ร้านหนังสือยังเปิดอยู่ครับ สำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการไกด์บุ๊คต่างประเทศ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ ได้แก่โลนลีแพลนเน็ตเป็นพระเอก เพิ่มเติมไปด้วยราฟท์ไกด์ อินไซด์ไกด์ ฟุตปริ๊นท์ นอกจากนั้นก็ยังมี เฟรสบุ๊คสำหรับภาษาต่างๆ แผนที่ท่องเที่ยวต่างประเทศภาษาอังกฤษให้ได้เลือกดูเลือกชมกัน ส่วนถ้าใครไม่ถนัดภาษาอังกฤษก็ยังมี ฝรั่งเศส เยอรมัน สเปน ฮีบรู สวีดิช และอื่นๆ วันก่อนก็เพิ่งมีลูกค้าเข้ามาซื้อหนังสืออ่านภาษาฟินน์ไปเล่มหนึ่ง ท่าทางเธอดีอกดีใจมากเพราะเห็นป้ายที่แปะไว้บนกระจกหน้าร้าน "Suomalainen" ผมเองก็ดีใจว่ากองหนังสือฟินน์ที่คัดแยกไว้ไม่เป็นหมัน ส่วนชาวเอสปันญอลนั้นถ้าเข้ามาที่ร้านหันขวาก็เจอเลย เพราะชั้นหนังสือสเปนนั้นจัดวางไว้ในระดับสายตาอยู่ชิดกำแพงหน้าร้านด้านหน้า

เสาร์สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นเสาร์พิเศษ จะเป็นเพราะพระราหูเล็งลัคนาดวงเมือง หรือพระศุกร์โคจรทับลงไปบนบ้านพระอังคารก็ไม่ทราบ แต่ปรากฏว่ารถติดมหาวินาศทั้งวันตั้งแต่เช้า 8 โมงกว่ายันสองทุ่ม สาเหตุน่าจะมาจากกองทัพรถที่พาเหรดกันเข้ามาวิ่งวนๆกันอยู่ในบางลำพู เพราะงานซ้อมรับปริญญาของเหล่าบัณฑิตที่ธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ รวมกับสายฝนที่โปรยปรายตลอดวัน ทำเอาเปียกฉ่ำกันไปทีเดียวกับญาติพี่น้องที่มาร่วมแสดงความยินดี ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก แต่กระนั้นก็ไม่สามารถขัดแรงศรัทธาได้ เพราะพอตอนกลางคืนก็เห็นเหล่าบัณฑิต-เพื่อนบัณฑิต-ญาติบันฑิต มาฉลองต่อกันเต็มถนนข้าวสาร ไม่นับรวมที่ไปต่อที่อื่นกันอีกไม่รู้เท่าไหร่

(แหม ... ก็บางลำพูมีที่จอดรถแค่ไหนกัน ตอนเย็นผมแวะไปคุยกับคนเก็บเงินตรงทางเข้าที่จอดรถของวัด บอกว่าที่วัดแน่นไปหมดทั้งวัน จนต้องปิดประตูงดรับรถเข้า คนขับรถผ่านมาจะหาที่จอดบอก พี่-ขอเข้าสักคัน ก็ได้แต่ส่ายหน้าให้ บอกไปว่าในวัดเต็มแล้ว รถเข้าไปก็ต้องไหลออกอยู่ดี ... ผมได้แต่หัวเราะบอกไปว่า ไม่เป็นไรพี่ วันเสาร์นี้ซ้อมไว้ก่อน เพราะเดี๋ยววันรับจริง พฤหัสที่ 1 สิงหาเจออีก)

