สวัสดีครับคุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน ยินดีที่ยังคงมีชีวิตอยู่ครับ ยังมีอวัยวะครบ 32 ประการ กินได้ นอนหลับ และได้พบกันอีกครั้งกับเรื่องเล่าเรื่อยเปื่อยจากร้านหนังสือมือสองร้านเล็กๆ ในถนนข้าวสาร

สภาพอากาศปลายฝนต้นหนาวนี้ ทำเอาผมตะครั่นตะครอเป็นกำลังเพราะอากาศกำลังเปลี่ยน ก็หวังว่าคุณผู้อ่านทั้งหลายจะรักษาสุขภาพให้ดี ไม่ต้องเจ็บไข้ได้ป่วยในปลายปีนี้นะครับ

ร้านหนังสือยังคงเปิดให้บริการอยู่ครับ สำหรับนักท่องเที่ยวทุกท่านโดยเฉพาะแบ็คแพ็คเกอร์ที่ต้องการหนังสือไกด์บุ๊คภาษาต่างประเทศเป็นคู่มือเดินทางทั้งไกล-ใกล้ หลากหลายภาษาไม่ว่าจะเป็นภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส สเปน เยอรมัน ฮีบรูว์ หรืออื่นๆ และหลังจากใช้เสร็จแล้วก็สามารถนำมาขายคืนให้ที่ร้านได้ในอัตราครึ่งราคาจากที่ซื้อไปครับ

บ่ายวันหนึ่ง ลูกค้ารุ่นลุงจากแดนอเมริกาคนหนึ่งเข้ามาที่ร้านพร้อมกับเลือกดูหนังสืออยู่เป็นเวลานาน ตรงมุมที่เป็นหนังสือกึ่งประวัติศาสตร์กึ่งวิชาการก่อนที่จะคว้าเอา "John Adams" ของ "David Mccullough" เล่มหนาปึ้กมาถืออยู่ในมือ

"เล่มนี้ราคาเท่าไหร่นี่" ลูกค้ารุ่นใหญ่ถามมาเสียงต่ำๆ

ผมยิ้มก่อนทำมือพลิกคว่ำให้ดูปกหลังที่ติดป้ายราคาไว้ ลูกค้าดูราคาแล้วล้วงกระเป่าเงินมาเปิดดู ก่อนจะส่ายหน้า "เงินไม่พอ ผมต้องกลับไปที่โรงแรมก่อน คุณเก็บเล่มนี้ไว้ให้ได้ไหม"

"ได้ ไม่มีปัญหาหรอก ว่าแต่ โรงแรมของคุณอยู่แถวไหนเหรอ" ผมพยักหน้า ถามไป

"ผมพักอยู่ที่เทเวศร์ พอดีวันนี้มาเดินเล่นแถวนี้" ลูกค้าตอบมา

ผมตาโตเท่าไข่ห่าน "เทเวศร์ โอ้ คุณเดินเล่นไกลมากเลย แล้วถ้าคุณกลับไปเอาเงินแล้ว วันนี้คุณจะกลับมาที่ถนนข้าวสารอีกเหรอ" ร่องรอยความกังวลเรื่องลูกค้าหายเริ่มปรากฏรำไร

"ผมมาแถวนี้ทุกวันแหละ พรุ่งนี้ก็มา" ลูกค้าตอบ เรื่อยๆ ไม่เดือดร้อน ตรงข้ามกับผมที่เดือดร้อนสิ เพราะลูกค้าทำท่าจะหลุดมือไป คิดแล้วเลยชวนคุย ประเมินสถานการณ์ก่อน "คุณเป็นลูกค้าหนึ่งในไม่กี่คนนะนี่ ที่สนใจหนังสือวิชาการประวัติศาสตร์ ลูกค้าของผมส่วนใหญ่ซื้อไกด์บุ๊ค ไม่ก็นิยายอ่านเล่น มุมหนังสือวิชาการมุมนี้ ไม่ค่อยมีใครสนใจนัก"

"อ๋อ แน่ล่ะ เพราะผมไม่ได้เป็นแบ็คแพ็คเกอร์ท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ แบบหนุ่มสาวพวกนั้น" ลูกค้าหัวเราะ พร้อมยิ้มกว้างตอบมา

