ดอกไม้ไฟ ที่สว่างไสวในตอนกลางวัน 12 สิงหาึคมที่ผ่านมาเป็นวันหยุด ทีแรกฉันตั้งใจจะตั้งป้อมอยู่ที่หอพักเพื่อเขียนหนังสือ แต่แล้วก็มีแรงบันดาลใจอะไรสักอย่างเกิดขึ้นมาฉับพลันให้ฉันตัดสินใจเดินทางกลับไปหาพ่อที่บ้านเมืองชลฯ แม้ว่าวันรุ่งขึ้น ฉันก็ต้องเดินทางกลับมาทำงานต่อที่ต่างจังหวัดในวันพฤหัสฯอีก แต่ช่วงเวลาสั้นๆที่ฉันใช้จ่ายไปกับพ่อที่บ้าน ฉันพบว่า เพียงหนึ่งวัน ของใครบางคน อาจเป็น ตั้งหนึ่งวันของใครอีกคน... หัวค่ำของวันแม่ ราวทุ่มกว่า ฉันพา’คุณนายเอี่ยม’ – มอเตอร์ไซค์คันเก่าประจำบ้านออกไปซื้อยา ระหว่างทาง มีดอกไม้ไฟเฉลิมพระเกียรติวันแม่แห่งชาติจุดขึ้นสว่างไสวบนฟ้า ไม่ไกลกันมีเด็กน้่อยสามสี่คนออกมายืนดูกลางแจ้ง พวกเขากระโดดโลดเต้นกับสีสันของดอกไม้ดอกโตบนผืนฟ้าสีดำสนิท จนฉันอดตื่นเต้นตามไปด้วยไม่ได้ ฉันจอดมอเตอร์ไซค์เข้าข้างทางและร่วมเหตุการณ์ชมดอกไม้ไฟไปพร้อมกับเด็กน้อยกลุ่มนั้น เวลาดูดอกไม้ไฟก็เหมือนเวลาดูหนัง ฉันมักชมมหรสพบนฟ้าอย่างเงียบๆ ปล่อยให้หัวใจและความคิดเต้นโครมครามไปตามเรื่องของมัน ทุกครั้งที่เห็นดอกไม้ไฟ ฉันมักนึกถึงแม่ เพราะแม่มักรอคอยชมดอกไม้ไฟวันเฉลิมฯทุกๆปี และบางทีก็นึกถึงคืนคืนหนึ่งที่ฉันพูดมากที่สุดในชีวิตระหว่างการชมดอกไม้ไฟ ฉันไม่แน่ใจว่าคืนนั้น บนท้องฟ้าของกรุงเทพมหานครมีการเฉลิมฉลองเทศกาลสำคัญอะไร แต่เสียงอึกทึกนอกหน้าต่าง ชวนให้ฉันและแม่หันไปมองที่มาของเสียงพร้อมกัน “แม่ ดอกไม้ไฟเต็มฟ้าเลย !!” ฉันตะโกน ตัวชิดขอบหน้าต่างพลางจ้องตาเขม็ง จากมุมสูงของหน้าต่าง ดอกไม้ไฟดูใกล้จนแทบเอื้อมเด็ดได้ “เล่าให้แม่ฟังหน่อยสิ” แม่บอกมาจากข้างหลัง ฉันหันไปมอง เห็นวงหน้าครึ่งหนึ่งของแม่เด่นชัดบนหมอนลายโลโก้โรงพยาบาล แม่เพิ่งพลิกตัวมานอนตะแคง เอี้ยวหน้ามองมาที่ฉัน ที่ริมหน้าต่าง ฉันเขยิบเท้าให้มีพื้นที่เสมือน เพียงพอให้แม่มายืนข้างๆฉันได้ ถ้าเพียงแม่ลุกขึ้นไหว และมายืนข้างๆฉันได้ ฉันสูดลมหายใจเอากลิ่นของกลางคืนจากกลางฟ้าเข้าปอด ก่อนเริ่มบทบรรยายดอกไม้ไฟด้วยเสียงในฟิล์ม ฉันไม่เอาอ่าวกับการคำนวณนัก คำบรรยายของฉันจึงไม่มีหลักตรรกะเข้ามาเกี่ยวข้องว่า พลุดอกไม้ไฟล่าสุดทำมุมกี่ี่องศากับพลุที่เพิ่งดับไปก่อนหน้านี้ ตามการมองเห็น และตามความรู้สึก คือหลักการคร่าวๆที่ฉันเลือกหยิบมาทำหน้าที่ในครั้งนี้ แต่ฉันมั่นใจว่าทุกคำที่ฉันเล่าจากริมหน้าต่าง จะเป็นภาพเดียวกันในจินตนาการของคนที่นอนฟังอยู่บนเตียง ดอกไม้ไฟวาบสุดท้ายจางไปจากฟ้าแล้ว เหลือเพียงควันลอยเอื่อยบางๆ อ้อยอิ่งสักครู่แล้วหายไป ฉันหันกลับไปที่เตียง แม่ยังอยู่ท่าเดิม จะต่างไปก็เพียงใบหน้าแม่ที่มีรอยยิ้มระบายอยู่บนนั้น “ดอกไม้่ไฟสวยจริงลูก” แม่ส่งเสียงจากปากขมุบขมิบ แต่เสียงนั้นดังเข้าไปถึงหัวใจคนได้ยิน เนื่องจากดอกไม้ไฟถูกกำหนดมาให้ออกแสดงได้เฉพาะช่วงเวลากลางคืน ความทรงจำเกี่ยวกับดอกไม้ไฟในชีวิตของฉันจึงถ่ายทำและบันทึกไว้แต่เวลาจำเพาะของตอนกลางคืนเท่านั้น แต่คงมีเพียงคืนนั้นคืนเดียว ที่ช่วงเวลาสั้นๆขณะฉัน ‘ยืนดู’ ดอกไม้ไฟกับแม่แตกต่างจากหลายค่ำคืนที่ฉันเคยแหงนหน้ามองดอกไม้ไฟ เพราะมันเป็นช่วงเวลาเดียวที่ฉันรู้สึกราวกับว่ากำลัง ‘ยืนดู’ ดอกไม้ไฟในเวลากลางวัน * * * เสียงหัวเราะใสๆดังขึ้นข้างตัว ดอกไม้ไฟจบการแสดงไปแล้ว ฉันขยับมอเตอร์ไซค์ให้เข้าที่และเตรียมออกเดินทางต่อ ฉันกับเด็กๆกลุ่มนั้นไม่ได้ล่ำลาอะำไรต่อกัน เพราะดูเหมือนเราตีตั๋วเข้าชมกันคนละที่ เพียงแต่อยู่ในโรงเดียวกันเท่านั้น ฟ้ามืดแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังมองเห็นรอยยิ้มของเด็กน้อยสว่างไสวกว่าดอกไม้ไฟ แต่ก็ยังไม่สว่างเท่ารอยยิ้มหนึ่งที่ฉันจำได้ รอยยิ้มที่สว่างไสวยิ่งกว่ายามกลางวัน   Create Date : 14 สิงหาคม 2552 12 comments Last Update : 14 สิงหาคม 2552 11:25:29 น. Counter : 2236 Pageviews. Share Tweet

