เงินและเกียรติยศชื่อเสียง

 เป็นนายที่ดี เป็นบ่าวที่เลว


พระพุทธเจ้าตรัสว่าเงินมันก็เป็นสิ่งจำเป็น

สำหรับชีวิตของคฤหัสถ์ แต่ว่าท่าทีของคฤหัสถ์ต่อเงิน

 ซึ่งรวมถึงชื่อเสียง ตำแหน่งหน้าที่

ข้อแรก ต้องได้มาโดยชอบธรรม ไม่ใช่โกง

 ไม่ใช่เหยียบย่ำคนอื่น ได้มาโดยชอบธรรม

ต้องเป็นสัมมาอาชีพ

ข้อสองต้องรู้จักใช้ หรือใช้เลี้ยงตนให้มีความสุข

 ไม่ใช้ไม่ได้ พระพุทธเจ้าก็ตำหนินะ

คนที่หาเงินมาเยอะๆ แต่ไม่ใช้

คือ จะต้องใช้เลี้ยงตนให้มีความสุข

 และเลี้ยงคนในครอบครัว บริษัท บริวาร

รวมทั้งทำประโยชน์แก่สาธารณะ

เช่น เลี้ยงบำรุงสมณะชีพราหมณ์

ซึ่งหมายถึงบุคคลสาธารณะ

ที่ทำประโยชน์ให้กับจิตใจผู้คน

ข้อสามต้องไม่ยึดติด หรือตกเป็นทาสของเงิน

 คือ แม้จะหามาโดยชอบธรรม และรู้จักใช้

รวมทั้งรู้จักเก็บยังไม่พอ

ต้องไม่ให้ใจตกไปเป็นทาสของมันด้วย

เพราะถ้าเป็นทาสของมันเราจะทุกข์

เช่น หาเงินมาได้เยอะแยะ แต่พอเงินหายเราทุกข์

เรากินไม่ได้นอนไม่หลับ

รถถูกขโมยไปเราเครียดจนป่วย

 อย่างนี้พระพุทธเจ้าตำหนิว่า

กำลังทำตัวเป็นทาสของสิ่งเสพหรือวัตถุ

พระพุทธเจ้าไม่ปฏิเสธ แต่ว่าเราต้องเป็นนายมัน

 เงินเป็นบ่าวที่ดีแต่เป็นนายที่เลว

 เป็นนายที่เลวหมายความว่า เราทำทุกอย่างเพื่อมัน

 เรายอมทำชั่วเพื่อมัน เรายอมหักหลังเพื่อนเพื่อมัน

 เรายอมทะเลาะหรือว่าโกงเพื่อนเพื่อมัน

เรายอมคอรัปชันเพื่อมัน

 นี่แสดงว่าเราตกเป็นทาสของมันแล้ว...

ม้นจะเป็นบ่าวที่ดีเมื่อจิตใจเราเป็นอิสระต่อมัน

 เช่นนั้นเราจะใช้มัน แต่ถ้าเราเป็นทาสมัน มันจะใช้เรา

พระไพศาล วิสาโล









ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