The power of an authentic movement lies in the fact that
it originates in naming and claiming one's identity and integrity
-- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
Group Blog
 
All blogs
 
พิราบ: Patrick Suskind



ผู้แต่ง : พัททริค ซึสคินท์
ผู้แปล : ชลิต ดุรงค์พันธุ์
ราคาปก 80.00 บาท
สำนักพิมพ์คบไฟ

###

มีใครจำเรื่อง "น้ำหอม" ได้ไหมหนอ เรื่องน้ำหอมหรืออีกชื่อว่า "กลิ่น" แปลโดยคุณสีมน ( ไม่แน่ใจว่าคนแปลสองคนหรือมันมีสองชื่อ แต่ถ้ามันมีแปลสองเวอร์ชั่น เราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแปลเวอร์ชั่น "กลิ่น" )

มันเป็นเรื่องโปรดของเรา ตลอดเวลาตั้งแต่ได้มาไว้ในครอบครอง เราอ่านรอบแล้วรอบเล่าจนกระทั่งเล่มแรกเปื่อยแทบขาด ในที่สุดก็เลยตัดสินใจซื้อสำหรับเก็บอีกเล่มเมื่อมีการพิมพ์ครั้งใหม่

เราไม่เคยเข้าใจ ( พูดให้ถูกคือไม่เคย "คิด" ) เลยว่าน้ำหอมมีความหมายยังไง มีอะไรซ่อนอยู่ บอกอะไรเสียดสีอะไร ทำไมมันถึงได้รุนแรงโหดร้าย ทำไมมันถึงได้ให้รายละเอียดของน้ำหอมได้มากและน่าสนใจขนาดนั้น เพราะในที่สุดแล้ว เราก็บอกตัวเองว่าเราชอบน้ำหอมเพราะมันเป็นน้ำหอมมากกว่าเหตุผลอื่น ๆ

เรื่อง "พิราบ" เล่มนี้ คนเขียนคนเดียวกับ "น้ำหอม" เขียนหลังจากน้ำหอมไม่นานแต่เพิ่งจะมีการแปลออกมาเป็นภาษาไทย เล่มบาง ๆ มีเนื้อหาจริง ๆ ประมาณแค่หกสิบหน้า

มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายคนนึงซึ่งจงใจขังตัวเองให้อยู่ในโลกของตัวเอง เขาเกลียดความยุ่งยากวุ่นวาย เกลียดความไม่แน่นอนทุกชนิด ด้วยเหตุนี้ เกือบตลอดชีวิตของเขาจึงมีแค่การไปทำงานเป็นยามที่ธนาคาร จากนั้นก็กลับมาอยู่ในห้องของตัวเอง เขาแต่งห้องของตัวเองอย่างหรูและดีมาก เพราะรู้สึกว่ามันเป็น "เปลือก" ที่ปกป้องเขาจากโลกภายนอก

แต่แล้ววันหนึ่ง ชายคนนั้นก็ถูกคุกคามด้วยการปรากฏตัวของเจ้านกพิราบ ซึ่งทำให้ความมั่นคงในโลกของเขาหมดไป การปรากฏตัวของเจ้านกพิราบทำให้เขากลัว ไม่แน่ใจ และนำไปสู่เหตุการณ์วุ่นวายในชีวิตอีกมากมาย

###

มันเป็น...เรื่องที่จะบอกว่า "มีสาระ" ก็ได้

หรือจะบอกว่ามันไม่มีสาระอะไรเลยก็ได้

มันอาจจะเป็นแบบเดียวกับเรื่อง "คนนอก" ของอัลแบร์ การ์มู

หรือบางทีคนเขียนก็อาจจะแค่อยากเขียนเรื่องแบบนี้เท่านั้น

เราคิดว่าเราจับมู้ดบางอย่างที่คล้ายคลึงกับ "น้ำหอม" ได้ในเรื่องนี้ โดยเฉพาะโมถีบที่เกี่ยวกับการซุกซ่อนตัวอยู่ในเปลือกอันปลอดภัยของตัวเอง เราจำได้ว่าในเรื่องน้ำหอม ตัวเอกคือเกรอนุยได้ไปอาศัยอยู่ในถ้ำกันดารบนยอดเขาคนเดียว ใช้ชีวิตด่ำดิ่งลึกลงไปในจินตนาการของตัวเอง

คนแปลเขาบอกว่าคนเขียนเองก็เป็น "พวกเก็บตัว" เหมือนกัน แกเป็นคนลึกลับที่ไม่ค่อยมีใครรู้ประวัติชีวิต และแม้กระทั่งได้รับรางวัลทางวรรณกรรมบานตะเกียงก็ไม่ยอมโผล่ออกมาเอา ( เจ๋งดีแฮะ ) เพราะอย่างนั้น เราคิดว่าบางทีแกอาจจะเขียนถึงตัวเอง และโลกที่แกสร้างขึ้นก็ได้

