โจทย์ Street Food เดือนนี้เป็นโจทย์ที่จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก
เพราะเป็นอาหารที่เราเห็นอยู่ทุกวันที่ออกจากบ้าน แยะอย่างจนเลือกไม่ถูกว่าจะทำอะไรส่งการบ้านดี
สุดท้ายไปเจอไฟล์เก่าเก็บตั้งแต่ 11 ปีที่แล้วที่ตั้งท่าจะเอามาอัพเก็บไว้ในบล็อก
ที่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้อัพสักที งานนี้เลยได้โอกาสจับเอามาปัดฝุ่นส่งการบ้านซะเลย

ถึงแม้จะไม่ได้พบเห็นบ่อยนัก แต่กะหรี่ปั๊ปเป็นอาหาร(ขนม) ที่น่าจะเป็น Street Food ได้เนาะ
เพราะถ้าไปแถวสระบุรีไล่ไปถึงมวกเหล็กยันปากช่อง ที่นั่นมีมีให้เลือกซื้อเป็นร้อยเจ้าเลยแหละ
เวลาเราผ่านไปทางนั้นทีไร อดไม่ได้ต้องแวะซื้อแทบทุกครั้ง ทั้งที่เดี๋ยวนี้แป้งไม่อร่อยเหมือนเก่า
แทบทุกร้านปรับสูตรแป้งจากเดิม มาเป็นตัวแป้งกรอบ กรอบกริ๊บ แต่เราว่ากรอบเกิน
กรอบจนแป้งตรงขอบที่จับจีบหนาจนแข็งโป๊ก จนเวลากินเราจะบิแป้งตรงส่วนนี้ทิ้ง
แล้วกินแต่แป้งตรงกลางกับไส้ที่กระจุกอยู่ตรงนั้น

.....ข้างล่างนี้เป็นกะหรี่ปั๊ปทำเองไม่ใช่ของมวกเหล็กนะคะ
ถึงเปลือกแป้งไม่ได้ขึ้นเป็นชั้น แต่แป้งก็กรอบเสมอกันน๊า ไม่ต้องบิแป้งส่วนไหนทิ้งให้เสียของ
หน้าตาไม่สวยแต่อยากเก็บลงบล็อกไว้ว่ามือใหม่ทำครั้งแรกก็ได้แบบนี้ กรอบและอร่อย






เรื่องเล่ากะหรี่ปั๊ปสระบุรีจากความทรงจำสั้นๆ
กะหรี่ปั๊ปสระบุรีน่าจะเริ่มมีมาประมาณ 40 ปีก่อน ตอนนั้นพ่อกับเพื่อนๆ จะนัดเที่ยวต่างจังหวัดกันประจำ
ไปกันทีเป็นคณะใหญ่ ไปพักกันแถวมวกเหล็กบ้าง ปากช่อง เขาใหญ่
สมัยก่อนเส้นทางนี้ม่ได้มีที่แวะกินแวะช๊อปแยะเหมือนสมัยนี้
เมื่อไปถึงสระบุรีจะมีที่จะต้องแวะประจำอยู่ 2 ที่ คือทานอาหารที่สวนเทพประทาน
กับที่สหกรณ์โคนม(อสค) ที่อยู่ใกล้กัน ที่นั่นจะมีนมสดของสหกรณ์ ครั้งหนึ่งมีกะหรี่ปั๊ปมาทอดให้ชิม
พอดีว่าเพื่อนพ่อคนหนึ่งที่ไปด้วยมีตำแหน่งอยู่ในกระทรวง ก็เลยมีผู้ใหญ่ในจังหวัดมาคอยต้อนรับ
เราได้ยินกลุ่มผู้ใหญ่คุยกันว่ากำลังจะโปรโมทกะหรี่ปั๊ปให้เป็นของขึ้นชื่อของจังหวัดสระบุรี
ตอนนั้นเรายังแอบคิดเลยว่าสระบุรีกับกะหรี่ปั๊ปมันเกี่ยวกันตรงไหน มันจะดังเหรอ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ถึงตอนนี้เมื่อนึกถึงกะหรี่ปั๊ป ใครๆ ก็จะนึกถึงสระบุรี
ใครผ่านไปสระบุรี ของฝากต้องเป็นกะหรี่ปั๊ป ต้องยกความดีความชอบให้คนต้นคิดเลยนะคะ







