<<
ตุลาคม 2556
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
19 ตุลาคม 2556
 

แว่วเสียงรายา : พนมเทียน

"พนมเทียน" นามปากกานี้ นักอ่านคนไหนไม่รู้จักเป็นไม่มี 
ด้วยว่า "เพชรพระอุมา" ของพนมเทียนนั้น ถือว่าเป็นนิยายที่ยาวที่สุด ในวงการน้ำหมีกก็ว่าได้
แต่หนังสือที่เราเพิ่งอ่านจบลงไปนั้้น  คือ เรื่องสั้นขนาดยาว 
1 ใน 16 เรื่องที่พนมเทียนเขียนขึ้นมา และเป็นเรื่องเดียวที่ได้รับการตีพิมพ์ 

แว่วเสียงรายา : พนมเทียน 



สำนักพิมพ์คเณศบุรี พิมพ์ครั้งแรก : มีนาคม 2554 
จำนวน 71 หน้า / 100 บาท 
ซื้อเมื่อ : 8 กันยายน 2556 

:: โปรยปกหลัง :: 

เรื่องสั้นขนาดยาว เล่มแรกของพนมเทียน

เรื่องสั้นขนาดยาวหรือนวนิยายของผมเรื่องนี้
น่าจะยังไม่มีนักอ่านท่านใดเคยรู้จัก หรือเคยอ่านมาก่อน
เพราะมันเก่าแก่โบราณกาลมาเต็มทีแล้ว
อยากให้ผู้อ่านได้เปรียบเทียบว่า พนมเทียนเมื่ออายุ 22 ปี
กับพนมเทียนเมื่ออายุใกล้จะ 80 ปีนั้น มีลีลา สำบัดสำนวน
และขบวนการแต่งนวนิยายที่มันแตกต่างกันอย่างไรบ้าง



คุณหมอพจนา  ได้รับตัววิชชุ นักธรณีวิทยาหนุ่ม ที่กำลังจะแต่งงานกับม.ร.ว.มาระดีวิภา 
เข้ารักษาตัวในวันแต่งงานพอดี  ในสภาพของคนหมดสติ สุดกำลังจะยื้อชีวิต
ในวาระสุดท้าย วิชชุได้เพ้อ หรือพยายามเล่าสิ่งที่ได้ประสบมาให้หมอพจนาได้รับรู้ 

วิชชุ รับคำสั่งให้เดินทางไปสำรวจเหมืองโต๊ะโมะ เหมืองร้างเก่าแก่โบราณ
ดินแดนที่คนพื้นที่ต่างหวาดกลัวคำรำลือถึงคำสาปบางอย่าง 
ทันทีที่คณะเดินเหยียบย่างสู่อาณาเขตเหมืองนั้น เกิดพายุใหญ่
ชาวคณะแตกกระเจิง หนีหาย  ช้างพาหนะพาวิชชุและผู้ติดตามหนึ่งคนหลงเข้ามาในป่า
ที่นั่น เขาได้เห็นปราสาทเก่าแก่ ที่พอจะใช้หลบภัยได้ 
แต่ที่นั่นเอง ทำให้เขาได้ยินเสียงกรีดร้อง ได้กลิ่นหอมของดอกปาหนัน 
และได้ย้อนรำลึกไปยังอดีตกาลแห่งความเหี้ยมโหด สงคราม ความรักและความพิศวาส



หนังสือเล่มบางๆ ที่ทำให้เรานึกถึงฉากระลึกอดีตในเพชรพระอุมา ภาค 2 
สำนวนการเล่าเรื่อง เหมือนกับได้อ่าน ศิวาราตรี อีกครั้ง 
เมื่อย้อนกลับมาอ่านในคำนำผู้เขียนและบทความสั้นๆ ของ ผาด พาสิกรณ์ในตอนต้นเล่ม 
ก็ได้เข้าใจว่า นิยายสั้นๆ เรื่องนี้ เขียนในช่วงแรกเข้าสู่วงการน้ำหมึก ในวัย 22 ปี ก่อนจะเขียนเพชรพระอุมา
และนิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์เป็นเรื่องแถม ท้ายนิยายเรื่องจุฬาตรีคูณ เมื่อปี 2497 
โครงเรื่องมีเหตุการณ์ที่น่าจะขยายต่อมาได้อีกยาว จึงได้ถูกนำมาขยายความคิด ในนิยายเรื่องต่อๆ มานั่นเอง 