"ผมดูว่าคุณอาจจะเหมือนฝรั่งเกษียณที่มาพักยาวที่เมืองไทยน่ะ" ผมอธิบายไป

"ไม่ใช่ ... จริงๆแล้วผมทำงานอิสระ เป็นงานวิชาการ เขียนบทความ งานวิจัย สื่อสารมวลชน หลายอย่าง อย่างงาน Film festival ที่จัดในไทย ผมก็ไปดูมาหลายงานแล้ว อาจจะคล้ายๆพวก NGO ก็ได้" ลูกค้าอธิบายยืดยาว แล้วเล่าให้ฟังเกี่ยวกับงานที่ทำอีกหลายอย่าง รวมทั้งคนเขียนหนังสือเรื่องนี้ "David Mccullough" ที่เขียนถึงอัตถชีวประวัติของประธานาธิบดีคนที่ 2 ของสหรัฐอเมริกาเอาไว้อย่างน่าสนใจ

หลังจากคุยกันพักใหญ่ ผมพยักหน้าถามไปง่ายๆ "เอาอย่างนี้ดีกว่า หนังสือเล่มนี้ผมลดราคาให้คุณได้วันนี้เลย คุณจะได้ไม่ต้องเสียเวลากลับมาอีกรอบ คุณโอเคไหม"

"ดีสิ" ลูกค้าดูเงินในกระเป๋าอีกที ก่อนบอกราคาลดมา

"โอเค ... หนังสือดีควรอยู่กับคนที่เห็นคุณค่าของมัน" ผมตกลงกับราคาที่คำนวณคร่าวๆแล้ว ลดไปไม่มากนัก

ลูกค้าชำระเงิน แล้วกล่าวขอบคุณก่อนออกจากร้านไป

ลูกค้านักชาการรุ่นใหญ่จากบอสตัน ที่ได้หนังสือชีวประวัติของ "John Adams" ประธานาธิบดีคนที่ 2 ของสหรัฐอเมริกา เขียนโดยนักประวัติศาสตร์ "David Mccullough" ไปอย่างถูกอกถูกใจ

"David Mccollough" นักเขียน / นักประวัติศาสตร์ ผู้ได้ดับเบิลพูลิตเชอร์ จากอัตชีวประวัติของ ประธานาธิบดีคนที่ 2 "John Adams" และประธานาธิบดีคนที่ 33 "Henry S Truman" แห่งสหรัฐอเมริกา นอกจากนั้นยังได้รับรางวัล "Nation Book Awards" และเหรียญ "Presidential Medal of Freedom" รางวัลชั้นสูงสุดสำหรับพลเรือนสหรัฐด้วย

นี่ ... ว่าแต่ผมมีหนังสือคู่มือการใช้งานโปรแกรมคอมพิวเตอร์เป็นภาษาอังกฤษเล่มใหญ่ยักษ์อยู่ 3-4 เล่ม แต่ละเล่มหนาหนักประมาณทับกางเกงยีนส์ให้เรียบได้ไม่ต้องเสียเวลารีดเลย จะมีใครมาเอาไปไหมเนี่ย เด๋วจะขายให้ถูกๆ หรือจะเอาไข่ไก่มาแลกก็จะรับไว้พิจารณา ... หุหุ

หลังจากนั้นไม่นาน ตอนหัวค่ำ สาวสวยลูกครึ่งเบลเยียม-อินโดนีเซียเลือกได้แผนที่อยุธยา พร้อมขอข้อมูลละเอียดยิบ ทั้งการเดินทางไปกลับโดยรถทัวร์-รถไฟ และสถานที่สำคัญในเกาะเมืองโดยเฉพาะไฮไลท์ "Lying buddha" และ "Buddha in tree" ที่เธอบอกว่าต้องไปดูให้ได้ก่อนกลับบ้าน หลังจากที่เธอบินเดียวใช้เวลาเที่ยวไปทั่วเกือบ 1 เดือน ตาคมโตและผมยาวตรงดำขลับในชุดแซ็คยาว สายเดี่ยวแขนกุด ซื้อโลนลีแพลนเน็ตเวียตนามมือสอง ปี 2009 ติดมือไปอีก 1 เล่มเพื่อฝากให้น้องชายที่จะมาเที่ยวตอนปลายปี ผมอวยพรให้เธอเดินทางโดยสวัสดิภาพ พร้อมกับแถมพวงกุญแจที่ระลึกไปให้อีก 1 อัน ค่าที่สวยสุดในรอบหลายสัปดาห์ที่ไม่ค่อยมีลูกค้ามากนัก