รูปเซ็ทนี้เป็นตอนที่เราทำกะหรี่ปั๊ปครั้งแรกที่อเมริกา ปั้นแป้ง ห่อแป้ง ไม่สวยเลย
เราทำตามสูตรของแม่ปู ที่บอกสูตรและสอนการทำได้ละเอียดมาก
ทำครั้งแรกก็ทุลักทุเลหน่อย แต่พอทำอีกสักครั้งสองครั้งก็ง่ายแล้ว

ใครสนใจอยากทำตามไปดูสูตรและขั้นตอนการทำจากแม่ปูเลยค่ะ สูตรต้นฉบับแม่ปูคลิกที่นี่


ส่วนผสมแป้งชั้นใน
* แป้งสาลีเอนกประสงค์ 125 กรัม
* น้ำมันพืช 5 ช้อนโต๊ะ
ผสมแป้งและน้ำมันพืชนวดส่วนผสมให้เข้ากันจนเนียน
แบ่งแป้งให้ได้ก้อนละ 30 กรัมและพักไว้และหาผ้าคลุมไว้ด้วย


ส่วนผสมแป้งชั้นนอก
* แป้งสาลีเอนกประสงค์ 250 กรัม
* น้ำตาลทราย 1 + 1/2 ช้อนโต๊ะ
* เกลือป่น 3/4 ช้อนชา
* น้ำมันพืช 5 ช้อนโต๊ะ
* น้ำปูนใส 1/2 ถ้วย
ผสมส่วนผสมทุกอย่างลงในอ่างแป้ง คนส่วนผสมให้เข้ากัน นวดแป้งให้เนียน
แบ่งแป้งออกเป็น 6 ก้อน(เท่าจำนวนแป้งชั้นใน) ได้ก้อนละประมาณ 71-72 กรัม
.....ปั้นแป้งก้อนน่าเกลียดเชียว อิอิ






แผ่แป้งชั้นนอกให้เป็นแผ่นบาง นำแป้งชั้นในมาวางตรงกลาง ห่อแป้งให้มิด
นำแป้งมารีดให้เป็นแผ่นบางๆทีละก้อน จากนั้นม้วนให้เป็นแท่งยาว
ทำจนหมดแป้งทุกก้อน เสร็จแล้วพักแป้งไว้ประมาณ 15 นาที
พอพักแป้งได้ที่แล้ว ให้นำแป้งออกมาทีละแท่ง
รีดแป้งให้เป็นแผ่นบางตามยาว แล้วม้วนอีกครั้งให้เป็นแท่งกลม
อยากได้หลายชั้นก็รีดเพิ่ม และม้วนให้เป็นแท่งกลม
เอาผ้าเอาผ้าคลุมแป้งไว้ พักแป้งอีก 30 นาที







แบ่งแป้งมาทีละก้อน ใช้มีดหั่นแป้งออกเป็น 3-4 ส่วน
นำแต่ละส่วนมารีดให้เป็นแผ่นกลมบาง ใส่ไส้และจับจีบตามถนัด
....ไส้ไม่มีสูตรให้นะคะ เป็นไส้แบบตามใจฉัน อยากทานไส้อะไรก็ทำอย่างที่ชอบ
ส่วนตัวเราจะชอบทานไส้กะหรี่เนื้อหรือไก่ ใส่มันฝรั่งมากกว่าเนื้อสัตว์







....เวลารีดแป้งกดแป้งแรงเกินค่ะ ทำให้ชั้นแป้งจมหายไปหมด







ใส่น้ำมันลงในหม้อทอด เปิดไฟปานกลาง
ทอดไฟกลางค่อนข้างอ่อนให้น้ำมันร้อนจัดๆ
ไส้ควรผัดให้แห้งด้วยนะคะกะหรี่พัฟจะได้กรอบๆ







ทำครั้งแรกตัวจะผอมบาง แป้งจะยังรีดหนา ใส่ไส้ไม่ค่อยเต็ม แต่ทำไปเรื่อยๆ ก็ตัวจะอ้วนอวบขึ้น
สูตรของแม่ปูดีจริงๆ ค่ะ เราทำทีแยะหน่อยเก็บใส่ตู้เย็น จะทานก็เอาออกมาอุ่นก็ยังกรอบอร่อย