บางทีเราก็เซนส์บางอย่างในการเก็บตัวของเกรอนุย และโยนาธาน โนเอล ตัวเอกของนกพิราบได้ เพราะเราเองก็เป็นพวกติดบ้านและชอบอยู่ในห้องของตัวเองมากเหมือนกัน ( แต่ก็ไม่ถึงขนาดคิดจะไปอยู่คนเดียว ดื่มด่ำกันจินตนาการของตัวกลางเขาหรอกนะ )

เรื่องพิราบต่างจากเรื่องน้ำหอมอยู่อย่างหนึ่ง ( ถ้าไม่นับเรื่องความละเอียดซึ่งเป็นคาแรคเตอร์ที่น่าทึ่งของน้ำหอม ) คือพออ่านเรื่องนี้แล้ว เราอยากจะตีความเป็นบ้า

เราอ่านที่คนแปลตีความไว้ท้ายเล่มแล้ว รู้สึกไม่เห็นด้วยหลายที่ แกพูดถึงว่าพระเอกจะฆ่าตัวตายหรือเปล่า หรือจะกลับไปอยู่ในเปลือกของตัวเองตามเดิม และแกก็แสดงความเห็นว่าไม่ว่าทางไหนก็ "สิ้นหวัง" ทั้งนั้น

แต่ที่จริงเราไม่ค่อยคิดว่าคุณโยนาธาน โนเอล แกจะ "สิ้นหวัง" ที่จริงคือเราไม่คิดว่าการตัดสินใจฆ่าตัวตายของแกมันจะจริงจังขนาดนั้น เราว่าเรื่องนี้วางระบบสัญลักษณ์อะไรเอาไว้หลายอย่าง ซึ่งถ้ามีเวลาน่าจะมาถอดดู มันน่าจะถอดออกมาได้มากเลยละ

###

ถ้ามีคนถามว่าจะเรคคอมเมนต์เล่มนี้ต่อมั้ย เราก็ต้องบอกว่าขึ้นอยู่คนที่จะมาฟังเราเรคคอมเมนต์ เพราะโดยส่วนตัวเราว่ามันก็เป็นเรื่องที่แปลกดี และคนเขียนแกก็เป็นคนเล่านิทานสนุก ( ตามแบบของแก ) เรื่องนี้อาจจะไม่เท่าน้ำหอม คือจัดอยู่ในระดับปานกลาง แต่ก็มีสิ่งที่น่าสนใจพอสมควร

ถึงอย่างนั้น เรื่องแบบนี้คนชอบก็ชอบ ส่วนคนเกลียดก็เกลียดไปเลยเหมือนกัน

ป.ล. เรื่องของสนพ.คบไฟนี่ต้องมีการให้คนแปลมาเขียนตีความสั้น ๆ ให้ตอนท้ายทุกเรื่องเลยหรือเปล่าน่ะ เหมือนจะเห็นมาสองสามเรื่องแล้ว - -''

ป.ป.ล. มาเติมคำวิจารณ์จากอเมซอน

//www.amazon.com/gp/product/customer-reviews/0394563158/ref=cm_cr_dp_pt/102-4742692-5632132?%5Fencoding=UTF8&n=283155&s=books


Create Date : 06 พฤษภาคม 2549
Last Update : 16 กรกฎาคม 2551 23:37:39 น. 12 comments
Counter : 1002 Pageviews.

 
เห็นชื่อคนแต่งคุ้นๆ แต่จำไม่ได้ ปรากฏว่าเป็นคนแต่ง น้ำหอม นี่เอง ชอบเรื่องน้ำหอมมากเลยค่ะ รู้สึกแปลกดีแท้ว่าเค้าช่างเก่งจริงๆ เขียนกลิ่นมาเป็นตัวหนังสือได้นี่

ชอบหนังสือของคบไฟหลายเล่มเลยค่ะ แต่ทำไมไม่เห็น พิราบ นี่ที่งานสัปดาห์หนังสือก็ไม่รู้ สงสัยจะตาถั่ว


โดย: vee vee' วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:27:41 น.  

 
เหมือนจะเพิ่งออกอาทิตย์ที่เองละค่ะ เพราะไปเจอคนขายกำลังเอามาขึ้นชั้นหมาด ๆ เมื่อวาน ^^''


โดย: เคียว (ลวิตร์ ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:30:13 น.  

 
พระเจ้าช่วย มันจะกลายเป็นหนังแล้ว

Perfume: The Story of a Murderer
//imdb.com/title/tt0396171/

ไม่ค่อยแน่ใจว่ามันจะสนุกหรือเปล่ายังไงก็ไม่รู้แฮะ - -''


โดย: เคียว IP: 124.120.145.127 วันที่: 7 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:53:35 น.  

