พายุในใจ.. (ตะพาบๆ กม.128 พายุ) มีเรื่องตื่นเต้น... เมื่อคืนก่อนนอนอยู่ จู่ๆ ก็ยินเสียง..... ปั้ง ปั้ง ปั้ง.. ทำให้สะดุ้งตื่นจากฝัน.. ชะโงกหัวขึ้นมาจากหมอน แล้วนอนดู เสียงไรอ่ะ..  ปั้ง ปั้ง ปั้ง.. ยังดังอยู่อีก..  ทำเอาคนง่วงนอนมึนงง ได้ยินอยู่สามสี่ครั้ง แล้วก็หยุดไป..  ตอนนั้น คิดในใจว่า.. คุณยายที่อยู่ห้องข้างบน ทำอะไรหว่า ดึกๆ ดื่นๆ  เสียงดังรบกวนคนนอนหลับจังวุ้ย.. แต่คนมันง่วงง่ะ ง่วงมากถึงมากที่สุด  จึงคิดอยู่แค่นั้น ไม่ได้ทำอะไร จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนต่อ... เช้ามา... มานั่งนึก นั่งคิด.. ถ้าคุณยายห้องด้านบนย้ายโต๊ะตู้เตียง.. ให้ดัง ยังไง๊ ยังไง.. มันก็ไม่น่าจะเป็นเสียง ปัง ปัง ปัง... นี่มันเสียงทุบประตูชัด แล้วเรานอนอยู่ในห้องนอนด้านใน ถ้าเกิดว่ามีคนมาทุบประตูด้านนอก.. ยังไงซะ เราก็ไม่น่าจะได้ยินแน่ๆ ส่วนประตู้ห้องนอน จะมีใครมาทุบได้ยังไง เราอยู่ห้องคนเดียว แล้วมันคือเสียงไรล่ะ.. ปัง ปัง ปัง! ป๊าดดดดด... - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  สงกรานต์กลับบ้านวันแรก.. คุยๆ กับแม่สองคน ปีนี้.. เราเปลี่ยน.. ธาตุ(โกศ)ใส่กระดูกยายกันไหมแม่ มันเก่ามากแล้ว จะทาสีก็ต้องไปขัดอะไรอีก ท่าจะยาก.. คิดกันไว้สองคน ยังไม่ได้ก่อการ สองจิตสองใจ.. ลังเลๆ วันที่ 13 ไปนิมนต์พระที่วัด ว่าจะนิมนต์ สวดอาบน้ำกระดูกวันพรุ่งนี้นะคะ ก่อนกลับ อยู่ดีๆ พระก็ถามมาว่า อ้าว.. แล้วไม่เปลี่ยนะธาตุหรอ.. เรากับแม่หันมองหน้ากัน.. แล้วร้อง.. เฮ้ย.. (ในใจ) ท่านมหารู้ได้ไง เราคุยกันสองคนยังไม่ได้บอกใครเลย... โดนพระทักเช่นนั้น.. เราก็เลยตัดสินใจเปลี่ยน... อีกวันจัดการซื้อ แล้วเปลี่ยนโลดทันใจ... ว่าแต่.. พระท่านรู้ได้ยังไง ยังไง อ้าาาาาาาา... ใครมากระซิบ.. ป๊าดดด เรื่องตื่นเต้นอีกเรื่องคือ... ในวันที่เราไปอาบน้ำกระดูก ญาติๆ ก็มาเจอกันโดยไม่ได้นัดหมาย สามบ้าน.. เป็นบรรดาพี่น้องของคุณตาค่ะ เราเลยรวมญาติกันสนุกสนานครื้นเครงเลย แถม.. บ้านน้องสาวคุณตา เปลี่ยนโกศด้วยเหมือนกัน.. (ไม่ได้นัดหมาย) โอ้วววว.. ช่างใจตรงกันอะไรแบบนี้ เลยทั้งอาบน้ำพระ อาบน้ำกระดูก อาบน้ำผู้เฒ่าผู้แก่ไปพร้อมกันเลย.. ช่วงนี้.. ชีวิตไม่นิ่ง.. จัง ประหนึ่งว่าในตัวเรานี้มี พายุ(ร้าย) จริงๆ นะ กลับบ้าน.. ไปกราบไหว้บรรดาผู้เฒ่าผู้แก่..