นิทานเซ็นพระภิกษุใจสิงห์ นิทานเซ็นพระภิกษุใจสิงห์ หากท่านมีความทุกข์ใจ หรือท้อแท้หมดหวังในชีวิต เพราะทำอะไร ก็ดูจะไม่สำเร็จสักอย่าง เคยใช้ชีวิตผิดพลาดไปบางช่วงบางวัยของชีวิต หรือไม่เคยจริงจังกับอะไรได้นานๆสักที ชาตินี้คงเอาดีกับเขาไม่ได้แน่ๆ ลองอ่านเรื่องนี้แล้วความรู้สึกดีๆอาจเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ แต่ดูจะเสมือนเป็นนิยายเรื่องแต่งขึ้นมาแค่นั้น เรื่องเกิดขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อ 250 ปีที่แล้ว ท่านซินก่ายพระธุดงค์ อายุ 30 กว่าๆกำลังเดินธุดงค์ในเขตภูเขา ไปถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชาวบ้านเห็นท่านมาก็ดีใจ รีบนิมนต์ท่านสวดศพชาวบ้านที่ตกเหวตาย ท่านสวดเสร็จแล้วชาวบ้านพาท่านไปดูที่เกิดเหตุ ปรากฏว่าทางจากหมู่บ้านที่คนตายไปสู่อีกหมู่บ้านหนึ่งต้องเดินเลาะภูเขา ผ่านเหวลึก ถ้าลมแรง ฝนตกแรง ทางลื่นอันตราย จึงมีคนตกลงไปตายปีะหลายๆคน พระท่านสงสาร คิดอยากช่วยชาวบ้าน ท่านจึงตัดสินใจหยุดการธุดงค์อยู่ตรงนั้น และตั้งปณิธานว่าจะขุดอุโมงค์ให้ชาวบ้าน ให้พวกเขาพ้นภัยธรรมชาติเสียที คาดว่าระยะทางที่ต้องขุดเพื่อทะลุภูเขาก็น่าจะประมาณ 200 เมตร ท่านบอกชาวบ้านว่าอาตมาจะอยู่ที่นี่และจะขุดอุโมงค์ให้ลูกหลาน จะได้ปลอดภัยต่อไป ชาวบ้านสงสัยว่าท่านองค์นี้เป็นบ้าไปแล้ว หรือ วิปลาสหรือเปล่า ภูเขาหินไม่ใช่ภูเขาดินนะท่าน พระองค์เดียวจะขุดภูเขาหินยาวตั้ง 200 เมตรได้อย่างไร นอกจากชาวบ้านไม่ขอบคุณ ไม่ให้กำลังใจเลย แล้วยังไม่สนับสนุน บางคนยังหัวเราะเยาะด้วยซ้ำไป พระท่านไม่หวั่นไหวเพราะท่านตั้งใจมั่นอยู่แล้ว เริ่มงานแรกๆ ชาวบ้านก็ไม่ค่อยจะสนใจ นึกกันว่าไม่นานท่านจะท้อใจ แล้วแอบหนีไป แต่ท่านไม่ไปไหน เสียงค้อนตีเหล็กสะกัดของท่าน ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก... ออกจากปากอุโมงค์ทุกๆวัน ไม่มีเว้นแม้แต่วันเดียว หนึ่งปี สองปี สามปี ผ่านไป สามปีท่านได้แค่ 6 เมตร 7 เมตร แต่ท่านไม่ท้อถอย ได้ประมาณ 2 เมตร ต่อปี คิดแล้วน้อยกว่าวันละหนึ่งเซ็นติเมตร ทำทุกวันๆอย่างสม่ำเสมอ เอาการขุดหินเป็นข้อวัตรปฏิบัติของท่าน อยู่ในถ้ำทำงานตั้งแต่เช้าจนมืดทุกวัน นานๆเข้าชาวบ้านบางคนเห็นพระเอาจริงเอาจังชักละอายท่าน ก็มาช่วยบ้าง ชุดแรกหลายคนหน่อย พอเห็นงานมันหนักขนาดไหน ก็ทยอยกันกลับบ้าน ไม่ไหวๆ ยังมีศรัทธาไม่พอ ไม่นานท่านก็อยู่องค์เดียวเหมือนเดิม ขุดอุดโมงค์ต่อไป 6 ปี 7 ปี 8 ปี 9 ปี 10 ปี 15 ปี 20ปี 28ปี ขุดอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหนเวลาผ่านไปถึงยี่สิบแปดปี ตอนนี้เป็นพระหลวงพ่อไปเสียแล้ว ขาก็ไม่ค่อยดี ตาก็ไม่ค่อยดีแล้ว ทำงานรู้ตัวว่าเหนื่อยกว่าแต่ก่อน เหนื่อยก็เหนื่อยช่างมัน ดีไปอย่าง กิตติศัพท์ของหลวงพ่อดังไปถึงเมืองหลวง