The power of an authentic movement lies in the fact that
it originates in naming and claiming one's identity and integrity
-- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
Group Blog
 
All blogs
 
The Death Gate Cycle series

อยากเขียนอะไรสักอย่าง แต่ไม่มีหัวข้ออะไรน่าสนใจเป็นพิเศษ จะรีวิวหนังสือก็กลัวว่าคนอ่านจะกลัว เพราะช่วงนี้อ่านแต่หนังสือพีเรียด อ่านเรื่องของ มารี คอเรลลิ ( เจ๊แกแอบน่ากลัวนิด ๆ นะเราว่า ) เพราะอย่างนั้นเลยถอยหลังไปนิดหน่อย เอาเรื่องเดธเกทซีรีย์มาเล่าให้ฟัง

เดธเกทเป็นนิยายแฟนตาซี เจ็ดเล่มจบ ( สำหรับคนที่ไม่ชิน อยากบอกว่าที่จริงแล้วแฟนตาซีเจ็ดเล่มจบเป็นความยาวระดับธรรมดา แฟนแฟนตาซีบางคนจะไม่อ่านเรื่องที่ต่ำกว่าสามเล่มจบ ) คนเขียนคือ Margaret Weis กับTracy Hickman ซึ่งดังมาจากชุดดรากอนแลนซ์ ( ก่อนที่ดรากอนแลนซ์จะกลายเป็นเรื่องช่วยกันเขียน )

เรื่องเดธเกทจับความเล่าว่าแต่ก่อนร่อนชะไร โลกนี้มีเผ่าที่มีอำนาจยิ่งใหญ่มากสองเผ่า ชื่อ ซาร์ตาน กับ แพทริน ต่อมาทั้งสองเผ่าทำสงครามกัน แล้วเพื่อที่จะเอาแพทรินให้ได้ ซาร์ตานเลยหั่นโลกออกเป็นห้าส่วน แยกตามธาตุคือดิน น้ำ ลม ไฟ ส่วนโลกที่ห้าเป็นโลกแห่งเขาวงกตชื่อเดอะลาบีรินท์

ซาร์ตานใช้เวทมนตร์ขังพวกแพทรินไว้ในลาบีรินท์ ซึ่งเป็นโลกที่โหดเถื่อนมาก ชนิดที่พวกคนเก่งเวทมนตร์อย่างแพทรินยังอยู่รอดถึงอายุสามสิบแทบไม่ได้ ( ทั้งที่จริง ๆ แพทรินอยู่ได้เป็นร้อย ๆ ปี ) ต่อมาหลายร้อยปี ก็มีแพทรินคนหนึ่งหนีออกมาจากลาบีรินท์ได้ เลยมาพบว่ามีเมืองร้างอยู่นอกลาบีรินท์ ชื่อ เมืองเนซัส ก็เลยตั้งตัวเป็นลอร์ดออฟเนซัส แล้วพยายามช่วยพวกของตัวออกมา

ลอร์ดออฟเนซัสส่งพระเอกคือ ฮาโบล ออกสืบสวนความเป็นไปในโลกทั้งสี่ เพราะในลาบีรินท์ไม่มีซาร์ตานหลงเหลืออยู่เลย ฮาโบลออกเดินทางข้ามประตูระหว่างโลกที่เรียกว่าประตูแห่งความตาย ( เดธเกท )

เล่มหนึ่งถึงสี่ จะเล่าเรื่องแต่ละเวิร์ลในโลกเดธเกท ซึ่งน่าสนใจมาก อย่างเช่น เวิร์ลอากาศ โลกจะประกอบด้วยเกาะลอยสามชั้น แต่จะชั้นจะมีเกาะใหญ่ชื่อ "จ้าวราตรี" อยู่ข้างบน เป็นตัวกั้นชั้น จ้าวแห่งราตรีจะโคจรและบังดินแดนข้างล่างจากแสงตะวันเป็นครั้งคราว ทำให้เกิดกลางวันกลางคืน การเดินทางในโลกแห่งอากาศต้องใช้มังกรหรือเรือมังกร

