วันนี้ไม่มีโหวตแล้วอ่ะครับ เอางี้ วันนี้ทำผมงาน เดี๋ยวหลังเที่ยงคืนแวะมาให้แน่นอน
ติดไว้ก่อนนะ

เรื่องที่เล่าฟังดูดราม่ามาก
แต่...เฮ้ยพี่!!! วันนี้ยังมีอาหารอร่อยๆ กิน ดีจะตาย
เดี๋ยวก็กลับบ้านไปนอนพักผ่อน พักสมอง
ลืมเรื่องเครียด เรื่องเฟลๆ ไปนะ
หาหนังดีๆ ซักเรื่องดู Emily in Paris ก็ได้นะ แฟนผมบอกว่า พี่เอกให้ 100/10 555555
ผมไม่ดู!!!!!

ผมเข้าใจอารมณ์ยืดผมนะ แฟนผมเคยเหมือนกัน
สุดท้ายก็ทำได้แค่เลิกทำกับร้านนี้ช่างคนนี้เท่านั้นเอง
แฟนบอกว่าทำใหม่ผมก็พัง
ส่วนผมเคยดัดฟรอย กับทำสี พร้อมๆ กัน
แม่ม....สระทีเดียวลู่เหมือนเดิม......
เค้าก็โทดผมเรา สัพเพสัตตาครับพี่

ปล. ตะพาบนี้ผมคงผ่านอ่ะ ลืม
ทำงานด้วย

สวัสดีครับ

แวะมาทักทาย
ชอบภาพประกอบด้านบนครับ
ขอบคุณที่แวะไปครับ

โลกนี้คือละคร ... นึกถึงเพลงขึ้นมาทันที

โลกนี้นี่ดู ยิ่งดูยอกย้อน เปรียบเหมือนละคร
ถึงบทเมื่อตอนเร้าใจ บทบาทลีลาแตกต่างกันไป
ถึงสูงเพียงใดต่างจบลงไปเหมือนกัน

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ...
คิดในแง่บวก อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว ดีทั้งนั้น ... เชื่อสิ 555
พรุ่งนี้ลาเปื่อยเหมือนกันจ้า อิอิ

หัวเราะบ้าง . . ร้องไห้เป็น..

แบบทดสอบของชีวิต
เด๋วก็พรุ่งนี้แระ วันนี้เด๋วมันก็ผ่านไป

อ้าว..ตะพาบออกเดินแล้วเหรอ
พี่อ้อนึกถึงเพลงประกอบละครดังในอดีต
ช่วงนั้นเป็นละครอินดี้มากๆ

ใหม่ เจริญปุระ ร้อง.."โลกแห่งความฝัน"
เสียงห้าวๆ แหบๆ แต่กินใจ




กินเจ..คงอาจช่วยสะเดาะเคราะห์ได้
สำหรับสำหรับคนคิดดี ทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว
กับการไม่เบียดเบียน..และDetox ท้อง
พี่อ้อกับคนใกล้ตัว(คนไทยตัวดำ)
กินมา 20 กว่าปี ตั้งแต่แต่งงาน

ถือศีลด้วย..แบบเอาที่สบายใจ

Good luck..อนุโมทนาบุญนะคะ
หายไวไวค่ะ

ชีวิตมันก็ลำบากแบบนี้แหละ ถ้าจะหยุดแสดงก็คงต้องตายเท่านั้น

ถ้าซวยๆ แล้วความซวยมันจะยิ่งเข้าหา ต้องรีบหาจุดเปลี่ยนความซวยครับ ไม่งั้นมันจะกู่ไม่กลับ หลายคนบอกชีวิตดีบ้างร้ายบ้างจะได้มีรสชาติ มีสีสัน แต่เอาเข้าจริงๆ ผมขอแบบเรียบๆ จืดๆ ไม่มีสีสันดีกว่านะ

พอเห็นคำสอนของทานพุทธทาสนี่ใช่เลยครับชีวิตคือละคร
ชีวิตมีทุกรสชาติจริง ๆ ครับคุณหนอน ผมเคยเป็นเหมือนกันครับ บางวันมีแต่เรื่องทั้งวันให้หงุดหงิดใจ เหมือนเม็นต์น้องปริ๊นซ์นะครับเห็นอาหารอร่อยน่ากินมากครับ หาดูหนังคลายเครียดก็ดีครับ

Voted

ส่งการบ้านก๊สก..
ฝันๆๆ

ขอให้หายป่วยไวไวนะคะ..

