ขอให้มีกำลังใจที่แข็งแรง...
มีความสุขกับการอ่าหนังสือครับ
....
จะบอกว่าเพลงเพราะมากครับ...เกือบลืมเลยเรา :-D

ให้เครดิตกันก่อน
หนังสือเล่มนี้ แพนด้ามหาภัย เป็นผู้ตรวจทานให้ก่อนส่งสำนักพิมพ์

ผมได้หนังสือเล่มนี้มาพร้อม Dangerous Mind
ซื้อเพราะ "ชื่อผู้เขียน" เป็นหลักแท้ๆ
เพราะคาดหวังว่าจะได้อ่านแนวฮาๆ เหมือนอย่างที่เคยติดตาม
แต่ถึงกระนั้น ก็อ่านข้ามวันข้ามคืนเหมือนกัน
ใจจริงอยากแปลเรื่องหลังก่อนมากกว่า
1. เรื่องหลังโดนเรามากกว่า ใกล้ตัวกว่า
2. เรื่องนี้แค่ศัพท์แพทย์ ก็เครียดแล้ว
แต่ว่า สำนักพิมพ์กลับอยากได้เล่มนี้ก่อน
เพราะมีข่าวว่าละครกำลังจะเข้าไทย
ส่วนเรื่องหลัง ถึงกับดองจนเกือบสองปี (เพิ่งมาเร่งออกเพราะนักเขียนจะมาไทย)

การทำงานแปลหนังสือเล่มนี้
โชคดีที่พี่ในเอ็มคนหนึ่งช่วยแนะนำพี่หมอคนหนึ่งให้รู้จัก
ผมทำงานโดยการแปลเอาไว้กลางวัน
ตอนเย็นพี่หมอออนเอ็ม ก็หยิบมาถามกันคำต่อคำ
เครื่องมือที่ใช้สำหรับอย่างนั้นอย่างนี้ เรียกว่าไรครับ
(สเตตโตสโคป เอย ลาริงโก้ เอย การสอดท่อเอย)
แม้กระทั่งคำอุทานของหมอ
"เจอหิน"
และคำไทยๆ อย่างคำว่า "คุณพระช่วย"
ก็ได้มาจากพี่หมอ จนถึงชื่อของอวัยวะต่างๆ ที่อยู่ในช่องท้อง การชันสูตรพลิกศพ... โอย เยอะเกินกว่าจะบรรยาย
อ้อ เรื่องวัฒนธรรมการให้ซองแดงด้วย


เสียดายที่ไม่มีหน้ากระดาษสำหรับขอบคุณในคำนำ (ไม่มีคำนำของผมด้วยซ้ำ)
ด้วยเหตุผลที่ทางสนพ. บอกผมว่า
เต็มพอดี
เฮ้อ
แต่ถึงกระนั้น หนังสือของคุณโหว สร้างความท้าทายใหม่ให้ผมเสมอ

หลังจากแปลเกมชีวิตฯ จบ ผมบอกตัวเองว่า
ไม่มีหนังสือ "ยาก" สำหรับผมอีก"
เช่นกันหลังแปล "อ้อมกอดลวง" จบ ผมก็บอกตัวเองว่า
ไม่มีหนังสือ "ยาว" สำหรับผมอีก เหอะๆ

จากการได้พบกับนักเขียนในงานนี้ เขาได้เล่าบางอย่างที่เป็นเบื้องหลังงานเขียนชิ้นนี้ ผมคิดว่าน่าจะนำมาแบ่งปัน
1. เขามีเพื่อนหมอคนหนึ่ง อัดเสียงตัวเองทิ้งไว้ให้ลูกสาวก่อนตายจริงๆ
2. เขาชอบฉากที่พ่อของเฉินควน จุดไฟเผาใบ "ประกาศฯ" รับรองตำแหน่งรองศาสตราจารย์ของลูกชายที่สุด
มันไม่ต้องพูดมาก แต่สื่อความรู้สึกได้เต็มที่
"ทำไปทุกอย่าง ก็เพื่อกระดาษใบนี้"
3. ฉากในผับที่พ่อของเฉินควนชวนพระเอกมา... อ๊ะ มันสปอยล์เกินไป...
จะบอกว่า ผู้เขียนเพิ่มเข้าไปทีหลัง
เพราะอยากเขียนคำว่า "ทีนี้พวกเราก็เป็นเพื่อนกันจริงๆ ได้แล้ว"

ไปจนถึงแนวคิดแรกเริ่มในการเขียนหนังสือเล่มนี้

"ฉากแรก เข้าไปในโรงพยาบาลทางชั้นใต้ดิน (ต่ำสุด) และจบที่ยืนอยู่บนชั้นสูงสุดของโรงพยาบาลแล้วร้องไห้"
อยากเห็นหมอหนุ่มไฟแรงคนหนึ่ง จะทำตัวอย่างไรในสถานที่อย่างนี้
ตัวละครอื่นๆ ค่อยๆ เกิดขึ้นตามมาโดยที่ตอนแรกนักเขียนก็ไม่เคยล่วงรู้เลย

เพิ่มเติมจากนี้ คิดว่าแพนด้าฯ น่าจะมาเล่าอะไรในการอีดิตหนังสือเล่มนี้ให้ฟังบ้างนะ

ขอบคุณที่ลัดคิวอ่านจบคร้าบบบ

ปล.
เนื่องด้วยนโยบายการจ่ายค่าแปลของแต่ละสนพ. ไม่เหมือนกัน
ผมเพียงจะบอกว่า ต่อให้หนังสือเล่มนี้พิมพ์อีกสิบครั้งร้อยครั้ง
ผมก็ไม่ได้เพิ่มอีกแม้แต่บาทเดียว
ดังนั้น ที่เชียร์ๆ แล้วก็เชียร์ๆ ให้อ่าน
เพราะอยากให้อ่านจริงๆ
ไม่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ส่วนตัวใดๆ ทั้งสิ้น

ว๊าว...อ่านรีวิวแล้วก็นึกอยากอ่านตามมั่ง...
ยิ่งมาอ่านคอมเม้นท์คนแปลก็ยิ่งอยากอ่านมากขึ้น แล้วเลยพลอยอยากอ่าน Dangerous Mind ไปด้วย...

เฮ้อ...ทำไมโลกนี้มีหนังสือน่าอ่านมากมายหยั่งงี้นะ

ฟังชื่อเรื่องแล้วเหมือนชื่อละครเกาหลีเลยค่ะ
ไปๆมาๆเป็นเรื่องคุณหมอไปได้ แต่ว่าน่าสนใจนะคะเหมือนละครจีนชุด อยากดูเป็นละครมากกว่าเลย

เย้ๆๆๆๆ ได้แล้วครับ

เราชอบงานเล่มนี้มากเพราะมันลุ้นระทึกดีน่ะค่ะ

ตอนเริ่มอ่าน คนแปลส่งมาเป็นบท คนตรวจก็ร้อนใจ 55 เพราะสนุกมาก อยากอ่านตอนต่อไปไวๆ

ทั้งเรื่องนี้ ชอบถังกั๋วไท่มากที่สุดเลยค่ะ
โดยเฉพาะฉากที่ล้มในห้องผ่าตัดนี่ กระชากใจสุดๆ (ยิ่งกว่าตอนที่ความลับของกวนซินเปิดเผยอีกนะ)
พอถึงตอนจบของเรื่องนี่ โอยยย มันโดน ต้องใช้คำว่า "สาสมใจ" จริงๆ แฮะ

หนังสือท่าทางสนุก คนแปลมาเม้นท์สนุกไม่แพ้นะ

การปีนขั้นบันไดอาชีพด้วยวิธีใดๆ คงมีทุกอาชีพ แต่เมื่อมันเกี่ยวกับศีลธรรม จรรยา และชีวิต กลายเป็นเรื่องร้อนมากกว่าอื่น อันที่จริงวิชาชีพนี้ ยิ่งต้องเพิ่มวิชาศีลธรรมจรรยามากไม่แพ้อาชีพอื่น ชักเครียด..

เข้ามาอ่านจ๊ะ

เรื่องนี้นึกอยากอ่านขึ้นมา ก็ตอนที่รู้ว่า TVB ไปสร้างเป็นหนังชุด
ช่อง 3 เอามาออกอากาศดึกมาก ก็ไม่ได้ดู
จิดใจตั้งแต่ทราบพล๊อตเรื่องคร่าวๆ แล้วล่ะ
แต่พออ่านจบ ไม่คิดว่า เรื่องจะแรงขนาดนี้
คงเป็นเพราะบ้านเราไม่ค่อยเปิดกว้าง
ไม่มีใครกล้าเขียน ภาพลบ มุมมืด ของสถาบันที่อันทรงเกียรติ อย่างนี้ก็เป็นได้
รึว่า มีคนเขียน แต่เราไม่เคยรู้ ไม่แน่ใจนะ
ถ้าใครเคยอ่านเรื่องสไตล์นี้ ของนักเขียนไทย ก็บอกด้วยละกัน จะได้ไปหามาอ่านบ้าง

ขอบคุณความเห็นจากผู้แปลและผู้อิดิทด้วยค่ะ
ทำให้ได้อรรถรสเพิ่มเติม

นักเขียนจีน ไม่ลืมที่จะทิ้งคารมคมคาย และแทรกความคิดอีกด้านไว้ในถ้อยคำ
บางประโยคที่ผ่านปากตัวละคร ต้องคิดให้ลึกลงไปอีกชั้นเสมอ....