โลกแห่งไฟ ผิวนอกของลูกโลกจะเป็นไฟทั้งหมด ดังนั้นประชาชนของโลกจะอาศัยอยู่ข้างใน โดยมีพระอาทิตย์เทียมอยู่ตรงกลาง และในโลกนี้ ต้นไม้เติบโตสูงใหญ่มาก จนสานกันกลายเป็นพื้นดินอีกชั้น ดังนั้นไม่ว่าไปที่ไหนก็คือเดินทางอยู่บนต้นไม้ ทะเลสาบก็คือน้ำขังบนต้นไม้ และสัตว์พาหนะที่ใช้ ก็จะเป็นสัตว์ที่อาศัยบนต้นไม้

โลกหลังจากยุคซาร์ตานกับแพทริน มีเผ่าพันธุ์อยู่สามเผ่าพันธุ์คือมนุษย์ เอลฟ์ และคนแคระ มนุษย์กับเอลฟ์ไม่ว่าโลกไหน ๆ จะต่อสู้กันเองอยู่เรื่อย ๆ ส่วนพวกคนแคระส่วนใหญ่จะไม่ค่อยยุ่งกับใคร

ฮาโบลเดินทางสำรวจโลกไปทีละโลก และค่อย ๆ พบว่าไม่ว่าโลกไหน ๆ ก็แทบไม่มีซาร์ตานหลงเหลืออยู่เลย ทำให้ต้องตอบคำถามให้ได้ว่าซาร์ตานหายไปไหน และไป ๆ แล้ว ฮาโบลเองก็เริ่มสงสัยว่าพวกซาร์ตาน "เลว" อย่างที่ลอร์ดออฟเนซัสสั่งสอนมาหรือเปล่า เพราะจากหลักฐานที่เหลืออยู่ พวกซาร์ตานเองก็ไม่ได้คิดจะขังพวกแพทรินไว้ "นานขนาดนั้น" และพวกแพทรินเองก็ทำท่าจะแสบอยู่ไม่ใช่น้อย



นี่เล่มหนึ่ง ชื่อ Dragon Wing

ถ้าถามเราว่าเรื่องนี้เป็นยังไง เราก็คิดว่ามัน "โอเค" แต่ต้องบอกตามตรงว่าอ่านไปสองเล่มแล้ว ก็ไม่ถึงกับกระสันอยากจะหาเล่มสามมาอ่านต่อ คือถ้าได้อ่านก็ดี แต่ไม่ได้อ่านก็เท่ากัน

เราคิดว่าการดีไซน์โลกแต่ละธาตุ การดีไซน์ขนบประเพณี และคาแรคเตอร์บางคาแรคเตอร์ ออกแบบได้ดีมาก น่าทึ่งสุด ๆ การดีไซน์เวิร์ลเป็นสิ่งที่เราให้คะแนนมากกับโลกแฟนตาซี เพราะถ้าไม่ได้อ่านของแปลก ๆ ก็ไม่รู้ว่าจะอ่านแฟนตาซีไปทำไมแต่ต้น

แต่เอาเข้าจริง เราก็ไม่ได้คิดแต่จะอ่านโลกแปลก ๆ เพราะว่าหนังสือมันก็ต้องมี "เนื้อเรื่อง"

ถ้าถามว่าเนื้อเรื่องของเดธเกทดีไหม เราก็ว่าโอเค แต่มันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึก "ไม่อิน" เราไม่แคร์เลยว่าตัวละครตัวไหนจะเป็นยังไงบ้าง เราไม่รักใครสักคน แม้แต่หมาของฮาโบล ( ทั้งที่เรามักจะเทใจให้ตัวละครสัตว์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ ) เรารู้สึกมีพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่จำเป็นต้องเขียน เช่น มีตัวละครประเภทตัวโจ๊กเกอร์ตัวหนึ่ง คนเขียนเขาจัดให้เป็นตัวพิเศษ สามารถพูดนอกเรื่องได้ แกก็เลยพล่ามไปถึงเจมส์ บอนด์ อะไรโน่น ซึ่งมันทำลาย illusion ( นิยายจำเป็นต้องทำให้คนอ่านเห็นภาพลวงตาของเรื่องนะ ) และถีบเราออกมา ให้เรารู้ตลอดเวลาว่าตูอ่านนิยาย และอย่าไปเอานิยายอะไรกับมันเลย ให้ตายเถอะ

อย่างไรก็ตาม คนชอบเรื่องนี้ก็มีมาก เป็นเรื่องเบสต์เซลเลอร์ในสมัยของมัน เพราะอย่างนั้น ความเห็นของเราก็เป็นความเห็นของคนคนเดียว และความชอบความชังก็เอาความเห็นของคนคนเดียวมาตัดสินไม่ได้

เอาเป็นว่าเราจะบอกว่ามันโอเคก็แล้วกันน่ะนะ


Create Date : 21 มิถุนายน 2548
Last Update : 16 กรกฎาคม 2551 22:00:19 น. 3 comments
Counter : 723 Pageviews.

