อ่านหนังสือเยอะตั้งแต่เด็กๆเลย คพ ไม่เคยอ่านสักเล่ม เป็นบุญตาที่ได้เห็น

ตอนเด็ก ๆ ไม่ค่อยมีหนังสือเป็นของตัวเองค่ะ
นอกจากพวกการ์ตูน โดเรมอน ฮาโตริ อะไรทำนองนั้น แถมย้ายบ้าน สองรอบไม่มีเหลือถึงปัจจุบันสักเล่มค่ะ

แต่สมัยเด็กอ่านเยอะค่ะ
เพราะแม่เป็นครู เลยเอานิทาน วรรณกรรมเยาวชน ในห้องสมุดโรงเรียน (ที่แม่สอน) มาให้ลูกอ่านประจำค่ะ

เห็นหนังสือคุณนัทธ์ แล้วอิจฉาขึ้นมาทันทีเลย อิอิ

น่ารักจังค่ะ เห็นแล้วคิดถึงตอนเป็นเด็กเลย

ไม่เคยอ่านหนังสือพวกนี้เลยอ่ะ ส่วนใหญ่ดูแต่การ์ตูน

เพิ่งจะเริ่มอ่านการ์ตูน นิยาย ก็ตอนป. 6 อ่ะค่ะ

ตอนเด็ก ๆ ไม่ค่อยมีหนังสืออ่านเล่นกับเขาเลยค่ะ เห็นแล้วชอบหนังสือชุดนี้ของคุณนัทธ์จังค่ะ

ตอนเด็กอ่านแต่มานีมานะอ่ะ (555รุ่นนั้นยังใช้อยู่)
ไม่ค่อยมีหนังสืออ่านเล่นเลยค่ะ รู้สึกว่าเด็ก ๆ ที่ได้อ่านหนังสือช่างโชคดีมากมาย

ไม่เคยผ่านตาเลยฮะ เล่มพวกนี้ เอาจริงๆ ผมเพิ่งมาชอบอ่านหนังสือหนังหาตอนอยู่ม.ปลายแล้วนี่เอง

น่ารักมากๆเลยค่ะคุณนัทธ์

หนังสือวัยเด็กตอนเล็กๆของพิชนี่แทบไม่มีเหลืออยู่เลยค่ะ โดนปลวกจัดการไปซะ แบบเจ้าของน้ำตาร่วงเลย

เห็นหนังสือแล้วอดนึกถึงวัยเด็กไม่ได้เลยครับ หนังสือภาพพวกนี้ช่วยให้รักการอ่านมากๆ ภาพสวยๆ เรื่องราวง่ายๆแต่กินใจ
จำได้ว่าเริ่มอ่าน กาพย์พระไชยสุริยา จากหนังสือเล่มนี้ ตอนนั้นอ่านแล้วไม่รู้เรื่องเลยครับ แต่ชอบรูปวาดมาก แต่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการพัฒนาการอ่านขึ้นมาเรื่อยๆ