รัฐจึงส่งช่างมาช่วย ตอนนั้นการ ขุดอุโมงค์เสร็จแล้ว 80 กว่าเปอร์เซนต์ ก่อนถึงวันที่จะขุดอุโมงค์ได้สำเร็จ สองปี วันหนึ่ง ซามูไรหนุ่มคนหนึ่งเดินทางไปถึงอุโมงค์ เขากำลังตามหา พระองค์หนึ่ง ได้ข่าวว่ามีพระหลวงตาอยู่ที่นี่ ก็มาดูว่าใช่องค์ที่ต้องการพบ หรือไม่ ถึงปากถ้ำซามูไรขอให้คนงานนิมนต์พระออกมารับแขกหน่อย หลวง พ่อเดินออกมา พอเห็นหน้าซามูไรก็รู้ทันทีว่าเป็นใคร มาเพื่ออะไร คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ก่อนที่ท่านจะบวชเป็นพระ หลวงพ่อองค์นี้ชื่อซินก่าย เป็นคนบ้านนอกฉลาดและหน้าตาดี ท่านขุนนางจึงเอาตัวมารับใช้ใกล้ชิด แต่อยู่มาไม่นานภรรยาท่านขุนนางจิตใจตกต่ำ จึงใช้หนุ่มซินก่ายมาบำบัด ความใคร่ตนเอง หนุ่มซินก่ายไม่มีทางเลี่ยง จึงเป็นชู้ตลอดมา คืนหนึ่ง ท่านขุนนางก็จับได้ จึงกระชากดาบซามูไรออกมาฟัน ภรรยาท่านขุนนางเห็นความแตก จึงคิดช่วยชู้ รีบไปชักดาบที่แขวนอยู่ข้างฝา แทงขุนนางสามีตาย แล้วหนีออกจากบ้านพร้อมหนุ่มซินก่ายในคืนนั้นทั้งคู่ ต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนไปตามแหล่งต่างๆ ในที่สุดเงินทองที่ติดตัวมาก็หมดลง จึงต้องเลือกการลักขโมย ตัดช่องย่องเบา หนุ่มซินก่ายเห็นความไม่เที่ยงเช่นนี้ จึงคิดทบทวนเรื่องที่ ผ่านมาอย่างหนัก ถ้าปล่อยให้ รูป รส กลิ่น เสียง มาพัวพันอยู่เช่นนี้ ก็ไม่มีวันจะดำเนินชีวิตให้ถูกต้องได้ ซินก่าย จึงตกลงใจทิ้งภรรยา เดินทางออกสู่บ้านนอกสุดหล้าฟ้าเขียว เข้าอาศัยอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งในเมืองบูเส็น ที่จริงตอนหลวงพ่อเข้าวัดยังไม่คิดจะบวช คิดเพียงแค่ว่าต้องสารภาพบาปกับพระ ทำบุญแล้วจะฆ่าตัวตาย แต่เจ้าอาวาสบอกไม่ต้องฆ่าตัวตายหรอก ให้บวชดีกว่าตายจากโลก และทำคุณงามความดีชำระบาปเก่า ท่านก็ยอมทำตาม เมื่ออยู่กับครูบาอาจารย์ได้สักระยะหนึ่งก็ออกธุดงค์ สุดท้ายก็ถึงหมู่บ้านนี้แหละ เป็นสถานที่ที่พระตัดสินใจอุทิศตนเพื่อชำระบาป โดยการสร้างความดีให้กับชาวบ้าน ไม่หวังสิ่งตอบแทน กี่วันกี่ปีก็ไม่ว่า จะสู้อยู่จนกว่าประสบความสำเร็จหรือหมดลม หลวงพ่อเดินออกจากถ้ำเห็นซามูไรหนุ่มหน้าตาเหมือนพ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า “โยมคงเป็นลูกชายของท่านขุนนางใช่ไหม?” “ใช่” ซามูไรตอบ เสียงเย็นชา พลางมองหลวงพ่อด้วยสายตาเกลียดชัง เวลาแก้แค้นของเขาถึงแล้ว ไล่ผู้ฆ่าคุณพ่อจนมุมได้แล้ว ซามูไรหนุ่มชักดาบ เตรียมสังหารคนชั่ว ส่วนหลวงพ่อไม่แสดงอาการสะทกสะท้านใดๆ ไม่เป็นไร ก็สาสมอยู่ งานของหลวงพ่อแทบจะเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้รัฐบาลมาช่วยงานแล้ว อีกไม่นานอุโมงค์จะเสร็จแล้ว "อาตมาไม่มีความกังวลใจ เชิญทำสิ่งที่โยมเห็นว่าสมควร หลวงพ่อคอยวาระนี้มานานแล้ว" ชาวบ้านที่ยืนดูกันอยู่อ้าปากค้าง เห็นท่าไม่ดี