พระท่านสอนว่า..(ตะพาบๆ กม.132 ถ้าวันนั้น...)
เมื่อวานพามอลจังไปทำบุญที่วัดญาณฯ หลังพุทธมณฑลมา ไปถวายสังฑทาน.. หนอนเคยมาถ่ายเพลที่วัดนี้หลายรอบแล้ว วัดนี้ หลังจากที่เรากล่าวถวายแล้ว พระท่านก็จะเทศให้เราฟัง สักสองสามหัวข้อ จากนั้น.. ถึงจะกล่าวกรวดน้ำ..
พอเทศรอบก่อนหน้าเราจบ ก็ถึงเวลาของพวกเราถวายของ ช่วงเวลานั้น... มีจังหวะนึง อยู่ดีๆ พระท่านก็เงียบไป.. ประมาณ 5 นาที พวกเราทั้งหลายก็ได้แต่นั่งเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรกันเลย ส่วนหนอนคิดในใจว่า.. ท่านคง ต้องการพัก(หรือเปล่า) หลังจากเทศรอบก่อนหน้านี้ไปแล้ว.. เราก็ได้แต่นั่งรอ..
ผ่านไปสักพัก ท่านถามพวกเราว่า..
"เมื่อครู่ที่อาตมาเงียบ... มีโยมท่านไหนไม่ได้อยู่ที่นี่หรือเปล่า..."
เราจึงถึงบางอ้อ... ว่าสิ่งที่ท่านทำ มันคือคำสอนนั่นเอง.. ในระหว่างที่ตัวเรานั่งรอท่านอย่างสงบนั้น.. ก็ไม่แน่ว่าใจเรามันจะสงบไปด้วย ใจ มันพร้อมจะวิ่งไปตามที่สมองคิด.. แม้นว่าตัวอยู่ตรงนี้.. มันก็สามารถลอยไปไกลได้หลายร้อยกิโลเมตร..
ท่านบอกว่า..
รู้ไหม.. ว่าชีวิตของเรานั้นมีเวลาเดียวที่เป็นจริงที่สุด นั่นก็คือ "เวลาปัจจุบัน" มีแค่ปัจจุบันเท่านั้น ที่เป็นของจริง ส่วนเวลาอื่นๆ นั้น ถือว่าเป็นของปลอมทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นอดีต หรืออนาคต มันคือสิ่งลวง เป็นสิ่งปลอมๆ ที่ไม่มีตัวตน..
อย่างที่บอกว่ามีแค่ปัจจุบันที่เป็นของจริง ปัจจุบัน คือเวลาที่สำคัญกับเรามากที่สุด เราจึงต้องมีสติระลึกรู้ รู้ตัวอยู่ตลอดเวลาว่าเราทำอะไรอยู่ และตั้งใจทำ ณ เวลาปัจจุบันให้ดีที่สุด...
สุโค่ยยยย... ชอบมาก....
แค่บทธรรมประโยคเดียว ก็ทำให้เรารู้สึกลึกซึ้งและสงบร่มเย็น(ใจ)จริงๆ
. . .
. . .
. . .
เวลาเดินไปเรื่อยๆ ชีวิตเราก็ดำเนินไปเรื่อยๆ บ้างทำเรื่องดี บ้างทำเรื่องที่ผิดพลาด.. มีเรื่องใหม่ ถมทับเรื่องเก่าไม่สิ้นสุด... บางทีเราก็อยากจะย้อนเวลากลับไปแก้ไข เรื่องเดิมๆ ให้มันดีขึ้น หรืออีกบางที เราก็วาดฝันว่าอยากให้มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับเราในอนาคต วันๆ นึงมนุษย์เรา.. มีความต้องการล้านแปดอย่าง.. อยากได้ อยากมี อยากเป็น !
. . .
. . .
. . .
ใช้เวลาอยู่กับการเพ้อฝัน... ว่า...
ถ้าวันนั้น.. เราไม่กินเยอะ เราก็คงไม่ตัวอืดดดดด ขนาดนี้ !
ถ้าวันนั้น... เราอดทนมากกว่านี้.. ชีวิตรักคงไปได้ไกล !
หรือ ถ้าวันนั้น... เราเลือกที่จะเรียนคณะเก่า เราคงไม่ประสบปัญหาการงานตันๆ อย่างปัจจุบันนี้!
ถ้าวันนั้น . . .
เยอะ..
ไป..
ไม่ได้อะไร..
. . .
. . .
นะ...
เลิกคิด เลิกฟุ้งซ่าน.. กันเถอะ... เราเลือกแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราเลือกทำปัจจุบันให้ดีได้ เพราะงั้น.. มาอยู่กับปัจจุบันกันเถอะนะหนอน.. สติๆ
. . .
. . .
. . .
. . .
. . .
. . .
ออกจากวัด พามอลจังไปเลี้ยงวันเกิด(กินบุฟเฟ่อลังมลังเมลือง.. ท้องแตก)
ต่อด้วยขนมร้านตรงข้าม ม มหิดล (มอลจังมันจะกินวาฟเฟิ้ลร้านนี้ให้ได้)
ตัวบวมกลับมาบ้าน สบายใจ (กระซิกๆ)
ตกลงมีสติ กับ ปัจจุบันแล้วช่ายม๊ายยยยยยยยยยยย...
ดราม่าแพร๊บบบบ
เอาล่ะ อย่าเวิ่นเว้อ...วันนี้ไปว่ายน้ำ เพื่อเบรินออกก็แล้วกัน.. กำลังบ้าออกกำลังโดยการว่ายน้ำ.. (ทั้งที่ว่ายน้ำมะเป็น) เอามือแตะโฟม.. ตัวตรงแหน่ว ตีขาไปกลับสระ ไปนับ 1 กลับนับ 2 ไปเรื่อยๆ...นับได้ 53 รอบ ขาแทบล้า แต่เพลินดี เปียกๆ เย็นๆ ว่ายทุกวันจันทร์กับพฤหัส.. วันที่เหลือเดินมาทำงานและไปฟิตเนส เรื่องลดน้ำหนักช่างมันเหอะ เพื่อสุขภาพปอดและหัวใจที่แข็งแรง.. ดีกว่านะ..
บันทึกโดย... หนอน
Create Date : 15 มิถุนายน 2558 |
Last Update : 16 มิถุนายน 2558 9:38:33 น. |
|
13 comments
|
Counter : 1003 Pageviews. |
 |
|
คุณหนอนก็เก่งค่ะ เข้าใจธรรมะได้รวดเร็ว
ถึงว่าทำใันนี้ให้ดีที่สุดนะคะ
อย่ามัวแต่ย้อนอดีต ว่า ถ้าวันนััน.....