ชอบจัง ความรู้สึกสว่างไสวในความทรงจำของคุณ อ่อนโยน ยามมองเห็นใครแต้มสีที่ฟากฟ้าแล้วคิดถึงแม่ ความทรงจำสั้น ๆ กลับชัดเจนจัดจ้าแจ่มกระจ่างอยู่ข้างในเสมอ เพราะแท้จริงแล้วท่านไม่ได้ไฟไหน อยู่ใกล้ ๆ ใจของลูกสาวของท่านตลอดเวลา เราเป็นคนกลัวพลุ ประทัดและดอกไม้ไฟมากกกก เข้าขั้นเก็บอาการไม่อยู่ ตอนเด็ก ๆ เคยมุดใต้โต๊ะและร้องไห้โฮตอนแม่พาไปงานหน้าศาลากลาง ไม่กล้าแหงนหน้าขึ้นฟ้า อาการนี้ยังเหลืออยู่ไว้คือกลัว แต่ไม่มุด ไม่หนี เลี่ยงได้เลี่ยง หากสุดวิสัยก็ขอดูห่าง ๆ ห่างพอที่ไม่ออกอาการ ดูจากหน้าจอทีวี ยามเทศกาลสำคัญ ๆ ไม่อยากไปไหนหากรู้ล่วงหน้าว่าจะมีการจุดดอกไม้ไฟ ยังมีอาการกลัว ๆ อยู่ ไม่รู้ว่าทำไม ยามนึกถึงการจุดพลุหรือดอกไม้ไฟขึ้นฟ้า ทุกครั้งจะได้ยินเสียงฮือฮา พร้อมคำอุทานต่าง ๆ นานา เราเองชื่นชมคนคิดทำนะ มหัศจรรย์ ทึ่งที่สามารถแต้มสีสันตระการตาทาบฟ้า บ้างก็เป็นรูปเล่าเรื่องราวได้ สะกดใจให้ยืนมองและวาดความรู้สึกไปด้วย ไม่รู้พระจันทร์ชอบหรือเปล่า แต่สิ่งที่รู้ล่ะ มันคือประกายความสุขความหวัง ความสดชื่นแม้เพียงรอยยิ้มบาง ๆ ยามที่หัวใจมืดมน มันมักประทับความยินดีในหัวใจของคนที่ได้รับอย่างยาวนานหรือชั่วชีวิต ในทางตรงกันข้ามก็เช่นเดียวกัน หากดอกไม้ไฟเป็นเพียงคำพูดที่ไม่จริงใจ สว่างวับแล้วลับหาย.. ขอบคุณกับความรู้สึกอบอุ่น งดงาม ที่คุณไดถ่ายทอดให้เราร่วมรับรู้นะคะ   โดย: ภูเพยีย 14 สิงหาคม 2552 12:23:29 น.