 
จะลองหามาอ่านดูขอรับ ช่วงนี้กำลังว่างอยู่

เขียนรีวิวนิยายของมารี คอเรลลีก็ดีครับ ลงที่เจเจเลยได้ยิ่งดี จะได้มีคนอ่านแล้วคุยเรื่องของเจ๊เค้าเยอะๆ (เรียกเจ๊เลยแฮะ เรา ) ที่ผู้น้อยอ่านแล้วก็มี Thelma The sorrow of satan. Secret power, Ziska, Innocent ถ้าเรื่องไหนสนุกๆ อีกช่วยแนะนำด้วยครับ


โดย: IndigoEye IP: 61.90.90.101 วันที่: 22 มิถุนายน 2548 เวลา:22:48:44 น.  

 
อยากอ่านบ้างจังเลยค่ะ... ^^"


โดย: ส้ม IP: 203.113.67.37 วันที่: 24 มิถุนายน 2548 เวลา:21:10:11 น.  

 
คุณอินดิโก้ @ คอเรลลีเราเพิ่งอ่านไปสามเล่มเองค่ะ Ziska, The Sorrows of Satan แล้วก็ Life Everlasting กำลังค่อย ๆ อ่าน Innocent ตอนที่มีเวลา ( อ่านควบไปกับ Silver on the Tree ของคูเปอร์ ที่ซื้อมาดองเค็มไว้นานแล้ว ตอนนี้จิตสำนึกเริ่มบอกว่าอย่างน้อยควรจะอ่านให้จบก่อนที่แจ่มใสจะแปลหมดชุด - -'' )

ไม่รู้ว่าไปเขียนที่เจเจแล้วจะมีคนคุยด้วยหรือเปล่า เพราะรู้สึกว่าค่อนข้างเป็นหนังสือเก่าแล้ว ส่วนตัวเราคิดว่าบางทีคอเรลลิก็ "แรง" ไปเหมือนกัน บางทีก็ย้ำหัวหมุดความคิดของตัวเองซ้ำ ๆ จนรู้สึกเหมือนจะสะกดจิตคนอ่าน แต่บางทีไอเดียของเขาก็น่าสนใจดี

น้องส้ม @ วันนี้พี่ยังเห็นอยู่ที่คิโนะ ( เอ็มโพเรี่ยม ) ทั้งชุดนะจ๊ะ


โดย: เคียว IP: 61.91.98.173 วันที่: 25 มิถุนายน 2548 เวลา:1:01:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลวิตร์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




ลวิตร์ = พัณณิดา ภูมิวัฒน์ = เคียว

รูปในบล็อค
เป็นมัสกอตงาน Expo ของญี่ปุ่น
เมื่อปี 2005
น่ารักดีเนอะ

>>>My Twitter<<<



คุณเคียวชอบเรียกตัวเองว่า คุณเคียว
แต่ที่จริง
คุณเคียวมีชื่อเยอะแยะมากมาย

คุณเคียวมีชื่อเล่น มีชื่อจริง
มีนามปากกา
มีสมญาที่ได้มาตามวาระ
และโอกาส

แต่ถึงอย่างนั้น
ไส้ในก็ยังเป็นคนเดียวกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินข้าวแฝ่ (กาแฟ ) เหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบสัตว์ (ส่วนใหญ่)
ไส้ในก็ยังชอบอ่านหนังสือ ชอบวาดรูป
ชอบฝันเฟื่องบ้าพลัง
และชอบเรื่องแฟนตาซีกับไซไฟ
(โดยเฉพาะที่มียิงแสง )

ไส้ในก็ยังรู้สึกถึงสิ่งต่าง ๆ
และใช้ถ้อยคำเดียวกันมาอธิบายโลกภายนอก

ไส้ในก็ยังคิดเสมอว่า
ไม่ว่าเรียกฉัน
ด้วยชื่ออะไร

ก็ขอให้เป็นเพื่อนกันด้วย




Friends' blogs
[Add ลวิตร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.