มีฝรั่งหลายคนครับที่มักจะมาถามหาไนท์มาร์เก็ต มันน่าจะเป็นรัชดานี่แหละ ผมว่าถ้าพวกพ่อค้าทำดีๆ คิดไกลๆหน่อย แล้วหาทางทำให้มันยืนยงคงกระพัน ยืนระยะไปได้นานๆหน่อยละก็ รุ่งแน่ๆครับ

..........

วันนี้เองแก๊งค์สาว 5 คนเข้ามาซื้อแสตมป์สำหรับติดโปสการ์ดรวมแล้วกว่า 100 ดวงเพื่อส่งโปสการ์ดไปฝรั่งเศส ไล่ๆกันกับคู่หนุ่มสาวเยอรมัน 2 คนกับแสตมป์ 21 ดวง

ผมถามไปทั้ง 2 ชุดว่า พวกคุณใช้อินเตอร์เน็ตได้ ถูกไหม ..... พวกคุณมีโซเชียลเน็ตเวิร์ค มีอี-เมล์ มีเฟสบุ๊ค ..... แล้วทำไมถึงยังส่งโปสการ์ดกันอยู่เลย ..... แก๊งค์สาวฝรั่งเศสหัวเราะพร้อมอธิบายมาว่า มันเป็นความรู้สึกที่ดูสัมผัส-จับต้องได้ ดูมีตัวตน เป็นเหมือนของที่ระลึกไปด้วยในตัว ในขณะที่คู่เยอรมัน บอกว่า มันเป็น "Traditional communication" ซึ่งดูอนุรักษ์นิยมดี ..... ผมบอกไปว่า ทั้งๆที่ดูว่าจะแพงกว่า ใช่ไหม ..... ทั้งคู่หัวเราะแล้วตอบว่าใช่ ทั้งการเลือกโปสการ์ด ทั้งการหาซื้อสแตมป์ การเดินหาตู้ไปรษณีย์ เวลาตั้งใจเดินไปส่ง-มักจะหาตู้ไม่เจอ ต้องแก้โดยการเก็บใส่กระเป๋าแล้วเตือนตัวเองไปด้วย ว่ายังมีโปสการ์ดต้องส่ง แถมยังไม่รู้ด้วยว่าส่งไปแล้วจะตกหล่น หายไประหว่างทางหรือเปล่า แต่มันก็ยังเป็นสิ่งที่ทั้งคู่เลือกใช้ในการเดินทางทุกครั้งตลอดมา ..... เหมือนกับว่าโปสการ์ดมันดูดี มีเสน่ห์ในตัวเอง

ผมยิ้มมุมปากพร้อมกับหัวเราะเยาะ "ซัคเคอร์เบอร์ก" ในลำคอพลางนึกถึงหนังสือเรื่องหนึ่งที่สนุกและอ่านรวดเดียวจบ ชนิดวางไม่ลง มันเป็นการรวบรวมจดหมายของหนุ่มนักศึกษาคนหนึ่งที่แอบชอบเพื่อนสาวอันเป็นรักแรก แต่ไม่กล้าบอกตลอด 4 ปีจนกระทั่งเรียนจบ แล้วพ่อหนุ่มก็ออกเดินทางไปตกเรือขาหักที่เกาะสมุย พร้อมกับตกหลุมรักสาวน้อยนางพยาบาลประจำเกาะผู้ช่วยดูแลรักษาขาจนหาย สุดท้ายพ่อหนุ่มก็ส่งจดหมายฉบับแรกและฉบับสุดท้ายสารภาพรักให้กับเพื่อนสาวรักแรก พร้อมกับจดหมายรักอีก 1 กล่องใหญ่ มันคือจดหมายรักที่พ่อหนุ่มเขียนไว้ให้เพื่อนสาวตลอด 4 ปีในรั้วมหาวิทยาลัย ทุกซองปิดผนึกอย่างดี แต่ .... ไม่ได้ติดสแตมป์

เวอร์ชันที่ทำเป็นภาพยนตร์นั้น ทำได้ดีไม่แพ้ฉบับหนังสือ ..... ใช่แล้วครับ ผมพูดถึงหนังสือเรื่อง "กล่องไปรษณีย์สีแดง" ของ "อภิชาติ เพชรลีลา" หรือ "เพื่อนสนิท" ของค่าย GTH นั่นเอง

กล่องไปรษณีย์สีแดง ของ อภิชาติ เพชรลีลา



"Coming of age" การข้ามวัยกับหนึ่งทางเลือกของ "คนที่ชอบ" หรือ "คนที่ใช่" ใน "เพื่อนสนิท"

ภาพของพ่อหนุ่ม "ไข่ย้อย" นั้นชัดเจนในจินตนาการ กับความรู้สึกประทับใจทั้งในเนื้อเรื่องและภาพยนตร์ ขออนุญาตแนะนำว่าไม่น่าพลาดกับหนังสือดีๆสักเรื่องที่น่าหามาอ่านกัน ..... อาจจะทำให้อารมณ์ดีขึ้นบ้างจากภาวะน้ำท่วมเช่นนี้

..........

วันก่อนลูกค้าสาวยุโรปผมทองมากับเพื่อนชาย 2 คน เข้ามาเลือกดูแผนที่ Southern China ของ Nelles ไป 1 แผ่น หลังจากชำระเงินเรียบร้อยแล้ว เธอบอกว่ามาที่ร้านเป็นครั้งที่ 2 แล้ว ปีที่แล้วเธอมาซื้อหนังสือ "Lost symbol" ของ "แดน บราวน์" ไป ก่อนออกจากร้านไป เธอหันมากล่าวว่า "I like your book shop" เราสัมผัสมือกันพร้อมกับที่ผมเอ่ยขอบคุณ ..... วันถัดมาทั้งคู่กลับมาอีกครั้งพร้อมกับซื้อโลนลีแพลนเน็ตไชนาปี 2011 พร้อมกับแมนดารินเฟรสบุ๊คอีกอย่างละ 1 เล่ม

2-3 สัปดาห์ก่อนไม่นานนัก ลูกค้าหนุ่มชาวฝรั่งเศส กลับมาคืนหนังสือไกด์บุ๊ค "Routard - Birmanie" หรือประเทศพม่า ปี 2011 ชายหนุ่มรับเงินคืนไปครึ่งราคาก่อนกล่าว "I like your system" หนังสือไกด์บุ๊คเล่มนั้นถูกคู่หนุ่มสาวอีกคู่ซื้อไปก่อนจะวนกลับมาที่ร้านภายใน 1 สัปดาห์และเพิ่งถูกเปลี่ยนมือไปอีกครั้งจาก 3 แม่ลูก-ลูกค้าคุณภาพวันนี้เอง .....

"Routard" ไกด์บุ๊คยอดนิยมของเหล่าแบ็คแพ็คเกอร์ชาวฝรั่งเศส

จากสถิติที่เก็บไว้ หนังสือไกด์บุ๊คบางเล่มอาจวนกลับมามากสุดได้ถึง 5 รอบก็มี แต่ที่น่าสนใจที่สุดสำหรับผม คือ คำว่า "I like your book shop" หรือ "I like your system" มากกว่า เพราะมันน่าจะทำให้ความจริงกับความฝันยังคงหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกันได้ต่อไป

..........

วันนี้ขอใช้คำของ "ฮิโระซัง" แห่งอาเซียนโฟกัสปิดท้าย

"ขอให้พรุ่งนี้ ฟ้าเป็นใจกับเราด้วย"

ราตรีสวัสดิ์ครับ

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 22:44:18 น.		6 comments
Counter : 2730 Pageviews.
Share Tweet