พออ่านเล่มนี้จบ อยากไปจะหยิบเอาศิวาราตรีมาอ่านใหม่ 
แต่นิยายขนาดยาวกับการงานยุ่งๆ วุ่นวายของเรา คงไม่เหมาะกันนัก 
เอาไว้ ให้งานมันนิ่งๆ ไม่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาซะก่อน จะหยิบนิยายยาวๆ มาอ่านใหม่อีกที 







Create Date : 19 ตุลาคม 2556
Last Update : 19 ตุลาคม 2556 9:55:28 น. 10 comments
Counter : 2202 Pageviews.  
 
 
 
 
เล่มนี้ไม่เคยเห็นเลยค่ะ
ของพนมเทียน ส่วนใหญ่ที่รู้จักมักเป็นเรื่องที่เป็นละครแล้ว กับ เพชรพระอุมา
 
 

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:9:39:27 น.  

 
 
 
เล่มนี้ไม่เคยอ่านค่ะ
แต่ พูดถึงศิวาราตีแล้วก็คิดถึงอยากอ่านอีกเหมือนกันค่ะ
 
 

โดย: polyj วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:12:57:56 น.  

 
 
 
น่าอ่านจังค่ะพี่นัทธ์
 
 

โดย: sawkitty วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:15:48:07 น.  

 
 
 
นอกจากเพชรพระอุมาแล้ว เรื่องอื่นของพนมเทียนไม่เคยอ่านเลยค่ะ
 
 

โดย: Aneem วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:15:52:21 น.  

 
 
 
เล่มนี้ไม่เคยผ่านหูผ่านตาเลยครับ
 
 

โดย: อุ้มสม วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:20:56:35 น.  

 
 
 
ว๊าว ไม่เคยรู้จักเรืองนี้มาก่อนเลย
น่าสนใจจริงแท้....คราวหน้าต้องแวะบูทเคล็ดไทย ซะหน่อยแล้ว
 
 

โดย: Serverlus วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:22:24:37 น.  

 
 
 
เคยได้ยินแต่ชื่อค่ะแต่ว่าไม่เคยอ่านเลย
ผ่านหนังสือของคุณพนมเทียนก็มีมหากาพย์
เพชรพระอุมา ก็มีหนังสือนิยายอีก 3-4 เรื่องเองค่ะ

เดี๋ยวต้องรอห้องสมุดของทางนี้จัดการซ่อมแซม
ก่อนล่ะค่ะ เราถึงจะได้เข้าไปเดินเล่น เลือกหนังสือได้
เหมือนเก่า หาหนังสือเก่าๆ ต้องไปห้องสมุดของจังหวัด
เพราะถ้าไปร้านก็ไม่ค่อยมีเลยล่ะค่ะ
 
 

โดย: JewNid วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:22:50:17 น.  

 
 
 
เล่มนี้บาง และกะทัดรัดมาก ๆ เลยค่ะ
 
 

โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 20 ตุลาคม 2556 เวลา:19:30:02 น.  

 
 
 
ยังไม่เคยอ่านงานของคุณพนมเทียนเลยค่ะ
ตอนนี้เล็งๆ เรื่องจุฬาตรีคูณเอาไว้
 
 

โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 22 ตุลาคม 2556 เวลา:19:18:30 น.  

 
 
 
ไม่เคยเห็นเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ น่าสนใจจังค่ะ
 
 

โดย: pichayaratana วันที่: 24 ตุลาคม 2556 เวลา:14:49:47 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com