วิ่งไปจับขาซามูไร ขอร้องให้ ซามูไรอดทนหน่อย อย่างน้อยขอให้คอยจนกว่าอุโมงค์จะเสร็จ หลวงพ่อไม่ หนีไปไหนหรอกครับ ให้ท่านทำงานของท่านให้เสร็จก่อนได้ไหม ซามูไร หนุ่มคิดหนักแล้วพยักหน้า แต่นิสัยของซามูไรหนุ่มคือเป้นคนใจร้อน คอยอยู่ 2 วัน 3 วัน 4 วัน ก็ไม่เห็นงานมีวี่แววจะเสร็จ คืนหนึ่งซามูไรนอนไม่หลับ ถือดาบเดินเข้าไปในอุโมงค์ ตั้งใจจัดการให้เรื่อง มันจบสักที เข้าไปแล้วได้ยินเสียงก๊อกๆ ปรากฏว่าดึกมากแล้ว ท่านก็ยังทำงานอยู่ ทำงานพลางสวดมนต์พลาง ซามูไรได้ยินเสียงขนลุก ทำไม่ลงกลัวบาป เดินออกจากถ้ำด้วยจิตใจสับสน "ทำไมคนเลวที่ฆ่าคุณพ่อจึงกลายเป็นคนบริสุทธิ์อย่างนี้?" วันรุ่งขึ้น คณะขุดอุโมงค์มีอาสาสมัครเพิ่มหนึ่งคน..... ซามูไรหนุ่มมาช่วยงาน ทำงานช่วยหลวงพ่อ อยู่ใกล้ชิด คอยสังเกตนิสัยของท่าน น่าเลื่อมใสจริงไหม หรือท่านเสแสร้ง อีกทั้งยังได้ชวนท่านสนทนาอยู่นานหลายเดือน การสนทนาทำให้ทราบว่า ท่านมีความนึกคิดต่อสิ่งต่างๆ อย่างไร เวลาผ่านไปอีกปีเศษ ชายหนุ่มก็ได้เลียนแบบคุณธรรมที่ตนได้พบเห็น อย่างไม่รู้ตัว และพบว่าท่านซินก่ายเป็นพระภิกษุใจสิงห์อย่างแท้จริง ในที่สุดอุโมงค์ลอดภูเขาก็สำเร็จ ไชโย ! หลวงพ่อวางเครื่องมือช้าๆ สวดมนต์อุทิศส่วนกุศลแล้วหันไปทาง ซามูไรหนุ่ม เปล่งวาจาว่า..... “เราสกัดเจาะอุโมงค์สำเร็จแล้ว ขณะนี้ก็ถึงเวลาที่คอของฉัน จะต้องหลุดจากบ่าตามสัญญาแล้ว” หลวงพ่อพร้อมแล้ว ! ท่านกล่าวพร้อมกับก้มศีรษะลงต่ำเพื่อรอรับคมดาบ “หลวงพ่อจะให้ผมตัดศีรษะของผู้ที่เป็นอาจารย์ของผมได้อย่างไรครับ ?” ซามูไรหนุ่มยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นน้ำตาไหลพราก ความแค้นไม่มีเหลืออยู่อีกต่อไป บุคคลที่อยู่ตรงหน้าในเวลานี้ คืออาจารย์ที่สอนบทเรียนในชีวิตที่ยิ่งใหญ่ให้แก่เขาว่า "เมื่อยังมีลมหายใจอยู่ เราสามารถกลับตัวเป็นคนดี สามารถแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดในชีวิตเราได้เสมอ เหมือนอุโมงค์ที่เจาะผ่านภูเขา ไม่ว่าลึกและแข็งสักเพียงไหน ถ้าตั้งใจจริงไม่ย่อท้อก็ต้องเจาะทะลุจนได้สักวัน" ซามูไรหนุ่มตรงเข้ากอดหลวงพ่อที่ยืนอยู่ แล้วหมอบตัวลงกราบ ขอฝากตัวเป็นศิษย์ ปัจจุบัน ถ้าใครได้ไปเมืองบูเส็นที่ญี่ปุ่น ก็จะพบอุโมงค์ที่มีประวัติการเจาะด้วยแรงคน ชื่อ aonodomon(อุโมงค์สีน้ำเงิน) ในสมัยแรกคดเคี้ยวไม่เกลี้ยงเกลา ปัจจุบันเป็นอุโมงค์กว้าง 30ฟุต สูง 20 ฟุต เจาะทะลุภูเขายาว 185 เมตร ท่านซินก่ายเจาะอุโมงค์ทะลุแล้ว ท่านล่ะครับ เจาะตัวเองทะลุแล้วหรือยัง ? ที่มา : จากนิทานเซ็น เล่าเรื่องโดย พระอาจารย์ชยสาโร คัดซ้ำเป็นธรรมทานโดยวนารักษ์ ภาพประกอบ วนารักษ์ ขอบคุณภาพอุโมงค์จากอินเตอร์เน็ต   Create Date : 03 เมษายน 2555 44 comments Last Update : 4 เมษายน 2555 21:04:26 น. Counter : 5282 Pageviews. Share Tweet

