ตั้งสติก่อนสตาร์ท พรุ่งนี้เรามาลดน้ำหนักกันเถอะ
โจทย์กำหนดให้ : อิฉัน อายุ 25 (เฉพาะปีนี้ ถ้าเป็นปีหน้าก็บวกกันเอาเอง) น้ำหนัก 75(หวังว่าคงไม่มากไปกว่านี้) สูง 156 (คิดว่าคงไม่สูงกว่านี้อีกแล้ว) ลูก 1 สามี...เอ่อ 1 ก็ได้
คำถาม : คุณคิดว่าอิฉันอ้วนมั้ยคะ ??
คำตอบ : ....................................... .
คำถามต่อ : ถ้าคุณตอบว่าอ้วน ถามว่าอ้วนมากมั้ยคะ??
คำตอบ : ......................................
ต่อๆๆ : แล้วอย่างนี้ อิฉันควรต้องลดความอ้วนได้หรือยังคะ??
ถึงคุณไม่ตอบ อิฉันก็ตอบตัวเองได้ค่ะ
แม้จะแน่ใจมานานว่าตัวเองอ้วน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร (คือไม่สนใจว่าใครจะว่ายังไง และไม่สนใจจะลดน้ำหนักแบบจริงจัง) รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นคนอ้วนเอามากๆซะแล้ว
ยอมรับว่าตกใจค่ะ ตกใจมาก แอบเศร้าอีกต่างหาก
เพราะอะไรรู้มั้ยคะคุณ อย่าว่าแต่เสื้อ size L เลย size XL ก็ยังยัดตัวเองลงไปไม่ได้ เสื้อผ้าในตู้ตอนนี้ มีแต่ size XXL ทั้งนั้น!!!
คุณพระ!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตอิฉัน!! ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองย้วยได้มากขนาดนี้!! ทั้งๆเพิ่งอายุแค่ 25 แท้ๆ แม่คุณเอ้ย...อีก 25 ก็ 100 โล พอดีแล้ว..ว...ว
อย่ากระนั้นเลย เห็นในคลับลดความอ้วนเค้าลดลงกันได้โครมๆ น้ำหน้าอย่างอิฉัน ถ้าเอาจริงขึ้นมาก็ต้องลดได้บ้างสิเจ้าคะ
เอาล่ะ ตั้งสติก่อนสตาร์ท เห็นเค้าลดได้ ใช่ว่าเราจะได้กะเค้าเสียเมื่อไหร่
เพราะบ้างก็ลดด้วยยา บ้างก็ลดเพราะคุมอาหาร บ้างก็ลดเพราะออกกำลังกาย
แต่ถ้าอิฉันยัง enjoy eating กินแหลกไม่เลือกหน้าอยู่อย่างนั้น เรื่องลดความอ้วยและหุ่นผอมเพรียวก็คงเป็นได้แค่ความฝันอันเลือนลาง แล้ววิธีไหนล่ะคะที่เหมาะกันคนอย่างเรา??
