ก้าวสู่เดือนที่สองของการแข่งขันเก็บเงินจากบล็อกคุณ OKANEMOCHI

เงื่อนไขช่วงแข่งขันคือ 1 พ.ค. – 30 พ.ย. 55 

ต่อเนื่องจากบล็อกเก็บเงินเดือนแรก พอเดือนที่สองเลยมีมิตรรักแฟนเพลงหลายท่านเวลาที่ได้เงินทอนเป็นแบงค์ 50 ก็จะนำมาให้เราแลก  ได้แก่ พี่พีช  แพนด้า  นุ่น  เอส  จนทำให้เดือนนี้เราสะสมแบงค์ 50 ได้เกินกว่าที่คาดหมายไว้   แต่จะว่าไปเดือนนี้เราก็ได้แบงค์ 50 จากการทอนมากกว่าเดือนที่แล้วนะ

       

ณ วันที่ 29 มิ.ย. 2555

รูปนี้คือนำแบงค์ 50 ของเดือน พ.ค. มาวางเพิ่มให้เห็น

บทสรุปเดือน พ.ค.  เก็บแบงค์ 50 ได้ 24 ใบ จำนวน 1,200 บาท

เดือน มิ.ย. เก็บแบงค์ 50 ได้ 77 ใบ จำนวน 3,850 บาท

ยอดรวม 2 เดือน 101 ใบ จำนวน 5,050 บาท

บล็อกคุณ OKANEMOCHI มักมีแนวคิดดี ๆ ที่เธอทำอยู่เป็นประจำในการบริหารเงินมาแนะนำ   เราเลยได้ไอเดียจากเธอว่า Groupblog หมวดนี้ของเราจะนำแนวทางที่เราก็ได้รับการสอนมาจากพ่อแม่  มีพรรคพวกแนะนำหรือศึกษาเอาเองด้วย 

และเป็นสิ่งที่เราปฏิบัติในชีวิตจริงมาเล่าให้ฟังเผื่อเป็นไอเดียให้คนอื่นถ้าสนใจจะนำไปลองทำดูบ้าง

1.     หลังจากเราเรียนจบ   เงินก้อนแรกที่ให้แม่คือ 10,000 บาทหลังจากมีเงินของตัวเอง   แต่แม่ไม่รับและนำไปเปิดบัญชีใหม่ให้เรา  และให้เราฝึกการออม  โดยนำเงินไปฝากแม่แล้วแม่จะนำไปเข้าบัญชีให้    ตอนวัยนั้นรู้สึกอึดอัดใจเหมือนกัน   บังคับทำไม   แต่แม่ก็มีทริคเล็ก ๆ เป็นแรงจูงใจคือจะเติมเงินให้เป็นตัวเลขกลม  เช่น สมมติเราฝาก 9,000 บาท แม่ก็จะเติมให้ 1,000 เป็น 10,000 บาท        หลังจากทำแบบนี้เป็นประจำเราก็เริ่มเกิดความเคยชิน       ปัจจุบันสมุดบัญชีเล่มนี้ยังอยู่ที่แม่   เมื่อครบช่วงเวลาของเงินฝากเล่มนั้นแม่ก็จะเอาใบฝากถอนมาให้เราเซ็นต์เพื่อไปจัดการเปิดบัญชีใหม่ให้     เงินก้อนนั้นจึงเป็นก้อนที่ไม่เคยเอาออกมาใช้เลย         ต่อมาเราเลยเริ่มแยกตัวเป็นอิสระมาเปิดบัญชีของเราและบริหารจัดการเองต่างหาก   ... เมื่อผ่านมาแล้วจึงเข้าใจในสิ่งที่แม่สอนและขอบคุณแม่มาก ๆ ที่ทำให้เราเป็นคนรู้จักคุณค่าของเงิน

