Group Blog All Blog
|
คุณลุง อวี้หยาง เขียน ลงสลับใหม่เก่ากันเนอะ   คุณลุง (2 เล่มจบ) อวี้หยาง เขียน ยวี่หลิง แปล สำนักพิมพ์ Clover Book 500 บาท 508 หน้า หลังปกเล่ม 1
ไอ้เรารึหน้าตาก็ไม่ได้แย่ มีทั้งรถทั้งบ้าน และเงินที่เก็บไว้ใช้ยามแก่พร้อมสรรพ ผู้ชายดี ๆ อย่างนี้จะไปหาได้จากที่ไหนอีก? นี่อายุก็ใกล้แตะเลขสี่แล้วนะ ทำไมผู้ชายดี ๆ อย่างเซียวจิ่งถังคนนี้ถึงยังหาแฟนหนุ่มไม่ได้เลยล่ะ!
แต่แล้ววันหนึ่ง อุบัติเหตุทางรถยนต์ก็ทำให้ชีวิตแสนสงบของเขาเกิดระลอกคลื่นขึ้นมา... เซียวจิ่งถังได้ค้นพบมิติในจี้หยกและได้ฝึกบำเพ็ญเพียร นอกจากรูปร่างหน้าตาจะอ่อนเยาว์ลงเรื่อย ๆ ทีละน้อยแล้ว พลังของเขายังถูกปลุกจนกลายเป็นหนึ่งในผู้มีพลังวิเศษของโลกที่เรียกขานกันว่า ‘ไกด์’ ด้วย
เมื่อไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไป เซียวจิ่งถังจึงต้องเข้าเรียนในสถาบันการศึกษาของไกด์ ทั้งที่อายุเลยเกณฑ์ไปไกลแล้วเพื่อควบคุมพลัง ก่อนจะได้ไปฝึกงานที่สถาบันวิชาการทหารชั้นสูงเซนติเนลในเวลาต่อมา
ตาลุงผู้ใช้ชีวิตอย่างแห้งเหี่ยวมานานในที่สุดก็ได้อยู่ในที่ที่เจริญหูเจริญตากับเขาสักที อายุปูนนี้กลับเพิ่งเจอคนที่ถูกสเปกโดนใจซะได้ แต่อายุต่างกันตั้งเกือบรอบนึง เขาควรจะทำยังไงต่อดีล่ะทีนี้?
*หลังปกมีคำผิด ควะบคุมพลัง >> ควบคุม (ในที่นี้โอแก้แล้ว) และคำนำมีคำผิด ทักษะของตังเอง >> ตัวเอง คุยกันหลังอ่าน เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่โอเข้าไปอ่านตัวอย่างแล้วตัดสินใจซื้อ ตอนอ่านตัวอย่างโอยิ้มขำตลอด ไม่ใช่เพราะนิยายมันตลกนะคะ แต่โอขำความสูตรสำเร็จของเรื่อง นายเอก (หรือนางเอก) โชคหล่นทับ ได้รับพลังอันยิ่งใหญ่ หน้าตาก็งามงดขึ้นเรื่อย ๆ (โกงชะมัด อยากได้งี้บ้าง) ได้เข้าโรงเรียนใหม่ (เฮ้ นี่สายโรงเรียนใช่มั้ย) มีสัตว์ผู้พิทักษ์คู่กาย แต่ที่เล่ามาทั้งหมดไม่เท่าฉากเปิดตัวพระเอก โอ้โห อะไรมันจะ โชะ โชะ โชะ ขนาดนี้เนี่ย เลื่อนลงมาอ่านคอมเมนต์แรกที่แสดง คห. 461 ...มองจากดาวอังคารยังรู้ว่าเป็นพระเอก55 ... โอนั่งขำไม่หยุด ขำจริงขำจังน้ำตาเล็ดในเวลาเที่ยงคืน บ้าจริง สรุปตัดสินซื้อเพราะความแสนจะสูตรสำเร็จนี่ (พรีด้วยเถอะ ไปหาร้านรับพรีเพราะพรีกับสนพ.ไม่ทัน)
ตอนอ่านตัวอย่างรู้สึกอยากอ่านตอนต่อไปมาก แต่พอได้มาแล้วอ่านจริง ....อืม โอค่อนข้างผิดหวังน่ะ ไม่เชิงว่าไม่ดี แต่มันมีหลายอย่างในนิยายที่โอไม่ชอบ เดี๋ยวเล่าให้ฟังประกอบการพิจารณา
