สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่าน ด้วยความยินดีที่ยังมีชีวิตอยู่ กินได้ นอนหลับ ครบ 32 และยังสามารถมาเขียนบล็อกเล่าเรื่องราวเรื่อยเปื่อยจากร้านหนังสือเล็กๆในข้าวสาร ให้ได้อ่านกันอีกในสัปดาห์ กลางเดือนมีนาคม เดือน 3 อันเป็นเดือนแห่งกิจกรรมการสอบปลายภาค-เลื่อนชั้นของวัยเรียน เดือนแห่งงานไหว้บรรพบุรุษของชาวจีน เดือนแห่งการลุ้นฟุตบอลลีกของยุโรป-พร้อมกับฟุตบอลถ้วยที่เริ่มเห็นแชมป์หรือว่าที่แชมป์กันบ้างแล้ว เดือนแห่งการเตรียมตัวรอซื้อหนังสือใหม่ในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติที่ศูนย์สิริกิตติ์ตอนสิ้นเดือน และเดือนที่แสนสุขสำหรับคนขับรถทำงานเพราะการจราจร จลาจลเบาบางลงอันเนื่องมาจากนักเรียนปิดเทอม

... ครับ ... นักเรียนนักศึกษาน้องใหม่ก็เตรียมตัวกับโรงเรียนใหม่ ชีวิตใหม่ ... นักเรียนที่จบแล้ว ป.6 / ม.6 / ปี 4 ก็แยกย้ายกันไป ทางใครทางมัน บางคนเรียนต่อ บางคนหางานทำ ตามต้นทุนที่ตัวเองมี เหนื่อยได้ ล้มได้ แต่อย่าท้อ ... วันก่อนผมไปเปลี่ยนถ่านนาฬิกา ได้คุยกับคุณพ่อซ่อมรองเท้า-ซ่อมนาฬิกาบางคนระหว่างรอซ่อม คุณพ่อเล่าข่าวไปส่ายหน้าไป บอกว่าวันก่อนเห็นข่าวเด็กสาวขโมยเงินยายหมื่นกว่าบาทจะไปหาผู้ชายที่รู้จักกันทางเฟสบุ๊ค ฟังแล้วปลง ขณะที่อีกคนบอก เพื่อนลูกสาวผม ป.4 อยู่กับยายคนเดียวที่หาเลี้ยงอยู่ ตอนนี้ท้อง ไม่รู้ครูที่โรงเรียนจะทำยังไง ส่วนคุณแม่คนที่รู้จักอีกคนมีลูกชายคนโตเรียนยังไม่จบ ม.3 เลย แต่มีเมียแล้ว คุณแม่เลยเลิกส่งเรียนและบอกให้ไปหางานทำซะ พร้อมกับให้ออกไปหาบ้านเช่าอยู่กับเมีย เพราะแม่เลี้ยงไม่ไหวแล้ว ... ตัวคุณพ่อทั้งสองเองต่างก็บอกกันว่าต้องกลับมากวดขันลูกของตัวเอง เพราะต่างคนต่างก็มีลูกสาวลูกชายอย่างละคู่ ... คุณยายที่ต้องทำมาหากินส่งหลานเรียน ก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ไม่มีเวลามาดูแลมากนัก ก็ยังต้องกลายมาเป็นยายทวดเตรียมเลี้ยงเหลนอีก หรือคุณแม่ที่ส่งลูกชายคนโตเรียน เพื่อติดอาวุทธทางปัญญาให้ลูกสู้ชีวิต สู้โลก เผื่อจะมาช่วยแม่ช่วยเลี้ยงน้องทำมาหากิน ก็ต้องเปลี่ยนแผนเพราะลูกเรียนลัดเร็วเกินไป วัยเรียนยังไม่จบก็กระโดดข้ามขั้นไปเสียไกลเลย ... ผมฟังไปก็ได้แต่พยักหน้าหงึกหงัก เพราะไม่ได้ตามข่าวหรืออยู่ในเหตุการณ์ แต่ก็ให้สำนึกถึงสภาวะปัจจุบันที่อยู่กันยากเหลือเกิน