2.     วิธีหนึ่งสำหรับคนที่เก็บเงินไม่อยู่ที่เราอยากแนะนำ  คือจัดสรรเงินส่วนหนึ่งฝากเงินประจำแบบฝากเท่ากันทุกเดือนเป็นเวลา 2 ปี เงินฝากแบบนี้จะไม่เสียภาษี       และเขาจะบวกอัตราดอกเบี้ยมากกว่าเงินฝากประจำอีกหน่อย    แต่ละคนจะสามารถเปิดบัญชีเงินฝากประเภทนี้ได้คนละ 1 บัญชีเท่านั้น        (ถ้าใครตุกติกไปเปิดแบบนี้หลายธนาคารถ้าคุณโชคดีก็คงรอดตัวไป  แต่ถ้าโชคไม่ดีถูกจับได้ ก็คงจะอดอัตราดอกเบี้ยแบบนี้แล้วคงต้องถูกปรับ)     เงินฝากประเภทนี้อย่าดูถูกไป  ทำลืม ๆ เผลอแป๊บ ๆ ก็ 2 ปี สมมติแค่ฝากเดือนละ 5,000 บาท ครบ 2 ปีก็ได้เงินมาแล้ว 120,000 บาทบวกดอกเบี้ย  

3.     จะเห็นว่าผลตอบแทนจากบัญชีเงินฝากธนาคารมันน้อยเหลือเกิน  อย่างเก่ง ณ ตอนนี้ก็ 4%  ดังนั้นเราควรไปมอง ๆ เรื่อง LTF และ RMF   เพราะสามารถประหยัดภาษีได้ตามอัตราภาษีของแต่ละคน  เช่น ถ้าอัตราภาษี 20%  สมมติซื้อ LTF และ RMF 10,000 บาท ก็จะได้เงินคืนมา 2,000 บาท เหมือนกับจ่ายเงินไปแค่ 8,000 บาท    สำหรับ LTF อีก 5 ปีถัดไปหลังจากซื้อก็สามารถขายได้ ซึ่งมีโอกาสได้เป็นจำนวนเงินมากกว่าเดิม   ส่วน RMF ก็ต้องรอจนอายุ 55 ปีถึงจะมีสิทธิ์ขายได้  ดังนั้นระหว่างทางก็ทำลืม ๆ มันไป

ยกตัวอย่างให้่เห็นเป็นภาพ  LTF ที่เราซื้อในปี 2551 และมีสิทธิ์ขายในปีนี้  เราได้ผลตอบแทน 100% (คนที่ซื้อ LTF ในปีนั้นคงจะรู้ดี)  Notebook ตัวใหม่ที่เราซื้อในปีนี้เพราะเครื่องเก่าเสียมาจากผลตอบแทนของ LTF เท่ากับว่าเราไม่ต้องเอาเงินปัจจุบันไปซ์้อ

4.     เลือกลงทุนในหุ้นดี ๆ  มั่นคง ถ้าไม่คิดเรื่อง capital gain จากการขายหุ้น  ก็เก็บไว้กินเงินปันผลก็ได้ (เลือกหุ้นที่ผลตอบแทนเงินปันผลดีกว่าดอกเบี้ยเงินฝาก)  เข้าไปดูข้อมูลได้ที่เวปตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย   ที่สำคัญนอกจากแต่ละปีจะได้เงินปันผลแล้ว   ยังสามารถนำมาทำเรื่องใน ภงด.90 เพื่อเครดิตภาษีคืนได้อีก 

5.     เพื่อความไม่ประมาทของชีวิต อย่าลืมจัดสรรเงินไปกับการประกันชีวิตด้วยนะ   เอาเป็นว่าถ้าไม่เป็นอะไร  เมื่อครบกำหนดเราก็จะได้เงินสะสมกลับมา  แต่ถ้าเป็นอะไร คนข้างหลังก็ยังได้เงินก้อนนี้ไป   นอกจากนี้แล้วเงินประกันชีวิตก็สามารถหักลดหย่อนภาษีได้เหมือนกับ

LTF และ RMF

6.     ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง   ทำตัวให้เรียบง่าย ทำชีวิตให้เรียบง่าย  หลักการของท่านหลายคนเข้าใจผิดคิดว่าต้องทำการเกษตร ต้องใส่เสื้อม่อฮ่อม   ซื้อของไม่ได้     แต่หลักของท่านคือให้เรารู้ใช้รู้จ่าย  ไม่ใช้เงินเกินตัว  มีภูมิคุ้มกัน  ไม่ใช่ว่าสินค้าอะไรออกใหม่แล้วก็ต้องวิ่งตามไปซื้อ     แต่ถ้าอยากได้สินค้าฟุ่มเฟือยบ้างแล้วมีเงินเหลือ  ไม่ต้องไปดึงเงินในอนาคตมาใช้  ไม่ต้องเดือดร้อนตัวเองก็ให้ของขวัญตัวเองบ้าง    