เจิม   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 4 เมษายน 2555 0:02:48 น.

กี๊ซซซซซซซซซซ ได้เจิมด้วย ดีใจจังค่ะ นานๆจะได้เจิมซักที อิอิ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 4 เมษายน 2555 0:12:11 น.

สวัสดีครับพี่ ..... วันนี้มา up บล็อกซะดึกเลยนะครับ แสดงว่าตอนนี้เล่น net ที่บ้านได้แล้วสินะครับ ..... นิทานที่คัดมาให้อ่าน สนุกและให้ข้อคิดที่ดีมากครับ ..... ปล. ภาพพระอาทิตย์ตกจากหาดเจ้าหลาว สวยดีครับ ว่าแต่จะมี up เป็นบล็อกเต็มๆ ให้ชมกันไหมครับเนี่ย .....   โดย: NET-MANIA 4 เมษายน 2555 0:15:54 น.

ได้ข้อคิดดีมากค่ะ ตอนนี้เน็ทเริ่มไม่ดีอีกแล้วค่ะ ช้ามากๆ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต somjaidean100 About Weblog ดู Blog วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 4 เมษายน 2555 0:23:09 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า ภาพอาทิตย์อัสดงสวยงามมาก อยู่ที่ฝีมือคนถ่ายด้วยเน้อ ทำภาพflash ด้วยเก่งจัง สอนบ้างได้ป่าวคะ ยกมาฝาก ชอบป่าว   โดย: pantawan 4 เมษายน 2555 0:27:06 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณอ๋า คุณอ๋ามาup บล็อกซะดึกเลย แปลกๆ นะคะเนี่ย...... อ่านนิทานเซ้นแล้วได้ข้อคิดดีจังเลยนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาละเลียดใหม่อีกรอบค่ะ รอชมหาดเจ้าหลาวฉบับเต็มเหมือนกันค่ะ เอาหลวงพ่อโตมาฝากค่ะ   โดย: luckyfarm6662 4 เมษายน 2555 1:26:17 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่อ๋า.. ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆด้วยค่ะ..อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดดีๆเยอะมากค่ะ.. ภาพถ่ายพระอาทิตย์สวยมากค่ะพี่อ๋า ฟ้ามาส่งความชุ่มเย็นให้คลายความเหนื่อยล้าในกลางสัปดาห์ ยิ้มรับกับภารกิจประจำวันด้วยจิตใจที่สบายๆ กันนะคะ “เม็ดหยดเย็นร่วงหล่นดั่งฝนทิพย์ ฝากกระซิบป้องปากไปใจคิดถึง แม้นานนับกับเวลาอย่าคำนึง ยังสุดซึ้งคนึงหาค่ารอคอย” มีความสดชื่นเย็นสบายกับสายลมระรื่นในยามเช้ากัน นะคะ   โดย: พิรุณร่ำ 4 เมษายน 2555 8:18:39 น.

แอบมาอัพตอนดึกซะขนาดนี้ ฟ้าใสซาหลบไปก่อนแล้ว สงสัยจะหลบไม่ให้เราเจิมแหง ๆ ขี้เกียจตอบเม้นท์ 3 เม้นท์ ชิมิ เห็นมาโผล่ตอนดึก ฟ้าใสกำลังง่วงตาปิด ก็เลยปิดเครื่อง ไม่ได้โผล่มาดูบ้านนี้ ^^ เช้านี้ก็วุ่น ๆ ขึ้นบล็อกใหม่เหมียนกัน เลยมาสวัสดีซะสายโด่ง ... ยังไม่มีเวลาอ่านนะคะ ขอแปะไว้ก่อน ขอบคุณสำหรับทุก ๆ อย่างค่ะ ตั้งแต่กดปุ่มปล่อยเชลย ภาพสวย ๆ จนถึงโหวต และตอบคำถาม อุตส่าห์มารอบดึกด้วย ขอบคุณหลาย ๆ เด้อ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 4 เมษายน 2555 10:21:32 น.

