บ้านของฉันช่วงอนุบาล-ปฐมวัย(อิหยังวะ..)(ตะพาบๆ กม.ที่ 267 "ปฐมวัย")
ถ้าสมมติว่า. . บ้านที่เราอาศัยอยู่ทุกวันเนี่ยะ
เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ในตอนที่บ้านสร้างเสร็จ
ก็คงเปรียบได้ดังเด็กแรกเกิด . . จากนั้น โชคชะตา
ก็นำพาให้เราได้เข้ามาเจอะมาเจอ . . เข้ามาดู เข้ามาซื้อ
มาจับจอง . . จนถึงวันที่ย้ายข้าวของ เข้ามาอยู่วันแรก
ชีวิตของบ้าน . . จึงค่อยๆ เติบโตขึ้น . . จากเด็กตัวน้อย
คลานต้วมเตี้ยม กลายเป็นเด็กอนุบาลตัวเล็กๆ . . .
อยู่ไปๆ สักพักวัยเด็กก็จึงคลืบคลานเข้าสู่ช่วงปฐมวัย!!
ใช่แล้ว . . ตะพาบๆ กม.ที่ 267 "ปฐมวัย" นี้ จะมาเล่าถึง
เรื่องราวความเป็นมาของบ้านอิช้านเองคร๊าาาาา . . . กร๊ากกกก
เอาเรื่องราวตอนเด็กๆ ของตัวเอง มาเล่าไปซะเยอะแล้ว
เดือนนี้หมดมู้ดด ขอแถตัวโตๆ ไปเรื่องบ้านปฐมวัย แล้วกันนะค้า.. คิคิ
 ได้หรอๆ แบบเน้ ก็ได้หรอ 55+  . . ด๊ายยยยยยยยย . .
ถามเองตอบเองแบบไม่ถามความเห็นของเจ้าของโจทย์
น่าา.. เจ้าของโจทย์เดือนนี้ พี่อ้อ เริงฤดีนะ คนนี้
แสนจะใจดีและน่ารักฝุดๆ   คือ คุ้นๆ ว่าก่อนหน้านี้ . . เคยเอาเรื่องบ้านมาเล่าให้ฟังแล้ว
จำไม่ได้ว่าเล่าตอนไหน และเล่าเรื่องอะไรไปบ้าง 555+
คือ ยังไม่แก่เท่าไรเลย . . เมริงจะจำอะไรไม่ได้เลย
แบบนี้ไม่ได้นะหนอน . . แต่ . . เออ . . นั่นแหละ
ลืมไปแล้ว เพราะงั้น . . วันนี้เลยจะเอามาเล่าใหม่นะ . .  เรื่องมันเริ่มจาก . . ในช่วงปลายปี 2559
ที่ทำงานหนอนมีคำสั่งจากสำนักงานใหญ่ ให้ย้ายออฟฟิต
จากฝั่งธนมาอยู่ตรงเส้นถนนพญาไท หนอนซึ่งซื้อคอนโดฯ
ไว้ตรงข้ามออฟฟิตเลย แบบใกล้มาก สามารถเดินมาทำงานได้
ด้วยความที่เคยชินกับการทำงานใกล้บ้านมาเกือบสิบปี
ทำให้ ณ เวลานั้น เกิดอาการเซ็งขั้นสุด . . จากที่เดินไปทำงานได้
กลายเป็นต้องเดินทาง 20 กว่ากิโล. ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า
และถ้าไม่อยากเจอรถติดแบบมหาศาล จะต้องออกจากบ้าน
ตั้งแต่หกโมงเช้า . . ช่วงแรกแทบอยากจะร้อง ขอต่อเทพยดาฟ้าดิน
ว่าขอชีวิตตูแบบเดิมๆ กลับมาได้ไหมงี๊เลย . . .
ชีวิตพลิกผันขั้นสุดทำให้มันเบื่อๆ ไปหมด . .