พูดถึงบัณฑิตรับปริญญาทำให้นึกถึงโปสการ์ดลายเส้นสวยๆขึ้นมาใบหนึ่ง ฝรั่งลูกค้ามาฝากส่งหลายวันก่อน ถ้าดูเฉพาะรูปก็คงไม่นึกว่าเป็นโปสการ์ดของฝรั่ง น่าจะเป็นโปสการ์ดของคนไทยมากกว่าเพราะเป็นภาพลายเส้นวาดเป็นหน้าปกหนังสือ "ดรุณศึกษา" ชั้นประถมปีที่ ๔ (เลขไทย) ด้านหน้าเป็นรูปเด็กหญิงเด็กชายในชุดนักเรียนเปิดหนังสือค้างอยู่คนละซีก รูปวาดสมัยประถมเป็นเอกลักษณ์ตระกูล "มานะ-มานี-ปิติ-ชูใจ" เด็กชายผมเกรียน เด็กหญิงผมสั้นเสมอหู (ของจริง ... ไม่ใช่หูใบเตย) ในชุดเอี๊ยมที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นแล้ว (เห็นแต่กระโปรงสั้นลายตาราง แถมผูกเน็กไทอีกต่างหาก)

ด้านหลังเป็นริ้วคลื่นสีฟ้า เข้าใจว่าเด็กทั้งสองคงอยู่บนเรือ เห็นฝั่งตรงด้านหลังเป็นภาพพระปรางค์เก่าแก่เดาว่าเป็นทรวดทรงของพระปรางค์วัดอรุณ ท้องฟ้าสวยใส ภาพที่บรรยายมาทำให้จินตนาการย้อนหลังไป 30 กว่าปีเห็น "ปิติขี่เจ้าแก่" และ "เพชรกับฉมวกคู่มือ" ซึ่งคนเขียน-ใช้โปสการ์ดฉบับนี้ น่าจะเป็นคนไทยวัย 30 ขึ้นไปที่เคยใช้แบบเรียนภาษาไทยนี้ในห้องเรียน ... แต่ปรากฏว่าจริงๆเป็นโปสการ์ดฝรั่งซื้อเขียนซะงั้น ไม่รู้ติดใจลายเส้นที่ดูออกสไตล์วินเทจหรือว่าติดใจภาพวาดพระปรางค์ด้านหลัง

โปสการ์ดภาพวาดหนังสือดรุณศึกษา ชั้นประถมปีที่ ๔ ... ดูย้อนยุคดีจัง (แก่แล้วก็อย่างนี้แหละครับ)

เช้าวันนั้น หลังจากลูกค้าหนุ่มลอนดอนเนอร์ผมทองเข้ามาซื้อโลนลีแพลนเน็ตลาวมือสองปี 2010 ไปอย่างเร่งด่วน เพราะเป็นวันสุดท้ายก่อนออกเดินทางแล้ว สาวสวิสคนหนึ่งก็เดินเข้ามาตามหาโลนลีแพลนเน็ตอินเดียสักเล่ม เธอบอกว่ามันเป็นข้อมูลสำหรับทริปหน้า หลังจากทริปนี้กำลังจบลงและเธอต้องกลับบ้านก่อน

"Do you have any India guide? I prefer English or Deutsch. ... คุณมีไกด์บุ๊คอินเดียไหม ภาษาอังกฤษหรือภาษาเยอรมันก็ได้" สาวสวยเมืองนาฬิกายิ้มถามมา

"I have one of Lonely planet India in deutsch, but it is use-book and old version. ... มีสิ นี่ไง โลนลีแพลนเน็ตอินเดียเวอร์ชันภาษาเยอรมัน มือสอง แต่ปีเก่านะ" ผมบอกพร้อมเดินไปหยิบหนังสือจากชั้นมาส่งให้เธอดู

"I have some book. Can I trade with this book? ... เอ้อ ฉันมีหนังสืออยู่นิดหน่อยน่ะ ฉันเอามาแลกกับเล่มนี้ได้ไหม" เธอถามหลังจากดูหนังสือแล้ว ท่าทางเธอพอใจ

"Yes, why not. Let me see your book. ... ได้สิ ขอดูหนังสือของคุณหน่อยได้ไหม" ผมตอบพร้อมกับแบมือขอดูหนังสือของเธอ

"They are in my room. This afternoon I will come back with my books. ... หนังสืออยู่ที่ห้องน่ะ เดี๋ยวบ่ายนี้ฉันกลับมาอีกที คุณเก็บไว้ให้ด้วยนะ" เธอบอกพร้อมขอให้เก็บหนังสือแยกไว้ให้

ผมพยักหน้ารับปาก พร้อมกับเก็บโลนลีแพลนเน็ตอินเดียเล่มนั้นลงลิ้นชัก รอเวลาบ่าย ...