นิทฺทาสิลี สภาสิลี อนุฏฺฐาตา จ โย นโร อลโส โกธปญฺญาโณ ตํ ปราภวโต มุขํ คนใดชอบนอน ชอบมั่วสุม ไม่เอางาน เกียจคร้าน เอาแต่โกรธ งุ่นง่าน นั่นคือปากทางของความเสื่อม ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขด้วยความขยันหมั่นเพียร ตลอดไป...นะคะ อ่านด้วยความตั้งใจ ธรรมชาติสอนธรรมะได้อย่างดีเยี่ยมเลย...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 4 เมษายน 2555 10:51:37 น.

พี่อ๋า สวัสดีค่ะ อ่านไปก็ลุ้นไปนะคะ กลัวว่าซามูไรหนุ่ม จะฆ่าหลวงพ่อค่ะ ทำดีวันนี้ แล้วจะรู้ว่าดีจริงๆ ค่ะพี่อ๋า   โดย: maitip@kettip 4 เมษายน 2555 11:08:34 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆที่รักทุกๆคน แหมเมื่อคืนอัพบล็อกซะนอนดึกเลยครับ จะอัพตั้งแต่วันจันทร์แล้ว เผื่อห่างงานตะพาบนิดนึงก็เลยได้ฤกษ์เมื่อคืนนี้เอง แหะๆ เรื่องนี้โดยส่วนตัวแล้วชอบมากๆ ลงทุนพิมพ์เองจากหนังสือนิทานของท่านชยสาโร แล้วก็เกลาสำนวนให้ดีขึ้น แถมสรุปเองอีกนิดหน่อยตามสไตล์ เผื่อจะมีประโยชน์กับคนอ่านมากขึ้นอีกนิดนึง มีความสุขกับการอ่านเรื่องกันนะครับ เก็บเกี่ยวสิ่งดีๆไว้สอนตัวเองจะได้มีแรงไว้สู้กับชีวิตกันน้า ^^   โดย: วนารักษ์ 4 เมษายน 2555 12:03:10 น.

มาอ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆครับ ไม่ท้อ ไม่ถอย แต่พักได้ครับ   โดย: เศษเสี้ยว 4 เมษายน 2555 12:57:36 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะพี่อ๋า ปายยังไม่ได้อ่านนะคะ แปะไว้ก่อน เดี๋ยววันนี้กลับไปอ่านที่บ้านค่ะ อิอิ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 4 เมษายน 2555 13:26:35 น.

อ้าว คุณอ๋าอัพบล็อกผิดเวลา ปกติไม่เคยอัพเวลานี้เลย ตั้งแต่บล้อก ทำให้เสียตังค์ซื้อแอร์การ์ดใส่ที่บ้านด้วยใช่ไหมคะเนี่ย อีกหน่อย แอร์การ์ดคงไม่ใช้ ติดเน็ตสปีดเร็วแน่ๆ ลืมบอกไปค่ะว่าตอนที่คุณอ๋าไปหาดเจ้าหลาว รินก็จองที่พักที่หาดเจ้าหลาววันเดียวกันด้วยนะ 555 แต่รินคิดว่ามันไกลเกินแทน ก็เลย ยกเลิก ไปเพชรบุรีแทนค่ะ อิอิ ไม่งั้น เดินสวนกันแล้ว วนอ่านก่อนน้า   โดย: Rinsa Yoyolive 4 เมษายน 2555 13:41:02 น.

โอ้ว คุณอ๋า ทำไมดราม่า อย่างนี้ค่ะ อ่านไปน้ำตาจะไหลอีกแล้ว กว่า 18 ปี ของการขุดอุโมงไม่เท่าไหร่เหรอเนี่ย ลูกซาูมูไร ตามมาฆ่าล้างแค้นอีกต่างหาก ชาวบ้านก็กระไร เพราะเขาขุดหินงก ๆ แท้ๆ นานหลายสิบปี มาช่วยได้นิดเดียวก็หนีหาย เหมือนต้องการให้พระขุดเสร็จแ้ล้วก็ค่อยให้ซามูไรฟันตาย อย่างนั้น แอบคิดว่า โหดมากเลยค่ะ แหะๆ แต่ถึงอย่างไร พระองค์นี้ก็ไม่ได้หนีไปไหน เมื่อทุกอย่างสำเร็จผล ก็พร้อมยอมตาย ใครเลยจะกล้าทำได้ ด้วยการเรียนรู้ใช้ชีิวิตด้วยกันมาอย่างนี้ ซามูไร ข้าน้อยขอเป็นศิษย์   โดย: Rinsa Yoyolive 4 เมษายน 2555 14:10:53 น.

โหวต ๆ ธรรมะให้ด้วยค่า อ่านแล้วก็เหมือนละครดี แหะๆ แต่ก็คือเรื่องจริงนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog ตะพาบจะออกวันศุกร์นี้นะคะ คุณอ๋า มาสารภาพกันนะ   โดย: Rinsa Yoyolive 4 เมษายน 2555 14:12:42 น.

