เอนทรี่ก่อนหน้านี้ ...
ลุย ล่า ท้าเขียน 31 "สัตว์อะไรที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณที่สุด" คลิกที่นี่ค่ะ

หมายเหตุ : ถ้าคลิกไม่เจอ เพราะอาจมีการย้ายกรุ๊ปบล็อกภายหลัง
กรุณาใช้เครื่องมือค้นหามุมขวาบนหน้านี้แทนนะคะ

ไม่มีอยู่ก็จริง แต่ กลัว..ๆๆๆ ครับ 555

อ้าวผีของฟ้าใสไม่มีอยู่จริงซะนี่

ผีเราเขียนไปแล้วจ้า ประสบการณ์ผีๆ ในวัยเด็ก

สำหรับพุทธศาสนา ตายปุ๊ปก็เกิดปั๊ปนั่นน่าถูกต้อง

ส่วนผีนั้นก็เรียกว่าตายจากคนก็เกิดใหม่เป็นสัมภเวสี หรือผีไร้ญาตินั่นแหละ เพราะถ้าเกิดเป็นเปรตก็ไม่สามารถขึ้นมาวุ่นวายกับมนุษย์ได้

แต่เรื่องแบบนี้ก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนิ

เรื่องสิ่งลี้ลับที่ไม่อาจอธิบายได้ในบางเหตุการณ์
ก็กลัวน่ะแหละยอมรับ และยอมรับว่าอาจเพราะจิตปรุงแต่งก็มีส่วน
พอนึกกลัวก็คืออาจจะมโนไปเองในบางครั้ง
ส่วนใหญ่ของเราจะเป็นในรูปแบบความฝัน
คือจะออกแนวที่เขาเรียกกันว่า ผีอำ ประมาณนี้
เป็นมาแต่เด็ก เรานอนหงายไม่ได้เลยจนถึงทุกวันนี้
เพราะเมื่อก่อนนอนหงายทีไรจะเป็นทุกที
เลยกลัวและจำฝังใจ จนต้องนอนตะแคงตลอดเลย
แต่นอนตะแคงก็มีบ้างแต่น้อยมาก กลับบ้านแม่ต้องห้อยพระนอน ไม่งั้นนอนไม่ได้
แม่บอกว่าสงสัยปู่ย่าตายายคงคิดถึงเรา ก็นะ ^^"
(ก็ตามความเชื่อเนาะ ในบ้านก็ต้องมี ผีบ้านผีเรือน ผีบรรพบุรุษ )

เรากลัวมากนะบางทีจนสะดุ้งตื่นมาและไม่นอนเลยถึงเช้า
เพราะบางครั้งจะเหมือนเราถูกทำร้ายในฝัน เคยฝันประมาณ
ถูกมีดปลายแหลมแทงกลางหลัง ในฝันเราเจ็บมากทรมานมาก
นึกสวดมนต์นึกถึงพระ นึกถึงสิ่งศักศิทธ์ที่เราเคารพนับถือ
จนสะดุ้งตื่น ตื่นมาก็ยังเจ็บหลังอยู่เป็นชั่วโมง ตรงบริเวณที่ถูกทำร้ายในฝัน
(แต่บางทีอาจจะเกิดจากการเจ็บป่วยก็ได้มั้ง คิดในแง่ความเป็นไปได้)

สมัยไปนอนบ้านแม่สามีใหม่ๆนี่ต้องวางยันต์หลวงพ่อคูณไว้บนหลังมุ้งเลยไม่งั้นเรานอนไม่ได้

และก็จะมีแบบได้กลิ่นธูปและกลิ่น .... ในกรณีที่มีญาติผู้ใหญ่เสียแล้วเราไม่ได้ไปงานศพ
เพราะอาจจำเป็นบางอย่าง ก็ไม่รู้สินะพอเราพนมมือนึกขอโทษบอกความจำเป็นในใจ
กลิ่นก็หายไป ก็นะบางทีก็ไม่มีคำอธิบายอ่ะนะ

