บ้านเราไม่มีที่มากนัก ต้นไม้ที่ปลูกก็จะไม่ใหญ่โตอะไร คือถ้าเริ่มใหญ่โตคับที่คับทางเมื่อไหร่
ก็จะถูกริดกิ่งริดก้าน ตัดทอนให้ไม่ใหญ่โตมากนัก ร่มเงาก็พอได้อาศัยบ้าง ... ที่ใหญ่มากจนเกรงว่า
จะเป็นอันตรายกับตัวบ้าน ก็จะถูกตัดทิ้งไปตั้งแต่ยังไม่โตเท่าไหร่ ... เกรงใจเพื่อนบ้านด้วย
เพราะกิ่งก้านยื่นเข้าไปในบ้านเขา ใบไม้ก็ไปร่วงใส่บ้านเขาด้วย แฮ่ ๆ

//goo.gl/f819Mw

 
ต้นแรกก็คือ มะม่วง ... ปลูกตั้งแต่ต้นเล็ก ๆ เผลอแพล็บเดียว ใหญ่โตมโหฬาร
 ในที่สุดก็ต้องตัดทิ้ง ยังไม่ทันได้เห็นผลอย่างที่เอาภาพมาแปะยั่วน้ำลายเล่นอย่างนั้นเอง




//goo.gl/a4sRHl

 
 แล้วก็ ขนุน ... ขนุนเนื้อดีด้วย ทั้งหนาและหวานอร่อย แต่ก็ต้องจำใจตัดทิ้งอีกแหละ
แต่ยังดีได้กินลูกบ้างแล้ว แจกเพื่อนบ้านด้วย แต่ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี แม้เขาจะไม่
เอ่ยปาก แต่เราก็ไม่อยากมีปัญหา ก็จัดไป ...

 





ต่อมาก็ ลีลาวดี ... เป็นต้นไม้ที่ใฝ่ฝันมานาน แม้จะมีญาติผู้ใหญ่บางคนไม่อยากให้ปลูก ก็แบบ
คนหัวโบราณนั่นแหละ ... เราก็ดื้อปลูกจนได้ ได้ชื่นชมอยู่พักใหญ่เลย แต่พอใหญ่โตมาก ๆ
ในที่สุดก็ต้องยกให้คนอื่นไป

ต้นที่เห็นในภาพนี่ ปักชำมากับมือเลยนะ เป็นความภาคภูมิใจอย่างยิ่ง อิอิ 




//goo.gl/EZr1IW


แสงจันทร์ ก็สวยงามยามต้องแสงจันทร์จริง ๆ ปลูกประดับบ้านไว้ จะทำให้บ้านดูสว่างไสวนวลตา
มากเลย แสงจันทร์ เป็นไม้อ่อน ประมาณเดียวกับ ลีลาวดี คือไม้พวกนี้ใช้มือหักยังได้เลย
เพราะฉะนั้นถ้าต้นใหญ่โตเมื่อไหร่ก็จัดการเองได้ง่าย ๆ สบายมาก

อยากปลูกทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่ที่ไม่อำนวย ... เดี๋ยวนี้เลยหันมาปลูกต้นไม้ในบล็อกแทน แฮ่ ๆ
เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้ ...........




Chamras Saewataporn

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2559
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2559 9:41:06 น.		5 comments
Counter : 1471 Pageviews.
Share Tweet