เบื่อแบบที่ไปๆมาๆไม่สามารถเจาะจงไปเสียทีเดียวว่า
เบื่ออะไรกันแน่ . . รู้แต่ว่ามันเบื่อไปหมด เบื่อมันทุกเรื่อง
ชีวิตไม่มีจุดหมาย . . ใช้ชีวิตไปวันๆ เหมือนหุ่นยนต์ . . ตอนนั้น . .
คิดว่าถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง ก็คงต้องลาออกจากงานแน่ . . .
เพราะอาการมันมาแล้ว . . รางร้ายยย เห็นๆ . .
วันพ่อปีนั้น . . มัง หนอนพาเพื่อนกลับต่างจังหวัดด้วย
ไอ้ตอนที่กลับมาจากบ้าน ก็ได้ไปส่งมันที่หมู่บ้านๆ นึง
ย่านบางกรวย . . มันมาซื้ออยู่กับน้องมันได้สักพักละ . .
ณ ตอนนี้ รู้สึกว่า . . เฮ้ยย มีบ้านมันก็ดีนะ หนี้สินตูก็ไม่มี
จะซื้อบ้านตอนนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ . . เผื่ออนาคตแม่มาอยู่ด้วย
มันก็น่าจะดี ก็หาเอาในหมู่บ้านของเพื่อนนี่เลย
เราจะได้มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ กัน ยังไงก็น่าจะดีกว่าอยู่คอนโดฯ แน่ๆ
คิดปั๊บ อาทิตย์ถัดมา . . ก็ไปถามหาบ้านกันเลย
(แต่แม่คัดค้านนะ ต้องกล่อมอยู่นานถึงจะเห็นใจลูก 55+)
เจอหลังนึง เป็น 1 ใน 5 หลังสุดท้าย ในหมู่บ้านที่เพื่อนอยู่
ชอบมาก แม้ว่า ข้างบ้านจะมีหมาเล็กเห่าๆ อยู่ตลอด
เป็นบ้านหลังในสุดติดรั้ว . . พื้นที่กว้างมาก สามล้านต้นๆ
ดูดีทีเดียว . . .แน่นอนไม่ลังเล . . ติดต่อเซลทันที
พร้อมติดต่อธนาคารซะดิบดี . . แต่กลายเป็นว่า ดันมีอุปสรรค
นั่นโน่นนี่ . . วุ่นวายเกือบสองอาทิตย์ สุดท้าย
มันก็ไม่ได้เป็นของเราอยู่ดี . . เว่ยยย . .
และด้วยคนมันอยากเป็นหนี้อ่ะค่ะ . . หมู่บ้านนี้ไม่ได้
ตูหาที่ใหม่ก็ได้วะ . . มองโครงการที่ห่างออกมาจากเพื่อนหน่อย
โครงการแรก คืออยู่ต้นๆ บางกรวยเลย แต่ไม่ไกลจากรถไฟ
ความเร็วสูงซึ่งจะเปิดใช้ในอนาคตอันใกล้นี้อื่ม . . มันก็ดีนะ
แต่บ้านสองชั้นครึ่ง ไม่มีพื้นที่ด้านข้าง . . . หลังกลางๆ หน่อยๆ . . .
กับอีกหลังเป็นโครงการของลุมพินี ห้องดีมากเลย แต่ . .
ทางเข้าบ้านเต็มไปด้วยป่ากล้วยข้างทาง บวกกับถนนสวน
คดเคี้ยวไปมาเลยคิดว่า.. ถ้ามีวันไหน เมาๆ กลับบ้าน
น่าจะไม่ไหว . . เราอาจจะแหมะอยู่ตามกล้วยกอไหนสักที่
ก่อนถึงบ้านแน่ๆ . . และ ถ้าอยู่แถบนี้ ทุกเช้าไปทำงาน
ก็คงต้องอดทนต่อรถติด ในถนนเล็กๆ ย่านบางกรวย
ต่อแถวกันเป็นรถไฟ เฮ้ออ หงุดหงิดอิ๊บอ๋ายย . .