แต่ถึงกลัวก็ชอบดูหนังผีนะ แต่จะไม่ดูหนังผีไทยเด็ดขาด
หนังผีฝรั่ง ผีจีนเกาหลี ญี่ปุ่น หลอนแค่ไหนก็ดูได้ หนังสยองขวัยโหดๆ สับ เฉือนชำแระ ก็ดูบ่อย
ยิ่งเราชอบดูหนังแนวนักสืบ ที่มีฆาตรกรโรคจิต ฆ่าเหยื่อแบบโหดๆ ก้ดูได้หน้าตาเฉย อาจเพราะลึกๆเราคิดว่าเป็นสิ่งที่ทำขึ้นมั้ง ดูไปก็นึกชมไปว่าเขาทำได้แหวะเหมือนจริงมาก ^^
ก็ไม่เข้าใจตัวเราเองเหมือนกัน

บางทีก็คิดแหละว่าเพราะชอบดุหนังแนวนี้บ่อยๆเลยอาจเก็บไปฝันก้ได้




ปอลิง .ถามว่าอยากเขียน ลุยล่า ท้าเขียน มั้ย
ก็อยากเขียนเป็นบางข้อ บางข้อก็ไม่อยากเขียน อย่างเช่นเรื่อง ผีนี่แหละ กลัวเขียนแล้วหายไปไม่ต่อเนื่องเลยไม่เขียนดีกว่า ขยันน้อยด้วยแหละ อิอิ

พึ่งนึกได้ว่ายังไม่โม้เรื่องแมวเลยกลับมาอีกรอบ 555
เราว่าแมวก็เหมือนคนแหละมีทั้งที่นิสัยดีและไม่ดีแตกต่างกันไป
เจ้าเหมียวตัวนิสัยไม่ดีก็เคยเจอ มาขอข้าวกินแต่ก็แว้งกัดเรา
เลยโดนฟาดก้นไปทีไม่มาอีกเลย 555
เราต้องได้ไปฉีดยาหาหมออีกจนได้
ก็เซ็งๆอยู่หลายวันเลย

หลายคนหลายบ้านเจอปัญหาแบบเพื่อนเยอะ
จนเราต้องเลิกเลี้ยงแมวไปเลยนี่ไง พาลมากระทบเราเรื่อยเราเบื่อหน่ายไปเลย
เราว่าแมวส่วนใหญ่อึแล้วกลบ แต่ก็มีพวกแหกคอกแหละ อิอิ ก็ต้องทำใจหาวิธีไล่กันไป
เคยอ่านเจอว่าแมวจะไม่อึตรงที่มันกินอาหาร
(ลองเอาอาหารไว้ตรงที่มันเคยอึดูสิ ^^ แต่อาจจะมาอยู่ถาวรเลยคราวนี้ 555)
บ้านเราเลยไม่เคยมีแมวมาอึ จะมีก็แต่แมวตัวผู้มาฉี่จองอาณาเขตซะมากกว่า พ่นปิ๊ดๆจองที่แล้วก็ไป แต่ไม่ได้มาทุกวันหรอก สามสี่วันมาที
มาร้องเรียกดังลั่น ^^

4-5 ...

เรื่องลี้ลับที่ไม่อาจอธิบายได้ ก็อธิบายไม่ได้ไง
แต่ประเภทบุญกรรมนี่เราว่า มีจริง ...ทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ใช่ "บังเอิญ"
เพียงแต่เราไม่รู้ว่า เมื่อไหร่จะมาเท่านั้นเอง ... นี่เราพูดถึงเรื่องอะไรหลาย ๆ อย่าง
ที่เราพบเราเจอในชีวิต อย่างการขายที่ได้ ... ส่วนหนึ่งเราว่ามาจาก "บุญ" ที่ทำมา
เราพบเราเจอกับอะไรก็แล้วแต่ ล้วนมีเหตุและปัจจัยหนุนนำมาทั้งนั้น
เพียงแต่เราไม่รู้เท่านั้นเอง ฟังแล้วงงมั้ยล่ะ อิอิ

