|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ตะพาบๆ กม.ที่ 301 "เรื่องที่อยากเล่า"
ตะพาบๆ กม.ที่ 301 "เรื่องที่อยากเล่า" by คุณ toor36 
อยากบอกว่า. .ชอบตะพาบหัวข้อนี้มากเลย . .
เพราะมันทำให้เราสามารถเข้ามาเล่าเข้ามาบ่น เข้ามาพร่าม
เรื่องอะไรก็ได้ เรื่องที่อยากจะเล่าในวันนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเราเอง
เราเชื่อว่าแต่ละคนก็มีปมในใจบางอย่าง . . ที่บางทีอาจจะดู
เป็นเรื่องเล็กๆ สำหรับคนอื่น แต่มันเป็นเรื่องใหญ่ในใจเราอะไรแบบนั้น. .
เรามีปมเรื่องความอ้วนน่ะ . . เป็นปมที่พยายามจะเค้น มันออกไปจากตัวเรา
พยายามมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก แต่ก็ยังทำไม่ได้ จนตอนนี้ อายุก้าวเข้าเลข 4
มาได้สักระยะแระ . . ถือว่าเป็นสาวแก่ได้แระ ก็ยังไม่สามารถหลุด
ออกมาจากปมนี้ได้ . . จริงๆ ไอ้ปมอ้วนก็ส่วนนึงแต่ที่เราขาดคือ ความมั่นใจ
ใช่ เรามีปมเรื่องขาดความมั่นใจสูงมาก . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ยกตัวอย่างเช่น . . แต่ก่อนเราสนิทกับเพื่อนคนนึง
มันเรียนหอการค้า ส่วนเราเรียนมอนอใช่มะ ก็จะไม่เจอกันเพราะว่า
เราเรียนกันคนละจังหวัด ดังนั้น ส่วนมากเราก็จะกลับมาเจอกันที่บ้าน
ตอนวันหยุด . . มีครั้งนึง นางเอาของมาให้ แต่เราช่วงนั้นคือ
อ้วนอืดสิวขึ้นไม่อยากเจอ . . เราก็เลยบอกให้นางวางของไว้หน้าบ้าน
นั่นแหละ . . แล้วก็กลับไปซะ . . คือไร ไอ้ปมนี้มันทำให้ทำเสียมารยาท
กับเพื่อนต่างเพศคนนึงที่เค้าทำดีกับเราขนาดนี้ . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ยกตัวอย่างที่ 2 ย้อนไปก่อนหน้านี้สักสี่ห้าปี . . มีพี่คนนึง
ที่เราเคยรู้จักตอนไปฝึกงานที่ลำปาง เค้าคล้ายๆ กับว่าโทรมาจีบเรา
ตั้งใจโทรมาในวันเกิดเลยด้วย . . พี่คนนี้ ตอนสมัยไปฝึกงานนั้น
เราค่อนข้างสนิทกันมาก เพราะตอนนั้นเรามีปัญหากับเพื่อนใช่ไหม
เราก็ชอบไปบ่นๆให้เค้าฟัง บางทีก็ไม่ได้บ่นหรอก แต่ชอบไปนั่งจับเจ่ากับเขา
นางมีสกิลที่แบบทำให้คนอื่นสบายใจได้โดยไม่ต้องพยายาม แถมแกร
เป็นคนสูงด้วย สูงจะ 190 ได้ ไอ้ปมอ้วนๆอย่างเราจะชอบคนสูงๆ
เพราะเวลายืนด้วยแล้วเราจะรู้สึกตัวเล็ก 555+ นั่นแหละ . . เค้าก็โทรมาจีบ
เราก็คุยกันๆ คุยกันแทบทุกวันเลย . . คุยกันสี่ห้าเดือนได้ สุดท้ายก็เหมือน
จะคล้ายๆ คนคบกันแหละ แต่ยังไม่เจอกันนะ . . เราเหมือนไม่กล้าไปเจอเค้า
ทั้งๆ ที่ตอนนั้น เราก็อยู่ปิ่นเกล้า แล้วเค้าอยู่แถวดินแดง . . นางก็ไม่ได้เร่งรัด
เอาที่เราพร้อมอยากเจอก็เจอ . . เอาจริงก็ยอมทุกอย่าง แต่ . . สุดท้าย
ด้วยความบ้าบอของเรา ก็ทำให้ต้องเลิกคุยกันไป ทั้งๆ อย่างนั้น . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เอาจริงๆ เราไม่ควรจะเอาความอ้วนมาเป็นสาเหตุให้ตัวเอง
ทำนิสัยแย่ๆ กับคนอื่น . . เราเบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้เหมือนกัน
ความจริงแล้วมันไม่เกี่ยวกับเรื่องอ้วนไม่อ้วนหรอก
มันเกี่ยวกับ เรื่องความมั่นใจมากกว่า . .