เริ่มที่แนวเรื่องก่อน เรื่องนี้เป็นแฟนตาซี โรแมนติก เรื่องย่อนะ เซียวจิ่งถัง (นายเอก) อายุ 38 ปี วันหนึ่งจู่ ๆ ก็ได้รับพลังยิ่งใหญ่จากความลับของจี้หยกที่แม่ให้ ทำให้สามารถฝึกบำเพ็ญเพียรในมิติลี้ลับภายในจี้หยกได้ ฝึกไปเรื่อย ๆ พลังของตัวเองก็ตื่นขึ้น เขากลายเป็นไกด์ ซึ่งเป็นบุคคลที่หายาก เป็นยอดคนในโลกของเขา
งงมั้ย ต้องเล่าก่อน โลกที่เซียวจิ่งถังอาศัยอยู่มีบุคคลที่แสนพิเศษต่างจากมนุษย์ธรรมดาอยู่สองจำพวก หนึ่งคือเซนติเนล สองคือไกด์ เซนติเนลคือบุคคลที่มีพลังกายและประสาทสัมผัสเหนือมนุษย์ ไกด์คือบุคคลที่มีพลังจิต โดยปกติ คนธรรมดาจะสามารถตื่นขึ้นเป็นเซนติเนลหรือไกด์ภายในอายุ 25 ปี พ้นจากนั้นคือแทบไม่มีโอกาส คนที่ตื่นจะได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ เพราะถือว่าเป็นบุคคลที่สำคัญและหาได้ยาก เซียวจิ่งถังพ้นวัยนั้นมานานมาก เขาใช้ชีวิตแบบมนุษย์เงินเดือนปกติมาหลายปี เมื่อพบว่าตนสามารถตื่นขึ้นเป็นไกด์ในวัย 38 เกือบ 40 ปี จึงรู้สึกยินดีมาก โลกของเขาพลิกไปโดยสิ้นเชิง เซียวจิ่งถังต้องเข้าโรงเรียนของไกด์เพื่อเรียนรู้ความสามารถและควบคุมพลังที่มี อ๊ะ เล่ามาถึงตรงนี้ ใครคิดว่าเรื่องนี้แนวโรงเรียนเหมือนโอ โอจะบอกว่า ไม่ใช่ค่ะ เรื่องแทบไม่ได้ลงรายละเอียดการเรียนของเซียวจิ่งถังเลย เขาไม่มีเพื่อนนักเรียนด้วย เรื่องเล่าคร่าว ๆ แค่ว่าเขาต้องมุมานะตั้งใจเรียน มีความกระหายอยากจะเก่งขึ้น อยากจะทำสิ่งที่ได้แต่เคยฝัน คราวนี้กลับมาที่โลกในมิติลับที่เซียวจิ่งถังพบ ในมิตินี้แตกต่างจากโลกที่เซียวจิ่งถังอยู่ เป็นมิติที่เป็นพื้นที่ไม่กว้างมาก แต่มีของที่จำเป็นต่อการเรียนรู้และเพิ่มพูนพลัง สิ่งนั้นคือพลังเซียน เซียวจิ่งถังรับรู้ขั้นตอนการฝึกโดยอัตโนมัติ แต่รู้กับทำได้นั้นไม่เหมือนกัน ในโลกที่เซียวจิ่งถังอยู่นั้นขาดแคลนพลังซึ่งเป็นวัตถุดิบในการฝึก อย่างไรก็ดี การรู้ความลับนี้ทำให้พลังและทักษะในการเป็นไกด์ของเซียวจิ่งถังได้เปรียบกว่าไกด์คนอื่น
อธิบายง่าย ๆ คือเรื่องนี้จะผนวกพลังเซียน (เป็นของโลกโบราณในมิติที่เซียวจิ่งถังพบ แต่ด้านความแข็งแกร่งนั้นมากกว่าโลกปัจจุบัน) กับพลังล้ำยุค อย่างพลังจิตของไกด์และพลังกายของเซนติเนล (เป็นของโลกที่เซียวจิ่งถังอาศัยอยู่ แต่หลายอย่างยังเป็นปริศนา ยังต้องค้นคว้าวิจัยอีกมาก)
พอเซียวจิ่งถังได้เรียนรู้และฝึกฝนพลังจากทั้งสองแหล่ง ความสามารถก็ยิ่งรุดหน้า
นี่มันคือพลังเทพแห่งตัวเอกนี่เอง วะฮะฮ่า!