ก่อนอื่นเรามารู้จักตัวเองกันก่อน
คุณแม่ลูก 1 ที่กินไม่บันยะบันยังอย่างอิฉัน มีนิสัยเสียเรื่องสุขภาพหลักๆอยู่ 3 ประการค่ะ คือ ไม่ชอบกินผักและผลไม้(โดยเฉพาะผักสด) ชอบทานของหวาน และไม่ชอบการออกกำลังกาย นอกจากนี้ยังมีนิสัยขี้เกียจโดยส่วนตัว และเคยมีประวัติเป็นโรคหัวใจมาก่อน(ตอนนี้หายแล้วค่ะ คิดว่านะ) ดูจากประวัติเท่านี้ก็คงจะเดาได้ไม่ยากว่าทำไมถึงอ้วนเอ้า อ้วนเอา
อิฉันเคยคิดจะลองทางลัดใช้ยาดูเหมือนกันนะคะ เพราะเห็นผลเร็วดี แล้วก็ไม่ต้องใช้ความพยายามมาก แต่เมื่อคิดถึงประวัติสุขภาพ+ลูก+ผลเสียที่อาจเกิดขึ้นแล้วก็กินไม่ลง อีกอย่างอิฉันว่า ที่เราพอกไขมันได้ชั้นหนากำลังดีขนาดนี้ก็ใช้เวลานานพอสมควร จะเอาออกก็คงต้องใช้เวลาพอๆกัน ไอ้จะใช้ทางลัดนี่ ไม่ค่อยอยากเสี่ยง แต่ก็ไม่ได้ว่านะคะ ถ้าใครกินยาแล้วดีไม่มีผลข้างเคียงก็กินไปเถอะค่ะ เรื่องความสวยนี่มันไม่เข้าใครออกใคร ใครๆก็อยากผอมสวยจริงมั้ยคะ
กลับมาพูดถึงประวัติการลดน้ำหนักของตัวเองต่อ อิฉันเคยลดน้ำหนักแบบจริงจังอยู่ 2 ครั้ง ภายในระยะเวลา 3 ปีนี้ ใช้วิธีอดอาหารทั้ง 2 ครั้ง คือ กินแต่มื้อกลางวันมื้อเดียว เป็นอาหารจานเดียว งดของหวานทุกชนิด(ขนม+น้ำ) ไม่ได้ออกกำลังกายเพิ่ม ก็ได้ผลนะคะ ลดไป 10 กว่ากิโลทั้ง 2 ครั้ง(ในระยะเวลา 1-2 เดือน) แต่คุณขา...มันโหยหิวมาก เครียดมาก แล้วก็หงุดหงิดง่ายมาก แถมโยโย่กลับมาง่ายมากๆด้วยด้วย ดังนั้น อิฉันว่าวิธีนี้ไม่น่าจะดีแน่ ถ้าต้องการผลระยะยาว
แล้วอะไรล่ะที่เหมาะกับเรา??
จะอะไรซะอีกล่ะยะ ถ้าไม่ใช่ สูตรอมตะ ควบคุมอาหาร+ออกกำลังกาย ของง่ายๆใครๆเค้าก็รู้กัน แต่คนที่ทำมันจริงจังจนประสบผลสำเร็จได้นั้นจะมีซักกี่คนกันเชียว?? ของอย่างนี้ พูดง่ายแต่ทำยากนะคะ ยิ่งคนไม่ชอบออกกำลังกายอย่างอิฉันแล้ว ถือเป็นเรื่องที่ท้าทายเอามากๆๆ แถมสูตรนี้ก็ใช้เวลานานกว่าจะสำเร็จ ดีไม่ดีอาจเลิกล้มความตั้งใจไปก่อนเพราะขี้เกียจ แต่จะขี้เกียจไม่ได้เด็ดขาด คราวนี้จะเอาจริงละนะ ต้องผอมให้ได้คอยดูสิ!!!
Create Date : 27 เมษายน 2551 |
Last Update : 27 เมษายน 2551 23:33:41 น. |
|
4 comments
|
Counter : 583 Pageviews. |
|
 |
|
สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณนะคะที่แวะไปให้กำลังใจเราที่บล็อก เรามาเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์กันดีกว่าค่ะ
เราเองก็ขี้เกียจออกกำลังกายค่ะ ก็มีบ้างแต่ไม่สม่ำเสมอ ขาดๆหายๆตามประสา
ตอนนี้เราเลยใช้วิธีการควบคุมแคลอรี่เวลากินอาหารในแต่ละวัน รู้สึกว่าช่วยได้เยอะเลยแล้วน้ำหนักก็ค่อยๆลดลงด้วย
อยากให้ลดเร็วๆเหมือนกันค่ะ แต่ก็กลัวโยโย่เนอะ เอาเป็นว่าค่อยเป็นค่อยไปเดือนละกิโลก็แล้วกัน ( อิอิ ฝันไปหรือป่าวเนี่ย )
ได้ผลยังไงอย่าลืมแวะไปรายงานเรานะคะ แล้วเราก็จะแวะมาทักทายคุณบ่อยๆค่ะ ว่าผอมกันไปถึงไหนแล้ว