7.     บริจาคทำบุญบ้าง    บางคนเข้าใจผิดคิดว่าที่มีอยู่ยังใช้ไม่พอเลยแล้วจะเอาเงินตรงไหนไปบริจาค   รอรวยกว่านี้  ว่าแล้วก็รอแล้วรอเล่าแล้วก็เงินที่มีอยู่ก็ไม่เคยพอสักที (ทั้งที่บางทีมันก็เกินพอแล้ว  แต่ตัวเองนั่นแหละไม่รู้จักพอ)     เรามีหลักการง่าย ๆ ที่อาจารย์ท่านหนึ่งเคยสอนไว้ว่าให้มีกระปุกออมสินใบหนึ่ง  ก็ทยอยหยอดเงินลงกระปุกทุกวัน  วันละบาทก็ได้เสมือนกับเราได้ทำบุญทุกวัน    แล้วที่สำคัญเราก็จะได้ไม่เสียดายเวลาเอาเงินออกมา       เมื่อมีโอกาสเหมาะ ๆ เราก็แคะกระปุกใบนี้นั่นแหละเพื่อนำเงินมาทำบุญ     เราเองมีกระปุกเพื่อการทำบุญอยู่ 2 กระปุก  กระปุกหนึ่งสำหรับทำบุญที่วัด  ซื้อของใส่บาตร  ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า บริจาคให้โรงพยาบาล โรงเรียน ช่วยคนเดือดร้อนจริง ๆบ้าง    ส่วนอีกกระปุกหนึ่งเราหยอดให้มูลนิธิบ้านสงเคราะห์สัตว์พิการ   สัตว์น่าสงสารกว่าคนตรงที่เขาหาเงินเลี้ยงตัวเองไม่ได้  และสถานที่ดูแลก็ย่อมต้องการเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการดูแล ค่าอาหารสัตว์

8.     เงินให้ผู้มีพระคุณ     ต่อจากข้อ 1 หลังจากเงินก้อนแรกที่ให้แม่แล้วแม่ไม่รับ เราเลยไม่ได้ให้เงินแม่อีกเลย (ดูเหมือนนิสัยไม่ดีเลยแฮะ)   แต่แม่ก็ไม่ได้ต้องการเงินจากลูก      จนกระทั่งเมื่อปีที่แล้วเราขาย LTF ที่ครบรอบ 5 ปี  ได้ผลตอบแทนจาก LTF ที่ซื้อในปี 2550 ได้พอสมควร จึงจุดประกายตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง  เราเลยแบ่งผลกำไรส่วนหนึ่งให้แม่  และโบนัสของปีที่แล้วเป็นครั้งแรกที่เรานำเงินโบนัสส่วนหนึ่งไปให้แม่      และเราตั้งใจว่าจะทำแบบนี้ต่อไปทุกปี   

9.     ระวังเรื่องบัตรเครดิต   บัตรเครดิตจะมีประโยชน์เมื่อรู้จักใช้  ไม่ต้องพกเงินสด  ยืดเวลาชำระเงิน   แต่จะเป็นจุดอันตรายเพราะเวลารูดบัตรเครดิตซื้อของแล้วก็จะเพลิน ๆ เพราะเงินไม่ออกจากกระเป๋า   คิดว่ามีเงินเยอะกว่าที่ตัวเองมีจริง      ลืมไปว่ารูดไปแล้วก็ต้องใช้เขา      ปัจจุบันเวลาเรารูดบัตรเครดิตแล้วเราจะกันเงินส่วนนั้นออกมาทันที  เพื่อที่เวลาแบงค์เรียกเก็บเงินเราก็เอาเงินก้อนนั้นแหละมาจ่าย

มีประโยคหนึ่งที่อ่านเจอ อาจจะแรงแต่สอนได้ดีทีเดียวค่ะ 

"ยังไม่รวย ทำตัวรวย จะไม่รวย

ยังไม่จน ทำตัวจน จะไม่จน" 

ขอบคุณ"พ่อแม่" ครูคนแรกที่สอนเรื่องบริหารเงิน

ขอบคุณ พี่พีช แพนด้า นุ่น เอส ที่นำแบงค์ 50 มาให้เราแลก

ขอบคุณ "คุณ  OKANEMOCHI" ที่สร้างกิจกรรมดี ๆ ในบล็อกค่ะ

.....รัชชี่....