เอะ เอะ ... เริ่มบล็อกมาก็บ่นให้เบื่อกันแต่หัววันเลย ก็นิดๆหน่อยๆนะครับ พอหอมปากหอมคอ เพียงแต่เอาเรื่องบ้านๆ เรื่องท้องถิ่นมาพูดถึงบ้างเล็กๆน้อยๆ เผื่อว่าจะมีเด็ก มีเล็ก วัยเรียน หลงๆมาอ่านบล็อกกันบ้าง ก็อยากจะบอกว่า วัยเรียนก็ตั้งใจเรียนนะหนู ถ้ายังต้องแบมือขอตังค์แม่ ขอตังค์ยาย ก็ช่วยๆกัน แบ่งเบาภาระท่านบ้าง ส่วนถ้าเห็นว่าชีวิตวัยเรียนมันจืดชืดเกินไป อยากบู๊ อยากมันส์บ้าง อยากเสริมกระดูก สร้างภูมิกันแต่เด็ก ก็ไม่ว่ากัน แต่มันคงต้องเหนื่อยหนักหน่อยนะ และมันไม่ประสพความสำเร็จกับหมดทุกคน ไม่งั้นทุกคนก็คงเป็น มาร์ค ซัคเคอร์เบอร์ก หรือเป็น เถ้าแก่น้อย กันหมดหรอก เหมือนที่นักชกโอลิมปิกบอกไว้น่ะครับว่า ... กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ก็ ผ่านมาเยอะ เจ็บมาเยอะ

เอาครับ กลับเข้ามาที่ร้านหนังสือกัน หลังจากที่บรรยากาศการเมืองบ้านเรายังคงอึมครึม ส่วนที่ยูเครนก็บู๊กันจบแล้ว จนไปลากเอาหมีขาวรัสเซียเข้ามายุ่งด้วย จนกระทั่งอเมริกาต้อง ... @#$%^^$#! ...

เอ๊ะ เอ๊ะ บอกว่ากลับเข้ามาที่ร้านหนังสือกัน ... ขอโทษทีครับ เอาใหม่

... หลังจากที่ถูกมูรัต เจ้าของร้านอาหารจากตุรกีเข้ามาเหมาเอาไกด์บุ๊คมือสองไปแทบจะหมดร้านเมื่อตอนก่อน ก็ทำเอาผมต้องจัดชั้นใหม่โดยปริยาย อันเป็นผลทำให้หนังสือภาษาฝรั่งเศสที่เริ่มแน่นได้โอกาสสวมรอยขยายพื้นที่แบบเนียนๆโดยกระจายเอาเฟรนช์บุ๊คที่เริ่มซ้อนหน้า ซ้อนบนออกมา เรียงสันเพิ่มขึ้นอีก 1 ล็อกสบายๆ

จำได้ว่า วันสุดสัปดาห์ถัดมานั้น เป็นวันที่สาวเฟรนช์นางหนึ่งเข้ามาที่ร้านพร้อมกับหนังสือเฟรนช์อีก 5 เล่ม เพื่อมาขายหรือขอแลก ผมก็เลยบอกให้ไปลองดูที่ชั้นหนังสือฝรั่งเศสดูก่อนว่ามีที่โดนใจน่าอ่านหรือเปล่า เธอวางหนังสือไว้และส่งภาษาไปยังเพื่อนชายอีกคนที่รออยู่ข้างนอก ก่อนจะเดินไปเลือกดูมาได้ 2 เล่ม

"OK, I take them." ตกลง ผมแลก ... ผมพยักหน้ารับ พร้อมกับมองหน้าเธอแล้วยิ้ม ก่อนจะชะงัก

"2 Books only? These are 5 books, I want some more money." 2 เล่มเองน่ะ ของฉัน 5 เล่มแน่ะ ขอเงินเพิ่มด้วยสิ ... เธอส่ายหน้าปฏิเสธ พร้อมเรียกร้องเงินเพิ่ม

"Basically 2 for 1 is free. So you can take 2 or 3 books from my shelf. My offer is good deal, you can check with anywhere else. Do you want 1 more book?" คือโดยปกตินะ 2 แลก 1 ก็ฟรีไม่เสียเงินค่าแลก เพราะฉะนั้นคุณเลือกไปได้ 2 หรือ 3 เล่ม ข้อเสนอของผมเนี่ยดีมากแล้วนะ คุณลองเช็คดูก็ได้ จะเอาอีกเล่มไหมล่ะ ... ผมอธิบายให้ฟังอย่างใจเย็น