เขียนผิดมากมายขออภัย ไม่รู้จะรีบไปไหนเนาะ ขอจงเห็นใจดอกไม้ไฟ(ใจจริงจริงใจ)ในตอนกลางวันดอกนี้ด้วยนะคะ   โดย: ภูเพยีย 14 สิงหาคม 2552 12:33:29 น.

คุณภูเพยีย เราไม่รู้ว่าพระจันทร์รู้สึกยังไง เวลามีดอกไม้ไฟขึ้นบนฟ้า แต่มันก็คงเหมือนปะทัด ในเทศกาลตรุษจีนละมั๊ง ดอกไม้ไฟ คือ ปะทัดของพระจันทร์...   โดย: Love At First Click 14 สิงหาคม 2552 12:54:54 น.

อ่านแล้วน้ำตาพาลจะไหลจ้ะ เขียนได้งดงามจริงๆเพื่อนเรา   โดย: แม่แอมเบอร์ 14 สิงหาคม 2552 15:35:00 น.

ความรู้สึกที่ได้ดูดอกไม้ไฟ จะยิ่งทวีความหมายหากได้ดูกับคนที่เรารัก เชื่อว่าแม่ของอ้อยรับรู้ได้ถึงความสวยงามของดอกไม้ไฟในคืนนั้นจ้ะ ตอนแรกที่อ่านก็พาลนึกไปถึงหน้าต่างห้องนอนตัวเอง ด้วยความที่บ้านเราอยู่ใกล้สะพานวงแหวนอุตสาหกรรม แถมริมแม่น้ำเจ้าพระยาน่ะ เป็นโลเคชั่นสุดฮิตของการจุดดอกไม้ไฟทำให้เราใช้หน้าต่างห้องตัวเองเป็นดังจอทีวี ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงพลุ ดอกไม้ไฟก็จะรี่ไปเปิดม่านดูดอกไม้ไฟเป็นประจำ มีอยู่ปีหนึ่งในช่วงวันปีใหม่ ไม่มีใครอยู่บ้าน เลยต้องนั่งเหงาดูอยู่คนเดียว ทั้งๆ ที่ปีนั้นทั้งพลุทั้งดอกไม้ไฟอลังการณ์งานสร้างมากๆ แต่การดูอยู่คนเดียวก็ออกจะเหงาอยู่เหมือนกัน   โดย: Este11a IP: 58.147.111.34 14 สิงหาคม 2552 15:43:27 น.

โดย: พ่อพเยีย 15 สิงหาคม 2552 8:37:05 น.