ตามมาอ่านแล้วค่ะ ^^ ความมุ่งมั่น ไม่ท้อแท้ ... อ่านแล้วนึกไปถึงเรื่องพระมหาชนกเลยค่ะ เขาบอกว่าอย่างนี้ค่ะ ... บุคคลเมื่อกระทำความเพียร แม้จะตายก็ชื่อว่า ไม่เป็นหนี้ใคร ขอบคุณสำหรับภาพสวย ๆ และมิตรภาพดี ๆ ที่ต่อลมหายใจให้กันและกันนะคะ แหะ ๆ หมั่นหยอดยาหอมให้กัน จะได้มีกำลังใจไม่ท้อแท้ โหวตหมวดธรรมะให้นะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 4 เมษายน 2555 16:10:29 น.

ปายแวะมาอ่านนิทานต่อให้จบค่ะพี่ ความผิดพลาดไม่ใช่จะเลวร้ายเสมอไป เพราะหากชีวิตคนเราไม่เคยผิดพลาดเลย คงจะไม่มีวันรู้เช่นกันว่าจุดบกพร่องของ ตัวเราคืออะไร ควรปรับแก้หรือไม่ อย่างไร คล้ายกับที่ปายเคยบอกพี่ไว้เลยค่ะ คนที่ทำอะไรไม่ถูกใจใคร แต่รู้ตัวว่าทำไม่เหมาะ แล้วขอโทษ มีการปรับปรุงแก้ไข ก็นับว่ายังพอใช้ได้อยู๋ มันมาสอดคล้อง เหมือนกันนะคะเนี่ย อิอิ ... ... เลิกงานแล้ว สุขสันต์ยามเย็นนะคะพี่   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 4 เมษายน 2555 17:06:41 น.

งานหนังสือเที่ยวนี้ ไปเอานิทานเซนมาเหมือนกันค่ะ ดูอ่านง่ายดี   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 4 เมษายน 2555 17:56:13 น.

ให้กำลังใจจริงๆ เลยค่ะ พี่อ๋า ... ... ฝันดีนะคะ พี่   โดย: Nissan_n 4 เมษายน 2555 21:30:45 น.

สวัสดียามค่ำคืนค่ะพี่ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล็อคนะคะ สงกรานต์นี้ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าเอ่ย ถ้าได้ไปไหนก็เที่ยวเผื่อไผ่ด้วยแล้วกันเน๊อะ ปล.งานไม่ยุ่งเล๊ยยย แค่เพิ่งได้กลับบ้านมาหายใจหายคอค่ะ (อยู่ข้างนอกเหมือนกลั้นหายใจตลอดเวลา ฮ่าๆๆ) นอนหลับฝันดีค่ะพี่   โดย: คมไผ่ 4 เมษายน 2555 21:51:56 น.

หลวงพ่อยอดเยี่ยมจริงๆ นะคะพี่อ๋า ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาฝากกันนะคะ ปอมมีข้าวผัดปู + ไข่ดาว เสิร์ฟ พร้อมกับ ชาเย็น ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: กาปอมซ่า 4 เมษายน 2555 21:53:14 น.

ผมชอบนิทานเซ็นนะครับ อ่านเพลินให้ข้อคิดดี ^^ หลวงพ่อสละเวลาทั้งชีวิตเพื่อเจาะหินเลยทีเดียว เป็นผมมุ่งมั่นแค่ไหนก็ทุ่มเวลาหมดชีวิตกับเรื่องๆเดียวไม่ลง โชคดีที่เรื่องนี้กลับใจได้ทั้งหลวงพ่อและซามุไร   โดย: ชีริว 4 เมษายน 2555 22:04:36 น.

สวัสดียามดึกค่ะคุณอ๋า วันนี้กิ่งมาดึกไปหน่อยค่ะ แหะ แหะ มัวแต่เอาภาพลงคอมฯภาพที่ไปปฎิบัติธรรม คิดว่าจะอัพบล็อก แต่ไม่ทันดึกซะก่อนคงรอให้งานตะพาบผ่านไปก่อนดีกว่าค่ะ วันนี้มาอ่านนิทานเซนแล้วดีมากๆเลยค่ะ ไว้กิ่งมาโหวตให้นะคะ วันนี้โหวตไปเต็มแล้วค่ะน่าจะอยู่ในหัวข้อข้อคิด ธรรมะ นะคะ ขอบคุณดอกไม้สวยๆที่เอาไปฝากนะคะ สวยมากค่ะ หลับฝันดีนะคะ More Reflected Roses Comments   โดย: กิ่งฟ้า 4 เมษายน 2555 23:53:58 น.

