ความสุขที่แท้จริงในทรรศนะของท่านพุทธทาสคือ ความสุขที่ไม่หลอกลวง ความสุขที่หลอกลวงเป็นของกิเลสของความโง่ ถ้าคนเรามีความโง่ก็ต้องไปหลงเอายึดของที่ไม่ใช่ความสุขมาเป็นความสุขของเราเสมอ . .
ความสุขที่แท้นั้น. . มักชวนไปในทางสงบร่มเย็นส่วนความเพลิดเพลินหลงใหลนั้น . . มักนำไปสู่ความร้อนดังนั้นความสุขที่แท้จริง ต้องมาจากความพอใจที่แท้จริงและความพอใจนั้น . . ก็ต้องมาจากการทำหน้าที่ ที่ถูกต้องซึ่งไม่ทำอันตรายแก่ใคร อีกทั้งยังเป็นประโยชน์แก่ทุกฝ่ายและทุกคนถ้าอย่างนี้ถึงจะเรียกได้ว่า. . ถูกต้อง
คำสำคัญในที่นี้คือ “ถูกต้องและพอใจ”ซึ่งต้องทำให้เกิดขึ้นอยู่เสมอในทุกขณะจิตไม่ว่าจะเป็นขณะที่ทำงาน ขณะที่กลับบ้าน ขณะกินข้าวฯลฯถ้ามันมีความถูกต้องและพอใจเกิดขึ้นแล้วก็จะกลายเป็นความสุขที่ถูกต้องที่ควรพอใจแล้วก็จะเป็นความสุขที่แท้จริง . .
“เมื่อเรารู้สึกว่าถูกต้องและพอใจ นั่นแหละคือสวรรค์”
พอผ่านอะไร ๆ มาได้ ชีวิตเข้มแข็งขึ้นเยอะเลยนะคะ
เหมือนเราผ่านอะไรที่ย่ำแย่สุด ๆ มาแล้ว
อะไรก็มาทำให้เราแย่ไปกว่านั้นไม่ได้ละ
ประสบการณ์ที่สั่งสม มันเป็นทั้งเกราะและ
หล่อหลอมให้เราเป็นคนใหม่ ที่เข้าใจโลกได้มากขึ้น
จากที่อ่านไดอารี่คุณหนอนวันนี้
หัวใจแข็งแรงมากค่ะ
การเดินตามรอยธรรม คำสั่งสอนของพระพุทธศาสนา
ทำให้คนเราเรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์ (ความจริง) ได้มาขึ้น
พอยอมรับความจริงได้ ก็ทุกข์น้อยลง แล้วมีความสุขมากขึ้น
นี่กล้าพูดได้ เพราะก็ผ่านอะไรมาเยอะเช่นกันค่ะ
บางอย่างมันเป็นกฎแห่งกรรม ที่เราไม่รู้ว่าเราเคยทำมันไปเมื่อไหร่
ช่างมัน.. "กรรมเก่าต้องใช้ กรรมใหม่ต้องสร้าง"
(คำสอนของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี)
พอตั้งหน้าตั้งตาทำความดี ไม่ยี่หระสิ่งไม่ดีที่เข้ามาในชีวิต
มันทำให้กราฟชีวิตเราดีดสูงขึ้น มากกว่าดิ่งลงเนอะ
เป็นกำลังใจให้คุณหนอนนะคะ
ไปเกาหลีคราวนี้ กระเป๋าแตกลูกแตกหลานเยอะมั้ยคะ อิอิ