สวัสดีค่ะคุณรักแรกคลิก มีหลายต่อหลายเรื่องอยากเล่าให้ฟัง แต่มีเรื่องหนึ่งที่ตั้งใจจะหาและหามาไว้เป็นที่ระลึกจนได้ เราอยากเก็บเรื่องประทับใจของน้องสาวคนหนึ่งที่เธอเขียนถึงคุณแม่ของเธอในนิตยสารเล่มหนึ่งที่หายากมากในพื้นที่ ๆ เราอยู่น่ะ อยากบอกว่าประทับใจมาก ในนิตยสารเล่มนั้นมีเรื่องของเธอทั้งสองเรื่อง แต่เรื่องที่เธอใช้นามจริงนั้น เหมือนกับเราที่เคยทำให้เด็ก ๆ ของเราเวลาเรากลัวเขาหลงน่ะค่ะ ว่าง ๆ ค่อยคุยกันนะคะ ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขค่ะ   โดย: ภูเพยีย 17 สิงหาคม 2552 9:37:59 น.

สวัสดีค่ะ เมื่อคืนฝนตกมาก จนเหมือนฟ้าท้องแตก ตกหมดไส้หมดพุง ห้าคนเรายังฝ่าฝนไปซื้อโน่นนี่มากินกันที่บ้าน ลูกสาวมาหากระทันหัน ไม่ทันเตรียมอะไร ก็เลยเปียกมะล่อกมะแล่กกันถ้วนทั่ว กิน ๆ คุย ๆ น่ะค่ะ เช้านี้เขากลับไปเรียนแล้ว เออหนอ เขาบอกว่าเขาคิดถึงบ้าน คิดถึงก็อยากมาหา แค่นี้เราก็ดีใจน่ะ แต่บางคิดถึง ก็ได้แต่ส่งความคิดถึง ไม่รู้ส่งไปถึงคนรับหรือเปล่า แต่ก็ยังส่งไป.. คุณสบายดีนะคะ :)   โดย: ภูเพยีย 19 สิงหาคม 2552 10:45:28 น.

ความทรงจำเกี่ยวกับแม่อบอุ่นเสมอ อ้อยอบอุ่นโรแมนติกเหมือนแม่นี่เอง เวลาได้ดูดอกไม้ไฟกับคนที่เรารักเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่ไม่เคยลืมเนอะ เหมือนที่เราก็จำคืนที่ดูพลุกับแม่ที่แฮปปี้เพลสได้ดี ^_^   โดย: ฟ้าใส IP: 61.90.33.220 22 สิงหาคม 2552 23:28:01 น.

สวัสดีค่ะ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นจังนะคะ ช่วงเวลาในบางช่วงเวลา แม้จะไม่กี่นาที ก็มีค่าเสมอ โดยเฉพาะเพื่อแม่ .... ปีนี้เราดูพลุดอกไม้ไฟดวงเดียวกันนะคะ ภาพที่บ้าน คือ พลุดอกไม้ไฟที่บ้านค่ะ .... ชลบุรี ^ - ^ ตอนนี้คุณแม่คงออกจากโรงพยาบาลแล้วใช่ปล่าวคะ ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: wujirab 1 กันยายน 2552 8:45:06 น.

finger   โดย: papaya IP: 115.67.216.59 2 กันยายน 2552 8:56:19 น.

เขียนบล็อกเอนทรี่นี้อย่างมีไอเดียและความประทับใจ ผมเองก็มักจะดูพลุแบบเงียบๆ ไม่ค่อยพูดในช่วงนั้น อุ อุ ก็ดูพลุคนเดียวเป็นส่วนใหญ่ พยายามเก็บความทรงจำของพลุเอาไว้ผ่านสายตา ผ่านหู และผ่านจมูก อ่านบล็อกนี้แล้ว จินตนาการถึงความสนุกของเด็กๆครับ ได้ยินแว่วๆถึงเสียงหัวเราะ ภาพเพื่อนชี้ชวนเพื่อนให้ดู ภาพดวงตาที่กำลังตื่นเต้น พร้อมเสียง ‘โอ้ โห’ ภาพแบบนี้แหละมักสร้างความสุขให้กับตัวผม   โดย: yyswim 6 กรกฎาคม 2553 12:49:38 น.