พี่ก๋าอ่านบล็อกน้องหนอนจบ
ก็นึกไปถึงบล็อกที่ตัวเองเขียนไว้
บางวันชีวิตก็ง่าย
บางวันชีวิตก็ยาก
มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ

โควิดครั้งนี้
สอนใจพี่ก๋าเยอะมาก
มีปัญหาให้แก้ทุกวัน
มีความทุกข์ให้รับมือทุกวัน

แต่พอมองดูดีดี
เราก็มีชีวิตที่ดีกว่าอีกหลายคน
เรามีครอบครัว มีเวลาอยู่กับครอบครัว
อาจจะไม่มีงาน เงินน้อยลง
แต่ยังดำรงชีวิตอยู่ได้ไม่ลำบากมากนัก

สองวันก่อนยามที่ร้านเส้นเลือดในสมองตีบ
เป็นอัมพฤกษ์ เพราะกินเหล้าเยอะมานาน
เมื่อวานผ่าตัดสมอง
พี่ก๋าไปเยี่ยม พี่เขานอนไม่รับรู้อะไร
คนที่เหนื่อยต่อไปคงจะเป็นลูกชายสองคน
ที่ต้องดูแลไปอีกนาน....

นั่นทำให้พี่ก๋านึกถึงประโยคนี้

ชีวิตก็เหมือนละครเวที
สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ความยาว
แต่อยู่ที่การแสดงให้ดีเยี่ยมต่างหาก

ใช่เลยครับ ---
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร
การแสดงก็ต้องแสดงต่อไป
ตราบจนวันที่ม่านถูกปิดฉากลง

ที่บ้านนะ แมงมุม จิ้งจก แมลงสาบ แมลงวัน ตัวเล็กตัวน้อย
หลงเข้ามาในบ้านเมื่อไหร่ โดนด่านสองเหมียว เสร็จทุกราย
โดยเฉพาะชาลี ... สัญชาตญาณนักล่ามาเต็ม ๆ

ตั้งแต่เลี้ยงแมว ไม่กล้าฉีดยาฆ่าอะไรเลย กลัวแมวไปโดนซะเอง
วันก่อน ตื่นขึ้นมากลางดึก ได้ยินเสียงแปลก ๆ ชาลีคาบจิ้งจกคาปาก
ส่งเสียงคำรามน่ากลัวมาก ... คงกลัวเราไปแย่งเหยื่อในปาก 555
อีกวันก็มุดเข้าไปคว้าลูกอึ่งอ่างมาจากไหนไม่รู้ นี่ขนาดเลี้ยงในบ้านนะ 555

เจ๋งกับตั๊บก็ไม่เบานะ เขาเรียกว่า "อยู่เป็น"
อยู่บ้านไหน เขาให้ข้าวให้น้ำก็พร้อมเปลี่ยนบ้าน 555

จะว่าไป เขาอาจจะคิดว่าทุกบ้านเป็นบ้านของเขาก็ได้นะ
ก็ถูกเลี้ยงมาแบบนี้ตั้งแต่เกิดนี่นา จริงมั้ยล่ะ
ก็ดีนะ ฝากเลี้ยงได้ จะได้ไปเที่ยวสบาย ๆ อิอิ

อ้าวๆ ลูกชายไม่อยู่หรอครับ
แต่ให้ลูกชายไปค่ายซักพักก่อน ให้แม่หายป่วยแล้วค่อยกลับมากอดกัน

อ้อ...ตอนผมเห็นกุญแจพี่ ผมฮามากอ่ะ
ฮาแบบไม่มีเหตุผล

ช่วงนี้เหมือนสับโหมดมาเป็นโหมดบ้างาน
ประกอบกับมีเรื่องไฟว้กับ ตปท
น้องทีทำงานมาอ่านยังบอกเลยว่า โคดสุภาพ แต่แปลรวมๆ ได้ว่า "กรุไม่ยอม" 5555