ช่วงนี้ . . อารมณ์นี้กลับมาอีกครั้ง . .
มันเหมือนอยู่ดีๆ ก็คล้ายกับโดนขยี้แผลเก่าไม่รู้ตัว
แล้วมันก็ทำให้เราต้องกลับมานั่งถามตัวเองว่า จะต้องเป็นแบบนี้
ไปอีกนานแค่ไหน . . จะให้เป็นจนถึงอายุหกสิบเลยหรือไง . .
เราอยากกลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง . . แบบที่พร้อมจะเจอผู้คนใหม่ๆ
อย่างเริงร่า . . ซึ่ง สมัยก่อนเราเป็นคนแบบนั้นนะ . . แบบที่เริงร่าท้าชน
อะไรอย่างนั้นอ่ะ . . แต่ไม่รู้ว่า มันเปลียนจากแบบนั้น
กลายเป็นอย่างทุกวันนี้ ตอนไหนก็ไม่รู้ . . .
ไอ้ปมนี้ . . ทำให้ช่วงนี้เราซึมๆ และเหมือนจะเครียดโดยไม่รู้ตัว
มันเป็นอาการคล้ายๆ กับเราอยากจะตะโกนถามตัวเองดังๆ ว่า"เมริงต้องการอะไรจากโลกใบนี้กันวะ . ."
ความเครียด ทำให้คอติซอลหลั่ง จากนั้น . .
ค่าน้ำตาลมันก็ขึ้น ทั้งๆ ที่ไม่ได้แดรกน้ำตาลนี่แหละ
ไอ้ปัญหาเกี่ยวกับสภาวะทางด้านจิตใจแบบนี้ มันยิ่งทำให้
ภารกิจรักษาเบาหวานของเรา ง่อนแง่นเหลือเกิน บ้าบอ . . เป็นปม . . ที่ใครก็รักษาให้เราไม่ได้ นอกจากใจของเราเอง!!- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
หยุดสามวัน ตัดสินใจหลุดคีโตซีส (สภาวะที่ร่างกายใช้ไขมัน
เป็นพลังงานแทนน้ำตาล) คือ ปล่อยให้ตัวเองออกจากเผ่า
อย่างสมบูรณ์ แล้วไปเที่ยวกับเพื่อน . .
30 เมย. กินกุ้งยุดยา . . ความจริงแล้ว คือต้้งใจไปกินหมูทะด้วย
ที่ครั้งที่แล้วไปแล้วร้านปิดอ่ะ แต่ว่า จะกินทั้งกุ้งทั้งหมูทะก็ไม่น่าไหว
รอบนี้ร้านไม่ปิด แต่ทั้งกลุ่มตัดสิ้นใจเทหมูทะทิ้งไปเพราะอยากฟาดกุ้งกันเยอะๆ
เราเลือกที่จะกินกับให้เต็มที่ ทุกอย่างกินได้หมด แค่เลือกไม่กินข้าว
ไม่กินขนม ไม่กินน้ำหวาน คือ ก็ยังอยากจะเซพตัวเองหน่อยอะนะ
ไปกันห้าคนสั่งกุ้งประมาณ สิบตัวโล มาสามกิโล หอยหวานโลนึง
หอยแครงครึ่งโล ต้มยำปลา
ปลาช่อนแปะซะ ยำก้านคะหน้า
ลาบปลาหมึก ไม่ต้องถามว่าหมดไหม . .