"Hi, these are my books. ... ฉันเอาหนังสือมาให้แล้ว อ่ะ" เธอกลับมาอีกครั้งพร้อมถุงพลาสติกใบใหญ่

ผมทำตาโต รับถุงหนังสือจากเธอด้วยความผิดคาด เดิมกะว่าเธอเอามาแลกแบบ "1 แลก 1" เธอจ่ายเงินเพิ่มนิดหน่อย เพราะอินเดีย-ด๊อยช์ปกนั้นเก่าแล้ว ขายออกไปได้เงินผมก็โอเค เพราะตั้งแต่เช้าร้านยังเงียบอยู่เลย มีลูกค้าหนุ่มลอนดอนแค่คนเดียว แต่ปรากฏว่าเธอ "แบก" มา 6 เล่ม ... มิน่าล่ะเธอถึงเดินมา "โยนหินถามทางก่อน" จะได้ไม่ต้องแบกถุงหนังสือมาเก้อ (รวมน้ำหนัก 6 เล่มก็ 2 กิโลกว่า น่าจะได้)

 หนังสือ 6 เล่มที่สาวสวิสแบกมาแลกโลนลีแพลนเน็ตกับหนังสืออ่านอีกเล่มพร้อมเงินติดมือกลับไป ... 2 เล่มแรกด้านบนเป็นโลนลีแพลนเน็ตฟิลิปปินส์ 2009 ภาษาอังกฤษ / เล่ม 3 เป็นโลนลีแพลนเน็ตมาเลเซีย-สิงคโปร์-บรูไน เวอร์ชันภาษาอิตาลี / เล่ม 4 เป็นเซาท์อีสต์เอเชียของสเตฟาน โลซ / เล่ม 5 มาเลเซียกับสิงคโปร์ของดูมองต์ และเล่ม 6 ล่างสุดคือโลนลีแพลนเน็ตเวียตนาม ปี 2010 ... 3 เล่มล่างเป็นภาษาเยอรมัน

... (ความรู้สึกผมเหมือนตอนเป็นเด็กนักเรียน มากัน 7-8 คน แล้วส่งตัวแทน 1 คนไปโบกรถตุ๊กๆ พวกที่เหลือแอบอยู่หลังกำแพง พอเพื่อนตัวเล็กตกลงที่หมายและราคากันเรียบร้อย ก็หันไปเรียกพวกที่ซ่อนออกมา เฮโลกันขึ้นไปบนตุ๊กๆจนรถเอียงยวบยาบ แล้วตะโกนคุยกันเสียงดังลั่นรถ แถมบอกให้รีบไป คนขับได้แต่หันมามองอย่างแปลกๆ จะเปลี่ยนใจไม่ไปก็ไม่ทันแล้ว ดูเหมือนเด็กเวรพวกนี้มันไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น จำต้องขับรถเอียงกะเท่เร่ออกตัวไปอย่างอิดหนาระอาใจ) ...

"6 Books, English-Italian-Deutsch ... 6 เล่ม 3 ภาษาอังกฤษ-อิตาเลียน-เยอรมัน" ผมพึมพำเบาๆในลำคอ

"Shall you buy them all, and I take this book ? ... คุณซื้อหมดไหม โดยฉันเอาเล่มนี้ด้วย" เธอถามพร้อมยิ้มสวยใสน่ารัก ... ฮึ่มมมม.