ก่อนหน้านี้พูดถึงชื่อเซนติเนลใช่ไหม เซนติเนลกับไกด์นั้นคู่กันค่ะ คู่ครอง คู่ผูกพันธะ คู่แห่งชะตา สารพัดคำเรียก ทั้งสองต้องจับคู่กันเพื่อเกื้อกูลและรักษาสมดุลของพลัง ธรรมชาติของเซนติเนลจะแข็งแกร่งมาก เขาจะต้องเป็นฝ่ายดูแลและปกป้องไกด์ ส่วนไกด์จะช่วยเซนติเนลในเรื่องของจิตใจ ส่วนใหญ่เซนติเนลจะเป็นเพศชาย (ในเรื่องไม่เห็นผู้หญิงที่เป็นเซนติเนลเลย) ส่วนไกด์มีทั้งเพศหญิงและชาย แต่คู่พันธะระหว่างเซนติเนลกับไกด์จะไม่เลือกเพศค่ะ ในเรื่องบอกว่า เพราะพวกเขาถือว่าเซนติเนลและไกด์ถือเป็นเพศไปเรียบร้อยแล้ว ว่าง่าย ๆ คือชายกับชายไม่ใช่เรื่องแปลกระหว่างเซนติเนลและไกด์ (แต่เรื่องนี้ผู้ชายท้องไม่ได้นะ อ่านไปก็สงสัยไป แล้วเขาไม่กังวลเรื่องผู้สืบทอดเรอะ)
คราวนี้เซียวจิ่งถังมีทักษะมากพอแล้ว เลยทำเรื่องขอฝึกงาน สถาบันก็อนุมัติ ไปเลยจ้าเธอ ส่งเซียวจิ่งถังไปสถาบันวิชาการทหารชั้นสูงเซนติเนล ไปหาหนุ่มหล่อกล้ามบึ้ก ที่เก่ง โสด อยู่ในวัยเจริญพันธุ์ พร้อมผูกพันธะ ทำไมรู้ไหม เพราะยิ่งเซนติเนลเก่งกาจ ก็ยิ่งต้องการไกด์ที่ความสามารถทัดเทียมกันเพื่อส่งเสริมกัน และเพื่อเป็นกำลังสำคัญของกองทัพต่อไป ค่ะ ไม่ว่าใครก็ต่างอวยพร จงไปเถิด~ ไปสู่ประตูสวรรค์~~ นี่คือพลังมือบันดาลของคนเขียนนี่เอง แน่นอนว่าเซนติเนลหนุ่มหล่อกล้ามบึ้กที่แสนเก่งและพร้อมหาคู่ หนึ่งในนั้นก็คือพระเอกของเรา และแน่นอนอีกว่า พระเอกของเราจะต้องเลิศที่สุด! เด่นที่สุด! อลังการที่สุด!