เรื่องผีก็เหมือนกัน เราไม่เคยเจอ แล้วก็ไม่อยากเจอ แฮ่ ๆ
เราว่าเรื่องบางเรื่องคนก็คิดมาก จิตปรุงแต่งไปเอง อาจเป็นเพราะดูหนังผีมากไป 555
สวดมนต์ก่อนนอนบ้างก็ดีนะ ... จิตไม่นิ่ง ฟุ้งไปเรื่อย เวลานอนก็เก็บไปฝันได้
นี่เรายังมีอีกเรื่องหนึ่ง น่าจะพยายามให้เสร็จเพื่อออนต่อจากเอนทรี่นี้
อ่านแล้วจะได้ต่อเนื่องกันไป ... เพื่อนอ่านแล้วอาจจะหนาว 555

เรื่องเขียนเกมลุยล่านี่ ก็ไม่ต้องซีเรียส
อยากเขียนแค่ไหนก็เขียนไป มีบางคนเขียนไปเรื่อย 50-70 เอนทรี่
คือเขาไม่ได้บังคับว่าต้องเขียนเท่าไหร่ เขียนได้เท่าไหร่ก็เขียนไป
ก็ถือว่าร่วมสนุกกันเฉย ๆ ก็คล้าย ๆ งานตะพาบนั่นแหละ
ยังมีเวลาอีกตั้งเยอะ ถ้าจะเริ่มก็ทำได้อยู่แล้วจ้า

เรื่องแมวเหรอ ขี้เกียจทะเลาะกับเพื่อนบ้าน
ก็อย่างที่รู้ ๆ นั่นแหละ แมวน่ะเราคุมไม่ได้เลย
ปีนขึ้นรถ ขึ้นหลังคา กระโดดข้ามรั้ว โหยย เจอมานักแล้ว ยิ่งกว่านินจาอีก 555

พี่ไม่ถึงกับเชื่อ หรือไม่เชื่อ ไม่เคยเจอกับตัวเอง (และไม่อยากเจอด้วยสิ) เอาเป็นว่า เราไม่ได้ลบหลู่เนาะ ต่างคนต่างอยู่ละกัน

พี่เลี้ยงแมวแบบปิด เลยไม่ต้องทะเลาะกับใคร
ู่

สวัสดีค่า คุณฟ้าใส ^^
โจทย์นี้เจอบ่อยมาก นุ่นข้ามตลอดเลยอะ
ไม่ชอบนิยายผี ไม่ชอบหนังผี ละครผีก็ไม่ชอบ
ทั้งที่ไม่รู้ว่ามีหรือไม่ีมี แหะๆ
ดีที่ไม่เคยเห็นและไม่คิดจะเห็นด้วยค่ะ
จริงอย่างที่คุณฟ้าใสบอก
อาจจะเป็นที่เราจิตปรุงแต่ง มโนเอาเองด้วยค่ะ
คิดว่ากลัวเราก็กลัว แล้วก็แก้ยาก TT

คุณฟ้าใสเขียนได้เยอะแล้วเนาะ
นุ่นได้ตั้งสองบล็อกแน่ะ โอยยย อีกยาวไกล เป้าหมายขอสักสิบก็พอ

ฟ้าใสวันใหม่ Literature Blog ดู Blog

ขอบคุณมากๆ ค่า
เอาไว้มาใหม่ค่า

เอนทรี่ต่อไปจ้า ...
ลุย ล่า ท้าเขียน 33 "อะไรคือสิ่งที่คุณกลัวมากที่สุด" คลิกที่นี่ค่ะ

หมายเหตุ : ถ้าคลิกไม่เจอ เพราะอาจมีการย้ายกรุ๊ปบล็อกภายหลัง
กรุณาใช้เครื่องมือค้นหามุมขวาบนหน้านี้แทนนะคะ