ขอบคุณชีวิต
ถ้าเราไม่ต้องตาย วันแต่ละวัน เวลาแต่ละวินาที
ก็จะดูไม่มีค่า เหมือนกับเด็กวัยรุ่นที่ไม่เห็นค่าของเวลา
ตรงกันข้ามกับคนป่วยหนักหรือเป็นมะเร็ง
ส่วนใหญ่จะเห็นค่าของวันเวลาที่เหลืออยู่
เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วเห็นเช้าวันใหม่
แค่นี้เขาก็มีความสุขแล้วที่วันนี้ยังไม่ตาย
ยังมีเวลาที่จะได้ทำสิ่งที่อยากทำ
ความรู้สึกแบบนี้จะไม่มีกับวัยรุ่นหรือแม้แต่คนทั่วไป
เพราะเขาคิดว่ายังมี เวลาเหลือเฟือในโลกนี้
ความสุขจะหาได้ง่ายขึ้นมาก ถ้าเราตระหนักว่า
เราต้องตายไม่ช้าก็เร็ว
มีบางคนที่ทุกเย็นเมื่อได้เห็นหน้าลูก หน้าสามีภรรยา
แค่นี้เขาก็มีความสุข และขอบคุณชีวิต
ในขณะที่หลายคนกลับมีความสุขยากเหลือเกิน
ต้องการโน่น ต้องการนี่ ตัวเองมีอยู่แล้วก็ไม่พอ
ก็เพราะเขาลืมว่าสักวันหนึ่งเขาต้องตาย
ไม่ว่าจะได้อะไรมาก สักวันหนึ่งก็ต้องสูญเสียมันไป.
พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [