ตะพาบๆ กม.ที่ 291 "รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง"
สวัสดี . . วันนี้ เป็นวันเสาร์ทำงาน ขอเนียนๆ เอาเวลางาน มาอัพบล็อกนิดนึงนะ . . ตะพาบรอบนี้ เป็นของน้องชายสุดหล่อ จันทราน็อคเทิร์น ที่จริงตอนแรกมีแผนว่าจะอู้ต่อแบบเนียนๆ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไป . . แต่ลองคิดดูแล้ว . . ถึงแม้ว่าตอนนี้นางอาจจะ นอนม่องอยู่ อย่างไรก็ตาม ถ้าเราไม่อัพตะพาบของนาง นางก็อาจจะคืนชีพ เอาพลังเหลืออยู่มาด่าเราแบบ non stop ได้ ไม่ดีๆ เดวนางแค้นฝังหุ่น ก็เลยต้องเอาเวลางานมาอัพบล็อกเนี่ยะ . . ก็เลยต้องอู้งานเลยเนี่ยะ . . 55+ก่อนหน้านี้ . . เราเคยมีความฝัน ฝันว่าอยากมีบ้านเล็ก แบบไม่ต้องใหญ่มาก ความต้องการของเราคือ แค่อยากได้บ้าน ที่มีความรู้สึกแบบเหมือนเอาคอนโดสองสามห้องมาต่อกัน มีห้องนอนห้องน้ำ ห้องครัวเป็นสัดส่วน ไม่ต้องแพงมาก เป็นบ้านเล็กๆ สำหรับสาวโสด ที่ค่อนข้างขี้เกียจ บ้านหลังน้อย ที่มีพื้นที่ปลูกต้นไม้นิดหนึ่ง . . ให้พอมีพื้นที่สีเขียวไว้ได้ผ่อนคลาย . . แน่นอนว่า มีบ้าน มีต้นไม้แล้ว ก็ต้องมีแมวด้วย . . สาวโสด กับ แมวน้อยน่ารักสักตัว ให้คลายเหงา ได้แต่ฝันๆ เพ้อๆ ไปเรื่อยเปื่อย . . ที่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นจริงๆ ได้เมื่อไหร่ . .
 แต่แล้ววันนึง . . อยู่ดีๆชีวิตก็พลิกผัน ออฟฟิตที่ทำงานมาสิบปี ไม่มีทีท่าว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไร อยู่ดีๆ ก็ย้ายที่ ย้ายไปไกลจากเดิม เกือบยี่สิบกิโลฯ ชีวิตที่จากแต่ก่อนตื่นสายได้สบายๆ อย่างกะไม่ใช่สามชาวกรุง กลับต้องมาตื่นตั้งแต่ตีสี่ตีห้า . . ทรมานมาก นอยมาก เหนื่อยกับรถติดมาก . . ความเบื่อ ความเซ็ง ความอินดี้ ทำให้อยู่ดีๆ ก็ไปซื้อบ้านเลยค่ะ. . ความจริงยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้เราตัดสินใจซื้อบ้าน เป็นเรื่องเกี่ยวกับ คนๆ หนึ่งที่เราคิดว่าจะเอามาเขียนไว้ในตะพาบ กม.ก่อนหน้านี้ ในหัวข้อ ตัวละครที่น่ารังเกียจ มันจะได้เป็นเรื่องราวตะพาบต่อกันสองหัวข้อพอดี
แต่ . . . . .
พยายามเขียนตั้งแต่วันแรกที่เค้าเขียนกัน จนมาชนกับตะพาบวันนี้ ก็ยังเหมือนเขียนไม่ออก 55+ แค่นั่งเรียบเรียงความคิด ว่าจะเขียนถึงคนนี้ . . ก็ไม่ได้แล้ว ยิ่งพอมานั่งย้อนถึงเรื่องราวยิ่งตื้อ หลายอาการก็มา เซ็ง หงุดหงิด บ้าบอ เกิ๊นนน . . พอขร่ะ ไม่ไหวอย่าฝืน เขียนไม่ได้ก็ไม่ต้องเขียน . . ข้าม คร้าาา . . . ขอข้ามไปก่อนเน้อออ . . ข้ามมาตอนซื้อบ้านเสร็จแล้วเลยละกัน . . เหอๆ . . .- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง . . ของเรา หนึ่งคือการซื้อบ้านค่ะ- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เงินเดือนอันน้อยนิด . .แต่กล้าเป็นหนี้หัวโต . . 55+ คือเสี่ยงมาก ในยุคแบบนี้ เกิดวันนึงเราโดนจ้างออกหรือไรแบบนั้นคงแย่แน่ๆ . . เราคิดว่าเราวางแผนช้าไป มันควรตัดสินใจซื้อตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว ให้หนี้หมดตอนอายุสัก 45 กำลังดี แล้วก็จะได้ผ่อนรถใหม่สักคัน ให้หมดต้นอายุสักห้าสิบ แต่คือ . . ก่อนหน้านั้น เราดันตัดสินใจซื้อคอนโดฯ แล้วก็ซื้อรถด้วย พอผ่อนคอนโดฯ ผ่อนรถหมด ก็ดันใช้ชีวิตหลงระเริงกับการ ไม่มีหนี้ไปหลายปี . . ไม่มีหนี้ไม่เปนไร แต่ไม่มีเงินเก็บนี่ดิ คือ เพลิดเพลิน ไปกับการใช้เงิน 55+ กว่าจะมารู้สึกตัวอีกทีก็แก่แล้ว . . แต่ถ้า . . ไม่มีหนี้ ก็คงไม่มีบ้าน ไม่มีบ้านก็คงไม่มีแมว สัตว์เลี้ยงแสนรัก แล้วก็ไม่ได้ปลูกต้นไม้ . . . อีกตะหาก เพราะงั้น . . ไม่ว่าจะแก่ยังไงก็ต้อง ขอเสี่ยงขอลองละนะ . . ผ่านมาปีหน้าก็จะครบห้าปีแล้ว . . การผ่อนบ้านเดินทางมาครึ่งนึง ก็ปล่อยให้ระบบมันดำเนินต่อไปก่อน . . หนี้ยังเหลืออยู่ล้านสอง ก็เหมือนไม่ค่อยเครียดเท่าไรละ (คิดเอง) ค่อยๆ กระดึบๆไป 55+
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง . . ของเรา สองคือการเลี้ยงแมวค่ะ- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - อย่างที่รู้กันว่าเรามีโรคประจำตัวอย่างนึงคือหอบหืด เราไม่ได้แพ้ขนแมว แต่แพ้ฝุ่น แพ้ตัวไรที่อยู่ในฝุ่น การตัดสินใจเลี้ยงแมว จึงถือว่า เป็นความเสี่ยงอันใหญ่หลวงของเราเลยทีเดียว เพื่อนมอลเพื่อนเลิฟของเรา นางเห็นว่าเราหมดเงินไปกับอาหารแมว ทรายแมว ของเล่นแมวมากมายแล้ว นางหน่ายใจแทนเรา นางบอกว่า . . นางอ่ะ รักตัวเองมาก มากเกินกว่าที่จะ ยอมเสียเงิน เสียเวลาไปกับอะไรแบบนี้ . . มันก็จริงแหละ แต่ก็ใช่ว่าคนที่ ยอมเสียเงินให้แมวจะไม่รักตัวเอง เราเชื่อว่าแต่ละคนก็มีความต้องการ แสวงหาความสุขในชีวิตแตกต่างกันไป . . สำหรับเราอะนะ . . คิดว่า ถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจเลี้ยงแมว ก็อาจจะเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้วก็ได้

ถ้าคุณได้เลี้ยงแมว คุณจะได้รู้ว่า ชีวิตที่ว่าวุ่นวายแล้วนั้น ก็ยังมีที่วุ่นวายกว่ารออยู่ได้อีก 55+ ผีคืออะไร เสียงแปลกๆในบ้าน ที่คุณคิดว่ามันคือสิ่งลี้ลับจะไม่มีอีกต่อไป เพราะพวกแมวมันจะวิ่งเล่นเสียงดัง อยู่ตลอดเวลากลบเสียงดังกล่าวไปมิดเรยยย . . 55+

ช๊อปเสื้อผ้าเต็มตู้คือไร สะกดไม่ออก เพราะเมื่อโปร 11.11 12.12 บลาๆ มาถึง คุณก็จะมีลิสแต่ ทรายแมว ทูน่าเปียกแมว . . ไม้ตีแทว เสปรย์ดิบกลิ่นทรายแมว ครีมอาบน้ำแมว บลาๆ วนไป . .

การเสี่ยงครั้งนี้ ทำให้เรารู้ว่า . . คนที่เป็นโรคภูมิแพ้สามารถเลี้ยงแมวได้ อันนี้คือในกรณีที่ไม่ได้แพ้ขนแมวนะ . . เลี้ยงได้ แต่จะให้สุขภาพดี ต้องรักษาความสะอาดห้องให้ดีด้วย ผ้าปูที่นอนเปลี่ยนทุกสองอาทิตย์ ซักม่านเช็ดซอกตู้หลังตู้อะไรแบบนี้อยู่เสมอ . .

รู้ว่าเสี่ยง . . แต่คงต้องขอลอง สักหนึ่ง 1 ตัว

แต่แพรบๆ ตัวที่สองก็โผล่มา แล้วก็มาตัวที่สาม

สามตัวเฉยเลย

ไม่พอ ตัวที่สามยังงอกลูกมันมาอีกสามตัว

แหะๆ . . .

