The power of an authentic movement lies in the fact that it originates in naming and claiming one's identity and integrity -- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
๑. And Then There were none - เจ๋งมาก ไม่ใช่เพราะหลอกเราได้ ( เพราะเราไม่สนใจว่าใครจะหลอกเราได้หรือเปล่า ) แต่เพราะวิธีการสานเรื่องและปูเรื่องที่มีศิลปะ แนบเนียน เตรียมการมาอย่างดี และสามารถอธิบายตัวละครจำนวนมากให้เห็นภาพชัดเจนได้ในเวลาอันสั้น ออกตัวละครได้ดี ตัดต่อเยี่ยม ดราม่าอยู่ในขั้นโอเค
๒. Death on the Nile - ชอบที่สุดเท่าที่อ่านมา คิดว่าเพราะตัวละครและมุมมองระหว่างตัวละคร ( คือตัวละครมองตัวเองยังไง มองตัวละครด้วยกันยังไง ) ทำได้ดี เนื้อเรื่องก็ดี และปัวโรต์ค่อนข้างจะทำตัวมีเลือดมีเนื้อ วางตัวเป็นผู้ใหญ่ใช้ได้
๓. Death in the Clouds - ไม่ค่อยชอบ รู้สึกว่าค่อนข้างธรรมดา ( อาจจะเพราะเราไม่สนใจวิธีการสืบเอง )
๔. Murder on the Orient Express - รู้สึกว่าช่วงต้นถึงกลางเรื่องค่อนข้างอืด แต่หลังจากอ่านจบแล้วก็ชอบ เป็นคดีที่น่าสนใจและ original ดี ( อยากพูดมากกว่านี้ แต่สปอลย์น่ะ - -' )
๕. The Murder of Roger Ackroyd - ถูกสปอยล์เลยอ่านไม่ค่อยหนุก แต่ที่จริงก็คิดว่าที่อ่านไม่ค่อยหนุกส่วนหนึ่งไม่ใช่เพราะสปอยล์ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉบับที่อ่านแปลไม่ถูกจริต หรือว่าเราไม่ convince กับตัวละครเอง
๖. The Big Four - กลิ่นเชอร์ล็อค โฮล์มแรงมาก แต่เราคิดว่าอกาธาไม่เหมาะจะเขียนเรื่องสไตล์นี้ เท่าที่เห็นเราว่าคนเขียนเขาก็รู้ เพราะไม่เห็นมีสไตล์นี้ออกมาอีก ( หรือมีแต่เราไม่รู้ก็ไม่รู้ ) ไม่ค่อยชอบ เพราะเหตุการณ์มันเหมือนขาด ๆ เกิน ๆ ไม่ลงตัว ไม่ convince และปัวโรต์กับเฮสติงส์ก็ทำเหมือนโฮล์มกับวัตสันมากเกินไป ( ไม่ใช่เหมือนแบบ...เหมือนเปี๊ยบ แต่มีเซนส์บางอย่างที่รู้สึกได้อยู่น่ะ ) ทั้ง ๆ ที่ทำแล้วก็ไม่เห็นจะเหมือนตรงไหนเลย
๗. A Murder is Announced - อ่านตอนแรก ๆ รู้สึกสับสนมาก ๆ ไม่รู้ว่าตัวละครเยอะแล้วออกฉากมาเร็วเกินไปหรือยังไง แต่ว่าพออ่านจบแล้วก็ค่อนข้างรู้สึกเห็นใจคนหลาย ๆ คน พูดถึงชอบก็อยู่ในระดับปานกลาง คดี The Mirror Crack'd from Side to Side ( เราเพิ่งอ่านป้ามาร์เปิ้ลไปสองคดี ) ทำเราจี๊ดกว่า
๘. The ABC Murders - โดยรวม ๆ คิดว่าเวิร์คดี ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะมันจะสปอยล์ แต่เราชอบพฤติกรรมของตัวละครบางตัวนะ
๙. Crooked House - ชอบหลาย ๆ จุด แต่ไม่ชอบไอเดียเกี่ยวกับพันธุกรรมที่ค่อนข้างตีขลุมไปหน่อย ( อาจจะเป็นเพราะยุคที่เขียนยังคิดแบบค่อนข้างรวบยอดกันอยู่ ) อกาธาบอกว่าเรื่องนี้กับเรื่อง Ordeal by Innocence เป็นเรื่องที่วางเรื่องได้ถูกใจตัวเองที่สุด เราชอบ Ordeal by Innocence มากกว่า ( แม้ตอนท้ายมันจะห้วนไปหน่อย ) ตอนอ่านเรื่อง Crooked House เราแอบกลัวว่ามันจะจบเหมือนเรื่อง "เคหาสน์แมงป่อง" ( นิยายไซไฟค่อนข้างใหม่ สนุกดีนะ ) ดีที่ไม่จบตามนั้นนะเนี่ย...
๑๐. Five Little Pigs - ชอบ คิดว่าคงเพราะรู้สึกว่าตัวละครมี "ความรู้สึก" ระหว่างกันเยอะดี ชอบตัวละครเกือบทุกตัวในเรื่อง และก็ชอบสไตล์การสืบที่ใช้วิธีดึงจากมุมมองของแต่ละคนด้วย
###
ตอนนี้คิดว่าคงจะไม่อ่านปัวโรต์คดีแรก ๆ กับคดีท้าย ๆ เพราะเท่าที่เห็น คดีแรก ๆ ที่เขียนในช่วง 20s กับปีต้น ๆ ของ 30s ไม่ค่อยถูกใจเลย ( ที่เลวร้ายมากคือ The Mystery of the Blue Train ซึ่งอ่านจบแล้วเซ็งแปลก ๆ แต่อาจจะเพราะปัญหาการจัดหน้าของสนพ.ดอกหญ้าด้วย )
I've read her books since I firstly came to Ithaca, NY in 1988. Most of the books read are British edition. I could guess the last disclosure that would be in certain story. Crooked House is the most I disliked. I look oppositely to Agatha Christie. I don't like this plot. There are a few main stars in this story and very easy to speculate who would be a murderer.
The most I love is "Death on the Niles". It's lively, vividly revealed step by step.
โดย: James IP: 65.49.14.20 วันที่: 27 เมษายน 2551 เวลา:10:02:38 น.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
ไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้เลย
มีแนวนี้แต่เรื่องอื่นๆ แนะนำอีกไหมฮะพี่