ให้ข้อคิดดีครับ คนเราสามารถเปลี่ยนแปลงได้ สำคัญที่ว่าเราจะเปลี่ยนมั้ย เรื่องความเกลียดโกรธ เครียดแค้น พระพยอมเคยกล่าวไว้ว่า คุณโกรธเขา 1 นาที คุณก็ทำร้ายตัวเอง 1 นาที คุณโกรธเขา 10 ปี คุณก็ทำร้ายตัวเอง 10 ปี เราจะโกรธกันทำไม ทำไมไม่รู้จักปล่อยวาง รู้จักให้อภัยกัน (ที่มาจากช่อง 11 ) +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 5 เมษายน 2555 0:27:58 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่อ๋า   โดย: ก๋าสะลองเงิน 5 เมษายน 2555 6:35:03 น.

ยิ้มสวัสดีวันที่แจ่มใสค่ะพี่อ๋า.. พี่ถ่ายภาพพระอาทิตย์ได้สวยมากค่ะ เห็นครั้งใดก็อดชื่นชมในฝีมืออันยอดเยี่ยมของพี่ชายไม่ได้.. บางครั้งสิ่งที่เป็นนามธรรมก็สามารถสื่ออกมาได้ด้วยภาพงามๆของพี่อ๋าเหมือนกัน นะคะ วันนี้ฟ้ามาเสริมกำลังใจ...เพื่อให้พร้อมที่จะทำงานต่อไปด้วยความกระตือรือร้น อย่าสิ้นหวัง..อย่าท้อแท้..อย่ายอมแพ้ต่อโชคชะตา ฟ้าส่งยิ้มหวานมาให้ เป็นกำลังใจที่ดีต่อกันไว้ นะคะ “เมื่อสายลมแสงแดดไล้ลูบกายมิตร โปรดได้คิดชีวิตนี้ยังมีหวัง สุขทุกข์โศกบนโลกนี้มิจีรัง ตั้งหน้ายังทำแต่ดีนี้แน่นอน” มีความสุขในความหวังและพลังศรัทธาของตน..ในทุกยามวันกันด้วยนะคะ   โดย: พิรุณร่ำ 5 เมษายน 2555 8:31:32 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่อ๋า สุขสันต์กับการทำงานนะคะ ^^   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 5 เมษายน 2555 8:34:30 น.

อิอิ วันนี้มาแต่เช้าเลย ต้องเอากาแฟมาเสิร์ฟเอาจายซะหน่อย เดี๋ยวเรทติ้งตก   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 5 เมษายน 2555 9:19:52 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า พรุ่งนี้ก็ได้หยุดยาวอีกแล้ว ไปเที่ยวไหนป่าวคะ พรุ่งนี้ปานจะพาคุณแม่ไปไหว้หลวงพ่อฤษีลิงดำที่ อุทัยธานีค่ะ แวะมาโหวตให้ค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ชมพร About Weblog ดู Blog วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: pantawan 5 เมษายน 2555 11:08:45 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆ อิอิ ^^ แผล็บเดียววันพฤหัส สะบ่ดีอีกแล้วนะครับ พรุ่งนี้เป็นวันจักรีได้หยุดอีกแล้ว ไปเที่ยวไหนกันบ้างหรือเปล่าเอ่ย บล็อกนี้อายุสั้นหน่อยเพราะว่าพรุ่งนี้จะมีงานตะพาบอีกแล้ว แต่ยังไม่ได้เขียนเลยไม่รู้จะทันหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆวันนี้ต้องไปชวนเพื่อนมาอ่านงานนี้ก่อนครับเดี๋ยวลบแล้วเสียดายแย่เลย อิอิ   โดย: วนารักษ์ 5 เมษายน 2555 11:37:19 น.

พี่อ๋า น้องอุ๊มาอ่านนิทานอีกรอบค่ะ พร้อมกับมาดูรูปด้วยค่ะ เมื่อวานเน็ตอืด รูปไม่ขึ้นเลยค่ะ ทำงานวันสุดท้าย เตรียมตัวหยุดยาวไปเที่ยวไหนคะ พักผ่อนมากๆนะคะพี่อ๋า สวัสดีค่ะ   โดย: maitip@kettip 5 เมษายน 2555 11:58:13 น.

จะทันมื้อเที่ยงมั้ยเนี่ย ^^ เป็ดที่วางล่ออยู่ที่บ้านน่ะ บ่ใช่เป็ดย่างน่อ เสร็จแล้วก็จะแปลงร่างเป็นเช่นนี้จ้า แถ่นแท้น ... เป็ดปักกิ่ง ยกมาเสิร์ฟด้วยเลย อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 5 เมษายน 2555 12:36:20 น.

