“สันทิฐิโก ผู้ปฏิบัติย่อมเห็นได้จากการปฏิบัติ

ไม่ต้องไปถามใคร”

ถาม : เท่าที่อธิบายมาก็คิดว่าทุกคนเข้าใจ

แต่พอเวลาจะทำจริงๆ ก็ไม่ค่อยจะได้ทำเท่าไหร่

ก็ทราบดี ทำอย่างนี้แล้วจะดีอย่างนี้ ก็ทราบหมด แต่ไม่ได้ทำ

พระอาจารย์ : อาจจะเป็นเพราะเอาวิชาระดับปริญญาตรี

 มาสอนเด็กอนุบาลหรือเปล่าก็ไม่รู้

ถ้าอย่างนั้นก็ทำทานรักษาศีลไปก่อน

ศีล ๕ รักษาให้ดีอย่าให้ขาด ทำบุญทำทานไปเรื่อยๆ

 ฟังเทศน์ฟังธรรมไปเรื่อยๆ ภาวนาได้ก็ภาวนาไป

 ก็ต้องเป็นอย่างนี้ไปก่อน

วันนี้พูดเผื่อคนทีอยู่ในระดับปริญญา

 เผื่อฟังแล้วสามารถนำไปปฏิบัติได้ ก็จะได้ประโยชน์

 ถ้าพูดแต่ระดับอนุบาล คนที่อยู่ระดับปริญญาก็จะไม่ฟัง

 เพราะพูดแต่เรื่องทำบุญให้ทานรักษาศีล

 คนที่สามารถปฏิบัติสูงกว่านั้นก็มี

เวลาครูบาอาจารย์เทศน์ จะไล่จากทานศีลขึ้นไป

 จนถึงสมาธิปัญญาวิมุตติ ความพากเพียรความอดทน

 ความเชื่อมั่นในพระธรรมคำสอน

สอนให้กำลังจิตกำลังใจ

เอาประสบการณ์ที่ได้ประสบมาเล่าให้ฟัง

ทั้งดีและไม่ดี เอามาสอนเรา

 ให้รู้ว่าทางที่จะไป จะต้องติดอะไรบ้าง

บอกหมดเลยทุกขั้น จะได้ไม่หลงทาง จะไปได้เร็ว

 ถ้าปฏิบัติไปตามลำพัง พอถึงขั้นสมาธิ

ก็จะติดในสมาธิจะไม่ออกเจริญปัญญา

 พอออกเจริญปัญญาก็จะฟุ้งกลายเป็นวิปัสสนูไป

คิดว่าบรรลุแล้ว เป็นอรหันต์นกหวีดไป

ถ้ามีครูบาอาจารย์ท่านจะชี้เหตุชี้ผล

 ว่าทำอย่างไรถึงจะได้อย่างนี้ ไม่ใช่คิดว่าได้แล้ว

จิตต้องพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ

จากจิตที่ดำมืดเป็นจิตที่สว่างไสว เป็นสันทิฐิโก

 ผู้ปฏิบัติย่อมเห็นได้จากการปฏิบัติ จึงไม่ต้องไปถามใคร

พระอรหันต์ไม่ถามพระพุทธเจ้าว่านิพพานเป็นอย่างไร

 รู้แล้วจะไม่สงสัย.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.............................

กัณฑ์ที่ ๒๙๙ วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๕๐

 (จุลธรรมนำใจ ๘)

“ใจเป็นใหญ่”








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