|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
17 มกราคม 2549
|
|
|
|
พุ่งเข้าสู่หัวใจอย่าง "ธรรมดาและเรียบง่าย" & OST A Love That Will Never Grow Old
ธรรมดาและเรียบง่าย ซู เบนเดอร์ เขียน สุภาพร พงศ์พฤกษ์ แปล ซู และริชาร์ด เบนเดอร์ ภาพประกอบ
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่จขบ.หยิบมาอ่านอยู่เสมอ เป็นหนังสือในดวงใจ เป็นหนังสือที่เอาไว้อ่านเวลาที่ตัวเองอยากรู้สึก "สงบ " อยากรู้สึก "นิ่ง" อ่านในเวลาที่รู้สึกว่าความคิดและหัวใจตัวเองช่างวุ่นวาย
ซู เบนเดอร์ ผู้เขียนเรื่องนี้ เป็นนิวยอร์คเกอร์ ที่มีชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในเบิร์คเลย์ แคลิฟอร์เนีย เป็นเมียและแม่ของลูกชายสองคน เป็นศิลปินและนักบำบัดผู้มีสองปริญญา จากฮาเวิร์ดแผ่นหนึ่งและเบิร์คเลย์อีกแผ่นหนึ่ง เธอให้คุณค่ากับความสำเร็จ ความเป็นคนพิเศษโดดเด่น ให้คุณค่ากับผลที่จะออกมา
ในโลกที่เธอเติบโต การมีสิ่งให้เลือกมากขึ้น หมายถึงการมีชีวิตที่ดีกว่า เธอต้องการไปเสียทั้งหมด ต้องการประสบการณ์ ใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นความตื่นเต้น ความเย้ายวน สิ่งหลอกล่อทุกทิศทาง เธอเคยเชื่อว่าเธอโชคดีที่มีตัวเลือกมากมาย เธอเคยเชื่อว่าเธออาจใช้ชีวิตแบบนั้นๆ ได้หมด
แต่ มีวัตถุบางชิ้นพุ่งเข้าสู่หัวใจเธอ
มันเป็นผ้าต่อตะเข็บของเก่าแห่งชุมชนอามิช มีลวดลายเป็นรูปทรงเรขาคณิตง่ายๆ มีทั้งรูปทรงสี่เหลี่ยมจตุรัส สี่เหลี่ยมเปียกปูน สี่เหลี่ยมผืนผ้า มันพูดกับเธอโดยตรง มันรู้บางอย่าง มันพุ่งตรงเข้าสู่หัวใจเธอ อย่าง "เงียบเหมือนฟ้าผ่า"
ในที่สุดเสียงในตัวเธอ ก็บอกว่า ซู ไปเถอะ ไปอยู่กับครอบครัวอามิช
นับตั้งแต่นั้นวิธีคิดของเธอก็เปลี่ยนไป
การติดตาม"หนทางที่มีหัวใจ" ให้บทเรียนแก่เธอมากมาย
" ฉันไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร หากมีใครสักคนถามฉันในงานเลี้ยงว่า "คุณมีอาชีพอะไร" เป็นศิลปิน เป็นนักเขียน เป็นนักบำบัด ภรรยา หรือแม่ ฉันก็จะถูกตัดสินโดยป้ายที่ฉันเลือกติด สำหรับพวกอามิชแล้ว ไม่มีความแตกต่างกัน ไม่มีใครที่จะถูกติดป้ายว่าเป็นแม่ครัว คนเย็บผ้าต่อตะเข็บ หรือแม่บ้าน ความเป็นจริงก็คือว่า การทำตัวให้โดดเด่นออกมา ย่อมเป็นสัญญาณบอกถึงทิฐิมานะผิดๆ
ฉันยังจำได้ถึงคำพูดของมิเรียม แม่บ้านอามิช บอกว่าการทำซุปผักสักหม้อหนึ่ง ย่อมเป็นการไม่ถูกต้องที่หัวแครอท จะพูดว่า ฉันมีรสอร่อยกว่าถั่วลันเตา หรือถั่วลันเตาจะพูดว่าฉันต่งหากที่มีรสชาติอร่อยกว่ากะหล่ำปลี จริงๆ แล้วผักทุกอย่างทำให้ซุปผักอร่อย
หากฉันถามตัวเองว่าตอนที่อายุยี่สิบ สามสิบ หรือสี่สิบ ว่าอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตฉัน ฉันคงบอกว่าการเป็นอิสระและมีทางเลือกมากมาย แต่ก็มีหลายอย่างที่ฉันไม่ได้เลือก ครอบครัวดีและน่ารักที่ฉันได้ถือกำเนิดมา สังคม ศาสนา สภาพเศรษฐกิจของครอบครัว หรือการที่ฉันสูง 175 เซนติเมตร ผมสีน้ำตาล รูปร่างผอม และมีสุขภาพแข็งแรง หรือมีธรรมชาติของการตั้งคำถาม