จนตอนนี้ . . หกตัวแล้วเฮ้ยยย

วันนี้ จะย้ายไปอยู่บ้านพี่ที่ทำงานหนึ่งตัว เป็นตัวลายสวยที่สุด พี่เค้าตั้งชื่อว่า น้องลัคกี้

ที่บ้านก็จะเหลือ เจ้าปองโย่ ตัวลายสีเทา หน้าตากวนโอ๊ยย (แต่หนูเป็นสาวนะฮะ)

สาวน้อยที่ไม่ว่ามองมุมไหนก็ดูหล่อสุดๆ ไปเลย

แฮร่ . .

กับ แม่มดน้อยกีกี้ . .

เหมือนจะขนฟู ไม่รู้มันได้ใครมา

เพราะว่า พ่อก็ขนสั้น แม่มันก็ขนสั้น หูก็พับข้างไม่พับข้าง หน้าตาตลกมาก

แถมหน้าเหมือนหมีน้อยเทดดี้แบร์ ไปอีก 555+

วันนี้ พี่ที่ทำงานจะมาเอาลัคกี้ไปแล้ว

ใจหายอยู่เหมือนกันนี่แม่ร่ำๆ ว่าอยากให้ขายไปอีกตัว แต่เราตัดใจไม่ได้ ว่าจะเอาตัวไหนดี จริงๆ แล้วบ้านตรงข้าม(แม่ลูน่า) ก็อยากได้ แต่เราให้เค้าเอาไปเฉยๆ เค้าไม่เอา แมวเค้าเยอะ เค้าให้เราเอาแมวส้มลูกลูน่ามาเลี้ยงแบบสลับกัน ซึ่งแม่เราไม่เอา สวยมันก็ไม่เอาด้วย นางลองเอาเข้าบ้านมา สวยมันขู่แล้วทำท่าจะตบน้อง ต่างจากลูน่า ที่นางเอาแมวลายบ้านเราไปบ้านนางอีลูน่าให้นมลูกอยู่ ทิ้งลูกตัวเองทันที เพื่อมานอนแผ่จะให้นมลูกใหม่ (แมวลายบ้านเรา) 55+

พวกเด็กๆ ตอนนี้ ไม่ยอมนอนคอนโดข้างล่างกันแล้ว นางเข้าออกประตูแมวเป็นแล้ว ก็เลยปีนขึ้นมานอนบนห้องนอนตลอด ตื่นเช้ามาก็จะเจอภาพแบบนี้ ทุกวัน . . วิ่งกันให้พร่านนนน

เครียดอะไรมา มาเจอเจ้าพวกนี้ ก็เหมือนจะกลับมายิ้มได้ทุกที . . "รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง" ไม่ว่าจะเรื่องอะไร . . ถ้าใจมันรักซะแล้ว . . . เสี่ยงยังไงก็ต้องขอลองล่ะเนอะNote: วันจันทร์ที่ผ่านมาหมอนัด เช็คอาการรอบสามเดือน หมอบอกมันโอเคแล้ว แต่ช่วงนี้อากาศเย็น ก็ยังอยากให้กินยาไปก่อน แล้วก็เปลี่ยนจากนัดเจอสามเดือนครั้ง เป็นนัดหกเดือนครั้งแทน รอบหน้าคือเดือน พค. มีตรวจโควิด เอ็กเรย์ปอด และเป่าปอดอีกที วันที่่ไปหาหมอเจอน้องผู้ชายคนนึงอายุดูแล้วน่าจะน้อยกว่าเราสักสิบปี มาแนวๆเสื้อดำเกงยีนส์ผมยาวกลางหลังใส่แตะแบบเซอมาก นั่งใกล้ๆ กัน แล้วคือ . . ขนแมวติดเต็มเสื้อนางเลยจร้าาาา . . เสี่ยงยังไงก็คงต้องขอลอง ก็คงจะเป็นคนประมาณนี้ล่ะน๊าาา 55+ บั น ทึ ก ต ะ พ า บ โ ด ย . . ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 04 ธันวาคม 2564 |
Last Update : 4 ธันวาคม 2564 13:03:13 น. |
|
14 comments
|
Counter : 1662 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณtuk-tuk@korat, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณอุ้มสี, คุณเริงฤดีนะ, คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณหอมกร, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณThe Kop Civil, คุณnewyorknurse |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 ธันวาคม 2564 เวลา:15:15:32 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 4 ธันวาคม 2564 เวลา:16:10:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 ธันวาคม 2564 เวลา:18:18:57 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 4 ธันวาคม 2564 เวลา:19:07:37 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 4 ธันวาคม 2564 เวลา:20:53:43 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 ธันวาคม 2564 เวลา:0:10:28 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ธันวาคม 2564 เวลา:6:42:49 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 5 ธันวาคม 2564 เวลา:21:18:03 น. |
|
|
|
|
|