เข้าวัดทำบุญ อยู่กับแม่ พายุก็สงบ.. พอกลับมาเมืองกรุง.. เท่านั้นล่ะ .. อิพายุบร้าาาา มันก็คึกคะนองอีกแล้ว..  หนักหน่วงที่สุด.. แก้ไขยากที่สุด..  และต้องใช้ความพยายามมากที่สุด.. ณ ตอนนี้ ก็คือ..   'พายุในใจ'   นี่ละ หัวใจกำลังเกิดพายุ  สมองไม่สั่งการ..  ความคิดฟุ้งซ่าน ระบบการทำงานของสมองรวน.. พายุในใจ.. เกิดมาจากไหนไม่รู้(หรือไม่รับรู้?)สาเหตุ.. มันเข้ามามีอิทธิพลต่อความรู้สึก ต่อการกระทำ ต่อการสั่งการของร่างกาย เหนื่อยจัง... สงสัยจะเป็นเพราะอากาศมันร้อน คิดว่านะ... เหอๆ ดังนั้น.. พึงระวังความคิดท่านให้ดี ให้ทัน.. ทำความเข้าใจกับมัน.. ก่อนที่อะไรๆ  มันจะเหลวไหล เลื่อนเปื้อนไป จนกู่ไม่กลับ!!! ท่องๆ ย้ำ! เข้าไป..บอกตัวเองล้วนๆ อ่าวเฮ๊ยยย..  ยั๊งงงงงง... ยังไม่จบ... ตามโจทย์ตะพาบ..  'พายุ' กม. นี้ อ่านแล้วนึกถึงนี่เลย ตอนไปเที่ยวหลีเป๊ะ.. เมื่อหลายปีก่อน.. ดันเลือกไปต้นเดือน พค. เป็นช่วงต้นของพายุเข้าพอดี เราเลยเจอเหตุการณ์ระทึกตอนนั่งเรือข้ามไปเกาะ.. มันระทึกมากจนเราและเพื่อนๆ ในทริปหวาดกลัวการนั่งเรือมาจนถึงทุกวันนี้ ตอนนั้นเป็นเวลาเกือบบ่ายสาม แดดแรง ท้องฟ้าแจ่มใส พวกเราจึงเดินเรียงขบวนกันไปรอเรือที่ท่าเทียบเรือปากบารา ระหว่างรอ.. หนอนก็ถ่ายรูปเล่นเรื่อยเปื่อย.. ยังชื่มชมฟ้าอยู่เลย ว่าวันนี้ ฟ้าใสจัง ไม่น่าเชื่อว่าหลังจากนี้จะเกิดทั้งลมทั้งฝน คิดดู ฟ้ามันสวยจนหนอนต้องถ่ายรูปเก็บไว้ใช้ในงานกราฟิกง่ะ ทางจอลลี่แจกตั๋วให้เรา พวกเราได้หมายเลขสามสิบ Up เรียงกันมา ตอนนั้นแดด.. ก็ยังแรง ฟ้ายังใสอยู่เลย.. ผู้คนนั่งรอ.. พร้อมลงเรือ... แต่พอถึงเวลาลงเรือจริงๆ เรากลับไม่ได้ลง เพราะว่า.. เค้าจำกัดจำนวน ให้คนลงเรือได้แค่ 30 คนเท่านั้น เราเลยต้องกลับไปนั่งรอเวลาเพื่อเดิม เพื่อรอลงเรือในรอบถัดไปในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า นั่งๆ เวิ่นเว้อ รอคอย รอเวลากันได้พักใหญ่ เจ้าหน้าที่ของจอลลี่ ก็เดินมาหาเราแล้วบอกว่า ให้ไปลงเรือได้ โอ้วเร็วกว่าที่คิด เราเลยเดินๆ กลับไปที่ท่าเรืออีกรอ คราวนี้คงได้ไปชัวร์แน่แล้ว แต่ระหว่างที่พวกเรากำลังจะเดินลงเรือ... อยู่ดีๆ ก็เกิดเมฆฝนลมแรง(มาก) พัดเข้ามาที่ท่าเรือ แบบไม่มีปีมีขลุ่ย จนเราต้องเข้ามาหลบฝนกันด้านในกัน..  ถึงกระนั่น..ลมก็ยังพัดเอาเม็ดฝนเข้ามาโดนตัวเราประปราย(ลมแรงจริงๆ) พอฝนหยุดจึงได้ขึ้นเรือ (คราวนี้จะได้ไปจริงๆ แระ)  . . . . . . . . ระหว่างที่เราันั่งอยู่ในเรือ.. รอผู้โดยสารคนอื่นๆ ลงเรือมาให้ครบจำนวน ก็มีเรือสปิตโบ๊ทมาจอดเทียบๆ ข้างๆ เรือเรา มองเห็นผู้โดยสารในเรือลำนั้น บางส่วนเดินขึ้นท่าเรือไป บางส่วนเดินลงมาในเรือของเรา หนอนก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเมื่อได้ยินผู้โดยสารคนนั้น คุยกับพวกของเค้า (ปล่าวแอบฟังนะ เค้าพูดดังง่ะ) ประมาณว่า.. พวกเค้าลงเรือไปรอบก่อนหน้านี้ (รอบที่เราไม่ได้ไปนั่นแหละ) แล้วเรือแล่นออกไปเจอพายุ คลื่นแรงมาก (เรือก่อนหน้านี้ เป็นลำเล็กมีสองเครื่องยนต์) จนผู้โดยสารเรียกร้องให้กลับ ท่าเรือปากบาราเพราะว่า.. กลัวว่าจะไปต่อไม่ไหว.. คือ คุณผู้ฉิง คนนั้นก็เล่าใหญ่เลย ว่า ขนาดเค้าเป็นคนในพื้นที่ ตั้งแต่เกิดมาเค้ายังไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย ดีนะที่เรือมันไม่เจอคลื่นซัดคว่ำ ตอนเลี้ยวกลับ.. แล้วก็บ่นๆๆๆ ใหญ่ ที่บริษัทขนส่งดังกล่าว เอาเรือเล็กออกในวันที่คลื่นสูงขนาดนี้ เพิ่งมาสังเกตุตอนนั่งดูรูปท้องฟ้าก่อนที่เรือรอบก่อนหน้านี้ (ที่เราไม่ได้ขึ้นไปนั่นแหละ) แบบว่าฟ้าครึ้มมาก.. เออ แล้วของเรา จะเป็นเช่นไรหนอเพราะเราคือฝนกระหน่ำเลย เอาวะ ฟ้าหลังฝนมักจะสดใส ส่วนนี่เป็นท้องฟ้าก่อนเรือที่หนอนจะออก.. เอ่อออ ไม่ได้ต่างกันเล้ยย.. คือเหมือนว่าไม่อะไร แต่.. หยิบชูชีพขึ้นมาใส่เรียบร้อย นั่งไปสักพัก เรือก็เริ่มกระแทก เหมือนไต่ึขึ้นไปบนคลื่น แล้วกระแทกลงตามพื้นโลกดังปั๊กกก!! เ่อ่่อออ.. คงไม่ไรมั๊ง ก็เราฝ่าคลื่นไป.. เรือสปิ๊ทโบ๊ทมันก็เป็นแบบนี้แหละ แต่มันไม่เท่านั้นอะสิ ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง มันก็ยังเป็นเช่นนี้ ตอนเรือไต่คลื่น ก้นงิ๊ลอยขึ้นไปเลย พอเรือกระแทกเราก็เสียววิ๊ดดดด.. อย่างกับนั่งเล่นไวกิ้งที่ดรีมเวิลง่ะ หนอนงิ๊ กริ๊ด ทุกครั้งที่เรือกระแทก แต่หลังๆ เริ่มอ้าปากกริ๊ดไมไ่ด้แล้ว เพราะมองออกไปนอกเรือแทบไม่เห็นทะเล คลื่นสูงมาก เวลาเรือตกกระแทกผืนน้ำ น้ำทะเลก็สาดเข้ามาเต็มหน้าเต็มตัว จนทำให้พวกเราเปียกและแสบตาไปหมด แถมมันยังเค็มมาก (น้ำทะเลเข้าปากตอนกริ๊ดดด..) ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง อาการเมาเรือของหนอน ก็ถึงขีดสุด แบบว่า ทุกอย่างไอ้ที่กินไปก่อนหน้านี้ มันมาออกันอยู่ที่คอเลยล่ะ อีกนิดนึงก็จะพุ่งแล้ว จนหนอนต้องปิดปากและพยายามกล้ำกลืนมันลงไป เป็นอะไรที่ทรมานมาก.. มือไม้สั่นไปหมด เพราะความเมาเรือและความเสียววิ๊ดด อย่างที่บอก แถมตอนช่วงเรือกระแทก มันก็เอียงไปเอียงมา จนหนอนคิดว่า.. อะดรีนาลีนนิคงไหลหลั่งพุ่งปริ๊ด... มากกว่าทั้งปีที่ผ่านมาเลยง่ะ สักพักไม่พอ.. ผ้าใบที่คลุมเรือด้านบนดันขาดอีก แล้วโดน ลมพัดกระแทกลำเรือ เกิดเป็นเีสียงเอฟเฟ็คประกอบ ป๊าปๆ  เพิ่มความสนุกสนานครึ้นเครงให้ผู้โดยสารแบบหนอน ที่ตอนนี้กำลัง พยายามอุดปากตัวเองอย่างสุดๆ เพราะกลัวอ้วกพุ่ง แถมในเรือ ยังบรรทุกเด็ก ที่อายุอ่อนสุดประมาณห้าเดือน.. ร้องไห้ไม่หยุด จนแม่เค้าต้องเอาขวดน้ำกรอกปากให้เงียบไป โตขึ้นมาหน่อยก็อ้วกแตกอ้วกแตน หนอนนิแบบว่า.. อยากจะตะโกนออกมาดังๆ... ทรมานชิ๊..บ ต รูก็อยากจะร้องเหมือนกันแหละ ถ้าไม่ิติดว่าเรามันก็โตเบ่อเร่อแล้วแบบนี้ ตอนนั้นจิ้นภาพไปต่างๆ นาๆ .. ว่าถ้าเรือคว่ำจะเป็นไง (เอาวะยังไงเราก็ใส่ชูชีพ) แต่กระเป๋ากล้องนิคงต้องทิ้งเพราะมันหนัก (ยังจะห่วงอีก) นะ แต่พอนึกไปอีกว่า...พอเรือมันคว่ำ เราอาจจะติดอยู่ใต้ท้องเรือพยายามแหวกคนขึ้นผิวน้ำ แล้วน้ำทะเล  แม่..ง ก็ คงโคตะระเค็มปิ๊เลย เราคงสำลักน้ำนั่นนี่.. นึกไปจิ้นไป... โอ้วว เอาเป็นว่าหนอนยอมตายดีกว่า..คิดแล้วคงทรมาน... 555+ จบการบรรยายถึงพายุและประสบการระทึกใจเพียงเท่านี้.. อย่างไรก็ตาม.. แม้ว่าทริปนี้ จะไปเที่ยวแบบฝนๆ  แต่เราก็ยังหาความสุขกันได้แบบฝนๆ นั่นล๊ะ... ที่เขาบอก... ฟ้าหลังฝนสดใส ความสุขอยู่รอบตัวเราจริงๆ นะ ! บันทึกโดย... หนอน ปล1. ตะพาบรอบนี้ งดเสพมาม่านะ..  เอิ๊กกก ปล2. ตามไปเที่ยวหลีเป๊ะแบบเต็มๆ ได้ที่นี่ค่ะ   คลิ๊ก1  +  คลิ๊ก2 + คลิ๊ก3   Create Date : 20 เมษายน 2558 26 comments Last Update : 21 เมษายน 2558 9:09:03 น. Counter : 2202 Pageviews. Share Tweet

อ่านเรือเจอพายุ ตื่นเต้นไปด้วย มันน่ากลัวจริงด้วย... แต่ภาพหลังพายุ สวยมาก ๆ เลยครับ ส่วน ที่เก็บกระดูก เขาไม่เรียกว่า กู่ เหรอครับ ทีแรกผมคิดว่า โกฎ เป็น อันเล็ก ๆ ซะอีกครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 20 เมษายน 2558 11:43:31 น.

ขอให้ผ่านพายุในใจไปได้นะคะ ชอบรูปฝนตกลงทะเลจังเป็นเม็ดเลย อิอิ   โดย: kae+aoe 20 เมษายน 2558 13:38:36 น.

ฟังเล่าประสบการณ์ พี่เสียวแทนเลยอ่า ระทึกสุดๆ รอดปลอดภัยมาได้นี่ โล่งเลยเนอะ   โดย: สมาชิกหมายเลข 861805 20 เมษายน 2558 16:58:56 น.

อ่านแล้วระทึกแทน เจอแบบนี้คงกรี้ดไม่หยุดเหมือนค่ะ ทะเลยามเกรี้ยวกราดแอบน่ากลัวนะคะ   โดย: AdrenalineRush 20 เมษายน 2558 17:01:05 น.

เพื่อนแม่ซองฯนั่งสปีดโบ๊ํทกระแทกจนกระดูกหลังเคลื่อน รักษาตัวอยู่สามสี่เดือนกว่าจะเดินได้ กำจริงๆ ฟ้าหลังฝนหลังพายุสวยงามมาก เพราะงั้นฝ่ามันมาให้ได้นะคะ ตกลงไอ้ที่ดังปัง ปัง ปังมันคือเสียงอาราย   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 20 เมษายน 2558 18:40:05 น.

สวัสดีค่ะน้องหนอนน้อย พี่กิ่งมาอ่านพายุบ้านนี้สนุกมากค่ะ อ่านแล้วทำให้นึกไปถึงสัมผัสที่ 4ค่ะ อิอิ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 เมษายน 2558 21:48:04 น.

โดย: กิ่งฟ้า 20 เมษายน 2558 21:49:50 น.

ประสบการณ์เจอพายุน่าตื่นเต้นค่ะน้องหนอน โชคดีที่ทุกคนปลอดภัยนะคะ พายุในใจ ก็พัดผ่านมาเป็นช่วงๆเหมือนกันค่ะ ได้แต่หวังว่าทุกครั้งจะผ่านไปได้เหมือนฟ้าหลังฝนที่สดใส คล้ายภาพสวยๆส่งท้ายบล๊อกนี้ของน้องหนอนค่ะ   โดย: Sweet_pills 20 เมษายน 2558 21:55:40 น.

สวัสดีครับน้องหนอน ตอนแรกนึกว่าพูดถึงกล้องแคนน่อนที่เขาชอบเรียกว่าหนอนๆซะอีก เล่ามาตื่นเต้นมากๆครับดีที่เรือไม่จมนะครับ ผมเคยฝ่าคลื่นไปเกาะอะไรจำไม่ได้คลื่นสูงแล้วก็ไต่ขึ้นลงตามคลื่นแบบนี้เลย ดีที่ก็ไม่เป็นอะไรเหมือนกัน เล่าได้สนุกมากๆครับถือเป็นประสบการณ์ชีวิตเลยนะครับ งั้นผมต้องโหวตหมวดนี้ให้ ไดอาริสต์บันทึกประสบการ์ณ์ชีวิต ให้เลย พระที่แถวๆนี้ก็มีอ่านจิตเราได้ครับ คิดปุ๊บท่านตอบปั๊บเราไม่ต้องถามเลย ดีนะครับที่ผมไม่ได้ว่าท่านไม่งั้นแย่แน่ๆเลย 555++ ขอบคุณที่มาทักทายและยังโหวตให้ด้วยนะครับ ผมปิดเม๊นท์ก่อนแล้วเป็นตะพาบ part time น่ะครับ เปิดอีกทีงานตะพาบหน้าครับผม อิอิ ^^   โดย: วนารักษ์ 20 เมษายน 2558 22:10:38 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น .............................. คุณหนอน..ชอบเที่ยวชมทะเล สงสัยคงเป็นญาติกะปลาจึงชมออกไปหาน้ำอิอิล้เล่นขอรับ ท้องฟ้า หน้าก่อนพายุ กับหลังเกิดพายุคนละสีกันเลยนะขอรับ   โดย: ขุนเพชรขุนราม 21 เมษายน 2558 8:53:14 น.

