รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง : วินทร์ เลียววาริณ
ทำตัวเหมือนขาดกำลังใจยังไงไม่รู้นะ ทั้งๆ ที่เลือก "ลาออก" โดยสมัครใจแท้ๆ ก็เลยหยิบหนังสือเสริมกำลังใจ มาปลุกใจตัวเองซะหน่อย
รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง : วินทร์ เลียววาริณ
บริษัท 113 จำกัด พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.2548 จำนวน 240 หน้า / ราคา 185 บาท ซืื้อเมื่อ : 6 ตุลาคม 2548 อา่นจบ : 5 มกราคม 2558
::โปรยปกหลัง::
รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง มนุษย์ทุกคนล้วนมีความฝัน แต่หลายคนผ่านมาครึ่งชีวิต ก็ไม่อาจทำฝันให้เป็นจริง อุปสรรคของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ของบางคนคือความกลัว ของอีกบางคนคือความท้อแท้ ความเศร้าหมอง ความเบื่อหน่าย
เหล่านี้คือเชื้อโรคแห่งอารมณ์ที่ก่อให้เกิดอนุมูลอิสระในหัวใจ บางคนกวาดขยะเข้าไปซ่อนใต้พรม หลับตา ลืมมันเสีย แต่ทุกครั้งที่ลืมตา ปัญหาก็รออยู่ตรงหน้าเราเช่นเดิม นานวันเข้าขยะที่เก็บสะสมไว้ก็เน่าเหม็น
มองไปรอบตัว เราหกพันล้านคนอาศัยร่วมกันบนโลก ยุคที่พัฒนาที่สุดยุคหนึ่ง แต่ยิ่งเรามีพร้อมแทบทุกอย่าง กลับยิ่งดูเศร้าหมอง ไร้สุข
ชีวิตที่ดีกับชีวิตที่หม่นหมองต่างกันด้วยคำๆ เดียว ทัศนคติ ทัศนคติที่ดีก็คือการไม่ยอมแพ้เมื่อหกล้ม ลุกขึนมาก้าวเดืนไปข้างหน้า สร้างรอยเท้าของตนให้ปรากฎบนผืนโลก เพราะแม้จะจางและเล็ก แต่ก็เป็นรอยเท้าของเราเอง
รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง เล่มนี้เป็นหนังสือเสริมกำลังใจ เพราะชีวิตยังมีความหมาย และเพราะใจของคนเรา ก็เช่นเดียวกับเครื่องยนต์ ต้องทำความสะอาด เปลี่ยนน้ำมันเครื่องสม่ำเสมอ
คุณวินทร์ เป็นนักเขียนที่เราถือว่าเป็นไอดอลของเราเลยนะ เพราะเขาเป็นนักเขียนที่กล้าเขียนเรื่อง "แนวทดลอง" เรียกว่า มีแนวทางการเขียนที่แตกต่างจากงานเขียนในยุค tradition (สมัยนั้น) บทความเรียกกำลังใจ แต่ละบทในหนังสือเล่มนี้ สั้นๆ ได้ใจเลยทีเดียว อ่านจบแล้ว รู้สึกฮึกเหิมยังไงไม่รู้
แน่ล่ะ เราเริ่มก้าวเท้าออกจากเส้นทางเดิมแล้ว ตอนนี้เราก็ต้องมาตั้งอกตั้งใจ สร้างรอยเท้าของตัวเองบ้าง แม้มันอาจจะยากลำบาก แต่เรารู้สึกสบายใจยังไงไม่รู้นะ ช่วงที่ชีวิตยังไม่เข้าทีเข้าทาง อาจมีหวั่นไหวบ้าง แต่ถ้าเรื่องเชื่อในตัวเอง รอยเท้าของเราจะลึกและชัดเจนขึ้นเอง
"คลื่นลูกใหม่ทุกลูกล้วนต่อยอดมาจากซากของคลื่นลูกเก่า ประวัติศาสตร์มีไว้ศึกษาประสบการณ์ของคนอื่น จงเรียนรู้จากบทเรียนชีวิตของคนอื่น ใช้ประโยชน์จากมันเฉกเช่นว่ามันเป็นของเรา"
"การยึดติดกับภาพลักษณ์ทำให้สูญสิ้นอิสระทางความคิด เสียโอกาสในการสร้างสรรค์และรับสิ่งใหม่ๆ สมองก็เหมือนเครื่องจักร นานๆ ทีเราก็ต้องล้างเครื่อง ถ่ายน้ำมันเครื่องเก่าออกไป และเติมของใหม่เข้ามา"
"คนที่รักตัวเองจริงย่อมไม่ทำร้ายตัวเองทั้งทางกายและใจ การจมกับความรู้สึกผิดเป็นการทำร้ายตัวเองอย่างหนึ่ง ต้นไม้ที่ถูกไฟครอกสลัดใบเดิมออกหมดสิ้น แล้วแตกกิ่งผลิใบออกมาใหม่ บ่อยครั้งเติบโตสูงใหญ่กว่าเดิม ปลดปล่อยอดีต ก้าวไปในอนาคต ให้อภัยแต่ไม่ลืม"
| Create Date : 05 มกราคม 2558 |
| Last Update : 2 กันยายน 2560 19:14:36 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 1959 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
แนะนำหนังสือชุดคุยกับประภาสและก็ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจของหนุ่มเมืองจันทน์มาอ่านเข้าคู่กันเลยครับ อ่านแล้วมองเห็นมุมมองของชีวิตหลากหลายดี อ่านจบแล้วบางทียิ้มให้กับตัวเองด้วยครับ