 
ไม่เห็น "พิราบ" ตามร้านเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวไปถามคนขายดีกว่า ตอนงานสัปดาห์ก็ไม่ทันเห็น นึกว่าคบไฟไม่มีอะไรออกเสียอีก

เรื่องถอดสัญลักษณ์นี่ ขอยอมแพ้ค่ะ (ศัพท์เขาเรียก decontruction ใช่เปล่า?) ไม่ค่อยถนัดการตีความ การแปลสัญลักษณ์เท่าไหร่ ชอบอ่านแล้วบรรลุแบบเซ็น หรือเห็นเป็น abstract สไตล์อิมเพรสชั่นนิสต์มากกว่า


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 7 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:56:49 น.  

 
เคยอ่านน้ำหอมแล้วรู้สึกทึ่ง แต่มาทำเป็นหนังจะได้เรื่องมั้ยเนี่ย

พระเอกเป็นพนักงานกินเงินเดือนธรรมดา แต่งห้องตัวเองอย่างหรูและดีมาก นึกถึงเรื่อง fight club เลยแฮะ


โดย: froggie IP: 125.24.66.40 วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:35:56 น.  

 
คุณยาคูลท์@ถอดสัญลักษณ์ที่พูดถึง สงสัยจะเป็นแนวสัญญะ ( semiotics ) ตรง ๆ มากกว่าค่ะ^^'' ( หรืออาจจะไม่ใช่แนวอะไรเลย แค่ลองเทียบ ๆ อะไรนิดหน่อยเฉย ๆ )

ที่จริงคือช่วงหลัง ๆ นี้เริ่มไม่ชอบแนวโพสต์โมเดิร์น และพวก deconstruction มากขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกว่าที่จริงมันเป็นความคิดที่ขมขื่นน่ะค่ะ ถึงแม้ว่าบางทีจะทำให้เปิดโปงความอยุติธรรม ความไม่ถูกต้องอะไรได้หลายอย่าง แต่ในที่สุดพออยู่กับมันนาน ๆ แล้วก็จะรู้สึกขมขื่นจริง ๆ ( ไม่รู้เราเป็นคนเดียวหรือเปล่าน้อ -"- )

พี่กบ@ ห้องแกกะปิ๋วมากคับ แค่ 2x3 ตารางเมตรเศษ ๆ เท่านั้นเอง ( มันเป็นห้องคนใช้ในตึกสมัยเก่า ) เพราะงั้นด้วยเงินเดือนน้อยนิดแกก็เลยยังแต่งห้องให้ดีมีรสนิยมได้ ( จะว่าไปจะถือว่าหรูด้วยดีมั้ยเนี่ย เขียนเองชักสงสัยเองแล้วแฮะ - -'' )

คิดอยู่เหมือนกันว่าคนที่ขังตัวเองในห้องเล็กขนาดนั้นนี่...เหมือนปูเสฉวนจริง ๆ ด้วยแฮะ



โดย: เคียว IP: 124.120.150.149 วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:18:43 น.  

 
^_^ หน่าชอบ Perfume นะ ตอนแรกที่รู้จักเพราะครูสอนภาษาอังกฤษแนะนำให้อ่านฮะ

คนเขียนบรรยายเห็นภาพ (และได้กลิ่น) สุดๆ เหอๆ ตัวเอกตอนเป็นเด็กทารกก็น่าเกลียดชะมัด -_-"

ทำจมูกบานๆ...เอ้า นึง ส่อง สั้ม....*ฟื้ดดดดดดดด*


โดย: parasite IP: 134.83.1.225 วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:4:52:16 น.  

 
น้ำหอม อ่านแล้วๆ ไว้มาคุยกันน้า ส่วนเรื่องพิราบนี่ ถ้าปันจะถอดความสัญญะ มีคนรออ่านอยู่นี่ 1 คนค่ะ


เรื่องน้ำหอมถ้ามันสร้างเสร็จก็อยากดูเหมือนกันค่ะ แต่จะเข้าไทยไหมนี่ซิ


โดย: romancer IP: 124.120.242.253 วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:40:37 น.  

 
ผมเห็นหนังสือเล่มนี้ที่ศูนย์หนังสือจุฬา สยามสแครว์ ตอนนั้นผมตั้งใจไปซื้อ 'สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ' 298 บาทจากราคาเต็ม 350 บาท ส่วน'พิราบ' ที่ตั้งเรียงอยู่ใกล้ผมมองข้ามไป เพราะคิดว่าคงเลียนแบบ 'โจนาธาน นกนางนวล' ผมไม่ชอบอะไรที่เป็น'ของปลอม'น่ะ สรุปเฟิร์สท์แอบเพียแรนซ์ผมต่อหนังสือไม่ดีเลย ..