ไม่เหลือสักอย่าง แถมกุ้งจุ่มน้ำจิ้มไปสองถ้วย . . 555+
เดินพุงกลางออกมาจากตลาดกลางกันทุกคน
เพื่อนอีกคนบอก สรุปวันนี้พวกเมริงมายุดยาเพื่อกินกุ้ง
เพื่อนบ้านแม่มหลอกให้เอารถนางมา บอกว่าจะพามาไหว้พระ
ละยังไง . . ถึงยุดยาปุ๊บแวะตลาดกลางก่อนเลย . . 555+
ดังนั้น จึงต้องเปิดโทรศัพท์เซิซหาวัดใกล้ๆ แถวนี้สักหน่อย
ได้วัดนี้ . . วัดป้อมรามัญ ลงจากรถปั๊บได้ยินพวกพ่อค้าลอตเตอรี่พูดว่า
ดารามาๆ เราก็งง เค้ามีงานไรกันหรอ ถึงมีดารา . . สรุปบ่าววว . .
ที่นี่เป็นวัดที่ดาราชอบมาลง นะหน้าทอง เพื่อเสริมเฮงกันเว้ยย
เลยเดินเข้ามาต่อคิวกับเขาด้วยแบบ งงๆ . . .
สิ่งที่ได้คือ พระท่านจะเอาทองคำเปลวแปะหน้าผาก
จากนั้นก็จะเอาพู่กันละเลงยันต์ทับลงไป นี่ลงแล้ว . .
ทองกระเจิดกระเจิงหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ . .
ออกจากวัดไปต่อที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง
เพื่อนมันอยากมากินบิงชูบัวลอย
สั่งเค้กมาสองชิ้น . .กับน้ำของแต่ละคน เค้กเครอท
พวกนางชิมไปสองคำทิ้งเลย ส่วนเรานั้นกินแต่
อเมริกาโน่เย็น NoSugar ใส่โซดาแทนน้ำ
อยากไปวัดอีกที่ . . แต่ทุกคนอิ่ม และร้อน . .
คนขับพาไปวนเข้าทางเข้าวัดใหญ่หนึ่งรอบ
ยังไม่ทันลงจากรถ พวกคนบาปทั้งหลายก็บอก
เราเปลี่ยนไปหาคาเฟ่เย็นๆ นั่งกันเถอะ . .
ได้จร๊ะ . . คาเฟ่ เย็นๆ ก็มา . .
เย็นนี่คือ แอร์เย็นๆ นะจ๊ะ . .
สวรรค์ยุดยา อยู่ที่ตรงนี้
เยี่ยมไปเลย . . ที่นี่แอร์เย็นมาก . .
นั่งให้เหงื่อแห้ง . . จะดีมากถ้าได้หมอนสักใบ
เพื่อนบ้านนางหมกมุ่นอยู่กับ หลนปูเค็ม
อีกคนบอก ขนม นี่อร่อย ต้องสั่ง ว่าแต่มันชื่อไรวะ
อยู่ดีๆ ก็ลืมชื่อเฉยเลย . . เราไม่ถูกใจสิ่งนี้เพราะมันไม่มีไส้
แต่เพื่อนๆ ชอบมาก นางสั่งกลับไปกินบ้านอีกสองชิ้นแนะ
(เฮ้ยยยย จำได้แระ มันคือ สโคนไง . .)
คราวนี้ก็สั่งมั่วเลยสิคะ . . ไม่รู้อะไรเป็นอะไร
ส่วนทางออกของอิชั้นคือ ชาเบอรี่ร้อนๆ กับ สป๊ากกิ้ง
แต่ขอโทษ อากาศแบบนี้ใครกินชาร้อนกัน . .
ก็เทชาร้อนลงไปในแก้วน้ำแข็งเลยสิค้าาาา . .
(แต่มีชิมน้ำหลนปูเค็มไปหนึ่งคำถ้วน)
สรุป . . ทนร้อนไม่ไหว กลับมาเดินช๊อปที่ฟิวเจอร์จนห้างปิด
แถวมื้อเย็นยังกินเสต๊กกันอย่างอลังการอีกรอบ . .
ถถถถถ . .
1 พค ฉะเชิงเทรา บ้านตรงข้ามสายมู
อยากไปไหว้พระพิฆเนศ
เริ่มต้นมื้อเช้าด้วยเตี๋ยวปากหม้อที่วัด แต่เราไม่ได้กิน
สั่งเป็นเกาเหลาโฟ(เอาส่วนที่เป็นแป้งทิ้งไป) กับเล้งมาแทน . .