"No." ไม่ ... เธอชักสีหน้าปฏิเสธ พร้อมกับคว้าทั้ง 5 เล่มกลับไป เดาว่าอาจจะด่าผมว่าเค็มหรืองกตามหลังในใจด้วย พอดีไม่ได้ยินน่ะครับ

ผมหยิบหนังสือทั้ง 2 เล่ม เดินไปที่ชั้นหนังสือฝรั่งเศส วางลงในแถวและเรียงหนังสือใหม่ให้เรียบร้อย ร่องรอยการค้นหนังสือของเธอไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่ หางตาชำเลืองเห็นหลังเธอไกลๆเดินไปกับชายหนุ่มพร้อมหนังสือในมือทั้ง 5 เล่ม ... ผมแทงหวยว่าเธอจะกลับมาภายในวันนี้ ลักษณะเธอบอกว่าไม่ต้องการทั้ง 5 เล่มนั้นอีกแล้ว ... จิตฝ่ายมารบอกว่า กรูเอาหนังสือ 2 เล่มที่เธอเลือกไว้ไปซ่อนดีไหมวะ ตอนกลับมาจะได้หาไม่เจอ น่าจะแกล้งให้เข็ด ดันมาชักสีหน้าใส่เรา ... คิดแล้วก็ส่ายหน้าเล็กๆ หัวเราะให้กับความคิดของตัวเอง

ค่ำวันนั้น หนังสือทั้ง 5 เล่มกลับเข้ามาในร้านผมอีกครั้ง มันวางอยู่บนโต๊ะข้างๆกันกับหนังสือฝรั่งเศสอีก 2 เล่ม ตอนที่ผมมองสลับไปมากับใบหน้าของชายหนุ่มที่เดินเข้ามา ... เพื่อนชายของหญิงสาวเมื่อเช้านั่นเอง

"You accept for change with 2 books, right ?" แลกกับ 2 เล่มนี้ คุณโอเคใช่ไหม ... ชายหนุ่มถามมา สายตาใต้หมวกส่อแววยิ้ม

"Your lady say no. ...  ... This morning." แฟนคุณไม่เอานี่ เมื่อเช้าน่ะ ... ผมตอบพร้อมส่ายสายตามองหาหญิงสาว ... นั่น เห็นเงาแวบๆอยู่นอกร้าน ผมหัวเราะอยู่ในใจ "เธออายว่ะ"

"555 @#$^!@$^%$# ..." ชายหนุ่มหัวเราะและสปีคเฟรนช์พร้อมยกมือโบก ออกอาการว่าอย่าถือสาอะไรเธอ ... แต่ไม่รู้ว่าที่พ่นออกมานั้นประมาณ ไอ้ห่านี่มันเล่นกรูเข้าให้แล้ว หรือ อะไรก็ไม่รู้

"...  ..." ผมทำหน้าทำตาอย่างไอคอนในรูปและพยักหน้าให้ โดยไม่ได้พูดอะไรอีก พร้อมกับเอามือเลื่อนหนังสือทั้ง 5 เล่มมาไว้ด้านข้าง ในใจคิดอยู่ว่า "แหงล่ะ พวกข้างในจะกดราคาสุดต่ำ แถมหล่อนยังต้องจ่ายค่าแลกให้เขาอีกต่างหาก"

"OK,deal." ตกลงนะ ... ชายหนุ่มรีบคว้าหนังสือ 2 เล่มนั้นและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ราวกับกลัวผมจะเปลี่ยนใจ

ที่น่าสนใจคือ Routard 2014 เล่มล่าง แถมพ่วงด้วย Harlan Coben อีก 2 เล่มนี่แหละ

เธอทำให้ผมนึกถึงลูกค้าคู่หนุ่ม-สาวชาวฝรั่งเศสอีกคู่หนึ่งที่เข้ามาในร้านตอนปลายปีก่อน ทั้งคู่มาฝากส่งโปสการ์ดและเลือกซื้อไกด์บุ๊คไปด้วยพร้อมกัน