"Recling Buddha" or "Lying Buddha" อันหมายถึง พระพุทธไสยาสน์ หรือ พระนอน ... องค์ใหญ่ที่สุดของอยุธยา ณ วัดโลกยสุธาราม

"Buddha in tree" เศียรพระในรากต้นโพธิ์ ... 1 ใน 936 ที่สุดแห่งมรดกโลกจากยูเนสโก

ครับ ... ในบางแง่มุมของนักท่องเที่ยวต่างชาติ ตลาดน้ำ ธรรมชาติอันสวยงาม วัดวาอารามมากมายยังคงเป็นแม่เหล็กดึงดูด เหล่านักท่องเที่ยวทั้งสายเลือดใหม่ที่เพิ่งมาเมืองไทยเป็นครั้งแรก และเหล่าขาประจำที่ชอบความอยู่เย็นเป็นสุขของชีวิตท้องถิ่นคนไทย จนบางคนอยู่ยาว ไม่อยากกลับ ... แต่มุมมองใหม่ที่เกิดขึ้นในสายตาของชาวต่างชาติ อย่างแหลมคมและชัดเจนมากขึ้นๆ จน CNN จัดให้ติดอันดับโลก คือ "ข่าวกรุงเทพฯ ติดทอป 10 เมืองไนท์ไลฟ์ เจ๋งที่สุดในโลก"

 นี่คือ ไทยแลนด์ไนท์ไลฟ์ที่ติดอันดับ 10 ของโลก ... เยี่ยมจริงๆ ( Wikipedia : Ping pong shows are a staple of the sex tourism industry.  In Thailand, shows generally take place in a strip club with scantily clad girls dancing during the breaks between shows ..... )

จากข่าวนั้นไทยติดอันดับ 10 (คะแนนรวม 27 เต็ม 40) โดยให้คะแนนจาก

1. ปาร์ตี้ได้ดึกดื่นแค่ไหน และมีกี่คืน/สัปดาห์ ที่ปาร์ตี้สนุกสุดเหวี่ยง --- ไทยได้ 7 เต็ม 10

2. ดีกรีความเร่าร้อนของผู้คน --- ไทยได้ 5 เต็ม 10

3. คุณภาพและความหลากหลายของดนตรี --- ไทยได้ 5 เต็ม 10

4. ประสบการณ์ใหม่ๆ ที่หาที่ไหนไม่ได้ จนต้องบอกต่อ --- ไทยได้ 10 เต็ม 10

โดย อันดับ 9 กรุงบัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา คะแนนรวม 29/40

อันดับ 8 นครลาสเวกัส สหรัฐฯ คะแนนรวม 31/40

อันดับ 7 เมืองมอนทรีอัล ประเทศแคนาดา คะแนนรวม 32/40

อันดับ 6 เมืองบาร์เซโลนา ประเทศสเปน คะแนนรวม 32/40

อันดับ 5 กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ คะแนนรวม 32/40

อันดับ 4 นครเซาเปาลู ประเทศบราซิล คะแนนรวม 33/40

อันดับ 3 มหานครนิวยอร์ก สหรัฐฯ คะแนนรวม 34/40

อันดับ 2 กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี คะแนนรวม 35/40

อันดับ 1 เกาะอิบิซา ประเทศสเปน คะแนนรวม 37/40

คือแบบว่า ผู้อ่านบางท่านอาจจะคิดว่าลอกผล 10 อันดับมาทำไมให้เสียเวลาอ่าน ... พอดีผมมีข้อสังเกตุแปลกๆจาก 10 อันดับนี้ครับ คนอ่านจะได้ไม่ต้องไปค้นข่าวให้เสียเวลา ... คือผมดูแล้วเห็นว่าอีก 9 อันดับนั้นมันมีข้อแตกต่างอยู่จุดหนึ่งที่ทำให้ผมสะดุด ... มันคือ ... มันคือ ...