ไม่ค่อยเลิฟเท่าไร เราทำอร่อยกว่า คิกๆๆๆ (ไม่ค่อยอวยตัวเองเล้ย)
ที่วัดคนเยอะมาก . . ไม่เป็นอันไหว้พระเท่าไร
เพราะแม่อิชั้นไม่ชั้นไม่รับโทรศัพท์
ลูกสาวระดม มิสคอลไปล้านๆๆๆๆ สาย . .
สรุปคือ นางไปหาหมอแล้วไม่พกโทรศัพท์ไปด้วย ฮึ่ม!!
ออกจากวัดสมานมาต่อที่อุทยานพระพิฆเนศคลองเขื่อน
ส่วนตัวแล้วชอบองค์ยืนมากกว่าองค์ชมพู แต่ทั้งสองที่
แดดร้อนไม่ต่างกัน ไหว้เสร็จแล้วเอาพวงมาลัยเดินวนสามรอบ
ถวายเทียน ต่อแถวบูชาไฟ แล้วแยกกับเพื่อนบ้าน
ที่ต่อแถวอยู่ด้านหลัง นางอยากเจิมหน้าผากอีกรอบ
ส่วนบ้านตรงข้ามอิชั้น ต่อแถวครอบครูกันไปเลยจร้าา . .
เพื่อนคนนึงบอกทนร้อนไม่ไหวชั้นไปรออยู่ร้านกาแฟริมน้ำนะ
ไปจร๊ะ . . ที่นี่มีร่มให้บริการแต่ต้องฉีดแอลเยอะๆ หน่อย
เดินเลาะริมน้ำไปจนเจอร้านกาแฟ
รอบนี้ อิชั้นสั่ง ชาเขียวมะนาวไม่ใส่น้ำตาลเปลี่ยนน้ำเป็นโซดา
คนขายมองหน้านิดหน่อย . . แต่ก็ไม่ได้ขัดอะไร 55+
เพื่อนๆ หิวโซ . . เราตัดสินใจไปลองร้านเก่าแก่
ที่ชื่อเถ้อแก่ซื้อ บางคล้า
แต่ . . . ไม่ค่อยถูกใจ อาหารค่อนข้างแพง
และมีเมนูให้เลือกน้อย . .
แต่ยังไงซะ. . ทุกอย่างก็หมดเกลี้ยง
เรากินทุกอย่างเหมือนเดิม
แต่ไม่กินข้าว ตัดข้าวทิ้งไปโลดด
เก็บโควต้าไว้กินอย่างอื่น . .
ทุกคนออกจากเถ้าแก่ซื้อมาแบบคาใจนิดหน่อย
เหมือนยังอยากกินอะไรอยู่ . . ก็เลยแวะบางคล้าคาเฟ่
เฮ้ยยย . . มันดีย์ . . ถ้ารู้ว่าที่นี่มีของกินด้วย
ก็คงแวะที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว . .
อย่างไรก็ตาม เราก็สั่งเหมือน
ไม่เคยกินอะไรมาก่อนหน้านี้ 55+
ชาเบอรี่เรดต้องมี . .
มื้อ(อะไรที่เท่าไรก็ไม่รู้)ที่นี่ . . มีแอบกินขนมไป 2 คำ
แล้วก็กุ้งโสร่งไป 1 ตัวถ้วน . .
งั่มมมมมมมมม . . แป้งนี่มันฟินจริงๆ เฟร้ยยย
ไม่พอ . . กลับถึงบ้านแล้ว . . ยังไปต่อ
น้ำตกซกเล็กกับเพื่อนบ้านอิ๊กกกก. . .
ฟาดให้เรียบบบบ
2 ชั่วโมงหลังจากกิน . .เจาะเลือดเพื่อเช็คว่า
ร่างกายสามารถจัดการกับน้ำตาลที่กินเข้าไป
ได้หรือไม่ เหยยยย . . ก็ยังได้อยู่นะ . .
