Bloggang.com : อัสติสะ - ๑๐๓-กลิ่นแห่งศีลแห่งธรรม

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ

Group Blog

All blogs

๑๐๓-กลิ่นแห่งศีลแห่งธรรม

พระพุทธเจ้าตรัสพระพุทธพจน์เพราะทรงปรารภปัญหาของพระอานนท์ มีเรื่องย่อดังนี้
เรื่องปัญหาของพระอานนท์เถระ

วันหนึ่งพระอานนท์เถระอยู่ในที่หลีกเร้น (ที่สงัด) ในเวลาเย็น คิดว่า พระพุทธเจ้าเคยทรงแสดงกลิ่นของไม้ไว้ ๓ อย่างคือ กลิ่นที่เกิดจากดอก เกิดจากแก่น และเกิดจากราก กลิ่นเหล่านั้นฟุ้งไปตามลมได้เท่านั้น ฟุ้งไปทวนลมไม่ได้ กลิ่นอะไรหนอที่ฟุ้งไปทวนลมได้

ท่านเข้าเฝ้าพระศาสดาทูลถามข้อสงสัยนั้น พระศาสดาตรัสตอบว่า กลิ่นศีลฟุ้งไปได้ทั้งตามลมและทวนลม โดยใจความพระ พุทธพจน์ดังนี้

"อานนท์! หญิงหรือชายก็ตาม ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ว่าเป็นที่พึ่ง เว้นจากปาณาติบาต... สุราเมรัย เป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม ปราศจากความตระหนี่อันเป็นมลทิน มีอัธยาศัยน้อมไปในทางเสียสละ คนจนพอขอได้ คนเช่นนั้นย่อมได้รับสรรเสริญ จากสมณพราหมณ์ที่เป็นบัณฑิตทั้งหลาย กลิ่นแห่งความดีของเขาย่อมฟุ้งไปได้ทั้งตามลมและทวนลม..." ดังนี้แล้วตรัสพระคาถาว่า

"น ปุปฺผคนโธ ปฏิวาตเมติ" เป็น อาทิมีนัยดังอธิบายมาแล้วแต่ต้น

ตอนที่อ่านจบ ข้าพเจ้าได้วิเคราะห์และเข้าใจเองว่า กลิ่นแห่งศีลที่ฟุ้งทวนลมไปได้นี้ คงเป็นโวหารเปรียบเทียบมากกว่าที่จะเป็นการสัมผัสได้จริง ๆ

ขอยกตัวอย่างเพิ่มเติม เช่น คนที่มีศีล มีคุณธรรมเสมอตัว ย่อมมีชื่อเสียงเรื่องลือรอบทิศ บัณฑิตผู้มีปัญญาก็ต้องแสวงหาเพื่อสนทนาพูดคุย กลิ่นแห่งศีลธรรมในประเด็นนี้จึงเป็นการพูดแบบปากต่อปาก ซึ่งสามารถขจรไกลไปได้ทั่วทิศ
แต่ไม่เคยนึกเลยว่า กลิ่นแห่งศีลจากผู้บริสุทธิ์ ปราศจากกิเลสนั้น จะสามารถลอยมากระทบ และสัมผัสกับจิตใจเราได้อย่างน่าประหลาด โดยไม่ได้ผ่านการโฆษณาหรือฟังใครพูดสาธยายคุณสมบัติมาก่อน

ย้อนกลับไปปลายปี ๒๕๕๐ ข้าพเจ้าขับรถผ่านมายังอำเภอหนึ่งใกล้ ๆ บ้าน และแล้วก็มีความรู้สึกบางอย่าง มันเป็นการถามตอบภายในจิตใจของเราเองหรือเพราะอะไรมาดลใจก็ไม่ทราบได้

‘พระอริยสงฆ์ในแถบนี้จะมีบ้างไหมหนอ…’
‘มี…ท่านพำนักอยู่ตีนเขา ใกล้ ๆ นี่แหละ’

มันเป็นความรู้สึกว่าท่านอยู่ใกล้ ๆ โดยที่ไม่มีใครมาบอก ทำให้นึกถึงกลิ่นแห่งศีลที่ พระพุทธเจ้าท่านตรัสตอบพระอานนท์ แสดงว่าเป็นจริงโดยทั้งสองนัยกล่าวคือ

1.กลิ่นแห่งศีลเป็นเสียงเล่าลือ ซึ่งเราได้สัมผัสจากการได้ยิน ได้ฟังมา เช่น พระรูปนี้เป็นกรรมฐาน เป็นพระสุปฏิปันโน เป็นต้น

2.กลิ่นแห่งศีลซึ่งเราสามารถสัมผัสได้โดยตรงด้วยจิตของเราเอง แต่ต้องเป็นจิตที่ปรารถนาความบริสุทธิ์ หรือมีความบริสุทธิ์แห่งจิตพอสมควรเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงพอจะสัมผัสรับรู้ได้

แต่ในกรณีของข้าพเจ้าเป็นเพียงแค่รู้สึก สัมผัสได้แต่ไม่ชัดเจนนัก(เพราะจิตยังไม่บริสุทธิ์เพียงพอ มีกำลังน้อย ศีล ๕ ก็ยังพร่อง ขาด ๆ เกิน ๆ อยู่)
แต่วันที่เข้าไปเจอท่านเท่านั้น สัมผัสทางจิตมันมีกำลังแรงมาก ข้าพเจ้าเห็นหลวงปู่เดินอยู่ไกล ๆ ซึ่งเป็นพระรูปแรกที่เห็นอยู่ในวัดนี้เลยก็ว่าได้ จิตมันบอกอย่างไม่ลังเล ความรู้สึกมันดังชัดมากกว่าปกติ

‘รูปนี้แหละ…ท่านเป็นพระอริยสงฆ์’

ข้าพเจ้าแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ทีเดียว และการเสาะแสวงหาได้สิ้นสุดลงแล้ว การศึกษาในตำราก็เพียงเท่านั้น แต่การได้มาเห็น ได้สัมผัส ได้รับรู้ได้เห็นของจริงเป็นสิ่งที่น่าปลื้มใจ น่าปรารถนามากกว่าเยอะ

Create Date : 28 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 28 พฤศจิกายน 2551 8:09:04 น.

6 comments

Counter : 847 Pageviews.