ต่อไปนี้ขอแนะนำทุกท่านให้รู้จัก ชอว์น คอนเนอร์ พระเอกของเราค่า!
เซียวจิ่งถังและชอว์นต่างรู้สึกว่าอีกคนเป็นคู่ที่เหมาะสมกับตัวเอง พวกเขาประทับใจและเกิดความรู้สึกดีต่อกันอย่างรวดเร็ว
แอบมอง เนียนเหล่ รุกจีบ ขอเบอร์ และเป็นแฟน หวานชูชื่นให้คนที่ไม่มีคู่อิจฉาเล่นกันไป เล่มหนึ่งเนื้อหายังไม่มีอะไรเท่าไรค่ะ เหมือนแนะนำพระนาย แนะนำโลกในหนังสือคร่าว ๆ เล่มสองจะเริ่มภารกิจของทั้งเซียวจิ่งถังกับชอว์นที่นอกโลก ไปลุยจักรวาลกันค่ะ!
โอรู้สึกว่าเล่มสองเนื้อหาน่าสนใจดีกว่าเล่มแรก โออยากรู้ว่าจักรวาลที่ผู้เขียนอยากให้คนอ่านเป็นยังไง ส่วนเล่มแรกได้ความรู้สึกตื่นตาเวลาตัวละครพบเจออะไรใหม่ ๆ ถึงแม้ภาพรวมโอจะอ่านโดยใช้ความพยายามพอสมควรก็ตาม
เหตุผลที่โอไม่ชอบนะคะ โอไม่ชอบนายเอกเลยค่ะ ต้องบอกก่อนเรื่องนี้นำเสนอแบบแนวการ์ตูนญี่ปุ่นตาหวานเลยค่ะ แค่เปลี่ยนแบ็กกราวด์เป็นแฟนตาซีไซไฟผสมเทพเซียนหน่อย ๆ (เอาแค่การขั้นของการฝึกมาน่ะ) พระเอกเด่น นางเอก (หรือนายเอก) เทพ ทั้งสองคนมีพลังอุ้มชูของคนแต่ง และทุกคนในเรื่องต่างพากันชมชอบ (ยกเว้นตัวอิจฉา) โออึดอัดนายเอกอย่างเซียวจิ่งถัง โอรู้สึกขัดแย้งกับสิ่งที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอตลอดเวลา ไม่รู้สึกคล้อยตามที่อย่างที่เขาบอก ผู้เขียนบอกว่าเซียวจิ่งถังนั้นเป็นตาลุงที่ได้โอกาสกลับมามีกายและหัวใจเด็กน้อย แต่เขาก็ยังเป็นลุงผู้มากประสบการณ์ เคยรับมือกับคนและสถานการณ์มาแทบทุกรูปแบบ แต่ในเรื่องโอไม่รู้สึกเลยว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ โดยเฉพาะฉากที่ต้องปะทะฝีปากกับนางร้าย เหมือนหลุดออกมาจากในละครมาก คำพูดและการแสดงออกไม่สมกับที่ผู้เขียนพยายามกล่าวอ้าง วิธีที่เขาบรรยายรวมถึงวิธีพูดของเซียวจิ่งถัง เจือกลิ่นของการพยายามแสดงความเหนือกว่าหรือแตกต่างจากคนอื่นตลอดเวลา ยิ่งผู้เขียนพยายามอธิบาย ยิ่งพยายามขยายความ ยิ่งรู้สึกขัดแย้งสวนทาง แล้วโอไม่เข้าใจว่าทำไมผู้เขียนต้องเขียนให้ผู้หญิงทุกคนในเรื่องเป็นตัวร้าย (ยกเว้นแม่พระเอก) แล้วเป็นนางร้ายประเภทที่ออกมาเพื่อให้ถูกนายเอกเหยียบย่ำด้วย (แล้วนายเอกก็เป็นผู้บริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะนางร้ายอย่างเธอมันร้ายไงล่ะ!) แต่ทุกคนในเรื่องนั้นล้วนต่างเข้าข้างเซียวจิ่งถัง ทุกคนเห็นความน่ารัก ความน่าเอ็นดู ความเก่งกาจเหมาะสมกับพระเอก ...