2 พค กินข้าวบางแสน ก็ ก็ ก็ เราบ่นแล้วบ่นอีก บ่นแล้วบ่นอีก
ตั้งแต่วันไปกินกุ้งยุดยาว่า โควิดทำให้เราไม่เห็นทะเลมาจะสองปีแล้ว
สองปีกว่าแล้วหรือเป่านะ . . เรางิ๊ดดๆ และนิ๊ดมาก . . เพื่อนทุกคนก็เลยบอก
เทอววว พูดเรื่องนี้ มาเกินสามรอบแล้ว งั้นพวกเราจะสานฝันให้เธอเอง
โดยการพาเธอไปกินข้าวบางแสน . . ละกัน ไปเช้าเย็นกลับ
เพราะงั้น . . วันนี้เราก็เลยมาอยู่ที่บางแสนกัน
มาถึงอี B2 มันโทรถามคนพื้นที่ เพื่อนมันที่อยู่แถวนี้
แนะนำร้านอาหารบ้านๆ ชื่อว่าครัวน้าติ . .
ยังไม่เห็นทะเลจร้าาา กินก่อนค่อยว่ากัน
กองทัพต้องเดินด้วยท้อง
อาหาร ราคาโอเคเลย เมนูแนะนำคือไข่เจียวเทียมดองใส่ปู
กากหมูผัดพริกขิง
สั่งมาหลายอย่างแหละ
หมดเกลี้ยง
มื้อนี้หมดไป 1070 บาท
จบจากครัวน้าติ เราก็ได้เห็นทะเลแล้วจร้าาา
แดดเปรี้ยง . . . เลยจร้าาาา . .
แต่ก็พอใจแล้ว . . ทะเล ยู้วฮูววว
อี B2 นางอยากกินไอติมร้านที่อยู่หน้าหาด
สุดท้าย อิชั้นก็ได้ฟาดของหวานจริงจังจอกแรกจ้า
โอ๊ยยยย . . น้ำตาลพุ่ง 200 แน่ แถมยัง
มีคุกกี้ สายรุ้งฟรุ้งฟริ้งอีกอ่ะพวกเมริ๊งงง . .
ฟาดติมกะคุกกี้ฟรุ้งฟริ้งเกลี้ยงแล้ว . . สุดยอดเพื่อนบ้าน
นางอยากสานฝันนั่งเตียงผ้าใบริมหาด . . แต่คือ . .
ค่าเตียงติดหาดคือหกร้อย . . .
นางหันไปถามเพื่อนบางว่าเอามะ . .
เพื่อนนางทำหน้าแหยๆ . . แล้วบอกชั้นไม่ชอบ
ความรู้สึกเวลาเท้าสัมผัสทรายอ่ะเทอววว . . 555+
อวสานผ้าใบริมหาก เราก็เลยมาปักรากอยู่คาเฟ่ฝั่งตรงข้ามหาดแทน
เธอก็นั่งมอง วิวเตียงผ้าใบเอาก็แล้วกันนะ . . 55+
แต่ใดๆ คือแอร์เย็นมากกก . .
แน่นอนว่าทางออกสำหรับอิชั้นคือ ชาเบอรี่
หลังจากฟาดติมไปจอกนึงแล้วก็ยังจะกล้า
กินติม วานิลลาในโทสด้วยหลายคำ จกสตอเบอรี่ไปครึ่งลูก
ส่วนขนมปังราดน้ำผึ้งนั้น บ๊ายย บายยย นะจ๊ะ . .
ราดชาร้อนบนน้ำแข็งวนไป 555+ (ไร้อารยธรรมสุดๆ)
หลับสักตื่นก็น่าจะดี . . เดี๋ยววว . .
เมิงจะมาหลับในคาเฟ่ไม่ได้
ห้าโมงครึ่ง . . มาปักหลักริมหาดวอน
เพื่อนบ้าน ผู้ที่ไม่ได้นั่งเตียงผ้าใบ บอกว่า
ผ้าใบไม่ได้ขอแบบนี้แทนได้ไหม ซื้อของมากินริมหาด
ส่วน B2 ผู้อยากกินซาซิมิปลาหมึกแต่ดันหมด
แล้วไปโดนหลอกซื้อซาซิมิปลาไทยมาจานเจ็ดร้อยกว่าบาท
โอ๊ยยยยยย . . . บ้าบอ . . แดรกเข้าไปให้หมดเลยนะ
ส่วนเพื่อนบ้านผู้ที่ใฝ่ฝันที่จะปักหมุด
อยู่บนเตียงผ้าใบริมหาด
นางก็ได้สัมผัสน้ำทะเลแว้ววว . .