"Do you have Lonely planet Myanmar in french ?" คุณมีโลนลีแพลนเน็ตพม่าภาษาฝรั่งเศสไหม ... หญิงสาวถามพร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาหนังสือเป้าหมาย

"Yes, here in this shelf." มีสิ อยู่ที่ชั้นด้านนี้ ... ผมชี้ไปให้ดู มันเป็นเล่มเก่าสุดท้ายเล่มเดียวที่เหลืออยู่ พม่าภาษาฝรั่งเศส

"Can you give me discount ?" ลดได้ไหม ... ชายหนุ่มถามราคาหลังจากซุบซิบกับแฟนสาวอยู่พักหนึ่ง

"That price is cheap. It is used book or second hand book. Still you want me to discount ?" ราคานั้นถูกแล้วนะ มันเป็นมือสอง อย่าลดเลยน่ะ ... ผมตอบพร้อมกับชี้ให้ดูราคาเต็มตามปก และราคาหนังสือที่ถูกกว่าครึ่ง

"Because we are french. We like to bargain." ชาวฝรั่งเศสเราชอบต่อน่ะ ... พูดเสร็จ ชายหนุ่มก็ทำท่าปิดปากตลก แล้วก็หัวเราะแก้เก้อกับแฟนสาวของเขา

ปล. ... ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ดูหงุดหงิด-เสียความรู้สึกเล็กๆ  คือจะบอกว่า เปิดร้านดึกๆ บางทีมันก็เงียบพอที่จะได้ยินเสียงข้ามไปถึงฝั่งตรงข้าม หน้าผับกัลลิเวอร์ แล้วพอดีคืนวันที่เขียนบล็อกนี้น่ะ ก็ได้ยินเสียงเรียกลูกค้าจากสารถีหนุ่มบ้านเรา จะแท็กซี่หรือสามล้อก็ไม่รู้ล่ะ แต่พี่แกเชิญชวนลูกค้าอยู่หน้าโรงพักได้โดยไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหมอะไรเลยกับประโยคว่า

"Hello, my friend. ... Ping-pong show ... Fucking show ? ..."

ผมไปยืนดูอยู่หน้าร้านพักใหญ่ ก็เห็นถามดะไปหมด หนุ่ม เฒ่า สาว แก่ ฝรั่ง แขก จีน ญี่ปุ่น ... ก็พยายามเข้าใจอยู่ว่าต้องทำมาหากิน แต่ก็แปลกและไม่เหมือนวันอื่นๆ คนอื่นๆ ที่บางทีจะให้ดูภาพหรือโบรชัวร์ในมือ ก็ไม่ประเจิดประเจ้อสักเท่าไหร่ ผมเองเมื่อก่อนก็เคยโดนเรียกไปดูเหมือนกัน คนเรียกแขกแถวนี้บางคนจำไม่ได้ว่าผมอยู่หน้ากัลลิเวอร์นี่เอง ก็จะเรียกไปดูกระดาษภาพในมือ บอกเมนู-ราคา เสร็จสรรพ จนหลังๆผมขี้เกียจดูแล้ว ก็เลยตอบปฏิเสธเป็นภาษาไทยไปเลย เฮ้อออ ...

... เก็บตกภาพโปสการ์ดจาก "Look at siam" มาให้ดูกันครับ เป็นโปสการ์ดทำเองแถวนี้ ไม่มีข้อมูลติดต่อ แต่เห็นเป็นร้านขายภาพด้วยอยู่ในซอยแถวๆร้าน "ต้มยำกุ้ง" เป็นภาพเล่นสีระหว่างพระ-เณรกับฉากหลังสวยๆ ที่มักจะเห็นบ่อยๆระยะหลังนี้

โปสการ์ดเล่นสีตัดกัน ส่วนใหญ่เป็นเหลืองจีวรกับฉากขาว-ดำ โดดเด่นสะดุดตา



มีข้อมูลให้เป็นเพียง โลโก้ "Look at siam" อยู่อย่างเดียว ที่มุมล่างขวามือของโปสการ์ด

Create Date : 15 มีนาคม 2557
Last Update : 15 มีนาคม 2557 16:22:22 น.		3 comments
Counter : 1037 Pageviews.
Share Tweet