ยกเว้นโอ โอว่านะ ทัศนคติของโอไม่ตรงกับผู้เขียนเป็นส่วนใหญ่ และแน่นอนว่าไม่ตรงกับตัวละครด้วย
อ้อ มีหนึ่งคนในเรื่องที่ไม่เห็นด้วยกับการเลือกคู่ของพระเอก (ที่ไม่ใช่นางอิจฉาน่ะนะ) ก็คือคุณปู่ของพระเอก เป็นตัวละครประเภทแม่สามีที่เห็นว่าว่าที่ลูกสะใภ้ไม่เหมาะสมคู่ควรกับลูกตนเอง แต่ในที่นี้คือปู่สามีแทน
เหตุผลรอง ๆ คือ เรื่องนี้กล่าวถึงรายละเอียดพื้นฐานน้อยมาก จนแทบจะดูเหมือนแฟนฟิกชันมากกว่าเป็นนิยายในแบบฉบับของตน หยิบนู่นผสมนี่ ใส่อันนี้บวกอันนู้น แต่ไม่ให้รายละเอียดที่จับต้องได้ออกมา บอกมีมิติลับ แต่ไม่รู้ที่มาละ ไม่รู้ด้วยว่ามันมาอย่างไง นายเอกได้สกิลแบบงง ๆ อ๋อ อยู่ ๆ ฉันก็บรรลุตระหนักรู้เองว่าต้องทำงี้ ๆ นะ มีสถาบัน แต่สถาบันก็ไม่ให้รายละเอียดการเรียนรู้ มีโลก แต่ก็ไม่ให้รายละเอียดโลก มีสงครามจักรวาล มีเซิร์ก แต่เดี๋ยว เซิร์กมันคืออะไรล่ะคุณพี่ขา อยู่ ๆ มันก็โผล่มาในบท จะมาโมเมยำใหญ่ผสมในนิยายงี้เหรอ เหตุผลรองของรอง ๆ อีก คือ เรื่องนี้ปล่อยทิ้งปมเล็ก ๆ ไว้เป็นระยะ เหมือนจะบอกคนอ่านทีหลัง แล้วดันไม่กลับมาเคลียร์ อย่างการทิ้งเรื่องของจี้หยก เรื่องของรองผู้บัญชาการไรเดอร์ เรื่องของวีกัส เรื่องของปู่พระเอก เรื่องของตัวร้ายที่หายไป มันไม่เคลียร์สักอย่าง มันควรต้องขมวดปมจบเรื่องให้ได้แล้ว เหตุผลรอง ๆ ของรอง ๆ คือ เรื่องนี้นำเสนอความรักของพระนาย แต่มีบทที่ทำให้ตระหนักถึงและเข้าใจความรักน้อยมาก คือมองหน้า ถูกใจ รักกัน และรักกันมาก ๆ รู้อีกทีเธอก็เป็นครึ่งชีวิตแล้ว มันเลยเหมือนขาดช่วงเรียนรู้กันและกัน ไม่มีช่วงให้เราสร้างความรู้สึกรักไปพร้อมกับตัวละคร เพราะตัวละครรักกันเร็ว แต่คนอ่านไม่เข้าใจความรักของพวกเขา