"I give you 2 reading books with this. ... ผมให้หนังสืออ่านเล่นอีก 2 เล่มรวมกับเงินเท่านี้" ผมบอกตัวเลขเธอไปหลังหักค่าหนังสือโลนลีแพลนเน็ตอินเดียที่เธอดูไว้ แล้วผายมือกึ่งขอร้องกึ่งบังคับไปทางชั้นหนังสืออ่านเล่นภาษาเยอรมันที่แยกไว้ 3 ล็อก ... ในใจคิดอยู่ว่า 6 แลก 1 มันไม่ได้อยู่แล้ว ให้หนังสือเธอเพิ่มแล้วกันจะได้เสียเงินค่าหนังสือของเธอน้อยหน่อย

เธอตกลงแต่เลือกหนังสืออ่านไปเพียงเล่มเดียว คุยกันอีกเล็กน้อยได้ความว่าเธอพูดได้ 4 ภาษาทำงานในยุโรป 5 ปีเพื่อเก็บเงินมาเที่ยวทริปเอเชียที่เพิ่งจะจบ หลังจากนี้ก็กลับไปทำงานเก็บเงินใหม่สำหรับทริปหน้าที่อินเดีย เธอคุยกับเด็กหลงแถวนี้ว่า "ให้ตั้งใจอ่านหนังสือ และเรียนภาษาอังกฤษ แล้วจะได้ทำงานเก็บเงินเยอะๆ จะไปไหนก็ได้" เด็กน้อยพยักหน้าตาใส ทำหน้าเข้าใจหลังจากผมช่วยแปลให้ฟัง พร้อมกล่าวขอบคุณ

เธอบอกว่าทริปเอเชียนี้สนุกมาก เล่าถึงสิงคโปร์ กัมพูชา ไทย เธอชอบรถตุ๊กๆบ้านเรา ก่อนออกจากร้านไป เธอเอาโปสการ์ด 2 ใบมาฝากส่ง ปลายทางคือนิวซีแลนด์

โปสการ์ดสวยๆ ภาพดอกไม้จากปากคลองตลาด หนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ถูกพูดถึงในไกด์บุ๊คโลนลีแพลนเน็ต โดยเปเปอร์สตอรี

โปสการ์ดภาพรถตุ๊กๆของเมืองไทย ขนคนก็ดี ขนของก็ได้ ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน โดยเปเปอร์ สตอรี

Singapore / Phnom penh / Killing field / Siem reap / Koh Chang / Pattaya / Bangkok / Khaosan road

ปล. นั่งดูภาพรถตุ๊กๆในอดีตบนโปสการ์ดแล้ว มือผมเอื้อมไปเคาะๆบนแป้นพิมพ์หน้าจอคอมพิวเตอร์ เปิดเว็บยูทูบ พร้อมเสิร์ชหาเพลงที่คิดไว้จนเจอ กดเล่นเพลงในเว็บ แล้วเร่งโวลุ่มลำโพงดังขึ้นเล็กน้อย เสียงดนตรีแว่วหวานสอดประสานเสียงเอกลักษณ์หญิงสาว ล่องลอยกลางบรรยากาศ ไอฝนฉ่ำ

... บอกฉันซักคำ ว่าเธอทำได้อย่างไร เพราะฉันรู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่กับเธอ

ที่จริงนับตั้งแต่ ที่เรานั้นแรกเจอ ไม่คิดว่าจะรักได้มากมาย

เธอรู้วิธีดูแลคนที่ห่วงใย จนฉันแปลกใจความรู้สึกที่ฉันมี

เคยรักมากเท่าไหร่ ก็ยังรักได้อีก ไม่รู้ ... ว่าเป็นได้อย่างไร

ตั้งแต่พบกันวันนั้น ใจก็รู้ว่าเราจะมีกันวันนี้ เธอเติมเต็มสิ่งดีๆ ให้ทุกวันที่มี กลายเป็นวันที่มีความหมาย

ไม่ใช่แค่วันพรุ่งนี้ แต่จากนี้แม้นานเท่านานสักเพียงไหน จะมีเธอจะมีฉัน มีกันตลอดไป ยิ่งพบเธอ ยิ่งได้รู้จัก ยิ่งรักเธอหมดใจ ...

Create Date : 03 สิงหาคม 2556
Last Update : 3 สิงหาคม 2556 15:45:41 น.		2 comments
Counter : 1782 Pageviews.
Share Tweet