ได้นั่งสูดอากาศสดชื่นริมทะเล
ดูฟ้าหม่นๆ ยามอาทิตย์อัศดง
แค่นี้ ก็สุขใจแล้วล่ะ . .
อย่างไรก็ตาม . . ทุ่มนึงยังไม่ถึงบ้าน
เพราะเพื่อนของเพื่อนบ้านนางหิว . . แต่รถติดในซอย
พวกนางก็เลยหันหัวรถเข้าร้านหมูกระทะแถวมอบูรฯ มันซะเลย
แบบนี้ก็ด๊ายยยยย หร๊ออววววววววววววววววว . .
ถึงบ้าน . . เจาะน้ำตาลอย่างเร่งด่วน . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ผลจากทริปผ่อนคลายสามวันติดทำให้ตอนนี้ คือ . .
 หนึ่ง บนโต๊ะมีชาอยู่สองกล่องละตอนนี้
แช่น้ำร้อนดมๆ หอมๆแล้วเทใส่น้ำแข็งเย็นๆ
ได้ทั้งดมได้ทั้งกิน . . ที่สำคัญไม่มีน้ำตาล . .  สอง เมื่อวานนี้ กลับเข้าเผ่าได้สำเร็จอีกครั้ง
และเริ่มออกกำลังกายแล้วจร้าาาาาาาา . .  สุดท้าย หลังจากเที่ยวผ่อนคลายมาสามวัน ปมก็ยังอยู่เหมือนเดิม
ความมั่นใจยังไม่กล้บมา . . แต่ตอนนี้ก็เริ่มกล้าที่จะเปิดใจ
รับเพื่อนใหม่ๆ เข้ามากระตุ้น ชวนกันออกกำลังกายแล้ว . .
ค่อยเป็นค่อยไปนะ . . 55+ เป็นการเขียนบล็อกสดที่ยาวนาน
และน้ำตาลในช่วงฟาสของวันนี้คือ . .
 ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ . . ผ่อนบ้างคลายบ้าง . .
เชื่อว่าสุขภาพกายจะดี . .
ต้องเริ่มจากสุขภาพจิตที่แจ่มใสนั่นแหละนะ!!
บันทึกตะพาบโดย . . ตัวหนอนกิ๊วๆ
| Create Date : 06 พฤษภาคม 2565 |
| Last Update : 6 พฤษภาคม 2565 14:04:43 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 656 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณเริงฤดีนะ, คุณทนายอ้วน, คุณtuk-tuk@korat, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณkatoy, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณเนินน้ำ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณKavanich96, คุณtanjira, คุณnewyorknurse, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil |
โดย: เริงฤดีนะ   วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:13:33:37 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:13:52:55 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:16:24:32 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:16:26:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:17:26:50 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:20:55:59 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ  วันที่: 6 พฤษภาคม 2565 เวลา:21:20:11 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤษภาคม 2565 เวลา:6:19:28 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 7 พฤษภาคม 2565 เวลา:7:02:22 น. |
|
|
|
โดย: Kavanich96  วันที่: 8 พฤษภาคม 2565 เวลา:4:04:42 น. |
|
|
|
| โดย: เชเอง IP: 171.97.73.147 วันที่: 9 พฤษภาคม 2565 เวลา:23:53:12 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 11 พฤษภาคม 2565 เวลา:17:46:20 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 12 พฤษภาคม 2565 เวลา:8:57:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
แต่ผมไม่ได้ทานข้าวนะ แค่ไปนั่งชิลๆ รอเวลากินข้าวกลางวัน วันที่ไปอากาศไม่ร้อน นั่ง Outdoor อากาศดีมากๆ
ไว้จะไปกินที่บ้านป้อมเพชรบ้าง อากาศดูน่ากิน
อยากกินกุ้งเผาแบบตัว ๆ แบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่ได้กิน
ที่เหลือรอมาเม้นใหม่ ไปทำงานก่อน