เรื่องไม่ยาวนะ เล่าเรื่องรวบรัดไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรเท่าไร ยกเว้นฉากสวีตพระนาย (อ่าฮะ มากกว่าฉากสวีตก็มี) แต่ถึงอย่างนั้นโอก็รู้สึกว่ามันไม่น่าติดตาม อ่าน ๆ หยุด ๆ ไม่แน่ใจว่าเพราะโอรู้สึกว่าตัวเองไม่ชอบ หรือเพราะการเล่าเรื่องไม่น่าสนใจพอ ทั้งเรื่องโอลุ้นอยู่ฉากเดียวคือตอนนายเอกสารภาพเรื่องอายุกับพระเอก ซึ่งเอาจริง ๆ ไฟแห่งความลุ้นก็แค่นิดเดียวเท่านั้น แล้วก็มอดดด
เออแฮะ โอลืมเล่าถึงพระเอก ชอว์น นอกจากหล่อและเก่งเทพแล้ว ยังยึดมั่นและรักเดียวใจเดียว ก็เป็นพระเอกตามขนบพระเอกน่ะค่ะ มีอารมณ์ขี้หวงนายเอกตามขนบพระเอกเช่นกัน อืม แล้วก็เป็นคนซื่อ ๆ ค่ะ ซื่อตรงต่อความรู้สึก ซื่อสัตย์ต่อใจ
บอกมาเหมือนจะมีแต่ข้อติ แต่นะ โอว่าเรื่องนี้น่าจะมีคนชอบพอสมควรเหมือนกัน โอนึกข้อที่คนน่าจะชอบมานำเสนอนะ หนึ่ง เรื่องนี้อ่านง่าย ไม่ซับซ้อน สอง ไม่ต้องลุ้นพระนายให้ผ่านอุปสรรค เพราะนอกจากจะหล่อสุดและสวยสุดแล้ว พวกเขาเก่งกันมาก สาม คือพวกเขารักกันมาก ชนิดที่ไม่ให้ใครมาขวางกั้นได้ สี่ ได้อารมณ์แฟนตาซีไซไฟ มีพลังวิเศษ มีสัตว์วิเศษ ท่องจักรวาล ขับหุ่นรบ ทำสงครามอวกาศ คำอธิบายเพิ่มคือ ว้าว น่ารัก เท่ ซู้ดยอด อะไรงี้ น่าจะได้อารมณ์ประมาณนี้กันบ้าง ห้า เป็นนิยายสนองนี้ดค่ะ เหมือนเติมเต็มความต้องการเรา ได้พลังวิเศษ ได้ความงามและเยาว์วัย ได้ชื่อเสียงและเงินตรา ได้ท่องเที่ยวในดินแดนใหม่ ๆ ได้เจอคนหน้าตาดี ได้ครองคู่กับคนที่เรารักและรักเรา
ถ้าเล่มแรกคือ ‘เดตกันฉันกับเธอ’ เล่มสองก็คือ ‘เราจะจับมือท่องจักรวาลไปด้วยกัน’ 2 ดาว
ลองไปอ่านตัวอย่างดูก่อนได้ค่ะ ที่นี่
ในตัวอย่างเท่าที่ลงก็เกือบจะครึ่งเล่มแรกอยู่แล้ว เพราะการจัดหน้าและตัวหนังสือเลยทำให้หนังสือดูหนา เขาจัดคั่นตอนด้วยจิบิตัวละครหนึ่งหน้า และคั่นตอนด้วยหน้ากระดาษตัวหนังสือหนึ่งหน้า รวมเป็นสองหน้าต่อตอน ส่วนตัวโอว่าจิบิน่ารักดี ถึงจะไม่จำเป็นอะไร ส่วนกระดาษคั่นตอนนี่ไม่จำเป็นต้องใส่เลย คำผิดมีบ้าง ถ้าไม่สังเกตอาจไม่เห็น โดยภาพรวมงานดูดีทีเดียวค่ะ เสียดายที่โอไม่คลิกกับเรื่องนี้เท่าที่อยากให้เป็น เล่ม 1 หน้าไหนไม่ทราบ ไม่ได้จด ลั้ลลา >> ลั้นลา (สะกดตรงมาตรา) 135 เพราะเขาได้ยินแต่เสียงหัวใจเต้นในหู จากนั้นก็รู้สึกวิงเวียนอย่างหนัก พานรู้สึกว่าอีกเดี๋ยวตัวเองอาจล้มตึงลงไปเลยก็ได้ พาน หมายถึง ทำท่าว่า ถ้าเอา ทำท่าว่า ไปแทนในประโยค จะเป็น ทำท่าว่ารู้สึกว่าอีกเดี๋ยวตัวเองอาจล้มตึง มันแปลกไหมคะ น่าจะเป็น >> ชวนให้รู้สึกว่าอีกเดี๋ยวตัวเองอาจล้มตึงลงไปเลยก็ได้ ชวน หมายถึง (ก.) จูงใจ โน้มนำ, ชักนำ ขอให้ทำตาม 239 วาป >> วาร์ป 241 ต้องอยู่ในห้องห้องควบคุม >> ห้องเกินมาตัว ว่าแต่จะเน้นตัวหนาคำว่า ‘ห้องควบคุม’ ทำไม 242 เซนติเนลทราบเรื่องที่เขาพูดดีจึงปวดหัวขึ้นมานิด ๆ พานรู้สึกว่าคนที่ต้องคุ้มครองกำลังโยนปัญหามาใส่ตนแท้ ๆ พาน หมายถึง ทำท่าว่า ถ้าเอา พาน ไปแทนในที่นี้ จะเป็น ทำท่าว่ารู้สึกว่า ซึ่งมันแปลกน่ะค่ะ ไม่เข้ากับประโยค โอว่าก็ใช้ตรง ๆ ไปเลย >> ทำให้รู้สึกว่าคนที่ต้องคุ้มครอง หรือ >> พลอยรู้สึกไปด้วยว่า หรือ >> ชวนให้รู้สึกว่า 250 เขารู้สึกว่าร่างทั้งร่างเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าที่แล่นทะยานขึ้นมาจากก้นกบชอร์ตจนไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวดใด ๆ ตรงนี้น่าจะเป็น >> ช็อก อ่านเพิ่ม ที่นี่ 254 รวมกับส่วนประกอบสำคัญในนั้นถูกดูดซ้ำไปหมดแล้ว น่าจะเป็น >> ราวกับ
เล่ม 2 41 เขาในตอนนี้วาดหวังอนาคตไว้เต็มเปี่ยม พานให้รู้สึกว่าตัวเองชักติดความเป็นวัยรุ่นเลือดร้อนมาจากชอว์นซะแล้วสิ ถ้าเอา ทำท่าว่าไปแทน พาน จะเป็น ทำท่าว่าให้รู้สึก แปลกไหมคะ โอว่านะ >> ทำให้รู้สึกว่าตัวเอง หรือ >> พาให้ตัวเองรู้สึกว่า 169 แต่พอเปิดปากทีก็พานทำให้คนรู้สึกคันเท้ายิบ ๆ อยากจะยันให้สักป้าบ ทำท่าว่าทำให้คนรู้สึกคันเท้า ไม่น่าใช่เนอะ ถ้าเติม จะ เข้าไป >> ก็พานจะทำให้คน (ก็ทำท่าว่าจะทำให้คนรู้สึกคันเท้า นี่พอเป็นไปได้อยู่) 212 มั่นอกมั้นใจ >> มั่นอกมั่นใจ  การ์ดใสมีให้เฉพาะรอบจอง  ปกเป็นปกพับ (เรียกอย่างนี้หรือเปล่านะ) ทำเป็นสารบัญ  จิบิและหน้าคั่นตอน  มีการ์ตูนประกอบด้วย แต่มีไม่กี่หน้านะ มี e-book ด้วยค่ะ เล่ม 1
เล่ม 2
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ ขอบคุณสำหรับโหวตนะคะ
  โดย: ออโอ
 วันที่: 9 กันยายน 2563 เวลา:9:41:35 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [