไม่นั้น ก็อยู่ที่คุณคนเดียว และคนอื่นเขาเห็นก็ยังไม่พอ ต้องให้เขาเชื่อด้วยว่าคุณเป็นคนดีแล้ว และดีพอที่จะปกป้องดาคนนี้ไปได้ชั่วชีวิต..."

"...คนเรานี่มีความโลภเหลือเกิน ที่จริงฉันควรเกลียดพรุ่งนี้ เพราะพรุ่งนี้ไม่มีดา แต่มันกลับเกลียดวันนี้ด้วยไปรู้สึกว่าอาทิตย์พรุ่งนี้เราจะไม่ได้พบกันทั้งวัน เที่ยวให้เบิกบานนะคะคนดี แต่อย่าทำปากบุ๋มกับใคร..."