ถ้ายังไม่เหนื่อย เราก็จะยังมีเวลาอีกมากงับ ส่วนเรื่องดูจิต เป็นระดับเบเบมากเลยงับ ไม่ก้าวหน้า ไม่ถอยหลัง ครับผม   โดย: bee_บี 5 เมษายน 2555 13:42:27 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะคุณอ๋า ชอบเรื่องนี้มาก ๆค่ะ แม่หมูขออนญาตนำไปแบ่งปันต่อนะคะ วันก่อนเม้นไปแล้วพอกดส่งเนตหลุดค่ะ ไปหลาย ๆบ้านก็เป็นแบบนี้ มารอบที่ 4 แล้วค่ะคุณอ๋า   โดย: jamaica 5 เมษายน 2555 17:03:12 น.

ดีใจจัง เม้นได้ ช่วงนี้เนตเป็นอะไรก็ไม่รู้นะคะ   โดย: jamaica 5 เมษายน 2555 17:04:04 น.

จริงของพี่อ๋าจ้า . . . ใครไม่ได้อ่านเรื่องนี้น่าเสียดายมากเลย เห็นความตั้งใจจริงของหลวงพ่อ . . . และแรงสนับสนุนจากคนรอบข้าง . . . ทำให้อ่านแล้วมีกำลังใจจะทำสิ่งต่างๆต่อไป ปอมมีกุ้งกระเบื้อง และชาดอกคาร์โมมายด์ มาฝากนะคะ . . . มีความสุขกับวันหยุดยาวจ้า   โดย: กาปอมซ่า 5 เมษายน 2555 19:11:54 น.

ขออภัยค่ะ ระบบจะไม่บันทึกการโหวตนี้ เพราะได้บันทึกคะแนนโหวตให้ Blog นี้ ในสาขา Dharma Blog ในวันที่ผ่านมาไปแล้วค่ะ แหะ แหะ สวัสดีค่ะคุณอ๋า กิ่งโหวตให้คุณอ๋าไปแล้ว แต่กิ่งลืมมาโหวตอีกรอบก็เลยออกมาเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ แหะ แหะ สงสัยโหวตแล้วไม่ได้ก๊อบเอาไปลงในคอมเม้นท์ค่ะ น่าจะเป็นเมื่อวานหรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กิ่งจะมาสารภาพบาปนะคะ อิอิ โปรดติดตามชมและอ่านให้กำลังใจกันด้วยนะคะ หลับฝันดีค่ะ More Flowers Comments   โดย: กิ่งฟ้า 5 เมษายน 2555 19:55:19 น.

ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลยเนาะคุณอ๋า กว่าจะได้ฤกษ์มาเียี่ยม พรุ่งนี้ตะพาบออกเดินทางอีกแล้ว ผมไม่ได้เขียนนะเที่ยวนี้ แต่ถ้ามีเวลา จะมาแอบอ่านละกัน   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 5 เมษายน 2555 20:51:08 น.

หวัดดีค่าคุณอ๋า ตะพาบพร้อมแล้วค่า ตอนนี้เป็ดสวรรค์ไปเพชรบุรี ไม่ได้เอาโน๊ตบุ๊คไปด้วย ไม่รู้ว่ากลับทันคืนนี้ป่าว คุณอ๋าได้หยุดพรุ่งนี้ อัพด้วยใ่ช่ป่าวค่ะ ของริน ง่ายๆ อีกแล้ว ง่ายแต่ปวดหัว 555 เด๋วคืนนี้เวลาเดิม ออกก่อนค่ะ อิอิ   โดย: Rinsa Yoyolive 5 เมษายน 2555 22:04:28 น.

ตะพาบหนนี้ผมเขียนครับ คราวก่อนโดด โดดบ่อยๆไม่ดี เขียนซะหน่อย อิอิ   โดย: ชีริว 5 เมษายน 2555 22:33:49 น.

คืนนี้พี่อ๋าซุ่มเขียนงานตะพาบมั้ยคะเนี่ย พรุ่งนี้หยุดนี่นา คืนนี้ปายคงรอไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้แวะมาอ่านนะคะพี่ พี่เราจะสารภาพ อะไรน๊อ หุ หุ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 5 เมษายน 2555 22:55:26 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า ขอบคุณกำลังใจ และคำแนะนำ วัดม่วงถ้าผ่านต้องแวะเข้าไป ยังไม่เคยไปเลยค่ะ ทานขนมเบื้องญวนกัน   โดย: pantawan 5 เมษายน 2555 23:08:54 น.

สายสวัสดีค่ะ สายมากแล้วน้าาา ฟ้าใสยังเป็นคนแรกของวันนี้ได้ ^^ วันนี้เห็นว่าจะมีการสารภาพบาปอะไรเหรอคะ รีบสารภาพมาซะดี ๆ รอฟังอยู่   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 6 เมษายน 2555 10:37:40 น.