ไม่นึกเลยว่า คนเขียนเรื่องนี้เป็นคนเดียวกับที่เขียน "เกิดมาซน" คนละอารมณ์จริงๆ

ถ้าใครยังไม่ได้อ่าน ก็อยากให้หามาอ่านกันค่ะ

ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแนวนี้เลย

น่าสนใจมากค่ะ ไม่ค่อยได้อ่านงานของนักเขียนจีนเลย
จากข่าวเอนทรานซ์ เดี๋ยวนี้คนนิยมเรียนหมอลดลงเพราะถูกฟ้องบ่อย อาจจะจริงก็ได้

อ่านแล้ว ทำให้กลัวหมออ่ะป่าวนี่ หลอนนะถ้าอ่านแล้วไม่กล้าไปหาหมอ ก็ไม่อ่านดีกว่า

จริงๆ ถ้าเป็นหมอสาวๆ ก็ไม่เป็นรัย...อิๆๆ
แต่เข็ดแล้วๆๆๆ

หุ หุ
เรื่องนี้มันส์มากค่ะ สุดท้ายหมอถังก็ต้องรับกรรม
แต่หมอซูกับหมอกวนน่าสงสารจัง

คนอ่านรีวิวก็พลอยมันส์ไปด้วย

ลัดคิวอ่านก่อน

น่าจะแปลว่าต้องมีอะไรดีแน่ๆ

อืมม

ปกติไม่ค่อยอ่านแนวนี้ แต่อ่านทั้งรีวิวและเม้นท์แล้วมันน่าสนใจมั่กๆค่ะ

อ่านดูแล้ว
น่าอ่านมากๆครับ

สังคมก็คล้ายกันหมดเนาะครับ
จริงๆนะทุกที ไม่ว่าสังคมใดก็ตาม...

หวัดดีปีใหม่ไทยครับ....
ขอให้มีความสุขมากมาย

สวัสดีปีใหม่เมืองเจ้า...

แวะมาสวัสดีปีใหม่ครับ คุณนัทธ์ฺเจ้าเมืองกรุงเทพ 555+

คนกลับตจวหมดคุณนัทธ์ครองเมืองไปเลย

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ไทยครับ.....

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ : )

สุขสันต์วันสงกรานค่ะ
ช้าไปหน่อย...เพราะไม่อยู่บ้านสองวัน
ขอบคุณค่ะ...ที่แวะไปเยี่ยมเยียน
เรื่องนี้...ยังไม่ได้อ่าน...แถมซีรี่ย์ก็ยังไม่เคยดู
แต่เคยอ่านรีวิว...มาจากบล็อกคุณวิ
รู้สึกได้เลย...ว่าต้องชอบแน่ๆ
ชอบแนวนี้ค่ะ...แบบว่าบีบคั้น...กดดันทำนองนี้

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ อวยพรให้คุณนัทธ์และครอบครัว อยู่เย็นเป็นสุข เย็นและสดชื่นดังน้ำเย็นที่รินรดในเทศกาลมหาสงกรานต์นะจ๊ะ

คิดถึงเน้อ

ส้มแวะเอาข้าวหน้าหมูย่าง+ไข่ดาวมาฝากค่ะ

อ้าว..รูปไม่ขึ้นทำไงอ่ะคะ

ขอนอกเรื่องหน่อยนะคะ ไปไล่อ่านกระทู้เก่าในห้องสมุด
10 เล่ม must read
เจอของคุณนัทธ์ ตื่นเต้นค่ะ เจอคอเดียวกัน
เพิ่งอ่านนิราศ 9 เรื่องสุนทรภู่จบ
ชอบมากกกก.....


Must have (& must read เลยล่ะ)

ผู้ชนะสิบทิศ - ยาขอบ
เพชรพระอุมา - พนมเทียน
ศิวาราตรี - พนมเทียน

รามเกียรติ์ - พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ 1
อิเหนา - พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ 2
นิราศ 9 เรื่องของสุนทรภู่
ลิลิตละเลงพ่าย - สมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรส
สามกรุง - น.ม.ส.
พระราชพิธีสิบสองเดือน - พระราชนิพนธ์ รัชกาลที่ 5
มัทธะนะพาธา - พระราชนิพนธ์ - รัชกาลที่ 6