*** กรุงเทพฯ เป็นเมืองเดียวที่ติดอันดับ อยู่นอกทวีปยุโรป+อเมริกา

ใช่ครับ ไม่มีทวีปอื่นไม่ว่าจะเป็น ตะวันออกกลาง แอฟริกา ... และ

ใช่ครับ ไม่มีเมืองใดในเอเชียติดอันดับเลย แม้กระทั่งญี่ปุ่น ประเทศมหาอำนาจแห่งตะวันออกไกล

ดูเหมือนว่า เรื่องอย่างนี้เราไปเร็วจนเพื่อนบ้านทั้งทวีปตามไม่ทันทีเดียว ... ขอแสดงความยินดีกับท่านผู้ดูแลกระทรวงวัฒนธรรม ท่านปลัด เจ๊เบียบ หรือใครๆก็แล้วแต่ที่อ่านข่าวจากหน้าหนังสือพิมพ์ ซึ่งออกได้หลายหน้า / หลายความเห็น เช่น

- บางคนอาจชอบ ประมาณว่ากลางวันทำงานอยู่ออฟฟิศเมืองไทย เลิกงานก็ไปต่อไนท์คลับบรรยากาศประมาณ ลอนดอน นิวยอร์ก

- บางคนอาจไม่ค่อยมั่นใจว่า ข่าวนี้ควรยินดีจริงเหรอ กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวนะครับ กว่ากรุงเทพฯจะไต่ขึ้นมาถึงอันดับ 10 นี่ได้ หมายความว่าทิศทางของการเจริญเติบโตทางวัฒนธรรมของเราเบนหัวมาทางนี้นานแล้วนะ

- บางคนอาจจะเฉยๆ ไม่เคย ไม่รู้ ไม่อยู่ในความสนใจ

- บางคนที่ชอบมากเป็นพิเศษ ก็อาจจะว่าเรามาถูกทางแล้ว ปิงปองโชว์ โนแฮนด์ บีคอร์ส ... อะไรอีกดีล่ะ

- ฯลฯ

ก็ว่ากันไปครับ ต่างคนก็ต่างความคิด ... นอกจากนี้อีกข่าวหนึ่งที่ก็สะดุดผมอย่างมากเลยคือข่าวนี้ครับ "เจ้าคณะร้องสื่อ ถูกหวย 54 ล้าน โดนขู่เรียกเงิน" ... รายละเอียดยังไง ไปหาอ่านกันเองได้ตามหน้าหนังสือพิมพ์ เพราะแต่ละฉบับออกจะแตกต่างกันบ้างในรายละเอียดครับ ... แต่ ...

แว่บหนึ่งของภาพฉายชัดในความคิด ... คุณสะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์ ในบท "หลวงตาชื่น" ที่ทนพายเรือทวนกระแสโลกย์ไม่ไหว จนต้องสึกออกจากผ้าเหลืองกลายไปเป็น "ทิดชื่น" อายุรุ่นคุณปู่เพื่อครองเพศฆราวาสอยู่กับภรรยาและลูกสาว พร้อมกับเอาพระพุทธรูปทองคำปาง "นาคปรก" ออกไปจากวัด

ในตอนท้ายของภาพยนตร์ เสียงของพระบวชใหม่กล่าวตีความเล็กๆไว้น่าสนใจ

*** ในทางพุทธศาสนา "เงิน" เปรียบดั่งอสรพิษ ทรัพย์สินเงินทอง ไม่ใช่สาระสำคัญสำหรับความสุขแท้ ..... ***

"พระปอ" พระบวชใหม่หลังถูกปล่อยออกจากคุกเนื่องจากคดีปล้น กล่าวคำบาลีกับ "ทิดชื่น" ทิดสึกใหม่รุ่นคุณปู่ไว้อย่างชัดถ้อยชัดคำ

"น สิยา โลกวฑฺฒโน" ... "ไม่ควรเป็นคนรกโลก"

หนึ่งในภาพยนตร์ที่ ............ มีธุระต้องคุยกับ กบว.

ปล. "น สิยา โลกวฑฺฒโน" เป็นพุทธสุภาษิตประจำโรงเรียนเทพศิรินทร์

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2555 21:39:25 น.		3 comments
Counter : 3218 Pageviews.
Share Tweet