แวะมาทักทายบัดดี้ สบายดีมั้ยเอ่ย คิดถึงนะจ๊ะ   โดย: เช้าวันใหม่กับใจดวงเดิม 21 เมษายน 2558 12:50:08 น.

เวลานั่งเรือแล้วเกิดพายุนี่ระทึกจริงๆ เคยเจอรอบเดียวตอนกลับจากเสม็ด แต่ก็ไม่แรงมาก เพราะทางเรือจะเช็คก่อนว่า สามารถออกเรือได้มั้ย และระยะทางไม่ไกลมาก น่ากลัวเนอะ   โดย: มิลเม 21 เมษายน 2558 19:38:36 น.

เข้ากับคำกล่าวที่ว่า ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอจ๊ะน้องหนอน อิอิอิ   โดย: อุ้มสี 21 เมษายน 2558 22:43:38 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องหนอน ไปทะเลเจอพายุนี่น่ากลัวจริงๆนะครับ ปล. ชอบภาพรองสุดท้าย หยดน้ำชัดดีจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 22 เมษายน 2558 7:45:07 น.

ใช่ครับ พี่ก๋าก็เชื่อการทำทุกอย่างที่ละวัน อย่างดีที่สุดเช่นกันครับ   โดย: กะว่าก๋า 22 เมษายน 2558 10:18:41 น.

สวัสดีค่า คุณหนอน ^^ มาช้าไปหน่อยค่า แต่อ่านประสบการณ์ระทึกแล้วหวาดเสียวจริงๆ เหมือนกันเลยเจอพายุบนเรือ แต่นุ่นเจอกับเรือโดยสารธรรมดาตอนเด็กๆ ที่เกาะล้าน เรือหางที่กระบี่ แล้วก็เรือโดยสารที่เกาะเต่า สปีดโบทปกติก็กระแทกอยู่แล้ว มาเจอพายุ ฝนอีก หนักเลย เมาเรือนี่คงทรมานมาก นุ่นไม่เคยเมาเรือก็เลยไม่เป็นไร มีครั้งนึงไปพีพีสปีดโบทแบบเครื่องยนต์สองหัว มันจะลำเล็ก ห้องน้ำไม่มีปวดฉี่เกือบตายเป็นพายุในใจที่แบบจำไปจนตาย 555 เพราะไปจากภูเก็ตไกลกว่าไปจากกระบี่ อดทนจนไม่รู้จะยังไงเลย นึกแลวก็ขำทุกที T T ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าสนุกๆค่า ไปดูมาแล้วทริปท่องเที่ยวทั้งสามบล็อคค่ะ น่าสนุก ชอบๆ   โดย: lovereason 22 เมษายน 2558 11:04:49 น.

มาอ่านตะพาบค่ะ สวัสดีตอนบ่ายค่ะ   โดย: ญามี่ 22 เมษายน 2558 13:02:46 น.

เจอพายุตอนขับรถนี่ก็น่ากลัวสุด ๆ เลยจ้า ยังไงไปแล้วฝนตกก็เล่นน้ำละเนาะ   โดย: tuk-tuk@korat 22 เมษายน 2558 13:32:00 น.

มาตามอ่าน ตะพาบครับ   โดย: เที่ยงคืนเราพบกัน 22 เมษายน 2558 14:11:19 น.

ก่อนพายุจะมาฟ้ามักจะเป็นแบบนั้นแหละ นี่ได้เจอของจริงเลยทั้งจากธรรมชาติ และพายุในชีวิตประจำวัน ก็ต้องพยายามฟันฟ่ากันไป   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 23 เมษายน 2558 0:00:54 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 23 เมษายน 2558 7:40:41 น.

