ตอนแรกว่าจะยกตัวอย่างบางตอนของชิ้นที่ชอบมาไว้ในบล็อกนี้ แต่เมื่ออ่านถึงชิ้นที่ชื่อว่า"ยังคงอ่านสาส์นสมเด็จ" มุกหอมใช้วิธี Quotation ยกเอาคำพูดบางตอนในสาส์นสมเด็จมากล่าวถึง แต่ในตอนต้นของบทความ เธอยกตัวอย่างการใช้คำศัพท์ Quotation ในดิกชันนารีว่า " Since he lacks originality he must rely on quotation " ( ซึ่งเจ้าของล็อกนี้มีอาการแบบการยกตัวอย่างในประโยคนี้อยู่ตลอดเวลา ) ครั้นเจ้าของบล็อกนี้จะโคว้ดงานเขียนของเธอมาไว้ทั้งดุ้น ก็คงไม่สนุกเท่าที่มุกหอมทำไว้ เลยพยายามกล่าวถึงหนังสือเล่มนี้ไว้ในบล็อกนี้แทนแล้วกัน
จริงๆ แล้วจะยกตัวอย่างงานเขียนของเธอมาไว้ในบล็อกนี้ ก็คงยกตัวอย่างมาไว้ได้ไม่หมด เพราะชอบไปเสียเกือบทุกชิ้น ไม่ว่าชิ้นที่พูดถึง Irony ในสังคมไทยได้อย่างถึงแก่นอย่างชิ้นที่ชื่อว่า " The Irony of Society of Siam under Military Patronage " ไปจนถึงชิ้นที่เธอพูดถึงหลอด พูดถึงแครอท พูดถึงกระดาษทิชูชู่ อะไรกันนี่เธอช่างหยิบกยกเรื่องราวทุกเรื่องในสังคมมายั่วล้อได้อย่างสนุกไปหมด
เอาเป็นว่าอย่างที่บทบรรณาธิการยกคำของฝรั่งมาว่าไว้ "Every reading is a misreading "
(ระหว่างนี้ก็ดองบล็อกไปก่อน หุๆ) 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
ไม่ก้าวร้าวแต่ชัดเจน แบบที่เหนียมขมวดหางเก็บอาการ ไม่ออกเสียง ไม่เรียกก้าวร้าวล่ะพี่ เรียกเก็บกด แต่หนังสือของมุกหอมนี่เล่าอย่างไรก็ไม่เท่าอ่านเอง ความน่ารักน่าหยิกอยู่ระหว่างตัวอักษร พูดออกมาไม่ได้
ไม่รู้จะรอดชีวิตจากชาเลนจ์ที่เล่นหรือปล่าว ติดหนึบ