การได้กลับคืนสู่เรื่องราวในอดีต รู้ว่าฉันมาจากไหน การได้รู้จักและรักพี่ชาย ลูกพี่ลูกน้องของตนเอง รู้ความต้องการในเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี พิธีกรรมต่างๆ เห็นความจำเป็นที่จะต้องกินอาหารมื้อเย็นในวันเทศกาลขอบคุณพระเจ้ากับครอบครัวทุกปีเป็นประจำมาสามสิบปีแล้ว หรือการที่ฉันเป็นคนกระตือรือร้น แข็งขันที่จะมีส่วนร่วมในวัฒนธรรม มองความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องสวยงามอยู่เสมอนั้น ทั้งหมดนี่คือตัวฉัน
"หลักการแรก ของ นักสู้ คือ ต้องไม่กลัวว่าเขาเป็นใคร " ประมุขของชาวทิเบตผู้ชาญฉลาดพูดไว้ ตอนนี้ฉันเริ่มเข้าใจในสิ่งที่ท่านพูด
ฉันมีทางเลือกอื่น คือการยอมรับในสิ่งที่ฉันไม่ได้เลือก ฉันอาจตั้งความปรารถนาที่จะมีธรรมชาติอันสงบศานติในตัวฉัน และอื่นๆ อีกนานาประการเป็นบัญชีหางว่าว แต่ท้ายที่สุดก็คือช่องว่างน้อยๆ ที่อยู่ระหว่างสิ่งฉันได้รับการหยิบยื่น
ในพื้นที่น้อยๆ นั่นคือเสรีภาพ
ป.ล. 1. "ฉัน" ในประโยคที่ยกมาคือ ซู เบนเดอร์ ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้
ป.ล. 2. อามิชเป็นกลุ่มชนทางศาสนากลุ่มหนึ่งที่อพยพมาจากยุโรป คนกลุ่มนี้มีวิถีชีวิตแบบชนบทดั้งเดิม ส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตรกรรม ผู้ชายสวมหมวกปีกกว้าง ใส่ชุดสูทดำ และไว้เคราเมื่อแต่งงานแล้ว ผู้หญิงจะใช้ผ้าคลุมศีรษะ สวมกระโปรงยาวครึ่งแข้งหรือถึงตาตุ่ม สำหรับอามิชแล้ว เสื้อผ้าไม่ได้เป็นเพียงเครื่องนุ่งห่ม แต่สะท้อนถึงศรัทธาของพวกเขา อามิชไม่ได้ปฏิเสธความทันสมัย แต่จะรับไว้เฉพาะเท่าที่จำเป็นเท่านั้น อามิชกระจายกันอยู่ใน 22 รัฐ ทั่วสหรัฐอเมริกา รวมทั้ง รัฐออนแทรีโอ ในแคนาดา โดยกลุ่มที่เก่าแก่ที่สุดอยู่ที่แลงแคสเตอร์ เพนซิลเวเนีย (คำอธิบายชุมชนอามิช นี้มาจาก บทความ Amish in the City โดย รุ่งมณี เมฆโสภณ คอลัมน์ รุ่งมณีฟรีสไตล์ จากเว็บไซด์ ผู้จัดการออนไลน์ 5 สิงหาคม 2547 คุณ รุ่งมณี เป็นคอมลัมนิสต์คนโปรดของ จขบ.คนหนึ่ง )
เพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม รางวัลลูกโลกทองคำ A Love That Will Never Grow Old ร้องโดย Emmylou Harris เพลงจากหนังเรื่อง Brokeback Mountain พึ่งมีการประกาศผลรางวัลไปเมื่อเช้านี้ จขบ.รู้สึกว่าเพลงนี้เข้ากับเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ดี เลยมั่วนิ่มเอาเพลงมาใส่เสียเลย
Create Date : 17 มกราคม 2549 |
|
55 comments |
Last Update : 31 สิงหาคม 2557 16:42:16 น. |
Counter : 3292 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: a_somjai 17 มกราคม 2549 10:46:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: hunjang 17 มกราคม 2549 12:07:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 17 มกราคม 2549 12:11:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 17 มกราคม 2549 12:46:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 17 มกราคม 2549 13:42:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: keyzer 17 มกราคม 2549 13:56:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mutation 17 มกราคม 2549 15:09:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: Dark Secret IP: 58.9.2.213 17 มกราคม 2549 15:16:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mutation 17 มกราคม 2549 