โดย: พิรฌาน วันที่: 13 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:06:49 น.  

 
พี่โร @ ถ้าไม่เข้าไทยก็น่าจะมีทางหาดูได้นะคะ ( เช่นใช้วิธีสูบ... ) แต่ปันก็ยังไม่แน่ใจตัวเองอยู่ดีว่าจะอยากดูมั้ย

คุณพิรฌาณ @ ไม่เหมือนกันหรอกค่ะ ต่างกันมากเกือบ ๆ ฟ้ากับเหวเลยละ แต่ไม่การันตีว่าคนชอบโจนาธานแล้วจะชอบพิราบหรอกนะคะ


โดย: เคียว IP: 124.120.145.164 วันที่: 13 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:36:26 น.  

 
โอ้ ลืมหน่าจังไป หน่าจังอย่าโกรธน้า T^T

ตอนอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก เปิดมาหน้าแรกยังกับถูกพายุกลิ่นแห่งปารีสโหมใส่เลยแหละ แบบ...โหย บรรยายได้เหม็นจนน่ากลัวเลย

แต่เรื่องนี้เป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ไม่คิดจะหาภาษาอังกฤษมาอ่านแฮะ อย่างแรกคงเพราะต้นฉบับเป็นภาษาเยอรมัน ( เพราะงั้นถึงเป็นอังกฤษก็แปลมาเหมือนกัน )

อีกอย่างก็คือ คุณสีมนแปลเรื่องนี้ได้สวยมาก ๆๆๆๆ > < สวยจนหลงรักสำนวนนั้นไปเลยละ


โดย: เคียว IP: 124.120.145.164 วันที่: 13 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:38:57 น.  

 
เกือบน้อยใจแล้วฮะ อิอิ ^^ (ล้อเล่นน่า)

โอ... เห็นทีหน่าคงต้องไปยืนแอบอ่านฉบับภาษาไทยเสียแล้ว ไม่ซื้อ... เนื่องจากช่วงนี้กระแสเงินสะพัดขัดสน ^^" ฉบับภาษาอังกฤษแปลไม่สวยค่ะ (แต่กลิ่นแรงมาก)

หน่าว่าวรรณกรรมและอะไรอย่างอื่นในภาษาเยอรมันมีน่าอ่านเยอะมากๆ หน่าอยากอ่าน อะไรของ Bauhaus ของ Karl Marx + Friedrich Engels (มันช่างเป็นโปรเจคที่เวิร์คมาก -_-" ป่านนี้หน่ายังบ้าไม่เลิก) ของ Feuerbach ของ Jostein Gaarder ของ Michael Ende .... เพราะต้นฉบับในภาษาเยอรมันตลาดไม่ใหญ่พอหรืออะไรก็ไม่ทราบ ไม่ค่อยมีแปลเลย...หรือหน่าหาไม่เป็นเองก็ไม่รู้นะฮะ ^^" แถมหนังสือที่เห็นที่เยอรมันปกสวยๆทั้งนั้น อยากได้... อยากได้... อยากได้... อยากได้...


โดย: parasite IP: 134.83.1.225 วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:52:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลวิตร์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




ลวิตร์ = พัณณิดา ภูมิวัฒน์ = เคียว

รูปในบล็อค
เป็นมัสกอตงาน Expo ของญี่ปุ่น
เมื่อปี 2005
น่ารักดีเนอะ

>>>My Twitter<<<



คุณเคียวชอบเรียกตัวเองว่า คุณเคียว
แต่ที่จริง
คุณเคียวมีชื่อเยอะแยะมากมาย

คุณเคียวมีชื่อเล่น มีชื่อจริง
มีนามปากกา
มีสมญาที่ได้มาตามวาระ
และโอกาส

แต่ถึงอย่างนั้น
ไส้ในก็ยังเป็นคนเดียวกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินข้าวแฝ่ (กาแฟ ) เหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบสัตว์ (ส่วนใหญ่)
ไส้ในก็ยังชอบอ่านหนังสือ ชอบวาดรูป
ชอบฝันเฟื่องบ้าพลัง
และชอบเรื่องแฟนตาซีกับไซไฟ
(โดยเฉพาะที่มียิงแสง )

ไส้ในก็ยังรู้สึกถึงสิ่งต่าง ๆ
และใช้ถ้อยคำเดียวกันมาอธิบายโลกภายนอก

ไส้ในก็ยังคิดเสมอว่า
ไม่ว่าเรียกฉัน
ด้วยชื่ออะไร

ก็ขอให้เป็นเพื่อนกันด้วย




Friends' blogs
[Add ลวิตร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.