สวัสดีจ้าน้องหนอน มาช้าหน่อยน้า เมื่อวานก็มาอ่านไปแล้วรอบนึง แถมยังย้อนไปอ่านตามลิ้งค์อีกแน่ะ อ่านไปอ่านมา ง่วงซะงั้น เลยต้องบรรทมก่อน 555 วันนี้มาใหม่ พยายามจะเม้นท์ให้ได้ ฮึบๆๆ เอาละน้า น้องหนอนน้อยกิ๋ว กิ้วกิ๊วกิ๋ว อิอิ เตรียมตัวตั้งสติให้แน่วแน่ ถ้าเห็นอะไร อย่าไปทักเด็ดขาด ให้อยู่ในวงสายสิญจน์ นี้เท่านั้น อิอิ ไอ้บร้า อ.เต๊ะ เอ็งพูด ยังกะจะทำน้ำมันพราย เม้นท์เป็นผู้เป็นคน ไม่เป็นหรือไง ไอ้บร้า 555 ช่วงนี้ลัคนา ราศี น้องหนอน ดวงอาทิย์ หลบเข้าก้อนเมฆ พายุฤดูร้อน เข้า เกิดเทอนาโดในหัวใจ ทำให้ว้าวุ่น โหยหา ความรัก แก้ไขง่ายๆ โดยการหม่ำของหวานซะให้เต้มคราบ เย้ย ไม่ช่ายแระ เราต้องพยายามหากิจกรรม อย่างอื่นทำ อย่าอยู่ตัวคนเดียวในครัวเด็ดขาด อาหารจะขาดแคลน เย้ย ต้องพยายามไปเที่ยวหรือพบปะญาติมิตร แบบที่ไปทำบุญเนี่ย ถุกต้องที่ซู้ดแล้วจ้า แล้วก้แทนที่จะไปคิดเรื่องความรัก เปลี่ยนมาดุแลสนใจเอาใจใส่คุณแม่200 ของเราดีฝ่า อิอิ เพราะในโลกนี้ คนที่รักเรา รองจากตัวเราเองก็มีพ่อแม่นี่แหละน้า เรื่องคลื่นในทะเลอันดามันนี่ อ.เต๊ะ ไม่ห่วงเท่าไหร่ แต่คลื่นในใจน้องหนอนนี่ซี้ ต้องควบคุมให้ดี วิธีการง่ายๆ คือต้องพยายามเรียนรู้ ที่จะมีความสุขได้ด้วยตนเอง การมีความสุข โดยหวังพึ่งพาคนอื่น เป็นของไม่จีรังยั่งยืน เพราะสุดท้ายก้ไม่มีใครจะอยู่กับเราไปได้จนชั่วชีวิตนะจ๊ะ เอวังก้มีด้วยประการฉะนี้ เอ้า ญาติโยม นั่งน้ำลายยืดกันแล้ว ก่อนกลับก้อย่าลืมติดกัณฑ์เทศน์ด้วยล้า 555 บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: multiple 23 เมษายน 2558 8:03:33 น.

nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog   โดย: tuk-tuk@korat 23 เมษายน 2558 12:30:29 น.

แวะมาเยี่ยมบ้านนะคราบ   โดย: ทนายอ้วน 23 เมษายน 2558 13:37:59 น.

มาอ่านงานตพพาบค่ะ เห็นด้วยที่พายุในใจนี่มีอานุภาพร้ายแรงจริง แรงเหวี่ยงจากศูนย์กลางเยอะจนคนรอบข้างกระเจิงคนละทิศละทางทีเดียว   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 24 เมษายน 2558 10:04:25 น.

แวะมาทักทายจ้าาา sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite ร้อยไหม IPL Medisyst adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow Haijai.com สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรเพื่อสุขภาพ น้ำมันมะพร้าว ขิง ประโยชน์ของขิง ผู้หญิง สุขภาพผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการ ตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อคนโบราณ   โดย: สมาชิกหมายเลข 4713825 12 สิงหาคม 2561 16:41:19 น.