“วิธีทำใจให้เย็นท่ามกลางอากาศร้อน”

เป็นไงอากาศร้อนไหม??? ร้อนกายหรือร้อนใจ???

ใจนี้ร้อนได้ อยู่ในห้องแอร์ก็ร้อนได้นะ

แต่กายนี้มันจะร้อนแต่เฉพาะเจออากาศร้อน

แต่ใจนี้มันร้อนได้ทั้งวันทั้งคืน

ไม่ว่าจะอยู่ในห้องแอร์ หรือห้องอะไรก็ตาม

 ถ้ามันมีกิเลสแล้วมันร้อนนะ ถ้ามีความโลภแล้วมันจะร้อน

 มีความโกรธแล้วมันจะร้อน มันจะไม่สบายใจ

 ความไม่สบายใจ เกิดจากความโลภ ความโกรธ

 ความโลภก็เกิดจากความหลง

ความหลงก็คือไม่รู้ว่าวิธีทำให้ใจมีความสุข ทำอย่างไร

แทนที่จะทำให้มันเย็นกลับไปทำให้มันร้อน

 คิดว่าได้อะไรมามากๆแล้วจะสุข แต่ยิ่งอยากได้ก็ยิ่งร้อน

 ได้แล้วก็ไม่พอ พอเสียไปก็โกรธ

ใครมาเอาแฟนไปเดี๋ยวก็โกรธ ใครมาเอาลูกไปก็โกรธ

ใครมาเอาสมบัติไปก็โกรธ เพราะไม่รู้วิธีทำใจให้เย็น

วิธีทำใจให้เย็นต้องให้อย่าไปอยากได้ต้องให้อยากให้

 ใครอยากได้แฟนยกให้เขาไปเลย

ใครอยากจะได้ลูกยกให้เขาไปเลยจะได้หมดห่วงกัน

 ถ้าอยู่ด้วยกันมันหวงมันห่วง มันโลภมันอยาก

 อยากให้เขาไม่อยากให้เขาไปมันก็เลยร้อนขึ้นมา

อยู่ในห้องแอร์ก็ร้อน อยู่ที่ไหนก็ร้อน

ถ้ามาปล่อยวางได้ สบาย!!!

ใครจะมาก็มา ใครจะไปก็ไปห้ามไม่ได้

 คนจะตายห้ามไม่ได้ คนจะเจ็บไข้ได้ป่วยห้ามเขาไม่ได้

ปล่อยเขาไป เดี๋ยวเราก็ไป ร่างกายเราก็ห้ามไม่ได้

ร่างกายเราเดี๋ยวมันก็แก่ เดี๋ยวมันก็เจ็บ เดี๋ยวมันก็ตาย

 ถ้าปล่อยแล้วสบาย ไม่เดือดร้อน

วิธีปล่อยก็คือทำใจเฉยๆ ทำใจให้เฉยๆ

 ร่างกายเป็นอะไรก็ปล่อยมันไป นั่งให้มันเจ็บดูซิ

แล้วดูว่าจะปล่อยมันได้ไหม ปล่อยให้มันอยู่เฉยๆ

เวลามันเจ็บนี้เราไม่ต้องไปทำอะไรมัน

ปล่อยให้มันนั่งเฉยๆ หรือไม่เจ็บก็ได้ลองให้มานั่งเจ็บ

สัก ๔ - ๕ ชั่วโมงดูซิ ไม่ต้องเอามันไปทำอะไร

 ปล่อยมันเฉยๆ ให้มันนั่งเก้าอี้ สบายๆ

แล้วดูซิว่าใจมันดิ้นหรือร่างกายมันดิ้นกันแน่

ใจมันไม่เคยอยู่เฉยๆ มันดิ้นหาเรื่องอยู่เรื่อยๆ

 หาโน่นทำหานี่ทำ ไปหาคนนั้นไปหาคนนี้

ไปหาสิ่งนั้นไปหาสิ่งนี้ หามาได้เท่าไหร่ก็ไม่พอ

 หาอยู่เรื่อยๆ อยู่เฉยไม่ได้ อยู่ไม่เป็นสุข

ลองนั่งเฉยๆ สัก ๔- ๕ ชั่วโมงได้ไหม???

หาเก้าอี้สบายๆ มานั่งไม่ต้องทำอะไร นั่งเฉยๆ

นั่งให้มันสบายดูซิ นั่งได้ไหม??? ไม่ได้หรอก !!!

นั่งเดี๋ยวเดียว เดี๋ยวก็อยากจะลุก

ถ้าไม่หยุดมันก็จะลุกไปเรื่อยๆ

ไปโน่นแล้วเดี๋ยวก็อยากจะกลับมาที่นี่

มาที่นี่แล้วเดี๋ยวก็อยากไปจะโน่น

ไปอุดรแล้วเดี๋ยวก็อยากจะมาพัทยา

 มาพัทยาแล้วเดี๋ยวก็อยากจะไปอุดร

มันก็กลิ้งไปกลิ้งมาเหมือนลูกฟุตบอล

 โดนเขาเตะไปฝั่งโน้นแล้ว ก็เตะกลับมาฝั่งนี้

ใจเราเหมือนลูกฟุตบอล โดนกิเลสมันเตะไปเรื่อยๆ

 อยู่ที่นี่ก็เตะไปที่โน่น พอไปถึงที่โน่นก็เตะกลับมาที่นี่

กลิ้งไปกลิ้งมาแล้วได้อะไรก็เหมือนเดิม ไม่ได้อะไร

 อยากจะได้อะไรต้องอยู่เฉยๆ ให้มันนิ่ง

แล้วจะได้ความสุข จะได้ความสบายใจอิ่มใจเบาใจ

 ไม่เหนื่อย ไม่ทุกข์ไม่วุ่นวาย.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

....................

สนทนาธรรมบนเขา วันที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๕๙









ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