จนสุดท้าย หลังที่ๆ สาม หลุดไกลออกมาหน่อย
เป็นอีกฝั่งของถนนนครอินทร์ ติดถนนใหญ่ ใกล้ตลาดสดสามสี่ที่
ในหมู่บ้านมีต้นไม้เขียวๆ และดูสงบน่าอยู่ดี รอบๆ ก็แลดูบ้านนอกๆ
หน่อยๆ ได้ฟิลกลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัดที่แสนคุ้นเคย ส่วนระยะทาง
ไปทำงานก็ไม่ต่างจากอยู่คอนโดฯ 555+ ดีไหมหมด . . ดังนั้น . .
อีกวันจองปุ๊บ . . อีกวัน ยื่นเอกสาร ธนาคารประเมินเงินกู้
สามวัน ผ่านฉลุย สามสี่แบ้งค์ โอ๊ยยยย . .
ก็คงจะเป็นอย่างที่ใครเค้า ว่าเอาไว้ . . นอกจากเราจะหาบ้านเลือกบ้านแล้ว . .
บ้านจะต้องเลือกเราด้วยเหมือนกัน ล่ะมังนะ . . .
สรุปคือ มีเงินจองหมื่นเดียว ก็เป็นเจ้าของบ้าน(หนี้)ได้
ในทันที . . ง่าย มว๊ากกก เว่ออออ . . . ไม่พอยังได้ว้อยเช่อนั่นนี่
บัฟกันไปมาระหว่างแบ้งนั้นแบ้งนี้ บวกของแถมอีก . . . แสนสบาย . . .
ปลายปี . . . ทำสัญญาซื้อขาย ต้นปี 60 โอน ต้นกุมภา
จัดการหาคนต่อเติมบ้าน ต้นมีนาคมเข้าอยู่ ไวปานว่อง . .
มือถือถ่ายรูปได้ รถมีขับ พร้อมบ้าน(หนี้สามล้านหน่อยๆ) ขร่ะ . .
แถมข้าวสารด้วยนะ 5555+ โปรก็มา ฮิฮิ . . . . เนี่ยะแหละพอมีหนี้ปั๊บ ไอ้อาการเบื่อโลก ก็หายไปในบัดดล . .
เรามีหนี้สินเป็นตัวขับเคลื่อนชีวิตจริงๆ !!
หลังจากที่หาช่างทำบ้านได้ . . ชีวิตก็มีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น
คือ เลิกกับแฟน แต่ก็ไม่เศร้ามากนัก . . เพราะมัวแต่คิดเรื่องทำบ้าน . .
คือทำหลังคาหน้าบ้านกับต่อครัวเพิ่ม ซึ่งเราต้องซื้อพวกกระเบื้อง
ประตูซิ้ง เตาแกส อ่างล้างหน้า บลาๆๆ มากมายเอง . .
ตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้มาอยู่ด้วย แต่ก็โทรมาเร่งทุกวันว่า
ต้องเสร็จภายในวันนี้ๆ นะพระบอกว่า . . ต้องเข้าอยู่วันนี้
ทำบุญบ้านวันนี้ ไม่งั้นจะป่วยหนักได้ . .
เออ . . แม่ม คอดกดดันลูก ระบุเวลามาให้เสร็จสรรพ
แต่เนี่ยะ . . ทำอยู่คนเดียวดูอยู่คนเดียวเนี่ยะ . .
ได้แต่บ่น บอกนางว่าของแบบนี้มันรีบไม่ได้มันต้องค่อยๆ ดู . . ค่อยๆ ทำ
นางก็ไม่ฟัง วัยรุ่นคอดดดด โจทย์ ณ ตอนนั้นคือ
ต้องทำให้เสร็จก่อนมีนาคม เพราะฤกษ์
ที่พระหาให้คือต้นเดือนมีนาต้องขนของเข้าแล้ว . .
ช่างที่เลือกมา ไม่ถือว่าดี แต่ก็ไม่ถือว่าร้าย . . ถ้าจะให้ดีต้องมีคนมาคุม
แต่แม่มาได้เดือนมีนาคม ช่วงแรก เราเลยต้องสลับวันไปดูสองสามวันครั้ง
สุดท้าย ครัวยังไม่เสร็จดี ก็ต้องเข้าอยู่ซะก่อน . .