16:54:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้อจาย 17 มกราคม 2549 17:22:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาคูลท์ 17 มกราคม 2549 17:59:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: มัชฌิมา 17 มกราคม 2549 19:12:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ข้าวตู 17 มกราคม 2549 19:41:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: grappa 17 มกราคม 2549 20:23:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: บ่าวเจียงใหม่ (กุมภีน ) 17 มกราคม 2549 21:06:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 17 มกราคม 2549 21:11:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: pipkin (แสงไต้ ) 17 มกราคม 2549 21:56:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: grappa 17 มกราคม 2549 22:51:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: fawn- IP: 24.210.47.68 18 มกราคม 2549 6:40:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: foneko IP: 61.91.87.175 18 มกราคม 2549 9:01:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยัยบี๋ 18 มกราคม 2549 9:48:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยัยบี๋ 18 มกราคม 2549 10:04:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 18 มกราคม 2549 10:07:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 18 มกราคม 2549 10:09:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: grappa 18 มกราคม 2549 12:46:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาทอง9 18 มกราคม 2549 17:14:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: namit 18 มกราคม 2549 17:29:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Crisis IP: 203.148.177.210 19 มกราคม 2549 7:47:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 19 มกราคม 2549 9:05:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้ามด 19 มกราคม 2549 9:43:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปรีดา (Aka Prita ) 19 มกราคม 2549 17:41:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 19 มกราคม 2549 18:38:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: foneko (fonkoon ) 19 มกราคม 2549 21:27:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: CTL IP: 61.91.145.129 20 มกราคม 2549 0:18:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: yodmanud^ying IP: 86.144.25.229 20 มกราคม 2549 4:10:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ IP: 58.11.1.31 21 มกราคม 2549 20:20:57 น. |
|
|
|
| |
|
|
grappa |
|
|
|
|
ไว้จะลองไปเปิดๆ ดูว่าเล่มเดียวกันหรือเปล่านะคะ
มาสู่ที่พี่ไปคอมเม้นท์
นั่นสิพี่ มันก็เลยไม่สามารถสรุปได้ว่า เราควรให้เค้ารักอย่างที่เราเป็นหรือเปล่า (ในเมื่อสิ่งที่เราเป็นมันก็มีสิ่งเลวร้ายอยู่) หรือมันต้องหาความพอดีคือเป็นตัวของตัวเองในระดับหนึ่ง และบังคับตัวเองในระดับหนึ่ง
แต่ความพอดีนี่..มันตรงไหนกันล่ะ