ขึ้นบ้านใหม่ ทั้งๆ ที่ครัวยังไม่เสร็จนี่แหละ . .
เสียดายรูปตอนขึ้นบ้านใหม่อยู่ HD ที่พัง กู้คืนไม่ได้ . .
หายไปหมด อดเอามาเม้ามอยเลย ย้ายของเข้าบ้าน . . ของเยอะมาก จนคิดว่า . .
ตูเอาทุกอย่างที่เห็นเนี่ยะ ยัดเข้าไปอยู่ในคอนโด ได้อย่างไร **แม่กับมอลจังมาช่วยกันขนของ** ย้ายของเสร็จ . .
ต้นมีนาคมเข้าอยู่ . . ทำบุญบ้านเรียบร้อย ช่างมาทำครัวต่อ
เดือนนี้ มีแม่คอยเฝ้าช่าง ดูความเรียบร้อยทั้งเดือน
ค่อนข้างปวดหัวกับการคุมช่างเล็กน้อย . . แต่สุดท้ายมันก็เสร็จสิ้นจบลงไปด้วยดี
 พอไม่มีช่างมาทำงาน . . บ้านก็กลายเป็นบ้านขึ้นมาทันที . .  จัดการติดม่านติดแอร์ . . แอร์โครงการแถมมาให้สองตัวติดชั้นบน
กับตู้เย็นซัมซุง 12 คิว อีก 1 เครื่อง . . ครัวที่เสร็จเรียบร้อยแล้ว . . . นางแบบพร้อมนำเสนอ . .  โต๊ะกินข้าวลายหินอ่อนที่ลูกสาวชอบ . .  โซฟาตัวแอล . . ที่ต้องไปสั่งทำถึงรามสอง
เพราะอยากได้ฝั่งตัวแอลสั้นๆ . . อีกฝั่งยาวๆ (มีความเรื่องมาก)  ชั้นวางหนังสือที่เป็นผนังกั้นห้องด้วย . .
กะว่าจะมีไว้เก็บนิยาย เอาไว้อ่านตอนแก่ . .  แต่พอมีไอแพด ก็ไม่ค่อยได้ซื้อหนังสือเลย 55+ สมัยก่อนยังไม่มีสองแสบ ก็อาศัยเล่นกับตุ๊กตาแมวเหมียวแทน . . เมื่อบ้านเริ่มลงตัว . . ก็เริ่มมาวุ่นวายกับพื้นที่อันน้อยนิดข้างบ้าน เริ่มจากปลูกหญ้า . . . ให้เต็มพื้นที่ . . . ลงต้นไม้ประหนึ่งมีที่สักสิบเอเคอร์ . . 555+ ต้องมีขนุนหลังบ้านนะ . . จะได้มีคนหนุนนำ . .  ต้องมีกล้วยด้วยนะ . . ทำอะไรจะได้สะดวกสบาย
ง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก . . นางได้กล่าวไว้ ณ ตอนนั้น ต้นหม่อน . . ที่เค้าบอกไม่ควรปลูก เพราะรากมันยาว
แต่นางก็ไม่ฟัง งานซู้มหม่อนต้องมา . .  ต้นมะนาวกับมะกรูดที่ปลูกพร้อมกัน มะนาวโตเอาๆ
แต่มะกรูดต้นเท่าเดิม ยันปัจจุบันนี้ . . ฮ่าาาา กล้วยที่ใหญ่ขึ้นๆ ออกผลให้ได้กินรอบแล้วรอบเล่า . .  จากวันนั้น . . จวบจนวันนี้ . . .
ทั้งน้องกล้วยและมะนาวต่างเติบใหญ่ . .
ใบเยอะ . . จนต้องตัดให้มันโปร่งๆ บ้าง . .
บ้านมีตัวยุ่งเข้ามาเพิ่มสีสัน . . อีกสองตัว
ล่าสุดเมื่อเช้าออกไปดูข้างบ้าน กล้วยเพิ่งออกหัวปลีใหม่ . .
ทั้งเราและบ้านต่างเติบโตขึ้นไปพร้อมๆ กัน . .
ในขณะที่หนี้สินนั้น . . ค่อยๆ คลืบคลานๆ ลดลง . .
กระดึ๊บๆ . . เรื่อยๆ . . และเรื่อยๆ . . 
ถ้าเปรียบบ้าน เป็นเหมือนสิ่งมีชีวิต . . สี่ปีผ่านไป . .
บ้านวัยปฐมวัย ก็ได้เติบโตขึ้นพร้อมๆกับอายุของเจ้าของบ้านมีหนี้เร่งใช้ด้วยใจ. . ที่สงบ . .จริงๆ . . 
 หลังจากที่รับเอาบ้านปฐมวัยเข้ามาในชีวิต
เจ้าของ Blog ก็ไม่หวังอะไรมากมายละ . .
ขอแค่ สามารถปลดหนี้ ได้ก่อนที่วัยชราจะมาถึง
แค่นั้น . . ก็เพียงพอต่อใจแล้วจริงๆ . . .   ไม่มีใครสามารถอยู่เป็นเด็กปฐมวัยตลอดไปได้หรอกนะ . .EVERY BODY HAS 'GROW UP'จงเติบโต . . เพื่อเติมเต็มชีวิต . .(กัดฟัน) สู้โว้ยยยยยยย !! บันทึกตะพาบๆ โดย.. ตัวหนอนกิ๊วๆ
| Create Date : 17 ธันวาคม 2563 |
| Last Update : 17 ธันวาคม 2563 13:52:30 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 1301 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณmultiple, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณตะลีกีปัส, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเริงฤดีนะ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณSleepless Sea, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณkatoy, คุณทนายอ้วน, คุณhaiku, คุณอุ้มสี, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณkae+aoe, คุณmcayenne94 |
โดย: multiple   วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:12:50:09 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส  วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:13:50:23 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:16:15:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:16:31:43 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:16:50:06 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน  วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:19:58:24 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ธันวาคม 2563 เวลา:22:23:21 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 18 ธันวาคม 2563 เวลา:0:37:31 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ธันวาคม 2563 เวลา:5:37:04 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe  วันที่: 18 ธันวาคม 2563 เวลา:8:41:46 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94  วันที่: 18 ธันวาคม 2563 เวลา:12:40:48 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 18 ธันวาคม 2563 เวลา:13:13:47 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
น้องหนอน บอก เหรอ เอ็งไม่ต้องเล่นใหญ่ เกินเบอร์ เดี๊ยะๆ 555
บ้านถือว่าเป็น ความมั่นคงในชีวิต ส่วนแฟนที่ไม่ดี ถือเป็นภาระนะจ๊ะ555
หนี้สินนี่ จะเป็นแรงผลักดันในชีวิตจริงๆ ปลดหนี้หมดเมื่อไหร่ ต้องฉลองกันยกใหญ่เลยน้า ตอนนั้น จะเหมือนยกภูเขา ออกจากอกไข่ดาว อิอิ
น้องหนอน บอก สุภาษิตบ้านป้าเอ็งเหรอ ข้าไม่เคยได้ยิน เดี๋ยวตบชัก555
งั้น เดี๋ยวเอ็งรอข้าไปเติมอีก500 ซีซี แล้ว เอ็งจะหนาว เย้ย 555
ตอนนี้ชีวิตน้องหนอนก็น่าจะครบถ้วน แม่มีรอยยิ้ม อยู่ด้วยกันในบ้านสวยๆ มีเจ้าเจ๋ง เจ้าตั๊บไว้นอนกอด
มีมะนาว มะกรูด ไว้ทำยำ ตำส้ม ชีวิตนี้น่าจะครบถ้วนแล้ว ยังไง อ.เต๊ะ ก็ส่งแรงใจ ขอให้ครัวที่รั่วซ่อมสำเร็จด้วยนะจ๊ะ อิอิ
น้องหนอน บอก มันกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว เอ็งยังมาตอกย้ำอีก ยัง ยังอีก เอ็งน่ะ รีบมาซ่อมให้ข้าไวไวเลย เย้ย 555